پاورپوینت کامل خورشید بقیع(شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام) ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خورشید بقیع(شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام) ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خورشید بقیع(شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام) ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خورشید بقیع(شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام) ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۹۷

خلقت نور

پیشوای دوم جهان اسلام که نخستین میوه پیوند حضرت علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام بود، در نیمه ماه
مبارک رمضان سال سوم هجرت، در مدینه دیده به جهان گشود.

هنگامی که پا به عرصه گیتی نهاد، او را به خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله بردند. ایشان ضمن دعا به
درگاه خدا و گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ، از علی علیه السلام پرسید: آیا نامی بر
او گذارده اید؟ امام فرمودند: من هرگز در نامگذاری بر شما پیشی نمی گیرم. آن گاه پیامبر
فرمود: من نیز بر خدا پیشی نخواهم جست. در این لحظه، جبرئیل بر پیامبر نازل شد و فرمود:
خدای بزرگ بر تو سلام می رساند و می فرماید: علی نسبت به تو به منزله هارون نسبت به
موسی است. نام این نوزاد را به نام پسر هارون بگذار. پیامبر پرسید: نام او چیست؟ جبرئیل
پاسخ داد: شُبَّر. حضرت فرمود: زبان من عَربی است. جبرئیل گفت: نامش را حسن بگذار.

سیمای امام حسن علیه السلام در قرآن

در جریان مباهله آمده است که وقتی حضرت محمد صلی الله علیه و آله در دعوت سران ادیان دیگر به دین
مبین اسلام، مسیحیان را دعوت نمود و آنان تکذیب کردند، قرار شد هر دو طرف با خانواده و
فرزندان و خویشاوندان خود به خارج شهر بروند و هر کدام، لعنت خدا و عذاب الاهی را
برای شخص دروغگو خواستار شوند. در جمع کوچکی که همراه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مباهله
رفتند، امام حسن علیه السلام نیز دیده می شد.

هم چنین آیه تطهیر، از جمله آیات معروفی است که در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده است
و آنان را از هر گونه گناه پاک می داند. پس از نزول این آیه، از پیامبر صلی الله علیه و آله سؤال شد که این آیه در
شأن کیست؟ حضرت فرمودند: در شأن من، علی علیه السلام ، فاطمه علیهاالسلام و حسنین علیهم السلام .

امام حسن علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله

امام حسن مجتبی علیه السلام ، هفت سال از عمر شریف خود را در کنار جدّ بزرگوارش گذرانید و در
این مدت، بسیار مورد لطف و احترام آن حضرت بود. از برخی روایات استفاده می شود که
میزان محبّت پیامبر صلی الله علیه و آله به این کودک و برادرش امام حسین علیه السلام بیش از حد معمول بوده
است. چه بسیار مواقعی که پیامبر صلی الله علیه و آله او را بر شانه خویش می نهاد و می فرمود: «خداوندا، من
او را دوست دارم، تو هم او را دوست بدار، و کسی که او را دوست دارد هم دوست بدار». آن
حضرت همواره به فاطمه علیهاالسلام می فرمود: دو پسر دلبند مرا به نزدم بخوان، و چون آنان به
خدمت جدّ بزرگوارشان می شتافتند آنان را به سینه می فشرد و می بویید. در روایات فراوانی
نیز ایشان را ریحانه و گل خوشبوی خود می خواند و می فرمود: «ایشان، گل های خوشبوی
من در دنیا هستند».

