پاورپوینت کامل حقیق گمنام(ارتحال علامه سید محمدحسین حسینی تهرانی) ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حقیق گمنام(ارتحال علامه سید محمدحسین حسینی تهرانی) ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حقیق گمنام(ارتحال علامه سید محمدحسین حسینی تهرانی) ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حقیق گمنام(ارتحال علامه سید محمدحسین حسینی تهرانی) ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۱۱

اشاره

هر زمان کتاب قطور تاریخ جهان را ورق می زنیم، صفحات زرینی ما را به خود می کشاند.
حوادث ماندگار و سرگذشت شخصیت های جاودان، زینت بخش این صفحه هاست. در این
میان، عالمان و دانشمندان، از امتیاز ویژه ای برخوردارند. آنان تمام همت خویش را برای دفاع از
دین خدا به کار بردند و هستی خود را سپر هجوم شبهات قرار دادند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در روایتی
گهربار می فرمایند: «در روز قیامت، آثار قلمی دانشمندان را با خون شهیدان می سنجند و آن گاه
ارزش مداد دانشمندان و آثار قلم آنان، بر خون شهیدان برتری پیدا می کند». عارف حکیم،
آیت اللّه علامه سیدمحمدحسین حسینی تهرانی، با آفرینش آثاری گران بها، نامی جاودانه از خود
به جای گذاشتند. هفدهم تیرماه، سالروز درگذشت عالم فرزانه، عارف وارسته و مفسر حکیم،
علامه حاج سید محمدحسین حسینی تهرانی را به حوزه های علمیه، علم دوستان و رهپویان
معرفت تسلیت می گوییم.

تجلیل از بزرگان

دانش، از مقولاتی است که در گستره تاریخ بشر، از اهمیت والایی برخوردار بوده و مکتب
حیات بخش اسلام نیز برای فراگیری آن تأکید فراوان نموده و فراگیری آن را حتی در مناطق دور،
سفارش کرده است. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله ، دانشمندان دینی را وارثان پیامبران معرفی فرموده و در
جای دیگر، با سه بار تکرار عالمان را جانشینان خود شمرده است. دراین صورت، تجلیل از
بزرگان علم، از جمله ارزشمندترین کارهای فرهنگی خواهد بود. مقام معظم رهبری با تأکید بر
بزرگداشت مقام علمی عالمان می فرمایند: «سنت حسنه تجلیل از چهره های برجسته تاریخ
شیعه، باید یکی از با برکت ترین و مفیدترین سنت ها به شمار آید». مرحوم آیت اللّه علامه
سیدمحمد حسین حسینی تهرانی، از شمار بزرگان معاصر و گمنامی هستند که باید در پاس داشت
مقام علمی، اخلاقی و عرفانی ایشان، کتاب ها نوشته شود و همایش های باشکوه برگزار گردد.

طلوع مهر

عالم ربانی و عارف حکیم، علامه حاج سیدمحمدحسین حسینی تهرانی، در سال ۱۳۰۳
خورشیدی، در خانواده ای پارسا و پرهیزکار دیده به جهان هستی گشود. پدرش
آیت اللّه حاج سیدمحمد صادق، از دانشمندان و عارفان برجسته بود. بیش تر خاندان وی، اهل
دانش و تقوا بودند وسلسله نسبشان از طرف مادر پدری، به علامه مجلسی می رسد. مرحوم
حاج ملامهدی نراقی صاحب جامع السعادات جدّ اعلای مادری وی هستند. علامه سیدمهدی
بحرالعلوم و آیت اللّه العظمی بروجردی نیز از عمه زادگان ایشان به شمار می آیند.

رهسپار آموختن

عالم فرزانه، علامه حاج سیدمحمدحسین حسینی تهرانی، پس از پایان آموزش های ابتدایی و
متوسطه، با شوق فراوان برای تحصیل علوم دینی وارد حوزه علمیه شد. وی به دست مرحوم
آیت اللّه میرزا محمد تهرانی، صاحب مستدرک البحار که از بزرگان علمای عصر و دایی پدری او
بودند، لباس مقدس روحانیت را بر تن کرد. ایشان در سال ۱۳۶۴ هجری قمری، به شهر مقدس
قم عزیمت کرد و در مدرسه مرحوم آیت اللّه حجت، معروف به مدرسه حجتیه ساکن گردید.
علامه بزرگوار لحظه ای از تحصیل علم غافل نماند و همواره به درس و بحث و مطالعه مشغول
بود. وی در مدت اقامت در قم، خود را به زیور دانش و معارف آراست و به برکت استادان و بزرگان
آن دیار، در علم و حکمت و عرفان خوشه های فراوان چید و افق های جدیدی فرا راهش گشوده شد.

