پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (پیام های آسمانی)(۴) ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (پیام های آسمانی)(۴) ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (پیام های آسمانی)(۴) ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (پیام های آسمانی)(۴) ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۵

تلاوت شایسته قرآن

تلاوت کنندگان قرآن، به سه دسته تقسیم می شوند: گروهی در همان مرحله تلاش برای ادای
درست الفاظ قرآن از مخارجشان توقف می کنند. آنان فقط می کوشند ظاهر عبارات آن را به
درستی قرائت کنند. گروهی هم عمده تلاششان دست یابی به معانی عبارات قرآن است. آنها
می کوشند با ریزه کاری های معانی و نکات ظریف علوم قرآن بیشتر آشنا شوند. اما گروه دیگر
چون قرآن را برنامه کامل زندگی می دانند، در هیچ یک از مراتب گفته شده توقف نمی کنند، بلکه
خواندن الفاظ و اندیشه در معانی و درک معارف آن را، مقدمه عمل به دستورات آن قرار می دهند.
قرآن از این طایفه، با عنوان تلاوت کنندگان شایسته یاد می کند و می فرماید: «کسانی که کتاب خدا
را به گونه ای شایسته تلاوت می کنند، مؤمنان واقعی به آنهایند».

نشان سبک سری

پیروی از معیارهای عقلانی، همواره در آموزه های دینی تأکید شده است. بر این اساس، همه
پیامبران و اولیای الهی، در طول تاریخ از مردم خواسته اند به دنبال کارهایی باشند که با موازین
عقل و اندیشه سالم هماهنگی دارد. به همین دلیل، تأکید شده است که دین الهی، امری است که
آموزه های آن با اصول عقلانی هماهنگ است و رویگردانی از آن چون مخالفت با معیارهای
عقلانی است، انحراف از مسیر درست و در غلتیدن به وادی سفاهت و سبک سری شمرده
می شود. قرآن کریم پس از تبیین حقیقت آیین ابراهیمی که با عقل و خرد و روح و فطرت انسانی
هماهنگی کامل دارد، به این حقیقت تصریح می کند که کسی جز انسان های سفیه و سبک سر از آن
روی برنمی گرداند. وقتی از امام حسن مجتبی علیه السلام پرسیدند: سبک سری چیست؟ فرمود:
«پیروی از فرومایگان و هم نشینی با گمراهان». بی تردید انسان عاقل در مواجهه با هر امری،
نخست به میزان هم خوانی آن با ملاک های عقلانی توجه می کند و اگر آن را با آنها هماهنگ دید،
می پذیرد؛ وگرنه آن را به کناری می نهد. اما افراد نادان به جای معیارهای خردمندانه، از اموری چون
همخوانی با هواهای نفسانی و لذت های زودگذر پیروی می کنند و در نهایت هم به گمراهی می افتند.

پیامبرانی از جنس انسان

برای پیامبران الهی، ویژگی هایی ذکر شده است که هر یک از آنها، به گونه ای به هدف از بعثت آنها
مربوط می شود و ایشان بدون هر یک از آن مشخصات، در انجام درست رسالتشان به مشکل
برمی خورند. یکی از این ویژگی ها این است که پیامبران حتما باید از نوع بشر باشند؛ چون خیلی
از افراد براین گمان بودند که اگر کسی از طرف خداوند مأموریت هدایت بشر را یافت، باید از
نوع فرشته باشد. قرآن کریم در ردّ چنین گمانی، بارها اشاره می کند که برای مردمان، پیامبر یا
پیامبرانی از نوع خودشان فرستاده می شود. علت این مسئله این است که اگر شخصی بخواهد
الگو و رهبر مردم باشد، باید همان صفات و غرایزی را داشته باشد که دیگران دارند تا با تمام
وجود نیازها، گرایش ها و گرفتاری آنها را درک کند؛ در غیر این صورت، نه آنها می توانستند
دردها و نیازهای انسان ها را درک کنند و نه انسان ها می توانستند از آنها سرمشق بگیرند.

