پاورپوینت کامل پیک مسیحا نفس (تولد حضرت امام خمینی رحمه الله) ۸۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیک مسیحا نفس (تولد حضرت امام خمینی رحمه الله) ۸۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیک مسیحا نفس (تولد حضرت امام خمینی رحمه الله) ۸۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیک مسیحا نفس (تولد حضرت امام خمینی رحمه الله) ۸۶ اسلاید در PowerPoint :

۹۴

سرزمینی که نشان کف پای تو بود

سال ها سجده صاحب نظران خواهد بود

(حافظ)

از تولد تا فتح قلّه های دانش

در بیستم جمادی الثانی ۱۳۲۰ هجری قمری، برابر با سه شنبه سی امِ شهریور ۱۲۸۱ هجری
شمسی و هم زمان با سالروز پربرکتِ یگانه گوهر عصمت، حضرت زهرا علیهاالسلام ، فرزندی از نسل
کوثر در شهرستان خمین دیده به جهان گشود. پدرش ـ آقا سید مصطفی ـ او را روح اللّه نامید. آقا
سیدمصطفی، روحانیِ حق طلب و ظلم ستیزی بود که طاغوتیان ددمنش و خوانین زورگو او را
پنج ماه بعد از تولد روح اللّه به شهادت رساندند. سید روح اللّه تحت سرپرستی مادر پارسای
خویش (بانو هاجر) و عمه گران قدرش (صاحبه خانم) قرار گرفت. در پانزده سالگی ادبیات
فارسی و بخشی از علوم دینی را نزد برادرش آیت اللّه پسندیده و اساتید دیگر آموخت. او در سال
۱۲۹۸، وارد حوزه علمیه اراک شد و در سال ۱۳۰۰، به شهر علم و اجتهاد، قم رفت. هم زمان با
تحصیل فقه و اصول نزد فقها و مجتهدان وقت، به یادگیری ریاضیات، هیئت و فلسفه پرداخت.
نیز ایشان اخلاق و عرفان را نزد مرحوم آیت اللّه حاج میرزا جواد ملکی تبریزی و عالی ترین
سطوح عرفان نظری و عملی را به مدت شش سال نزد مرحوم آیت اللّه آقا میرزا محمدعلی شاه
آبادی فراگرفت.

در شمار صاحبان اندیشه و قلم

حضرت امام خمینی رحمه الله پس از تلاش مستمر در زمینه بهره گیری دانش، در شمار مدرسان و
مجتهدان صاحب رأی در فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق قرار گرفت. درسِ اخلاق او،
محفلی نورانی برای پرورشِ روحیِ شاگردانی نظیر استاد شهید آیت اللّه مطهری بود. امام
خمینی رحمه الله با نوشته های بسیار در ده موضوعِ عرفان، اخلاق، فلسفه، فقه استدلالی، اصول فقه،
رجال، رساله عملی، حکومت، امامت و شعر، یکی از بزرگ ترین اندیشمندانِ عرصه دانش است.
برخی از کتاب های امام عبارتند از: ۱. مصباح الهدایه که نخستین نوشته امام به شمار می آید که از
سیر و سلوک می گوید. امام این کتاب وزین و ارزشمند را در ۲۷ سالگی نوشته است؛ ۲. شرح
عرفانی بر دعای سحر، که امام در ۲۹ سالگی آن را به رشته تحریر درآورده است؛ ۳. اربعین حدیث؛
۴. آداب الصلوه؛ ۵. تحریر الوسیله؛ ۶. حکومت اسلامی یا ولایت فقیه؛ ۷. مبارزه با نفس یا جهاد اکبر؛ ۸.
دیوان اشعار و… .

خودسازی و اهمیت مبانی معنوی

امام خمینی رحمه الله به تمامی مشتاقان مکتب تکامل و پویندگان راه ترقی می فرماید: «اولیای خدا آن
چیزی که پیششان مهم بود، تهذیب نفس بود و دل کندن از غیرخدا و توجه به خدا». ایشان با این
عقیده که «سازندگی های روحی، مقدم بر همه سازندگی هاست»، می فرماید: «باید انقلاب باطنی
بکنیم. باید نفوسمان هم منقلب بشود». نیز می فرماید: «اگر علمْ بلا تهذیب باشد، ضررش از
جهل بدتر است». در اندیشه امام، عالم و نظام آفرینش، محضر خداست و موجودات، همه
حاضران در پیشگاهِ اویند و هر فردی بدون واسطه با خالق خویش مرتبط است. از این رو، باید
روشی در زندگی پیش گیرد که بتواند حضور حضرت حق را لمس کند. تکیه بر اهدافِ معنوی
در همه مراحل مدیریت و حکومت، و در همه فراز و نشیب ها، شکست ها و پیروزی ها، جنگ ها
و صلح ها از ویژگی های کم نظیر امام بود.

