پاورپوینت کامل صبر سرخ; صلح امام حسن مجتبی علیه السلام ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صبر سرخ; صلح امام حسن مجتبی علیه السلام ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صبر سرخ; صلح امام حسن مجتبی علیه السلام ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل صبر سرخ; صلح امام حسن مجتبی علیه السلام ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

بهترین نسب

امام حسن۷ از تبار پاکان است و دوست و دشمن بر این نکته اذعان دارند؛ چنان که وقتی معاویه
در حضور اشراف گفت: بهترین نسب از آن کیست؟ مالک بن عجلان در پاسخ وی به حسن
مجتبی۷ اشاره کرد و گفت: این شخص پدرش علی بن ابی طالب، مادرش فاطمه بنت رسول اللّه
صلی الله علیه و آله و سلم ،
عمویش جعفر طیار، عمه اش هانی دختر ابوطالب، دایی اش قاسم پسر رسول اللّه صلی الله
علیه و آله و سلم ، خاله اش
زینب دختر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ، جدش رسول اللّه صلی الله علیه و آله
و سلم از همه پاک تر و بخشنده ترند. آیا چنین نیست معاویه؟ معاویه گفت: آری همین طور است.(۱) و جده اش خدیجه است… و قبیله اش بنی هاشم،

حق محوری

حق محوری، از ویژگی های عترت رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم است، زیرا امامان معصوم: از هر گونه خطا در
اندیشه و گناه به دور هستند. این بزرگواران، بهترین الگو در همه عرصه های اجتماعی و سیاسی
به شمار می آیند. از این رو، نباید در اندیشه، رفتار و در موضع گیری های اجتماعی و سیاسی آنها
تردید کرد؛ زیرا وقتی فردی از هر گونه لغزش مصون باشد، تمام اندیشه ها، رفتار و گفتار وی بر
حق خواهد بود. بر اساس این باور ناب، صلح امام حسن مجتبی۷ نیز انتخابی درست و بر اساس
مصلحت های دین اسلام بوده است.(۲)

نمونه های شجاعت

امام حسن مجتبی۷ در مدت عمر ۴۷ ساله خویش، حدود ده سال امامت کرد.(۳) موضع گیری های
آن حضرت در دوران خلفا و دوران امامت پدر بزرگوارش امام علی۷، همان موضع علوی بود.

______________________________

۱. احمدبن یحیی بلاذری، انساب اشراف، ج۵، ص ۳۷.

۲. نک: حبیب اللّه احمدی، امام حسن(ع) الگوی زندگی، صص ۴۹ ـ ۵۳.

۳. همان، ص ۸۷.

۴۹

آن حضرت در زمان حکومت امام علی۷، در کنار رهبری، در رویدادهای مهم سیاسی و
اجتماعی مشارکت داشتند، چنان که در سرکوب فتنه های ناکثین، قاسطین و مارقین و احزابی
نظیر عثمانیه و قومیت حمراء، بیشترین نقش آفرینی را بعد از امام علی۷ بر عهده داشتند.(۱) تاریخ،
نمونه های فراوانی از دلاوری و شجاعت امام حسن۷ را در خود ضبط کرده است؛ چنان که در سال
۲۶ ه.ق، در زمان خلیفه سوم که آفریقا به دست سپاه اسلام فتح شد(۲) و نیز در فتح طبرستان،(۳) امام
حسن مجتبی۷ جزء فرماندهان سپاه بود و با شجاعت، جان خود را در راه حفظ آرمان های امت
اسلامی و صلاح مسلمانان به خطر انداخت.

همراهی با امیرمؤمنان

امام مجتبی۷ در تبیین مسائل علمی و اعتقادی بسیار توانا بود. این امر از همان آغاز کودکی در
ایشان نمودار گشت و همین توانایی والای ایشان، سبب شد در تمامی تصمیم گیری های امام
علی۷، نقش مهم و تعیین کننده ای بر عهده بگیرد.(۴) ایشان افزون بر اینکه پیش از امامت، مشاور
سیاسی و جانشین امیرمؤمنان۷ بود، مسئولیت های بزرگی نظیر امامت موقت جمعه کوفه را در
دست داشت. هر گاه امام علی۷ کوفه را ترک می کرد یا به دلیل عذری نمی توانست نماز جمعه را
اقامه کند، این مهم را بر عهده فرزند بزرگ ترشان می گذاشت.(۵)

بیعت با امام

بعد از شهادت علی بن ابی طالب۷، مردم گروه گروه با امام مجتبی۷ تمام نقاط کشور اسلامی پخش شد. هنگامی که خبر شهادت امیرمؤمنان و بیعت مردمان با امام حسن بیعت کردند. این خبر به سرعت در۷ نیست».(۶) جاسوسان را دستگیر کنند و گردن بزنند. سپس با صراحت در نامه ای به معاویه نوشت: «جاسوسانت را برای او بنویسند و در کارهای آن حضرت ایجاد اختلال کنند. امام از این موضوع آگاه شد و دستور داد به معاویه رسید، پنهانی مردی از قبیله حِمْیَر را به کوفه و مردی از بنی القین را به بصره فرستاد تا اخبار را فرستادی؛ گویا مایلی دیدار کنیم. در این تردید ندارم. منتظر باش که آن روز دیر

______________________________

۱. ابن قتیبه دینوری، الامامه و السیاسیه، ج۱، ص ۸۶.

