پاورپوینت کامل زاهد سیاستمدار; بزرگداشت شیخ بهایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زاهد سیاستمدار; بزرگداشت شیخ بهایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زاهد سیاستمدار; بزرگداشت شیخ بهایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زاهد سیاستمدار; بزرگداشت شیخ بهایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

اشاره

سوم اردیبهشت ماه، روز بزرگداشت شیخ بهایی، عالم کم نظیر، فقیه و حکیم فرزانه است. او که
از شاگردان شهید ثانی و از افتخارات جهان اسلام به شمار می آید. شیخ بهایی در طول حیات
پربار خویش، به نقاط مختلف جهان سفر کرد و از محضر استادان برجسته، در رشته های
گوناگون استفاده نمود و در بسیاری از دانش ها متبحّر گردید. او با ارائه حدود صد اثر ارزنده در
شاخه های مختلف علم و تربیت شاگردان بسیار که هر کدام منشأ برکت های فراوان بودند، به
جهان اسلام روشنایی بخشید.(۱) میراث ماندگار شیخ، هنوز پس از قرن ها چراغ راه پویندگان
دانش و دین است.

تولد و کودکی

شیخ الاسلام والمسلمین، شیخ بهاءالدین محمدبن عزالدین، معروف به شیخ بهایی، در سوم
ذیحجه سال ۹۵۳ ه.ق در روستای جَبَع از ناحیه بَعلبَک لبنان دیده به جهان گشود.(۲) پدرش
عزالدین حسین با انتخاب نام محمد، رسالتی سنگین بر دوش کودک قرار داد که نور آیین
محمدی۶ را در جهان بگستراند.

محمد، روزگار کودکی را در دامان مادری مهربان و پارسا، و پدری باایمان و پرتلاش سپری
کرد و با آداب مسلمانی و قرائت قرآن و احادیث پیامبر۶ و امامان: آشنا شد. او با صفای کودکی،
نماز و دیگر وظایف دینی را انجام می داد و در کلاس درس پدر، بسیار مشتاق و کوشا بود.

______________________________

۱. علی حائری و همکاران، روز شمار قمری، ص ۲۸۲.

۲. محمود مهدی پور، شیخ بهایی، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، چ ۲، ص ۱۲.

۳۶

خاندان شیخ بهایی

پدر بزرگوار شیخ بهایی، عزالدین حسین که جد بزرگوارش، حارث هَمْدانی، از یاران باوفای
حضرت علی علیه السلام بود، از فقیهان و دانشوران بزرگ قرن دهم هجری است. او در بسیای از علوم آن
عصر، از جمله فقه، اصول، ریاضی، تفسیر، تاریخ و لغت مهارت داشت. وی از شاگردان شهید
ثانی است که پس از شهادت استادش در زمان حکومت عثمانی، رهسپار مرکز شیعی آن زمان، پرداخت.(۱) از وی خواست به قزوین، پایتخت صفویان برود. او نیز پذیرفت و به عنوان شیخ الاسلامِ حکومت یعنی ایران شد و در اصفهان به تدریس علوم اسلامی مشغول گردید. در این زمان، شاه طهماسب صفوی صفویه برگزیده شد. وی سال ها با همین منصب، در هرات و مشهد به ارشاد و هدایت مردم

جوانی

شیخ بهایی در هفت سالگی همراه پدر بزرگوارش به ایران آمد. او از این زمان به بعد، به آموختن
علوم گوناگون پرداخت و عاشقانه در پی فراگیری دین و دانش و هنر رفت. زندگی در خانه پدری
دانشمند، هم نشینی با دانشمندان زمان، تلاش و کوشش، محبت و علاقه فراوان به خاندان
پیامبر۶، زمینه مساعدی برای پیشرفت محمد فراهم ساخت.

او افزون بر دانش های مرسوم زمان، در کسب علوم سرّی و غریبه هم کوشا بود. به زودی ذکر
خصوصیات محمدبن عزالدین در محافل و مجالس علمی و ادبی انتشار یافت و شهره آفاق
گردید و تلاش ها و اخلاص ها، از او عالمی بزرگ و فقیهی فرزانه ساخت که به شیخ بهاء الدین
معروف شد.(۲)

شیخ بهایی و زبان آموزی

شیخ بهایی که در کودکی وارد ایران شده بود، از همان دوران، علاقه وافری به یادگیری زبان
فارسی نشان داد و سرانجام با مکالمه، ترجمه و نگارش به زبان فارسی به خوبی آشنا گردید؛ به
حدی که در سرودن اشعار زیبای فارسی، به ویژه به سبک عراقی، از خود توانایی نشان داد. شیخ
بدون تردید به سه زبان مهم و رایج عصر خویش، مسلط بود و عربی، فارسی و ترکی را به خوبی
می فهمید و به آن گفت وگو می کرد. او آثار فراوانی به فارسی و عربی دارد. سفرهای طولانی شیخ

______________________________

۱. جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، قم، معروف، چ ۱، ص ۱۹۵.