امام حسن علیه السلام و پدرش

حضرت علی علیه السلام در همه امور، امام حسن علیه السلام را در کنار خود داشت. وصیّت های آن حضرت
به امام حسن علیه السلام معروف و مشهور است و در نهج البلاغه به تفصیل بیان شده است. در روایتی
از سلیم بن قیس آمده است: من شاهد بودم آن زمانی را که امیرمؤمنان علیه السلام به فرزندش امام
حسن علیه السلام وصیّت نمود و بر این وصیّت تمام فرزندان خویش از جمله امام حسین علیه السلام ، محمد
حنفیه و رؤسای شیعه و اهل بیت خویش را گواه گرفت. سپس ودایع امامت، مانند کتاب و
سلاح را به امام حسن علیه السلام داد و به وی فرمود: «ای فرزندم! پیامبر گرامی به من دستور داد تا به
تو وصیّت کنم و سلاح و کتابم را به تو بدهم. نیز آن حضرت به من دستور داد به تو بگویم که
هر گاه مرگت فرا رسید، آن ها را به برادرت حسین علیه السلام تحویل دهی و امامت را به وی
بسپاری».

ذکاوت و هوشیاری امام حسن علیه السلام

امام حسن علیه السلام کودک بود که در مجلس جد بزرگوار خود ـ پیامبر صلی الله علیه و آله ـ حاضر می شد و آیات
قرآن و احادیث رسول را می شنید و به خاطر می سپرد و چون به نزد مادر باز می گشت، آن چه
فراگرفته بود، برای مادرش بازگو می کرد. وقتی حضرت علی علیه السلام به خانه باز می گشت،
فاطمه علیهاالسلام آن آیات را برای علی علیه السلام نقل می فرمود. روزی امیرمؤمنان علیه السلام از فاطمه علیهاالسلام پرسید
که چگونه از این آیات آگاه شدی؟ فاطمه علیهاالسلام فرمود: فرزند خردسالم حسن در محضر
پیامبر صلی الله علیه و آله می نشیند و آیات وحی را از پیامبر می شنود و در منزل برای من بازگو می کند.

دانش و آگاهی از اسرار

امام حسن علیه السلام از آگاه ترین و دانشمندترین افراد زمان خود بود و آثار دانش، از کودکی در
چهره مبارکش دیده می شد. علاقه مندی به علم آموزی، در کودکی او را برآن می داشت که هر
روز در مسجد حضور پیدا کند و سخنان وحی را به خاطر بسپارد و برای مادر بازگو کند.

آورده اند که روزی دو نفر نزد ایشان آمدند. حضرت به یکی از آن دو نفر فرمودند: دیروز
با فلان کس درباره فلان مطلب این چنین گفته ای؟ او با شگفتی به دوستش گفت: گویی او
اسرار را می داند. سپس حضرت در بیان آگاهی از اسرار و دانش امام معصوم فرمود: «ما امامان
معصوم، هر چه در شب و روز اتفاق می افتد، می دانیم. خداوندِ بزرگ حلال و حرام و همه
دانش ها را به پیامبر آموخت، آن گاه او کل دانش خود را به علی علیه السلام آموزش داد».

سخاوت و بخشندگی امام حسن علیه السلام

یکی از ویژگی های بخشش امام مجتبی علیه السلام ، این بود که به شکلی هدیه های مالی را تقدیم
می کرد که باعث نجات یک زندگی و فرد از فقر گردد. آورده اند که مردی از آن حضرت
تقاضای کمک مالی نمود. حضرت پنجاه هزار درهم و پانصد دینار به وی ارزانی داشتند،
سپس فرمودند: برو باربری را بیاور که این پول ها را برای تو حمل کند. مرد باربری را آورد.
حضرت ردای سبز خود را به مرد سائل داده و فرمودند: این کرایه باربر است.

هم چنین آورده اند که روزی فردی از بیابان نشینان به خدمت حضرتش شرفیاب شده،
پیش از آن که اظهار نیاز کند، حضرت امر فرمودند که هر چه در خزانه هست به او بدهند.
وقتی به سراغ خزانه رفتند، بیست هزار درهم در آن جا یافتند و همه را به سائل دادند. او
شگفت زده شد، حضرت فرمودند: ما گروهی هستیم که بخششمان بی درنگ صورت
می گیرد.

حضرت دوبار تمام اموال خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم
کرد و نصف آن رادر راه خدابخشید.

