پاورپوینت کامل نبرد با تباهی(روز جهانی مبارزه با مواد مخدر) ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نبرد با تباهی(روز جهانی مبارزه با مواد مخدر) ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نبرد با تباهی(روز جهانی مبارزه با مواد مخدر) ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نبرد با تباهی(روز جهانی مبارزه با مواد مخدر) ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

۵۱

دلایل ورود مواد مخدر به ایران

از سالیان دور در ایران، استان های خراسان و سیستان و بلوچستان، محل ورود مواد مخدر به
ایران بوده اند و نزدیک به یک قرن است که کشورهای پاکستان و افغانستان، مواد مخدر مصرفی
ایران را تأمین می کنند. شرایط و ویژگی های قومی، ارتباط نزدیک و مبادلات مرزی که
سال هاست بین اقوام ساکنان دو سوی مرز وجود دارد، چنین زمینه ای را فراهم کرده است. به هر
حال، نزدیکی مناطق تولید با ایران و وجود ده ها آزمایشگاه در چند کیلومتری مرز، تولیدکنندگان
را وامی دارد تا برای رسیدن سریع تر به پول، مواد مخدر را به درون ایران بفرستند. دلیل دیگر،
ردّپای بازی های سیاسی و ترفندهای استعماری، در هجوم مواد مخدر به ایران است.

آزادترین منطقه برای فعالیت قاچاقچیان

انتقال مواد مخدر از راه های پرپیچ و خم و ناهموار مرزی، با همکاری ساکنان محلی و مرزی،
توسط باندهای مخوف قاچاق صورت می گیرد. هر چند باندهای بین المللی حوزه فعالیت خود
را از مرزهای ایران برچیده اند و به ندرت در مرزهای ایران عملیاتی انجام می دهند، قاچاقچیان
پاکستانی، افغانی و ایرانی، هم چنان مشغول فعالیت اند. سیستان و بلوچستان، آزادترین منطقه
برای فعالیت قاچاقچیان مواد مخدر به شمار می رود. قاچاقچیان، مواد مخدر را در بیابان ها و
نقاط کویری مخفی، و سپس در بسته های کوچک تر جابه جا می کنند. فقر، محرومیت،
شرایط اقتصادی و طبیعی، عدم امکان فعالیت در زمینه های کشاورزی، دام پروری یا
صنعتی و وجود مسایل قومی و عشیره ای، از دلایل عمده رواج قاچاق مواد مخدر در این
استان است.

مُخبِر آموزش دیده

یکی از راه های جلوگیری از ورود مواد مخدر به ایران، مبارزه نظامی است. نخستین نیروی مورد
نیاز در مورد مبارزه نظامی با مواد مخدر، داشتن مخبران کارآمد، ماهر و قوی است که باید از
نیروهای بومی باشند؛ زیرا افراد بومی، افزون بر آشنایی با منطقه، بهتر مورد قبول باندهای قاچاق
قرار می گیرند. مخبر باید آموزش های سطح بالا فراگرفته باشد تا در هر شرایطی، بتواند شرایط
را به نفع گروه مبارزه با مواد مخدر دگرگون کند. جان، مال و خانواده مخبر باید در امنیت کامل
بوده و از نظر رفاهی نیز وضعیتی مناسب داشته باشد. در غیر این صورت، هر لحظه ممکن است
وی به گروه مخالف بپیوندد یا دست کم از ادامه همکاری سرباز زند.

دستگاه های تشخیص دهنده

یکی از راه های مبارزه با قاچاق مواد مخدر، دست یابی به ابزار پیشرفته است. برای یک مبارزه
فراگیر ،وجود بعضی ابزار و دستگاه های پیشرفته الکترونیکی و مکانیکی الزامی است.
دستگاه های تشخیص دهنده مواد مخدر در لباس یا ماشین، سگ های تربیت شده برای تشخیص
محل اختفای مواد، بی سیم کوچک جیبی با برد زیاد، اسلحه های پیشرفته کوچک و سبک، از
جمله ابزار مورد نیاز به شمار می آیند. به کارگیری روش های مناسب و پیشرفته در بازجویی های
اولیه ـ که به عهده شاخه نظامی است ـ بسیار سودمند است. ابزار مجهّز و پیشرفته، به گروه کمک
می کند تا با حفظ نیرو و بدون اطلاع باند قاچاقچی، از وضعیت آنان آگاهی داشته باشد و این امر، در
دستگیری قاچاقچیان و جلوگیری از ورود مواد مخدر به داخل کشور بسیار حایز اهمیت است.