پرهیز از غیبت

گفتار و رفتار امام خمینی رحمه الله ، الگوگرفته از قرآن بود. یکی از راهکارهای شریفِ قرآن کریم در
مبحث اخلاق، دوری جستن از غیبت کردن است. احادیثِ بسیاری در مذمّت این صفت ناپسند
در کتاب های روایی به چشم می خورد. امام خمینی رحمه الله نیز نه تنها نفْس خویش را از غیبت کردن
باز می داشت، که تحمل شنیدن غیبت از دیگری را نداشت. اگر غیبتی از کسی سر می زد، تاب
نمی آورد و به شدت در جسم و روح ایشان تأثیر می گذاشت. روزی امام به درس تشریف آوردند
و به قدری ناراحت بودند که نَفَس ایشان به شماره افتاده بود. درس نگفتند و تنها چند نصیحت
کردند و تب ایشان سبب شد که سه روز درس نیامدند. علّت ناراحتی ایشان این بود که شنیده
بودند یکی از شاگردانشان، درباره یکی از مراجع غیبتی کرده است.

شجاعت و صلابت

نداشتن هراس، یکی از ویژگی های اولیای خدا از دیدگاه قرآن کریم است. پیامبر والامقام
اسلام نیز می فرماید: «وقتی بنده از خدا بترسد، خداوند همه چیز را از او می ترساند». رهبر کبیر
انقلاب در سال ۴۳ و در سخنرانیِ پس از آزادی شان بیان کردند: «واللّه من به عمرم نترسیدم. آن
شبی هم که آنها مرا می بردند، آنها می ترسیدند. من آنها را دلداری می دادم». شجاعتِ امام در راه
مبارزه با فساد دستگاه طاغوت در اوج خفقان و دوران قدرت دودمان پهلوی، قابل تحسین و
اعجاب برانگیز است؛ آنجا که در کتاب کشف الاسرار می نویسد: «رضاخان سواد کوهی که
نمی فهمد سیاست با سین است یا با صاد…». موارد بسیاری از این دلاوری ها پیشِ روی مردان
انقلابی است؛ از جمله اینکه: به امام گفته شد عواملی درصدد هستند شما را از مبارزه منصرف
کنند. فرمود: «من؟ من از مبارزه دست بکشم؟ وَاللّه ، عَلَم (اسداللّه عَلَم، نخست وزیر وقت) را از
مملکت بیرون می کنم».

دوری از تجملات

امام راحل رحمه الله توصیه می فرمود: «با زندگانی اشرافی و مصرفی نمی توان ارزش های انسانی ـ
اسلامی را حفظ کرد». خود ایشان نیز به شدت پایبند ساده زیستی بود. اطرافیان با دیدن اتاق
بدون قالیِ منزل ایشان در نجف، عرض کردند: این گلیم ها زیاد مناسب نیست و اجازه بدهید
فرش بخریم. امام فرمودند: «مگر منزل صدراعظم است؟» و اجازه ندادند. منزل محقّر امام در
جماران، دنیایی از شگفت زدگی را به همراه داشت. یکی از اقتصاددانان ایتالیایی می گوید: «به
رغم بدگویی های روزنامه های آمریکایی از امام، ایشان زندگی فقیرانه و ساده ای داشت. او مردی
بزرگ و قهرمان اسطوره ای بود. این سومین باری است که از منزل امام خمینی رحمه الله دیدن می کنم.
امروز وقتی وارد آنجا شدم، چشمانم پر از اشک شد».

مداومت بر نماز اول وقت

امام خمینی رحمه الله به انجام واجبات به طور صحیح و کامل با آداب و شرایط، اهتمام داشت؛ به ویژه بنا
به پرفضیلت بودن نماز اول وقت، مراقب تقدّم این مهم بر دیگر امور بود. گفته اند روزی که شاه
فرار کرد، تمام نمایندگان رسانه های گروهی دنیا در «نوفل لوشاتو» با امام برنامه مصاحبه داشتند.
شاید پانزده شبکه تلویزیونی در سراسر دنیا به طور مستقیم این برنامه را پخش می کردند؛ زیرا
یکی از بزرگ ترین رویدادهای تاریخ انقلاب واقع شده بود. همه می خواستند نظر امام را بدانند.
ایشان چند دقیقه صحبت کرد، سپس از کسی پرسید: ظهر شده است؟ گفته شد: همین الآن ظهر
شد. امام در همان لحظه فرمود: «والسلام علیکم و رحمه اللّه ». رهبر کبیر انقلاب، اقامه نماز اول
وقت را بر ادامه مصاحبه ترجیح داد.