در پی حکمت

دانشمند بزرگوار وفاتح قلّه های بلند دانش های مختلف، علامه سیدمحمدحسین تهرانی، به
علوم عقلی به ویژه درس فلسفه بسیار علاقه مند بودند. در اوایل سکونت وی در قم، فیلسوف
ارزشمند آیت اللّه میرزا مهدی آشتیانی از تهران به قم آمده بودند و قصد تدریس کتاب شرح
منظومه را به صورت خصوصی برای علامه و چند نفر دیگر داشتند؛ ولی در آستانه شروع درس،
میرزا مهدی آشتیانی به دلایلی دوباره به تهران برگشتند. پس از آن جوان پرشور و با اشتیاق،
علامه سیدمحمدحسین تهرانی مأیوس نشد و همواره در پی یافتن استاد فلسفه بود که با مفسّر
عالی قدر و فیلسوف بزرگ، علامه طباطبایی آشنا گردید و به مراد دلش رسید. وی غیر از فلسفه،
یک دوره هیئت قدیم و تفسیر را نیز از محضر پرفیض علامه طباطبایی فرا گرفت.

سلوک معنوی

علامه حکیم و مفسر عالی قدر، حاج محمدحسین تهرانی، موفقیت های علمی خویش را بیش تر
مدیون استاد بزرگوارش، علامه طباطبایی می داند و می گوید: «حقا اگر ما به چنین مردی برخورد
نکرده بودیم، خَسِرالدّنیا و الاخره می شدیم و دستمان از همه چیز خالی بود».

ایشان در ادامه می افزاید: «ما پس از پایان درس، تا درِ منزل ایشان می رفتیم و در راه گفت وگو
می کردیم. ایشان از حالات بزرگان و اولیای خدا، به ویژه آیت اللّه حاج میرزا علی قاضی می گفتند.
مجالس گفت وگوی ما در شبانه روز علاوه بر دروس رسمی، به دو یا سه ساعت می رسید». عشق
و علاقه آیت اللّه تهرانی به علامه طباطبایی به جایی رسید که وی برای استفاده بهینه از محضر
علامه، اتاقی در کنار منزل ایشان اجاره کرد و از مدرسه به آن جا منتقل شد. وی هر روز یکی دو
ساعت به غروب به منزل علامه می رفت و تا پاسی از شب از کانون با صفای بحث و گفت وگوی
علمی با علامه لذت معنوی می برد.

اولین هجرت

استاد اخلاق و عرفان علامه تهرانی، پس از سال ها بهره گیری از محضر استادان و بزرگان حوزه
علمیه قم، در سال ۱۳۷۱ هجری قمری، به توصیه علامه طباطبایی و برای افزایش معلومات
خویش، اولین هجرت علمی را به سوی نجف اشرف آغاز کرد و در جوار بارگاه نورانی
امیرمؤمنان علیه السلام مسکن گزید.

وی در طول هفت سال اقامت خود در حوزه پررونق و دیرین نجف، از محفل درس بزرگان
آن دیار، در فقه و اصول و حکمت و عرفان توشه های علمی برگرفت و به مراتب عالی تری از
علم و تقوا دست یافت.

استادان

آیت اللّه سیدمحمدحسین حسینی تهرانی، در مسیر کسب دانش، محضر استادان بسیاری را درک
کرد. از استادان تأثیرگذار وی در حوزه علمیه قم می توان از آیت اللّه سید محمد حجّت،
سید محمد داماد، حاج آقا حسین بروجردی، حاج شیخ مرتضی حائری و حاج سید رضا
بهاءالدینی نام برد. وی در حوزه پرشکوه نجف اشرف نیز خرمن وجودش را ازمحفل علمی
استادان بزرگی چون آیت اللّه شیخ حسین حلّی، آقابزرگ تهرانی، سیدجمال الدین گلپایگانی،
آیت اللّه انصاری همدانی و آیت اللّه سید ابوالقاسم خویی لبریز کرد. ایشان برای ادامه برنامه
سلوکی و معنوی خویش در نجف اشرف، به سفارش استاد ارجمندش علامه طباطب