پاورپوینت کامل سال پاسخ گویی(پاسخ گویی در حکومت اسلامی) ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سال پاسخ گویی(پاسخ گویی در حکومت اسلامی) ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سال پاسخ گویی(پاسخ گویی در حکومت اسلامی) ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سال پاسخ گویی(پاسخ گویی در حکومت اسلامی) ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

ضرورت پاسخ گویی حکومت

در فرهنگ اسلامی، یکی از اصول مسلّم فردی و اجتماعی، پاسخ گو بودن افراد در قبال
عملکردها است. هنگامی که قرآن کریم می فرماید: «هر کس ذرّه ای کار خیر انجام دهد یا
مقدار کمی کار بد مرتکب شود، نتیجه آن را خواهد دید»، این امر حکایت از ضرورت
پاسخ گویی افراد دارد.

بر این اساس نهادحکومت، باید هم در زمینه وظایف و اختیاراتی که دارد و هم در قبال
پرسش ها و خواست های مردم در چارچوب مسئولیت هایی که عهده دار شده، جوابگو باشد
و اگر دراین امر کوتاهی کند، فردا در «روز حساب»بازخواست می شود. در قرآن کریم
می خوانیم: «از روزی بترسید که خداوند مردم و پیامبران را جمع کرده، از پیامبران درباره
رسالت و مأموریتی که برعهده داشتند سؤال می کند، و از مردم هم در برابر نوع برخوردشان
با دعوت پیامبران می پرسد».

مبنای پاسخ گو بودن انسان

انسان تنها موجودی است که خداوند به او عقل و قدرت تشخیص و گزینش راه و روش
زندگی داده، و او می تواند از راه هدایت عقل و پیامبران، چگونگی بهره برداری ازنعمت ها را
بیاموزد. به او تفهیم شده که در قبال تمام این امکانات مسئول است و باید درباره چگونگی
بهره برداری ازآنها پاسخ گو باشد؛ چرا که همه این امور، با هدف امتحان و آزمایش او در
اختیارش نهاده شده است. در روز قیامت، همه انسان ها باید درباره نعمت هایی که در
اختیارشان بوده، پاسخ گو باشند. قرآن کریم در این زمینه می فرماید: «چون روز قیامت شود،
خداوند به ملائکه دستور می دهد که انسان ها را نگه دارید تا از نعمت هایی که به آنها در دنیا
داده شده بود، بازپرسی شوند».

پرسش های روز قیامت

از بررسی مجموعه آیات و روایات چنین برمی آید که افزون بر ضرورت پاسخ گویی افراد در
مقابل اعمال و کردارهایشان در دنیا، دقیق ترین حسابرسی از عملکردهای فردی و اجتماعی
انسان، در روز واپسین و در دادگاه عدل الهی انجام خواهد یافت. در این باره که در قیامت، از
مردم از چه اموری بازخواست می شوند، آیات فراوانی در قرآن به چشم می خورد که به ذکر
برخی از آنها اکتفا می گردد. در بعضی از آیات، به طور کلی به ماهیت پرسش ها اشاره می شود؛
نظیر: «در روز قیامت انسان ها گروه گروه از قبرهایشان بیرون می آیند تا جزا و نتیجه
عملکردهای خود را ببینند» یا «بدون تردید شما [در آن روز] درباره همه کارهایی که انجام
داده اید، مورد سؤال قرار می گیرید». در قسمتی از آیات هم به موضوعات خاصّی که از آنها
سؤال خواهد شد، اشاره شده است؛ مانند «قرآن، ذکر الهی است؛ در قیامت درباره چگونگی
برخورد شما با آن پرسیده خواهد شد». یا «سوگند به خدا از شما درباره افتراهایی که به
همدیگر می زنید، سؤال و بازخواست خواهد شد».

انسان و پاسخ به سؤالات اساسی

در روایات درباره پاسخ گویی انسان، مطالب زیادی به چشم می خورد که تنها به ذکر یک
مورد اکتفا می شود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «در روز رستاخیز بنده قدم از قدم برندارد،
تاآنگاه که از چهار چیز از او سؤال شود: از عمرش که آن را در چه راهی صرف کرده است؛ از
جوانی اش که با آن نعمت بزرگ چگونه برخورد کرده است؛ از مالش که آن را از چه راهی
به دست آورده و چگونه و در کجا به مصرف رسانده؛ و بالاخره از دوستی و محبت با
اهل بیت علیهم السلام ».

مبنای پاسخ گویی در نظام اسلامی

در فرهنگ اسلامی، رابطه حقوقی حکومت و مردم، دو جانبه و متقابل است. براین اساس،
وقتی حاکم اسلامی در چارچوب احکام و مقررات اسلامی حقّ حکومت بر مردم را دارد، در
مقابل مردم هم از حق نظارت و انتقاد از عملکرد حکومت برخوردارند تا روال تدبیر امور
جامعه به صورت شایسته انجام گیرد. در این راستا، یکی از حقوق مردم بر حکومت،
روشنگری و پاسخ دهی به آنهاست. آگاهی از امور کشور، حق مردم است و روشن ساختن
افکار عمومی و ارائه پاسخ به شبهات مردم، وظیفه حکومت می باشد و هیچ چیز جز اخبار
محرمانه خطرساز برای مصالح ملی، از این اصل مستثنا نیست. حضرت علی علیه السلام دراین باره به
مالک اشتر می فرماید: «اگر شهروندان به تو در ستمگری، گمان بد بردند، عذر و بی گناهی
خود را ثابت کن و شایعات را با ارائه دلیل محکم و روشن نابود ساز».

