پاورپوینت کامل سیاستمداران خیال پرداز ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیاستمداران خیال پرداز ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیاستمداران خیال پرداز ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیاستمداران خیال پرداز ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

«حتی یک فصل در تاریخ یافت نمی کنید که در آن فارس ها با عرب ها همکاری کرده باشند. طمع ورزی ایران به عراق کمتر از انگلیس و امریکا نیست.»

طه یاسین رمضان معاون رئیس جمهوری عراق این سخنان را در جمع گروهی از اعضای اتحادیه های تجاری اردن در بغداد، در شرایطی بر زبان راند که چند روز دیگر، تاریخ شاهد فرارسیدن بیست و دومین سالگرد جنگ تحمیلی تمام عیار از سوی این کشور علیه همسایه بزرگ شرقی خود، در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ خواهد بود. این مقام عراقی که در جمع دولتمردان این کشور، اشتهار به عقلانیت و خردورزی در موضعگیری دارد، در هنگامه ای این سخنان تحریک آمیز را بر زبان راند که کشورش به طور روزمره مورد تهاجم هواپیماهای نظامی امریکایی و انگلیسی قرار می گیرد و طرح یک نبرد نظامی گسترده و فراگیر علیه دولت بغداد، در میان دولتمردان سیاسی و نظامی امریکا دست به دست می گردد.

تأمل بر اظهارات ملی گرایانه افراطی یاسین رمضان، از آن روی ضروری می نماید که بیش از دو دهه، منطقه از قِبَل سیاست های متلاطم و آشفته مسئولان و سیاستمداران عراق، متحمل ناامنی و اخلال در ثبات شده است.

تهران اگرچه به تبعیت از دکترین مسالمت جویانه خاتمی، در سیاست خارجی و نیز با توجه به وضعیت خطیر منطقه، رفتار مقابله جویانه در برابر اظهارات غیرمسئولانه رمضان را در پیش نگرفت، اما ناخرسندی و واکنش عتاب آلود مقامات ایران هنگامی بارز شد که سخنگوی وزارت خارجه ایران در نشست مطبوعاتی، دولت عراق را نسبت به عواقب سوءاستفاده از «مواضع کریمانه ایران نسبت به آن کشور» پرهیز داد و سخنگوی دولت خاتمی نیز دولتمردان عراق را «مبتلا به توهّم مرکب» دانست. به این واکنش ها اگر احضار کاردار عراق در تهران به وزارت خارجه نیز افزوده شود، شاید بهتر بتوان خویشتنداری دولت ایران را برای عدم اقدامات تلافی جویانه و تلاش برای حرکت در چهارچوب های دیپلماتیک، تبیین کرد.

بی تردید انگیزه های متعددی را می توان در طرح این اظهارات شگفت آور دخیل دانست، اما قطعاً مهم ترین عامل موءثر در این موضعگیری از سوی معاون رئیس جمهوری عراق را می توان به نوعی در راستای هراس دولت بغداد در از دست دادن پایگاه های حمایتی خود در میان اعراب از یک سو و تعمیق روابط ایران با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را از سوی دیگر ارزیابی کرد.

عراق در شرایط تضعیف شده موقعیت فعلی خویش و با توجه به دشواری های فرساینده ای که زیر ضرب تهدیدهای همه روزه امریکا تحمل می کند، در تحلیل های درون حکومتی خویش، همواره روی برگ مخالفت جوامع عربی و اسلامی با تهاجم امریکا به این کشور حساب باز کرده، اما اعوجاجات سیاست خارجی دولت بغداد به بروز یک غفلت بزرگ در درک مسئولان این نظام انجامیده و آن این که عراق یک بار به طور گسترده با حمله نظامی به کویت در سال ۱۹۹۰، اعتماد اعراب به شعارهای همبستگی گرایانه خود را از دست داده و کشورهای عرب منطقه – که عموماً متأثر یا همراه سیاست های میلیتاریستی امریکا در منطقه هستند – بیش تر خوش می دارند در لاک تحت الحمایگی امریکا خزیده بمانند تا این که ملعبه تصمیم گیری های ماجراجویانه عراق باشند.

اگر روزگاری «فرزند امت عرب» – که صدام حسین بسیار مایل است بدین لقب خوانده