پاورپوینت کامل هم بستگی ملی و مشارکت عمومی(۲) (هم بستگی در آموزه های اسلامی) ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هم بستگی ملی و مشارکت عمومی(۲) (هم بستگی در آموزه های اسلامی) ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هم بستگی ملی و مشارکت عمومی(۲) (هم بستگی در آموزه های اسلامی) ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هم بستگی ملی و مشارکت عمومی(۲) (هم بستگی در آموزه های اسلامی) ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

دغدغه وفاق، عامل گرایش به اسلام

شواهد تاریخی گویای این حقیقت است که از جمله عوامل گرایش توده های مردم به اسلام از
همان زمان بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، دست یابی به وفاقی واقعی بوده است؛ چرا که هم زمان با ظهور
اسلام در شبه جزیره عربستان، روحیه جنگجویی به همراه تعصب جاهلی و قبیله ای، از موانع
اساسی پیوند افراد جامعه به شمار می آمد. جنگ و خونریزی های فراوان که معمولاً بر سر مسائل
جزئی صورت می گرفت، مردم را به ستوه آورده بود و حتی آتش بس های موقت چهارماه
ذی قعده، ذی حجّه، محرم و رجب، مانع از درگیری ها نمی شد. در چنین اوضاعی وقتی پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله مبعوث شد و آموزه های وحدت بخش الهی را مطرح کرد، بسیاری از مردم به آیین
وحدت بخش اسلام گرایش یافتند. از این رو، اندک اندک جنگ های طولانی فرساینده به
خاموشی گرایید و زمینه تحقق وحدت و هم بستگی مبتنی بر توحید و معنویت فراهم و روز به
روز بر آرامش اجتماعی در سایه وحدت آرمانی و محبت انسانی افزوده شد.

وفاق، دستاورد نبوت رسول اکرم صلی الله علیه و آله

مهم ترین دستاورد نبوت رسول اکرم صلی الله علیه و آله ، پیدایش و گسترش وفاق و هم بستگی در میان اقشار
مختلف مردم بود. امام علی علیه السلام در خطبه ای پس از اشاره به بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ختم نبوت، به
تشریح وضع مردم آن زمان پرداخته، می فرماید: «مردم دارای مذاهب گوناگون بودند، هواهای
پریشان داشتند و جمعیت ها پراکنده بودند. دسته ای خدا را به مخلوق تشبیه می کردند، گروهی
ملحد بودند و جمعی معبودهای دیگری غیر از خدای یگانه داشتند. اما خداوند متعال به برکت
وجود آن حضرت، آنان را از گمراهی رهاند و از نادانی نجات بخشید». آنگاه حضرت بزرگ ترین
دستاورد رسول اکرم صلی الله علیه و آله را، ایجاد الفت و اتحاد میان چنین مردم پراکنده ای ذکر می کند و
می فرماید: «پیامبر خدا با آموزه های اسلامی، مردمی را که به واسطه تعصبات جاهلی به جان هم
افتاده، در حال سقوط بودند، متوجه خدای یگانه کرد و امتیازات موهوم از قبیل مال و ثروت،
نژاد، رنگ و… را از میان برداشت و تنها تقوا، علم و مجاهدت را ملاک برتری و فضیلت دانست».
حضرت علی علیه السلام در ادامه، به یاران خود توصیه می کند قدر این نعمت را بدانند و پس از این الفت
و اتحاد، به تفرقه و اختلاف نگرایند.

هم بستگی و هماهنگی در بین اجزای جهان

براساس آموزه های اسلامی، توحید و یگانگی خداوند، هماهنگی و پیوستگی اجزای جهان
آفرینش را به دنبال دارد و بر عالم آفرینش، وحدت و انسجام دقیقی حکم فرماست. در آیه ای از
قرآن می خوانیم: «اگر در آنها (زمین و آسمان) جز خدا خدایانی دیگر وجود داشت، قطعا زمین و
آسمان تباه می شد». همچنین از دید قرآن، کثرت ها، تنوع ها، اختلاف ها و تفاوت هایی که در
عالم مشاهده می شود، ابزار و وسایل شناخت و معرفت به یکدیگر است و نباید به آنها اصالت
داد. قرآن کریم به مردم می گوید از این مرزهای زیستی و طبیعی عبور کنید و به مظهر وحدت و
یگانگی نزدیک شوید و بدانید که این اختلاف در صورت ها، وسیله آزمایش اند: «ای مردم! ما
شما را از مرد و زن آفریدیم و ملت ملت و قبیله قبیله قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. بدانید که
ارجمندترین شما نزد خدا، پرهیزکارترین تان است».