۲. شیخ بهایی، ص ۲۵.

۳۷

ترکی را ثابت می کند؛ افزون بر اینکه شعرهایی نیز به زبان ترکی در کتاب به آذربایجان شوروی و ایران در لباس درویشی در مناطق تحت نفوذ دولت عثمانی، آشنایی او به زبان کشکول خود آورده است.(۱)

شیخ بهایی و علم فقه

علم فقه، علمی مهم است که برنامه ها و تکالیف دینی یک دیندار را مشخص می کند. استدلال در
زمینه مسائل شرعی و احکام دین، در تخصص عالمان دین شناس و فقیهان بزرگوار است.

شیخ بهایی در این علم، کوشش فراوانی برای رشد اطلاعات دینی و فرهنگ مذهبی مردم از
خود نشان داد. او به منظور گسترش علم فقه، نوزده کتاب و رساله در سطوح مختلف نوشت(۲) که
بیشتر در قالب رسالات، حواشی یا شرح بر دیگر متون فقهی ارائه شده است. جامع عباسی،
یکی از کهن ترین و جامع ترین رساله های فقهی فارسی است که به درخواست شاه عباس کبیر و
برای فارسی زبانان نوشته شده است.

شیخ بهایی و علم حدیث

حدیث، دریچه ای است که انسان را به دانش بیکران الهی می رساند و احادیث معتبر معصومان:
گنجینه ای است که فقر فرهنگی جامعه بشری را برطرف می سازد. از این رو، عالمان بزرگوار
اسلام، در حفظ، نقل، ترجمه، شرح، تدریس و فهم حدیث و شناخت راویان آن، زحمات فراوان
کشیده اند.

شیخ بهایی از علم حدیث اطلاعات چشم گیری داشت و در نشر و آموزش حدیث و دفاع از
افکار و اندیشه های معصومان: کوشا بود. کتاب هایی که از این فقیه فرزانه و حدیث شناس بزرگ
در دسترس است عبارتند از: حبل المتین، شرح من لا یحضره الفقیه، اربعین، حدائق
الصالحین، ترجمه رساله امامیه و شرح اربعین که از کتاب های ارزشمند شیعیان به شمار
می آیند.(۳)

شیخ بهایی و علم ریاضیات

شیخ بهایی از کودکی، دانش ریاضی را آموخت و خود به تألیف کتاب هایی در این زمینه پرداخت. او خلاصه الحساب را نوشت که حدود سه قرن در حوزه های علوم دینی، تدریس می شده است.

از دیگر کتاب های او در علم ریاضی، بحرالحساب، جبر و مقابله، حاشیه بر خلاصه
الحساب و

______________________________

۱. همان، ص ۲۶.

۲. نک: شیخ بهایی، صص ۳۲ ـ ۳۵.

۳. گلشن ابرار، ص ۲۰۱.

۳۸

رساله حساب فارسی است که اطلاعات گسترده ای به صورت فشرده در آنها آمده است.(۱)

فعالیت های وی در زمینه ریاضی، او را در ایران و حتی جوامع اروپایی مطرح کرده است.
هرچند نقش ابتکاری او در این گونه فعالیت ها خیلی مورد توجه آنها نیست، ولی آثار متعدد و می کند.(۲) اقدامات عملی که معمولاً به شیخ نسبت داده می شود، او را در شمار ریاضی دانان نامی قرن یازدهم و حتی در برخی موارد، به عنوان آخرین ریاضی دان قابل ذکر در جوامع اسلامی مطرح

شیخ بهایی از علم تا عرفان

شیخ بهایی در دانش های زمان، یگانه بود و از علوم مختلف بهره و اطلاع فراوان داشت. او هم در
علوم تاریخی مانند تراجم و رجال، هم در علوم ادبی مانند صرف و نحو، و هم در زمینه علوم
عقلی و نقلی صاحب نظر بود. آگاهی وی از علوم طبیعی هم گسترده و عمیق به نظر می رسید. البته
شیخ هرگز به این علوم نبالید و آن را مایه خو