پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (ایمان در قرآن) ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (ایمان در قرآن) ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (ایمان در قرآن) ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (ایمان در قرآن) ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۷

ضرورت سخن گفتن از ایمان

با توجه به اموری چند، به ضرورت و اهمیت بحث درباره ایمان بیشتر پی می بریم. نخست
اینکه از دیرباز نیل به جاودانگی و سعادت، مهم ترین دغدغه انسان بوده است و تنها راه
دست یابی به آن در تمام ادیان توحیدی، ایمان ذکر شده است. همه این ادیان به اتفاق اصرار
دارند که تنها مؤمنان اهل نجات و رستگاری اند. در قرآن کریم نیز برای ایمان جایگاه و شأن
بسیار والایی اختصاص یافته است که به هیچ امری به اندازه آن اهمیت داده نشده است ؛ چنان
که ایمان اساس و مدار تمام ارزش ها و خوبی ها دانسته شده است. همچنین در قرن حاضر،
به موازات هر چه بیش تر روشن شدن ماهیت تمدن غرب، رویکرد به ارزش های معنوی به
ویژه ایمان تشدید شده است… . همه این امور بر ضرورت پرداخت بیشتر به ایمان تأکید
می کنند تا ابعاد و زوایای ناشناخته آن بهتر و بیش تر شناخته شود.

گام اول

نخستین گام در شناسایی ایمان، سخن گفتن از آن است؛ چرا که این کار از یک سوی، راهی را
برای کسانی که از نعمت ایمان محروم اند، به تجربه آن می گشاید و از سوی دیگر، زمینه ای
برای تعالی بخشیدن به تجربه ایمانی کسانی که واجد آنند خواهد بود. گذشته از آن، راه های
پرورش و شکوفاسازی ایمان در وجود نسل های آینده و مقابله باآفت و و مانع های موجود
بر سر راه تحقق ایمان از این رهگذر بهتر و کامل تر شناسایی می شود.

مفهوم ایمان

واژه ایمان در لغت به معنای گرویدن، عقیده داشتن، بیم نداشتن و اطمینان و آرامش نفس و زوال
شک و… است. در اصطلاح نیز ایمان به معنای اطمینان و یقین به وجود آفریدگار جهان و وحدانیت
او و یقین به وجود معاد و زندگی پس از مرگ و تصدیق قلبی به حقانیت رسالت پیامبر اسلام
است.در این باره که آیا عمل نیز جزو ایمان است گفته شده که اصل ایمان همان باور و اطمینان قلبی
است، ولی عمل به وظایف دینی از لوازم حتمی آن است. ممکن نیست کسی چیزی را از روی قلب
باور کند، ولی بر خلاف آن عمل نماید. اگر چنین کند نشانگر آن است که ایمان او واقعی نیست.

حقیقت و ماهیّت ایمان

از دیرباز یکی از مباحث مهم کلامی، حقیقت و ماهیت ایمان بوده است. چنانکه اندیشمندان
هر فرقه و مذهب درباره ماهیت ایمان، رابطه ایمان با عمل و… به فراخور دانش و گرایش
خود به بحث پرداخته اند. علمای شیعه نیز با الهام از آیات قرآن کریم و سخنان معصومان که
مفسران حقیقی کلام خداوند به شمار می آیند، ایمان را به معرفت همراه با انقیاد و تسلیم
محض در برابر خدا تعریف کرده اند. آنان با استناد به کلامی از امیرمؤمنان علی علیه السلام می گویند:
«ایمان عبارت است از اعتقاد قلبی و احتراز زبانی و عمل کردن با اعضا و جوارح». همچنین
نقل شده است، هنگامی که اباصلت هروی از امام رضا علیه السلام درباره حقیقت ایمان پرسید، آن
حضرت فرمود: «ایمان گره قلبی، گفتار زبانی و عمل جوارحی است و غیر از آن ایمان
نیست». رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیز فرمودند: «ایمان چیزی است که در قلوب جای می گیرد و اعمال
آدمی ملاک درستی آن است».

ویژگی های ایمان از نگاه قرآن

از دیدگاه قرآن، ایمان امری اختیاری است. هنگامی که خداوند متعال به کاری فرمان می دهد،
این دستور خود بهترین دلیل بر امکان پذیر بودن آن است. بر این اساس، اگر ایمان از حوزه
اراده و اختیار انسان خارج بود، فرمان به آن با حکمت خداوند هماهنگی نداشت.

ایمان تنها معرفت نیست، بلکه علم و معرفت یقینی همراه با تسلیم و خضوع در برابر حق
است. چنان که به دلالت قرآن شخصیت هایی چون فرعون و ابلیس از علم و معرفت
برخوردار بودند، اما هرگز مؤمن به شمار نمی آیند. از نگاه قرآن، عمل لازمه ایمان است و
نبود آن در کنار ایمان نشانگر ناخالصی و بی اثر بودن ایمان است.