دعوت به هم بستگی و وفاق

در آیات قرآنی، مردم به وفاق، اتحاد و همبستگی فراخوانده می شوند. در آیه ای می خوانیم: «و
همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید: آن گاه که
دشمنان [یکدیگر [بودید، میان دل های شما الفت و دوستی برقرار کرد تا به لطف و عنایت او با
یکدیگر برادر شدید، و در حالی که شما در پرتگاه آتش بودید، شما را از خطر افتادن در آن رهایی
بخشید. خداوند اینگونه نشانه های خود را بر شما روشن می کند، باشد که راه را بیابید».

امام علی علیه السلام نیز در این باره می فرماید: «با هم وفاق و هم بستگی داشته باشید تا خداوند
پراکندگی تان را جمع کند، و به هم محبت بکنید تا خداوند میان شما الفت برقرار سازد». ایشان
در جای دیگر، ضمن پرهیزدادن از تفرقه، مردم را به اتحاد دعوت می کند و می فرماید: «از رنگ
عوض کردن در دین خدا بپرهیزید؛ زیرا اجتماع در حقی که شما را ناپسند آید، بهتر از تفرقه در
باطلی است که دوستش می دارید. خداوند به هیچ کس از گذشتگان و آیندگان، به خاطر پراکندگی
خیر نبخشیده است».

دعوت به برادری

براساس آموزه های اسلامی، انسان ها در سایه ایمان با یکدیگر برادر می شوند و این امر زمینه
وفاق و هم بستگی را در بین آنها استحکام می بخشد. قرآن کریم در این باره می فرماید: «مؤمنان با
همدیگر برادرند؛ پس میان برادرانتان سازش و صلح برقرار سازید». امیرمؤمنان علیه السلام هم
می فرماید: «مسلمان، برادر مسلمان است. پس یکدیگر را خوار مکنید و به یکدیگر لقب ناپسند ندهید؛
زیرا راه های دین یکی و مسیرهای آن معتدل است و هر کس بدان تمسک جوید، به مقصد می رسد، هر کس
از آن جدا شود، نابود می گردد، و هر کس آن را وانهد، از مسیر حق فاصله گرفته است». با توجه به چنین
رابطه ای میان مؤمنان، باید تا حد توان جلو اختلاف ها را گرفت و به این دستور دینی عمل کرد.

نهی از تفرقه و اختلاف

در بسیاری از آیات قرآن کریم، خداوند مسلمانان و مؤمنان را از اختلاف پرهیز داده و از آنها
خواسته است کاری نکنند که این امت واحده را که بر مبنای آرمان های الهی تحقق یافته، دچار
تشتت و تفرقه کنند. در آیه ای می خوانیم: «چون کسانی مباشید که پس از آنکه دلایل آشکار
برایشان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف پیدا کردند؛ برای آنان عذابی سهمگین است».
خداوند در قرآن، ضمن فراخواندن به حفظ عوامل وحدت و همبستگی، عاقبت تفرقه و اختلاف
را گوشزد می کند و می فرماید: «از خدا و پیامبرش اطاعت کنید و با هم نزاع نکنید که سست و
ضعیف می شوید و عظمتتان از بین می رود؛ صبر کنید که خدا با شکیبایان است».

تفرقه؛ مایه تباهی

اتحاد و همدلی، توان رزمی، استقامت و پایداری افراد را بالا می برد و اختلاف، تشتت و
ناهماهنگی، به میزان بسیار زیادی توان و نیروها را هدر می دهد. علت هم آن است که در چنین
وضعی، معمولاً افراد به دلخواه خود عمل می کنند و امکانات و توانمندی ها در آن مسیری که
باید، به کار گرفته نمی شود. این امر در نهایت سبب هرز رفتن امکانات و استعدادها می گردد،
بدون اینکه نتیجه ای به دست آید. امام علی علیه السلام در این باره می فرماید: «فزونی جمعیت شما، بدون
وحدت و یکپارچگی دل هایتان سودی نخواهد داشت». آن حضرت در واقعه صفین ضمن
سفارش افراد به مسائل نظامی تاکید کردند: «از تفرقه و جدایی بپرهیزید و به هنگام فرود آمدن و
کوچ کردن، با هماهنگی و در کنار یکدیگر حرکت کنید».