۲. عبدالرحمن محمدبن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص ۱۲۸.

۳. امام حسن مجتبی۷ الگوی زندگی، ص ۸۹.

۴. ابن شهر آشوب، مناقب، ج۳، ص ۱۶۱.

۵. علی بن الحسین بن علی مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۳، ص۹.

۶. ابراهیم طاهری، نگرشی بر صلح امام حسن(ع)، ص ۱۴۵.

۵۰

شرایط متفاوت

امامان: در تقوا، پاکی، شجاعت و تعهد به آرمان های الهی یکسان هستند. آنها چون نوری واحدند
که در شرایط متفاوت، نورافشانی می کنند. بنابراین، با توجه به شرایط، برای استقرار دین و حفظ
کیان اسلامی، گاه باید قرارداد صلح امضا کنند و گاه با دشمنان الهی در میدان نبرد بجنگند. سنت
الهی بر این است که وقتی مردم از معیارهای حق فاصله گرفتند و از اهل بیت: حمایت نکردند،
آن گاه کسی همچون معاویه بر آنها مسلط شود. در واقع صلح امام حسن۷، در سکوت علی۷ و
دوری مردم از حق و عدالت ریشه دارد، همان عواملی که ذوالفقار علی۷ را در آوردگاه صفین
غلاف نمود، صلح تلخ را نیز به امام حسن۷ تحمیل کرد.(۱)

نور واحد

امامان معصوم: نور واحدی هستند که در راستای حق و عدالت می تابند و بنا به اختلاف
دشمنانشان، روش های مقابله گوناگونی بر می گزینند. دشمن امام حسین۷ یزید است؛ در حالی
که دشمن امام حسن۷ معاویه است. تاریخ، یزید را «کودنی احمق» و معاویه را «هشیاری تیزبین»
معرفی می کند. تفاوت روحیه این پدر و پسر همان قدر است که اختلاف بین جنگ و صلح.
معاویه خود را امیرمؤمنان و جانشین بر حق رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم معرفی می کرد. او با تبلیغات و
دغل بازی، نه تنها مردم را از راه حق منحرف می کرد، بلکه آنها را در مسیری پشت به حقیقت
پیش می برد و مردم هم چقدر سریع می پذیرفتند!(۲) امام حسن۷ با چنین معاویه ای صلح کرد؛ در
حالی که امام حسین۷ در زمان یزیدی بود که به روایت تاریخ، آشکارا سگبازی می کرد و با حالت
مستی به مسجد می رفت.(۳)

آزمایش بزرگ

مرحوم آیت اللّه سید عبدالحسین شرف الدین، در مورد صلح امام حسن۷ می نویسد: «صلح امام
حسن۷ با معاویه، از دشوارترین حوادثی بود که امامان پس از رسول اکرم صلی الله علیه
و آله و سلم از سوی این امت به آن
دچار شدند. امام با این صلح، چنان محنت طاقت فرسایی کشید که هیچ کس جز به کمک خدا،
قادر بر تحمل آن نیست. ولی او این آزمایش بزرگ را با پایداری و متانت تحمل کرد و

______________________________

۱. امام حسن(ع) الگوی زندگی، صص ۹۱ ـ ۹۴.

۲. نگرشی بر صلح امام حسن(ع)، ص ۱۸۳.

۳. حسین عمادزاده، زندگانی چهارده معصوم(ع)، ج۱، ص ۵۸۱.

۵۱

سربلند و دست یافته به هدف خود، یعنی مراعات حکم خدا و قرآن و پیامبر و صلاح
مسلمانان از آن بیرون جست».(۱)

نفاق سپاهیان

پس از شهادت امام علی۷، مردم سرتاسر عراق در بیعت با حسن بن علی۷ هماهنگ شدند و جز
معاویه و طرفدارانش، کسی از بیعت با ایشان سرباز نزد.(۲)روش زندگی امام حسن۷ در دوران
اقامتش در کوفه چنان بود که قبله نظر، محبوب دل و سایه امید مردم شمرده می شد. امام، مقرّ
حکومت پدرش را با برجسته ترین ویژگی های پسندیده موروثی آل محمد صلی الله علیه و
آله و سلم ، یعنی نیکخویی،
پارسایی و… پرکرده بود. اما کوفه در روزهای بیعت، از دسته هایی نظیر امویان، خوارج و
شکاک ها تشکیل شده بود که سعی داشتند با شایعه افکنی، توطئه و نفاق، زمینه فساد را فراهم
آورند.(۳) در تاریخ آمده است که بعضی از امویان، پنهانی با معاویه مکاتبه کردند و او را به حرکت
به سوی کوفه تشویق نمودند. آنها حتی ضمانت کردند که هر گاه سپاه او به اردوگاه حسن بن علی
نزدیک شود، امام حسن۷ را دست بسته تسلیم او کنند.(۴)