کنترل مرز و مرزنشینان

یکی از راه های مبارزه با قاچاق مواد مخدر، کنترل دقیق بر ورود و خروج مرزنشینان است.
امروزه یکی از مشکلات عمده بیش تر کشورها، این است که مرزنشینان، به دلیل بومی بودن و نیز
نزدیکی به مرز، همیشه در دو سوی مرز تردد می کنند. ازدواج با اتباع کشورهای همسایه و کار
روزانه در آن سوی مرز، از پیامدهای این تردد همیشگی است. در ایران نیز این امر در مرزهای
شرقی، غربی و جنوبی کشور به چشم می خورد. بنابراین، رفت و آمد آزاد مرزنشینان، سبب
خواهد شد به بهانه دیدار بستگان یا یافتن کار، اجناس لوکس و قاچاق، و نیز مواد خانمان سوز
مخدر وارد کشور گردد. از نظر فرهنگی نیز این افراد تحت تأثیر شرایط فرهنگی ـ آموزشی
کشور هم جوار قرار می گیرند و درنتیجه، مرز از کنترل دولت مرکزی خارج می شود. بر این
اساس، برای جلوگیری از ورود مواد مخدر به داخل کشور، باید از تردد افراد بدون مجوّز
جلوگیری شود و رفتار مرزنشینان، به دقت تحت کنترل و مراقبت قرار گیرد.

تلاش آکادمیک

یکی از راه های مبارزه با مواد مخدر، مبارزه علمی است. در این قسمت، باید با همکاری و هم
فکری دو قشر خلاّق و پویای جامعه، یعنی دانشگاهیان و حوزویان، با ارائه شیوه های نوین
علمی در سطح جامعه، به تبلیغ درباره مبارزه با مواد مخدر پرداخت. انتقال یافته های کاربردی در
زمینه مبارزه با مواد مخدر به دولت، تا حدّ بسیار زیادی به امر مبارزه کمک خواهد کرد.

ناهم زبانی دولت ها، دلیل شکست مبارزه

چرا با وجود تمام ابراز علاقه ها و اختصاص هزینه های هنگفت ازسوی دولت ها برای مبارزه با
مواد مخدر، این مبارزه تا به حال ناموفق بوده است؟ مهم ترین دلیل، همسو نبودن مبارزات و
ناهم زبانی دولت هاست. ناهم زبانی، یعنی این که همه دولت ها، در ادّعای خود مبنی بر ریشه کنی
مواد مخدر، صادق نیستند. مگر می توان مساعدت های پنهان و نیمه پنهان دولت ها و سازمان های
مختلف را در این زمینه انکار کرد؟ آیا می شود سازمان های مافیایی، بدون مساعدت دولت ها،
این چنین تاخت و تاز نمایند و ضمن غارت ملت ها، آنان را به ورطه نیستی بکشاند. دلیل این وضعیت
را باید در تأمین منافع غیر مجاز آنان جست و جو کرد. ناهم زبانی دولت ها، چهره دیگری نیز به خود
می گیرد؛ یعنی این که با وجود تشکیل کنفرانس های متعدد بین المللی، هر دولتی به اختیار خود عمل
می کند؛ زیرا می پندارد که مبارزه او صحیح تر است و به این ترتیب، از مشارکت سرباز می زنند.

چند دلیل مهم

بی تردید، برای عدم موفقیت در امر مبارزه با مواد مخدر، دلایل فراوانی وجود دارند که از جمله
می توان به: وجود تناقض در برنامه های گوناگون بین المللی، فقر جهانی، فقدان برنامه های هم سطح و
هماهنگ اقتصادی در جهان، نبودن سازمان اجرایی قدرتمند در امر مبارزه، عدم ضمانت اجرای
تصمیم گیری های سازمان های بین المللی مربوط، بی تفاوتی آگاهانه یا ناآگاهانه مسئولان برخی
کشورهای تولید کننده مواد مخدر و سوءاستفاده های سیاسی مستقیم و غیر مستقیم برخی دولت ها از
قاچاقچیان مواد مخدر اشاره کرد. این دلایل، موجب شده که مبارزه با مواد مخدر و قاچاقچیان، به
شکست بینجامد و سازمان های مافیایی، به شکل وحشتناک در جوامع مختلف تاخت و تاز کنند.

