پاورپوینت کامل تا انتهای قرب (معراج پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تا انتهای قرب (معراج پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تا انتهای قرب (معراج پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تا انتهای قرب (معراج پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله) ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۴۵

اشاره

از مسایلی که در صدر اسلام و برای شخص پیامبر صلی الله علیه و آله روی داد، حادثه شگفت انگیز معراج بود
که از معجزات آن حضرت به شمار می آید. در آیه هفدهم سوره مبارکه اسراء، به سیر شبانه
نبی اکرم صلی الله علیه و آله از مسجد الحرام به مسجد الاقصی که مقدمه عروج آن حضرت بود، اشاره گردیده
است. اسراء یعنی سیر از مکه به بیت المقدس در شب به تصریح قرآن بوده، و عروج آن حضرت
از بیت المقدس به آسمان، مدلول روایات بی شماری از شیعه و اهل سنت است.

معراج انسان کامل

عروج آدمی، پرواز او به سوی مبدأ و منشأ وجود است. معراج انسان کامل، دیدار خداوند و رسیدن به
باری تعالی است. اوج و صعود جسم و جان است از پهنه خلقت و سیر آفاق و انفس به عرش خداوندی و
این امر شگفت از که بر آید و چه وجودی عهده دار این بار گران است و چه روحی متحمل این حرکت
عظیم؟ او پیامبر گرامی اسلام است که در حراء مبعوث رسالتی شد که آدمیان را با ندای توحید راهنمایی
کند و برای انجام این رسالت عظیم، باید از خلق به سوی حق برود؛ یعنی معراج.

الگویی برای ملکوتی شدن

نبوت و رسالت، موهبتی خاص است که نمی توان آن را به ارث برد یا به دست آورد. البته راه
وَلِیّ اللّه شدن تا قیامت باز است. راه ولایت، همان بندگی است و بهترین فرصت برای به دست
آوردن آن، نماز شب و سحرخیزی است. اقتدای به پیغمبر، هم در اصل عبادات و مناسک است و
هم در کیفیت آن؛ نه اینکه فقط در ظواهر احکام باشد. او در سیر باطنی نیز الگوست. خداوند
می فرماید که پیامبر، انسانی ملکوتی است، راهش را بپیمایید تا ملکوتی گردید.

تفاوت ملاقات ه

خداوند در قرآن از سه پیامبر یاد کرده که برای ملاقات پروردگار رفتند. حضرت موسی علیه السلام به ملاقات
رفت و به او گفتند: بر بساط قرب ما با پای برهنه باید آمد؛ ولی پیامبر ما را سوار بر براق به آسمان
بردند. وقتی حضرت موسی علیه السلام پس از نبوت بار دیگر بنا شد طرف صحبت خداوند قرار گیرد، چهل
شب شستشویش دادند تا لیاقت و آمادگی کسب کند؛ اما پیامبر ما بدون انتظار، همان شبی که جبرئیل
بر او نازل شد، وی را به ملاقات برد و تمام این امتیازات در پرتو کمال بندگی آن حضرت صلی الله علیه و آله بود.

معراج، معجزه ای دیگر

از معجزه های علمی و عملی حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله مسئله معراج است که قرآن کریم و روایات
از آن با عظمت یاد می کنند. معراج امری است که در سایه بندگی به دست می آید و خدای بزرگ،
راه رسیدن به این مقام والا را بندگی انسان خالص می داند. آنچه برای رسول اکرم صلی الله علیه و آله در معراج
مشهود شد، برای سالکان این کوی هم به مقدار سیر و سلوکشان مشهود می شود و هر کسی
می تواند این راه را بپیماید. البته تفاوت نه تنها در اصل و فرع بودن آن است، بلکه در درجه شهود،
مقدار شهود، کیفیت شهود و… خواهد بود. در روایتی از امام صادق علیه السلام ا زقول پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله
آمده است که: «وقتی مراحل را طی کرده، از آسمان ها گذشتم و به «بیت المعمور» و نزدیک
«سدره المنتهی» رسیدم، بعضی از اصحاب همراهی ام می کردند».

معراج، تجلی توانایی خداوند

معراج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مصداق توانایی کامل خداوند است. آن خدایی که آدم را از گل آفرید،
عصای موسی را به اژدها تبدیل و فرعون را در نیل غرق کرد، عیسی را از مادری پاک به وجود
آورد، ناقه صالح را از میان سنگ خارا آشکار ساخت و نوح را از توفان بلا نجات داد، محمد صلی الله علیه و آله را
هم به معراج و دیدار خویش فراخواند. معراج، درک اصل لقاءاللّه و نشانه آشکار «اناللّه و انا الیه
راجعون» است. پیامبر صلی الله علیه و آله در معراج به منزلی رسید که بازگشتش به زمین فقط به سبب رسالتش
بود و اگر تنها عشق در میا