پاورپوینت کامل پیر دانایی (ارتحال شیخ طوسی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیر دانایی (ارتحال شیخ طوسی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیر دانایی (ارتحال شیخ طوسی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیر دانایی (ارتحال شیخ طوسی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۶۴

اشاره

بیست و دوم محرم الحرام، سالروز رحلت بزرگمردی از تبار خوبان و عالمان، فقیه نامدار،
متکلم و معلم بزرگ شیعه، مرحوم شیخ طوسی است؛ همو که در طول عمر با برکت خود،
خدمات شایانی به جهان اسلام عرضه کرد و شاگردان بسیاری تربیت کرده، آثار ارزنده علمی
فراوانی از خود به یادگار گذاشت.

ولادت

در یکی از روزهای ماه مبارک رمضان سال ۳۸۵ ق، در شهر طوس و در خانه ای کوچک ولی
سرشار از نور ایمان، نوزادی پا به عرصه دنیا نهاد که بزرگی و عظمت از چهره اش می بارید. پدر و
مادرش نام او را محمد نهادند. محمد در کنار پدر و مادر با ایمان خود، مراحل رشد و شکوفایی را
پشت سرگذاشت و به فراگیری علوم اسلامی علاقه مند شد. او تا سال ۴۰۸ ق در زادگاه خود شهر
طوس ماند و در طول این مدت، مقدمات علوم متداول آن عصر را فراگرفت و در بهار جوانی از
دانشجویان فاضل گردید.

هجرت به بغداد

هنگامی که شیخ طوسی در ۲۳ سالگی محیط کوچک طوس را برای پیشرفت و سیر کمالات
معنوی کوچک دید، به منظور استفاده کامل و درک محضر استادان بزرگ و نامی آن دوره همانند
شیخ مفید و سید مرتضی، در سال ۴۰۸ ق شهر طوس را به مقصد بغداد ترک کرد. در آن زمان،
بغداد شهر علم و اندیشه بود و آوازه بلندی داشت. از آنجا که دانشجوی جوان طوس، هدف و
آرمانی بلند، و شناخت دقیق و درستی از موقعیت علمی و فرهنگی بغداد داشت، هیچ گونه غربتی
در خود احساس نکرد و با اندوخته های فراوان علمی که در ایران کسب کرده بود، خود را لایق
شرکت در درس استاد بزرگ شیعه مرحوم شیخ مفید دید. او در مدت پنج سالی که افتخار
شاگردی شیخ را داشت، مورد توجه استاد قرار گرفت و گوی سبقت را از همگان ربود.

دانش اندوزی

شیخ طوسی در تمام دوران زندگی، خود را از تحصیل و تحقیق بی نیاز ندید و برای رسیدن به
کمال، در درس اساتید مختلف شرکت می کرد. ایشان بعد از وفات استاد بزرگ خود مرحوم شیخ
مفید در سال ۴۱۳ ق، به حلقه شاگردان مرحوم سید مرتضی پیوست و مدت ۲۳ سال از محضر
پرفیض علم الهدی بهره مند شد و پیمانه علم و حکمت خود را از اندیشه های زلال سید لبریز
کرد. حضور مستمر و مخلصانه شیخ طوسی در درس سیدمرتضی در حالی است که ایشان به
درجه رفیع اجتهاد و مرجعیت دینی رسیده بود و یکی از صاحب نظران بزرگ دینی به
شمار می رفت.

هماره در پی دانش

امام خمینی رحمه الله در بیان عظمت و خلوص شیخ طوسی می فرماید: «شیخ طوسی در ۵۲ سالگی
درس می رفته است، در صورتی که در سن بیست و سی سالگی بعضی از این کتاب ها را نوشته
است. کتاب تهذیب الاحکام را گویا در همین سن و سال به رشته تحریر درآورده است. در ۵۲
سالگی در حوزه درس مرحوم سیدمرتضی حاضر می شد که به آن مقام رسیده است».