تقیّد به آداب شرع

امام خمینی رحمه الله به هنگام ورود به حیطه شرعیات، کاملاً احتیاط می کرد و این مراعات دقیق از
سوی ایشان، در کلام اطرافیان به خوبی و بارها جلوه گر بوده است. یکی از همراهان امام
می گوید: «در پاریس می خواستیم جلو در اتاقی که امام کفش هایشان را درمی آوردند، روزنامه
بیندازیم. چون بیشتر اوقات بارندگی می شد و زمین خیس بود، از روزنامه های خارجی استفاده
می کردیم. روزی عده ای از ایران آمده بودند و با خود روزنامه آورده بودند. چون آن روز
روزنامه خارجی در دسترس نبود، من صفحه آگهی ها را انداختم و کفش های امام را روی آن
گذاشتم. ایشان وقتی می خواستند کفش بپوشند، سؤال کردند: مثل اینکه این روزنامه ایرانی
است؟ عرض کردم: بله حاج آقا، ولی این صفحه آگهی هاست. با این حال، امام پایشان را روی آن
روزنامه ها نگذاشتند و مجددا برگشتند و فرمودند: شاید اسم محمد یا علی در آن باشد».

احترام به قرآن

عده ای چند نسخه از قرآن های اهدایی به جبهه ها را نزد امام خمینی رحمه الله بردند و گفتند: اینها
قرآن هایی است که شامل چند سوره است. خواسته اند که برای جبهه تبرّک شود. امام که همیشه
حرکاتش کاملاً آرام و معتدل بود، ناگهان به طور بی سابقه و با شتاب دستشان را عقب کشیدند و با
لحنی تند و عتاب آمیز فرمودند: «من قرآن را تبرّک کنم؟ این چه کارهایی است می کنید». یک بار
هم دیده شد که حضرت امام رحمه الله در یک مراسم ملاقات در حسینیه جماران، به طورِ استثنایی به
جای آنکه در جایگاه، روی صندلی بنشینند، وقتی وارد شدند روی زمین نشستند. این در همان
روزی بود که برندگانِ مسابقه قرائت قرآن آمده بودند و قرار بود در آن جلسه چند آیه قرآن
تلاوت شود.

برخورد کریمانه

پیروان راستینِ پیشوایان معصوم علیهم السلام ، نظیر مالک اشتر، گستاخی هایِ برخی افرادِ ناآگاه را با دعای
خیر در حق آنان و احسان و نیکویی پاسخ می دادند. امام خمینی رحمه الله نیز با اتخاذ همین شیوه کریمانه
در برابر عناصر معاند، در مورد هدایتشان دل سوز بودند. در محضر امام از جسارت ها و
اهانت های یکی از منحرفان در رادیو بغداد مطالبی به عرضِ ایشان رسید که این خبیث خیلی به
شما جسارت می کند. امام فرمود: «اتفاقا چند روز قبل من به یاد او بودم و برایش دعا می کردم».

لطافت طبع

دنیای سیاست، نوعا روحیه ای قاطعانه می طلبد. اما داشتن دغدغه های سیاسی، مانعی بر سر راه
لطافت طبع امام بزرگوار نبود. ذوق و احساس سرشارِ بنیان گذار انقلاب حتی بی وقفه پس از
سخنرانی های کوبنده ایشان، ظهور می یافت. یک روز در حالی که امام از حسینیه برمی گشتند و در
سخنرانی خود درباره جنگ و تنفّر از آمریکا صحبت کرده بودند، وقتی وارد حیاط شدند و به قدم زدن
پرداختند، فرمودند: «این غنچه گل کِی باز می شود؟ چند روز طول می کشد که این غنچه گل باز شود»؟