نگرانی از آینده دینی فرزندان

بر اساس آموزه های دینی، حقوق بسیاری برای فرزندان برعهده والدین است. اولیای الهی، در
مناسبت های گوناگون بر تربیت اخلاقی و دینی فرزندان، به عنوان حقی مسلّم و تکلیفی مهم
تأکید کرده اند. در بین همه حقوق فرزند، توجه به سلامت دینی او بسیار مورد اهتمام اولیای الهی
بوده است؛ چون قرآن یکی از مسئولیت های مهم افراد را در برابر فرزندانشان، حفظ آنان از آتش
دوزخ می داند که آن هم تنها از راه برخورداری از آیین درست به دست می آید. قرآن کریم در
این باره نقل می کند: وقتی زمان رحلت حضرت یعقوب فرا رسید، نوعی نگرانی از آینده فرزندان
در او احساس می شد. سرانجام این نگرانی را به زبان آورد و از فرزندانش پرسید: بعد از من چه
چیزی را می پرستید؟ آنها جواب دادند: خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق
را می پرستیم که خداوند یگانه و یکتاست و ما در برابر او تسلیم هستیم. پس از آن حضرت
یعقوب آرامش یافت.

همه مسئول اعمال خویشند

یکی از لوازم عدالت کامل الهی این است که هر کس در برابر مجموعه اعمال و رفتاری که دارد،
مسئول شناخته شود. نقل شده است وقتی ولید بن مغیره، از مشرکان جدا شد و نزد پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله آمد، بعضی از مشرکان او را سرزنش کردند که آیین پدران خود را رها کردی؟ او گفت:
من از عذاب خدا می ترسم. شخصی از مشرکان به او گفت: اگر چیزی از اموالت را به من دهی و به
سوی شرک باز گردی، من عذاب تو را بر گردن می گیرم. ولید چنین کرد. در آن لحظه، آیه ای بر
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل شد و ولید را در بازگشت از ایمان نکوهش کرد و سپس فرمود: «هیچ کس بار
گناه دیگری را بر دوش نمی گیرد و برای هر کس بهره ای جز کوششی که کرده است نخواهد بود و
هر کس به نتیجه عملی که کرده است خواهد رسید». قرآن کریم در جای دیگر، خطاب به یهود
که می گفتند: اگر ما هم گناهکار باشیم، به برکت گذشتگانمان که نیکوکار بودند نجات می یابیم،
فرموده است: «آنها امتی بودند که درگذشتند و اعمالشان مربوط به خودشان است و اعمال شما
هم مربوط به خودتان خواهد بود. شما هرگز مسئول اعمال آنها و آنها هم هرگز مسئول اعمال
شما نخواهند بود».

وحدت دعوت انبی

در آموزه های قرآنی به مسلمانان توصیه شده است که به تمام پیغمبران الهی به صورت یکسان
احترام بگذارند. خداوند در توصیف مؤمنان می فرماید: «آنها به آنچه بر تو نازل شده و آنچه پیش
از تو بر پیامبران پیشین نازل گردیده، ایمان می آورند». در سوره شوری هم می خوانیم: «خداوند
شرع و آیینی را که برای شما مسلمانان قرار داد، حقایق و احکامی است که نوح را هم به آن
سفارش کرد، و بر تو نیز همان را وحی کردیم و به ابراهیم و موسی و عیسی هم آن را سفارش
نمودیم». البته باید توجه کرد که این موضوع، مانع از آن نمی شود که هر آیین جدید که از طرف
خداوند نازل می گردید، آیین های گذشته را نسخ کند و آیین اسلام، آخرین آیین باشد؛ زیرا
پیغمبران خدا، همانند معلمانی بودند که هر کدام جامعه بشری را در یک کلاس پرورش
می دادند. بدیهی است دوران آموزش هر یک که تمام می شد، مردم به دست معلم دیگر در کلاس
بالاتر سپرده می شدند. به همین دلیل، انسان ها موظفند برنامه های آخرین پیامبر را ـ که آخرین
مرحله تکامل دین آن عصر است ـ اجرا کنند و این امر، هرگز مانع از حقانیت دعوت دیگر
پیامبران در زمان خودشان نمی شود.

سفارش به خدایی شدن

از آنجا که بسیاری از ویژگی های شخصی افراد با کمال و تعالی آنان در تعارضند، اولیای الهی
همواره مردم را به شیوه های گوناگون از گرفتار شدن به این اوصاف بازداشته اند و از آنان
خواسته اند به گونه ای زندگی کنند که رنگ و بوی دنیایی پیدا نکنند؛ چ