معانی ایمان در قرآن

واژه ایمان به شکل های گوناگونی در قرآن کریم به کار رفته است که در همه موارد به یک معنا
نیست. از جمله معانی ایمان در آیه های قرآن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. گرویدن: این معنا در بیش از چهارصد مورد به چشم می خورد ؛ مانند مواردی که با
خطاب به مؤمنان آغاز شده اند. مثل «ای کسانی که ایمان آورده اید! از خدا پروا داشته باشید و
به پیامبر او بگروید».

۲. ایمان قلبی: «ای کسانی که ایمان آورده اید! به خدا و پیامبر او کتابی که به پیامبرش فرو
فرستاده و… بگروید و از صمیم دل ایمان بیاورید».

۳. قبول داشتن و باور کردن: هنگامی که به فرعونیان معجزه های فراوانی ارائه شد، آنان
عناد ورزیده گفتند: «هر گونه پدیده شگرفی… برای ما بیاوری، ما به تو ایمان نمی آوریم».
اعتراف به وحدانیت خداوند (توسل ملائکه)، عمل و عبادت، دین و احکام اسلام اعتقاد
داشتن به خدای یگانه و تصدیق پیامبران الهیاز دیگر معانی ایمان در قرآن است.

رابطه اسلام و ایمان

اندیشمندان اسلامی با توجه به مجموعه آیه ها و روایت ها بر این باورند که اسلام ظاهری
قانونی دارد و هر کس شهادتین را بر زبان جاری کند در زمره ی مسلمانان بوده، عمل به احکام
اسلام بر او واجب است، ولی در حقیقت ایمان یک امر واقعی باطنی است که جایگاه آن قلب
آدمی است، نه زبان و ظاهر او. اسلام آوردن می تواند انگیزه هایی مادی و منافعی شخصی
داشته باشد، ولی ایمان آوردن بی تردید از انگیزه های معنوی برخوردار است. چنان که در
قرآن کریم می فرماید: «اعراب گفتند ایمان آوردیم، ای پیامبر! به آن ها بگو که ایمان
نیاورده اید، بلکه بگویید اسلام آوردیم»؛ زیرا در آن مرحله هنوز به باور قلبی نرسیده بودند.
امام صادق علیه السلام هم می فرماید: «با اسلام خون انسان محفوظ، ادای امانت او لازم و ازدواج با او
حلال می شود، ولی ثواب در برابر ایمان است».

قلب، قرارگاه ایمان

از مجموعه آموزه های دین چنین بر می آید که ایمان با بخشی از وجود آدمی که قلب نامیده
می شود، ارتباط دارد. تا زمانی که ایمان به قلب وارد نشده باشد، تحقق پیدا نمی کند و ورود
در قلب شرط لازم برای ایمان است. به عبارت دیگر، قلب قرار گاه ایمان است. قرآن ضمن
دلداری دادن به رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: «ای فرستاده خدا! آنان که در مسیر کفر شتاب
می کنند و با زبان می گویند: ایمان آوردیم، ولی قلب آن ها ایمان نیاورده است، تو را اندوهگین
نسازند». علی علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می کند: «استواری ایمان بنده به استواری قلب او
است». خود حضرت نیز در تبیین چگونگی تجلی ایمان در دل مؤمن می فرماید: «ایمان همانند
نقطه سفیدی در دل پیدا می شود؛ هر چه ایمان افزون شود، آن نقطه سفید نیز فزونی می گیرد».

ایمان و شناخت

از تأمل در آیات قرآن کریم چنین بر می آید که ایمان با علم تفاوت دارد. چنانکه در سوره روم
از کسانی که علم و ایمان را به ارث برده اند یاد می شود. بنابراین علم نعمتی است که در کنار
ایمان به عده ای عطا شده است. اما این حقیقت نیز مسلم است که ایمان بر اساس تردید و شک
شکل نمی گیرد، بلکه محتاج معرفت است. خداوند در توصیف مؤمنان می فرماید: «اهل
ایمان کسانی هستند که در ایمان به خدا و رسول تردیدی نداشته، بدان ها علم و یقین دارند»
و تصریح می کند: «کسانی که خانه ایمان خود را بر پایه شک بنا می نهند، پیوسته دغدغه و شک
و تردید اساس و بنیان خانه آنان را تهدید می کند». در قرآن کریم شواهدی وجود دارد که با
وجود یقین و علم به خداوند و رسول، ایمان نفی شده است. این موارد دلالت دارند که
عنصری غیر از علم در ماهیت ایمان دخالت دارد. نتیجه آنکه معرفت و علم لازمه ایمان
است و ایمان بدون معرفت اگر امکان پذیر باشد، ناپایدار است. با این حال، ایمان چیزی بیش
از علم است که خضوع و تسلیم و خشیت را در دل خود دارد.

نوسان ایمان و کفر

یکی از ویژگی هایی که قرآن کریم برای ایمان و کفر بر می شمارد، قابلیت افزایش و کاهش
یافتن آنهاست. خداوند در آیه ای از قرآن، وقتی به توصیف مؤمنان می پردازد، چنین تصریح
می کند: «هنگامی که منافقان با هدف ترساندن مؤمنان به آنان گفتند، دشمنان بسیج ش