عنایت استاد

با پیوستن مرحوم شیخ طوسی به حوزه درسی سید مرتضی در سال ۴۱۳ ق، فصل جدیدی از
شکوفایی و درخشش علمی او آغاز شد. در حوزه درسی سید، دانشمندان بزرگی حاضر
می شدند. استاد هم با توجه به موقعیت علمی و تلاش آنان در مسیر تحقیق و دقت نظر در مباحث
علمی، کمک هزینه تحصیلی ماهیانه ای برایشان مقرر کرده بود. با توجه به هوش سرشار، استعداد
شگفت و آمادگی ذهنی مرحوم شیخ طوسی در فراگیری مطالب علمی و قدرت استنباط و نقد و
بررسی آرا و افکار دانشمندان، به زودی مورد توجه و عنایت خاص استاد قرار گرفت. از این رو، سید
مرتضی بیشترین کمک هزینه تحصیلی ماهیانه را که عبارت از دوازده دینار بود برای وی تعیین کرد.

عشق به علم

خواجه نصیرالدین طوسی در مورد عشق و علاقه زیاد مرحوم شیخ طوسی به فراگیری علم و
دانش می نویسد: «محمد بن حسن طوسی، شب ها را بیدار می ماند و سرگرم مطالعه بود.
کتاب های زیادی در کنار خود می گذاشت و هنگامی که از مطالعه یک نوع از آن خسته می شد، به
مطالعه نوع دیگر می پرداخت. او ظرف آبی در کنار خود قرار می داد تا به وسیله آن خواب را از
چشمان خود دور کند تا بیشتر مطالعه نماید. هنگام سحر که با مطالعه فراوان بعضی از مشکلات
علمی را حل می کرد، می گفت: کجایند پادشاهان و فرزندان آنها، تا این لذت را ببینند».

مرجعیت

با رحلت سیدمرتضی در سال ۴۳۶ ق، ریاست همه شیعیان به شخصیت بی نظیر شیخ طوسی
واگذار شد و ایشان به مدت دوازده سال این مسئولیت خطیر را در شهر بغداد به عهده داشت.
شیخ با دوراندیشی وصف ناپذیر، صفحات طلایی ناگشوده تاریخ اسلام و شیعه را به معنای
واقعی جلوه ای تازه بخشید. در آن روزگار، دانش پژوهان و فقیهان از دورترین نقاط سرزمین
اسلام برای حل مشکلات علمی خود به منزل و محل تدریس شیخ می آمدند تا از اندیشه های این
فرزانه تاریخ، به اندازه ظرفیت خود پیمانه های علم و معرفت به دست آورند. مرحوم شیخ تا
لحظه وفاتش در سال ۴۶۰ ق این ریاست را برعهده داشت.

استاد اعظم

مرحوم شیخ طوسی با تلاش و پشتکار فراوان و زحمات طاقت فرسای خود، قله های علم و کمال
را یکی پس از دیگری فتح کرد و از این رهگذر، آوازه نام او در تمام شهرهای اسلامی پیچید.
شهرت بی نظیر شیخ از زمانی روبه فزونی گذاشت که به دستور خلیفه عباسی، القائم بامر الله،
کرسی تدریس علم کلام به وی اختصاص یافت تا از برکت وجود او، علم و فرهنگ اسلامی
کسب نور و روشنایی کند. کرسی تدریس علم کلام، بزرگ ترین موقعیت و منصب رسمی علمی
بود که در مرکز خلافت آل عباس نصیب یک عالم بزرگ شیعه ایرانی گردید. این کرسی از سوی
خلیفه وقت به دانشمندانی واگذار می شد که در علم عقاید و مذاهب سرآمد عصر خود بودند.

تدبیر شیخ

در طول اقامت بیش از چهل ساله مرحوم شیخ طوسی در شهر بغداد، حوادث ناگواری برای
شیعیان بغداد که در محله کرخ اقامت داشتند روی