نامه ای به معاویه

امام مجتبی۷ در آغاز خلافت، برای اینکه نشان دهد در عین جوانی از تسلط و اقتدار کافی
برخوردار است، دست خیانت کاران را از کارها کوتاه کرد و با این تصفیه، هیبت خود را در دل ها
افکند.(۵) او ابتدا چون پدر بزرگوارش صبر پیشه کرد و طی نامه ای، با لحنی آمرانه، محکم و قوی،
آشکارا معاویه را تهدید کرد و در آخر فرمود:«اگر جز به پی گیری از گمراهی و ستیزه گری، تن در
ندهی، مسلمانان را به سر وقت تو خواهم آورد و تو را به محاکمه خدایی خواهم کشید تا خدا
میان ما حکم کند و او بهترین حکم کنندگان است».(۶) امام حسن۷، در نامه خویش به گفته های
صریح و قطعی پیامبر در مورد تعیین امام و مسئله خلافت استناد کرده بود؛ در حالی که معاویه در
جواب نامه نوشت: «من در حکومت از تو با سابقه تر و در این امر از تو آزموده تر و به سال از تو
بزرگ ترم، همین و دیگر هیچ».(۷)

______________________________

۱. صلح امام حسن(ع)، ص۲.

۲. همان، ص ۷۰.

۳. همان، صص ۸۱ ـ ۸۵.

۴. شیخ مفید، ارشاد، ص ۱۷۰.

۵. صلح امام حسن(ع)، ص ۹۷.

۶. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص ۱۲.

۷. صلح امام حسن(ع)، ص ۱۰۲.

۵۲

دستور جنگ

معاویه که شهادت امیرمؤمنان۷ را بهترین فرصت برای پایان دادن به ماجرای کوفه و شام
می دانست، در مدت کوتاهی که تاریخ نگاران، آن را هجده روز ذکر می کنند، هوس کشورگشایی
به سرش زد و به سوی عراق لشکر کشی کرد.(۱) در چنین شرایطی، امام حسن۷ با وجود فرقه های
مخالف، دستور جنگ داد. به دعوت آن حضرت، مؤمنان بااخلاص، فرماندهان جنگ و پارسایان
اسلام گرد ایشان جمع شدند. اینها همان کسانی بودند که معاویه در جنگ های صفین از آنها این
گونه یاد کرد: «دل های آنها همچون یک دل است. این جماعت تا گروهی را نکشند، کشته
نمی شوند». در کنار این یاران باایمان، گروهی از مردم نیز قرار داشتند که در وصف آنها نوشته اند:
«هیچ دسته ای از آنها با فکر و رأی دسته دیگر موافق نبود. با یکدیگر مخالف و همه بی فکر و
بی هدف بودند».(۲) امام حسن۷ انبوه مردمی که پیش روی او حماسه جنگ می سرودند، ولی هر یک به بهانه ای به جنگ آمده بودند. از نخستین روز، از پایان کار این ناهماهنگی، بیمناک و نامطمئن بود؛

تحریک احساسات

امام حسن۷ پس از آگاهی از حرکت نظامی معاویه، بی درنگ مردم را به نماز جماعت در مسجد
جامع کوفه دعوت کرد. جمعیت بسیاری در مسجد اجتماع کردند. امام حسن۷ بر فراز منبر رفت
و بسیج عمومی اعلام کرد و از مردم خواست تا برای مقابله با سپاه معاویه در لشکرگاه «نُخَیله»
گرد هم آیند. در همین زمان، سستی مردم آشکار گردید؛ به طوری که تاریخ نگاران می نویسند:
«حتی یک نفر از آنها سخنی نگفت و کلمه ای جواب نداد». در این سکوت مرگبار، یکی از
سرداران سپاه علی۷ قفل سکوت را شکست و با سخنان پرشور خود، احساسات مردم را تحریک
کرد تا به دعوت امام جواب مثبت بدهند. بعد از آن، امام همراه لشکر بزرگی از کوفه خارج شد
تابه «دیر عبدالرحمن» رسید و در آنجا سه روز اقامت نمود تا همه مردم جمع شوند.(۳)

فرماندهی عبیداللّه

امام حسن۷، پسرعموی پدرش، عبیداللّه بن عباس را طلبید و او را فرمانده دوازده هزار نفر کرد و
به او سفارش نمود که در جنگ پیشدستی نکند و از کنار شط فرات به سوی «مِسْکَن» برود.(۴)

______________________________

۱. شرح نهج البلاغه، ج۲، ص ۱۹۱.

۲. صلح امام حسن مجتب