دعا برای تحقق هم بستگی

در دعاهای مختلف از ائمه اطهار علیهم السلام دو نکته مهم از خداوند درخواست شده است؛ اختلاف
نیروهای دشمن و وحدت کلمه نیروهای خودی. امام سجاد علیه السلام می فرماید: «پروردگارا! دل های
سپاهیان اسلام را با هم جمع و هماهنگ ساز و انس و الفت و وحدت روحی به آن ها ببخش که
دشمن به واسطه نفاق و اختلاف در آنها رخنه نکند و تو خود مدبر امر ایشان و حافظ اتفاق و
وحدت کلمه آنها باش». ایشان در نفرین به مشرکان هم می فرماید: «پروردگارا! مشرکان را به
جنگ و نزاع با یکدیگر مشغول دار تا به مرزهای مسلمانان دست درازی نکنند و آنها را به نقص و
کاهش جان و مال گرفتار ساز و آنها را به واسطه اختلاف کلمه، از تجمع بر ضدمسلمانان باز دار».

محورهای وفاق

برخی از عوامل اتحاد و همبستگی در جامعه اسلامی عبارت اند از:

الف) خدا و پیامبر: پرستش خدای یگانه، ترک شرک و بت پرستی و پیروی از پیامبر اسلام و
سیره انبیا، از جمله محورهای وحدت امت اسلامی است.

ب) دین و مکتب: خداوند در قرآن می فرماید: «دین را به پا دارید و در آن تفرقه اندازی
مکنید». امام علی علیه السلام نیز هم زمان با اظهار نارضایتی از تفرقه و تشتت، خطاب به مردم متفرق
می فرماید: «آیا شما را دینی نیست تا محور اتحادتان شود».

ج) رهبری: نقش رهبری در حفظ وحدت انکارناپذیر است. امام علی علیه السلام در توصیف جایگاه
خود فرمود: «واقعیت جز این نیست که من قطب آسیابم… . اگر من لحظه ای جایگاهم را رها کنم،
نظام جامعه از هم گسسته شود».

د) قانون و کتاب: حضرت علی علیه السلام فرمود: «احیای قرآن را جز اتحاد بر محور آن مفهومی دیگر
نیست و معنای میراندن قرآن هم جز جدایی از آن نخواهد بود».

ه) جلب رضایت مردم: امام علی علیه السلام در نامه ۵۳ نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر می فرماید:
«این تنها انبوه مردم اند که دین را تکیه گاه، مسلمانان را ریشه بالنده و در نبرد با دشمنان نیروی
ذخیره اند. پس گوش تو ویژه ایشان و گرایش تو همسوی آنها باشد».

ویژگی های زمینه ساز وفاق

براساس آموزه های اسلامی، برخی از ویژگی های زمینه ساز پیوند اجتماعی عبارت اند از:

حُسن ظن: امام علی علیه السلام می فرماید: «هر کس به مردم گمان نیکی داشته باشد، از محبت آنان
برخوردار می شود؛ در مقابل بر هر کس بدگمانی و سوءظن چیره شود، میان او و دوستانش
صلح و آشتی دوام پیدا نمی کند».

خوش اخلاقی: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «دوستی با خوش خلقی ثبات می یابد».

خوش زبانی: حضرت علی علیه السلام فرمود: «به زبانت نرمی گفتار و سلام دادن را عادت بده تا
دوستانت فراوان و دشمنانت اندک شوند».

معاشرت نیکو: امام علی علیه السلام فرمود: «نیکو معاشرت کردن، موجب استمرار دوستی است و
با معاشرت نیکو، پیوند دوام می یابد».

عدالت: حضرت علی علیه السلام فرمود: «عدالت را بر خشونت مقدم دار تا با محبت پیروز شوی».

انصاف: امام علی علیه السلام فرمود: «با انصاف، برادری و پیوند دوام می یابد».

نیکی: حضرت علی علیه السلام می فرماید: «نیکوکاری عامل محبت است».

خویشتن داری: امام علی علیه السلام فرمود: «با خویشتن داری، یاران بسیار می شوند».

صله رحم: حضرت علی علیه السلام فرمود: «پیوند با خویشان، موجب محبت است».

دید و بازدید: رسول خدا صلی الله علیه و آله : «دیدار یکدیگر سبب رشد دوستی می شود».

فروتنی: امام علی علیه السلام فرمود: «میوه فروتنی محبت است».

دستاوردهای هم بستگی

بعضی از نتایج هم بستگی در بین تمام کشورهای اسلامی عبارت است از:

الف) قدرتمندی: وحدت اسلامی موجب پدید آمدن قدرتی واقعی می شود که پس از اعتقاد
به خداوند متعال، تکیه گاه استواری برای امت اسلامی در پیشبرد اهداف و رویارویی با
فرهنگ ها و تمدن های ستیزه جو به شمار می آید.

ب) پیشرفت: وقتی نیروها و تواتنمندی های موجود در بین اندیشمندان اسلامی در همدیگر
ادغام شود، زم