تواضع پیشوای دوم

در روایات آورده اند که امام حسن علیه السلام بر جمعی از فقرا عبور کرد که روی زمین نشسته و
تکّه های نانی در پیش روی خود گذاشته بودند و پس از آن می خورند. چون آن حضرت را
دیدند، تعارف کرده، گفتند: ای پسر رسول خدا، بفرما. امام پیاده شد و فرمود: «به راستی که
خدا مستکبران را دوست نمی دارد» و سپس شروع کرد به خوردن غذای آنان و چون سیر
شدند، آن ها را به مهمانی خود دعوت کرد و پس از پذیرایی و اطعام؛ بر تن آنان لباس پوشانید.
سپس فرمودند: «فضیلت و برتری از آن آن هاست؛ زیرا آن ها به غیر از آن چه ما را بدان
پذیرایی و اطعام کردند، چیزی نداشتند، ولی ما بیش از آن چه دادیم، باز هم داریم»!

خوف از محشر

حضرت رضا علیه السلام از پدرانش نقل می کند: چون رحلت امام حسن علیه السلام نزدیک شد، گریه کرد.
گفتند: ای پسر رسول خدا، آیا با وجود جایگاهی که نسبت به رسول خدا داری گریه می کنی؟
آن حضرت درباره تقرّب شما به او چیزها گفته است، بیست بار به حج رفته ای و سه بار هر
چه داشته ای در راه خدا انفاق نموده ای. حضرت فرمودند: «گریه ام برای دو چیز است:
وحشت قیامت و مفارقت دوستان».

خاندان علم و فضیلت

روزی مردی از خلیفه سوم که در کنار مسجد نشسته بود، کمک مالی خواست. خلیفه به وی
پنج درهم داد. مرد فقیر گفت: مرا نزد کسی راهنمایی کن که کمک بیشتری به من کند. او مرد را
به طرف امام حسن مجتبی علیه السلام راهنمایی کرد. مرد نزد حضرت رفت و کمک خواست. امام
فرمود: از دیگران کمک مالی خواستن تنها در سه مورد جایز است: «دیه ای به گردن انسان
باشد که نتواند آن را پرداخت کند، بدهی کمرشکن داشته باشد که نتواند آن را بپردازد یا فقیر
و درمانده گردد و دستش به جایی نرسد». مرد گفت: اتفاقا گرفتاری من یکی از همین سه
مطلب است. امام پنجاه دینار به وی داد و به پیروی از ایشان حضرت حسین علیه السلام ، ۴۹ دینار و
عبداللّه بن جعفر ۴۸ دینار به وی دادند. فقیر موقع بازگشت از کنار خلیفه گذشت. خلیفه
پرسید: چه کردی؟ مرد گفت: از تو پول خواستم، تو هم دادی، ولی هیچ نپرسیدی پول را
برای چه منظوری می خواهم؟ اما یکی از آن سه نفر(امام مجتبی علیه السلام ) در مورد مصرف پول
سؤال کرد و من هم جواب دادم و آن گاه هر کدام از سه نفر مقداری به من عطا کردند. خلیفه
گفت: «این خاندان، کانون علم و حکمت هستند؛ نظیر آنها را کِی توان یافت؟»

دو رویه یک رسالت

مهم ترین هدف امام حسن علیه السلام آن بود که پرده از چهره طاغوتیان زمان خویش بردارد و آنان را
آن طور که بودند، بشناساند، تا از عملی شدن نقشه هایی که برای از بین بردن رسالت جدّش
پیامبر صلی الله علیه و آله کشیده بودند، جلوگیری کند. از برکت این تدبیر امام حسن علیه السلام بود که برادرش
سیدالشهدا علیه السلام آن انقلاب بزرگ را که روشنگر حقیقت و عبرت بخش خردمندان بود، به
وجود آورد.

این دو برادر، دو رویه یک رسالت بودند که وظیفه و کار هر یک در جای خود و در اوضاع
و احوال خاص خود، از نظر ایفای رسالت و تحمل مشکلات، و نیز از نظر فداکاری و از
خودگذشتگی، درست معادل دیگری بود. حسن علیه ا