شادابی و شوخ طبعی

مزاح های شایسته با حفظ شخصیت مخاطب، از سوی شرع روا دانسته شده است. شوخ طبعی ها
آن هم از سوی هدایتگران جامعه، محبوبیت فراوانی به جا می گذارد و چه بسا میزان تأثیر پند و
کلام های جدّی رهبران را در دل های مردم افزایش دهد. امام خمینی رحمه الله نیز با پرهیز از خشم و
غضب های ناپسند و با داشتن نشاط روحی، تصویر صحیحی از یک سیاستمدار دینی ارائه
می دهند. روزی که نوه امام از جبهه برگشته و خدمت ایشان رسیده بود، امام خطاب به او گفتند:
«تو شهید نشدی که بنیاد شهید ما را یک سفر به سوریه بفرستد». نیز نقل شده: انگشت شست
امام مقداری ناراحتی داشت. پزشک ضمن سؤال ها و معاینه ها به امام عرض کرد: دست های مرا
فشار دهید. امام با لحنی خاص که به هنگام شوخی و طنز به کار می برد و با ملاحت و شیرینی
ویژه ای به پزشک فرمود: «می ترسم دردتان بیاید!» و به دنبال آن، تبسم زیبا و دل نشینی بر لبان
مبارکشان نقش بست.

ضرورت ورزش در زندگی امام

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «تفریح کنید و بازی کنید؛ زیرا دوست ندارم در دین شما خشونتی
دیده شود». به نقل از آیت اللّه پسندیده، امام در جوانی در مسابقه دو، نفر اولِ جوانان خمین
بودند و در هشت، نُه سالگی بیشترین حدّ پرش را نسبت به دیگر هم بازی های خود داشتند.
روزی امام فرمود: «من در جوانی تفنگ به دست می گرفتم و از آن استفاده می کردم». همچنین
بیان شده که ایشان به اسب سواری می پرداخته اند و در حدِّ معمولی به شنا آشنا بوده اند. در
روایات نورانی ما نیز به این سه ورزش سفارش شده است.

تشویق به ورزش

روآوردن به برخی از ورزش ها، در مسیر تندرستی بدن، نیاز به امکانات و مکان خاصی ندارد.
امام خمینی رحمه الله تا اواخر عمر شریفشان، روزی یک ساعت و نیم پیاده روی می کردند. با این همه،
از داشتن ادعا و غرور که آفت ورزش است، به دور بودند و می فرمودند: «ورزشکار نیستم، اما
ورزشکارها را دوست دارم». روزی امام در جمع عده ای از کشتی گیران، پس از بیاناتی راجع به
اهمیت ورزش و اینکه عقل سالم در بدن سالم است، فرمود: «من از این بازوهای شما خوشم
می آید». گفته شده: حاج سیداحمد آقا رحمه الله بهترین فوتبالیست دبیرستان خود بود. امام هیچ گاه
مانع علاقه فرزند به ورزش نمی شد و آن را برای ورزیدگی بدن لازم می دانست.

الگوی پاکیزگی و بهداشت

اهمیت پاکیزگی را روایت مشهورِ «نظافت، نشانه ایمان است»، بازگو می کند. به پیرو این مهم،
گفته می شود لباس های امام راحل رحمه الله همیشه تمیز و پاکیزه بود. از یکی از پزشکان که همواره در
محضر امام بوده است، نقل شده یک بار دستمال سفیدِ تاشده ای در اتاقِ امام توجه او را به خود
جلب می کند. وقتی از نزدیک آن را مشاهده می کند متوجه می شود، آن شی ء سفید، جوراب
بسیار تمیز و تا شده امام است.

رنگ خدایی

امام خمینی رحمه الله بارها می فرمود: «کارهای عادی ات را هم قصد قربت کن تا پاداش داشته باشی».
خودِ ایشان در کارهای روزمره و معاشرت ها و دیدارها نیز رضای حضرت حق را در نظر
می گرفت و سرلوحه برنامه های خاص و عامش، نام و یاد خدا بود. گاهی که لازم بود برای تشرّف خدمت
امام برای ورود اجازه گرفته شود، امام به جایِ استفاده از کلمه «بفرمایید»، می فرمود: «بسم اللّه » که ضمن
ذکر نام خدا، با استعاره ای لطیف، اجازه ورود و آغاز دیدار را با نام خدا همراه می کرد.

صراحت لهجه در مسیر منافع اسلام

مفید بودن برای اسلام، معیار پذیرش افراد از سوی امام خمینی رحمه الله در نظام و دستگاه های اجرایی
و خدمت رسانی بود. آنجا که پای تخریب دین در کار بود، ایشان با پس زدن تعارفات معمول و
ملاحظه کاری ها، وارد عمل می شد و به شدت برخورد می کرد. تصور ذهنی یکی از بزرگان این
بود که نکند طرز برخورد و شیوه کار ما مورد پسند امام نباشد و