پاسخ گویی، لازمه امانت داری

در فرهنگ اسلامی، همه نعمت ها وامکاناتی که در اختیار انسان قرار می گیرد، امانت هایی از
طرف خداوند است که در چگونگی و میزان تصرّف در آنها بازخواست می شود. بر این
اساس، منصب حکومت و حاکمیت بر مردم نیز از اموری است که متولیان آن، در قبال این
نعمت و مسئولیت بزرگ الهی، امانت دار به شمار می آیند.

حضرت علی علیه السلام در نامه ای به «اشعث بن قیس»، کارگزار آذربایجان می نویسد: «کاری که
برعهده توست، طعمه تو نیست؛ بلکه امانتی است که به گردن تو گذاشته شده است و تو به
سبب آن، همواره تحت نظارت بالادست خود هستی. تو را نرسد که آنچه دلت بخواهد به
شهروندان دستور بدهی یا خودسرانه و بدون آن که از بالا دست خود دستوری دریافت کنی،
به کار اقدام نمایی. در دست تو مالی از اموال خداوند عزوجل است و تو خزانه دار آنی تا آن را
به من بسپاری، امیدوارم برای تو بدترین زمامداران نباشم».

پاسخ گویی، وظیفه کارگزاران

از آنجا که هدف از تشکیل حکومت در جامعه اسلامی، رسیدگی به مشکلات مردم و تأمین
نیازهای مادی و معنوی آنهاست، کارگزاران حکومت موظف اند در ارائه خدمات به مردم،
سستی و کوتاهی نشان ندهند و و بکوشند هر چه بیشتر رضایت خاطر آنها را فراهم سازند.

حضرت علی علیه السلام همواره به کارگزاران خود تأکید می فرمود که برنامه هاشان را طوری
تنظیم کنند که هر یک از مردم، به راحتی بتواند با آنها ملاقات کند. آن حضرت، درباره آن
دسته از کارگزاران که در این امر کوتاهی می کنند، چنین فرمود: «هر زمامداری که خود را از
نیازمندی های مردم پنهان سازد و در فراهم سازی زمینه دیدار آسان مردم با خود کوتاهی
کند، خداوند از او و خواسته هایش در روز رستاخیز، پنهان شود».

تشویق کارگزارانِ پاسخ گو

یکی از سیاست های حضرت علی علیه السلام در روند نظارت بر انجام مناسب کارها این بود که هر
کارگزاری در انجام وظایف و عمل به تعهدات و پاسخ گویی به کارکردهایش موفق بود، مورد
تشویق قرار می گرفت تا در انجام بهتر مأموریت های بعدی دلگرم تر شود.

هنگامی که «سعید بن مسعود ثقفی» از طرف حضرت علی علیه السلام به عنوان حاکم مدائن
برگزیده شد، در انجام کارها موفقیت های خوبی به دست آورد و عملکرد مناسبی را که
موجب خشنودی مردم و رضایت خاطر امام علیه السلام گردید، از خود نشان داد. از این رو، امام علیه السلام
هم در نامه ای از او قدردانی به عمل آورد و به منظور تشویق وی، و ادامه دادن روش درستی
که در پیش گرفته، چنین نوشت: «تو مالیات خود را [از محل فرمانروایی ات] فرستادی و
فرمان پروردگارت را به جای آوردی و امام را خشنود ساختی. پس خداوند به سبب این کار
گناهان تو را بخشید و تلاشت را پذیرفت و فرجامی نیک برایت فراهم ساخت».

پاسخ گویی از راه تهیه تراز مالی

یکی از روش های نظارت و کنترل کارگزاران حکومت، تراز مالی خواستن از آنهاست؛ یعنی
هر کارگزاری باید از مجموعه اموال و امکاناتی که در اختیار دارد و همین طور از موارد
مصرف و هزینه ها، گزارشی تهیه کند تا در مواردی که نیاز به حسابرسی بود، به صورت دقیق
آنها را ارایه نماید. یکی از سیاست های امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام این بود که از
کارگزاران خود، تراز مالی می خواست. نقل می کنند روزی گزارشی مبنی بر حیف و میل و
اختلاس اموال توسط یکی از کارگزارن آن حضرت رسید. امام علیه السلام به کارگزار مزبور چنین
نوشت: «درباره تو، گزارشی دریافت کردم که اگر گزارش درست باشد و تو آن کارها را انجام
داده باشی، پروردگارت را به خشم آورده ای، امامت را عصیان کرده ای و به امانتی که در دست
تو بوده، خیانت نموده ای. به من خبر رسیده زمین های آباد را ویران ساخته و آنچه را
توانسته ای تصاحب کرده ای و از بیت المال زیر دستت به خیانت خورده ای. بی درنگ حساب
خویش را برایم بفرست و بدان که حساب خداوند، از حساب مردم سخت تر است».

احضار به مرکز حکومت برای پاسخ گویی

یکی از شیوه های نظارت در حکومت علی علیه السلام این بود که به محض رسیدن گزارش تخلفات،
در کوتاه ترین زمان آن را بررسی می کرد. و در صورت وجود قرائن