سیر تاریخی مواد مخدر

مطالعه بر روی آثار گوناگون به جا مانده ازپیشینیان، نشان می دهد آدمی از دیرباز با ویژگی های
مواد مخدر آشنا بوده است. نخستین کاربرد مواد مخدر، طبی و به عنوان دارو بوده و برای تسکین
درد، از راه خوردن یا مالیدن بر روی عضو استفاده شده است. افلاطون در این زمینه مطالعاتی
داشته و خود با آزمایش، خواص شیره گُرز خشخاش، آن را برای مداوای بیماران مورد استفاده
قرار داده است. بنابراین، کاربرد اصلی و اولیه شیره خشخاش ـ که قدیم ترین ماده مخدر است ـ
در پزشکی بوده، ولی در بسیاری موارد، زمام داران و اشراف به شکل تفنّنی آن را مصرف
می کردند. سران مغول نیز از عصاره خشخاش استفاده می کردند. محمد بن زکریای رازی، در
قرن سوم و ابن سینا در قرن چهارم و پنجم، در خواص تریاک مطالعاتی داشته اند و در طب قدیم
ایران، استفاده از عصاره تریاک متداول بوده است. استفاده از این ماده برای تخدیر به صورت
امروزی مرسوم نبوده، بلکه مورد نکوهش نیز بوده است، چنان که از «بنگ» در تاریخ ایران
باستان به «گیاه اهریمنی» تعبیر شده است.

آغاز مصرف مواد مخدر در ایران

عصر صفوی را می توان عصر آغاز مصرف مواد مخدر در ایران دانست. رواج تریاک در این
عصر به حدّی بود که شربت تریاک (شربت کوکنار) در عطاری ها به فروش می رسید. فوت شاه
عباس دوم را در اثر افراط در مصرف تریاک نوشته اند. بنابراین، آغاز مصرف مواد مخدر، به
عصر صفویه برمی گردد، اما تاریخ سیاسی مواد مخدر در ایران، از زمان قاجاریه آغاز می شود. در
این عصر، فعالیت پزشکان و مستشاران خارجی و رواج شایعه های مربوط به خواص بی شمار
تریاک، موجب آغاز کشت وسیع خشخاش در نواحی مختلف ایران و رواج مصرف آن گردید.
در بیمارستان کرمان که با نظارت دو پزشک انگلیسی اداره می شد، تریاک رایج ترین
داروی تجویزی بود که بعدها به داروی عمومی و خانگی تبدیل شد. از آن جا که قیمت
خرید تریاک از گندم بیش تر بود ودر قبال هر مثقال سوخته تریاک نیز سه شاهی پرداخت
می شد، کشت خشخاش افزایش یافت، به گونه ای که هیجده استان ایران به کشت
خشخاش روی آوردند.

بررسی تجربه های کشورهای درگیر با مواد مخدر

بعضی کشورها در امر مبارزه با مواد مخدر، موفقیت های زیادی داشته اند. این کشورها می توانند
به عنوان الگو برای مبارزه در نظر گرفته شوند. تشکیل کمیته ویژه و کارآمد برای بررسی و
بهره برداری از این تجربه ها، می تواند بسیار مفید باشد. کشورهایی مانند ژاپن، هنگ کنگ، تایلند
و چین در این زمینه بسیار فعّال هستند. برای مثال، تلاش های زیربنایی چین برای بازگویی
زیان های اعتیاد، یکی از نمونه های موفق در جهان به شمار می رود. در طرح آموزش عمومی
چین، جزوه ها و بخش نامه های صادر شده درباره زیان اعتیاد، به صورت پستی یا ضمیمه
روزنامه ها به دست همگان می رسید و مردم از زیان های اعتیاد آگاهی می یابند. بنابراین، بررسی
تجربه های کشورهای درگیر با مواد مخدر، از جمله کشور چین، می تواند بخشی از این درد را
درمان کرده و تاحدی از شدّت این مشکل بزرگ در جامعه بکاهد.

اعتیاد در کلام امام

حضرت امام خمینی رحمهم الله ترویج اعتیاد در کشور را نقشه دشمنان نظام دانسته، چنین می فرمایند:
«اصل قضیه مبارزه با فساد مطلقا و با این قسم از فساد که اعتیاد باشد، هیچ اشکالی ندارد. باید هم
دولت و هم اشخاصی که می توانند، کمک کنند که این فساد برداشته شود و آن هایی که معتاد
هستند، باید آن ها را در مراکزی، از اعتیاد بیرون بیاورند و بالاتر، جلوگیری از فروش و خرید و
پخش این گونه مواد بسیار لازم است… . اصل برنامه این بوده که جوان های ما را به فساد بکشند.
این ها برای این که مبادا یک قدرتی یک وقتی در مقابلشان قیام کند، هر جا که احتمال قدرتی
می دادند، آن را با تمام قوا سرکوب کردند… . آن کسی که در سرحدّات شلوغ کاری می کند و آن
کس