پاورپوینت کامل رحلت آیت اللّه العظمی سیدابوالحسن اصفهانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رحلت آیت اللّه العظمی سیدابوالحسن اصفهانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رحلت آیت اللّه العظمی سیدابوالحسن اصفهانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رحلت آیت اللّه العظمی سیدابوالحسن اصفهانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۹۱

سپیده صبح

در سال ۱۲۸۴ ق، در روستای «مدیسه» لِنجان، از توابع شهر اصفهان، کودکی پا به عرصه وجود
نهاد که توانست قله های علم و تقوا را فتح کرده و عهده دار مرجعیت شیعه شود. وی سید
ابوالحسن اصفهانی، در اصل از سادات موسوی شهر بهبهان بود که سال ها پیش، پدر بزرگش
سید عبدالحمید از آن جا به روستای مدیسه اصفهان نقل مکان کرده بود. سیدعبدالحمید، از
عالمان وارسته نجف اشرف و از شاگردان شیخ محمدحسن نجفی، معروف به «صاحب جواهر»
بود. او پس از بازگشت از نجف، در لنجان ساکن شده و تا پایان عمر، به کارتدریس و انجام امور
شرعی اشتغال داشت. «سید محمد» پدر آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی نیز گرچه از شمار عالمان نبود،
ولی مرد خداترس و روشن ضمیری بود که پس از وفات، در شهرستان خوانسار به خاک سپرده شد.

حیات علمی

آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی، درس های مقدماتی را در زادگاه خود، روستای مدیسه لنجان
آغاز کرد. وی پس از گذراندن این دوره، تصمیم گرفت به حوزه علمیه اصفهان که در آن عصر، از
حوزه های مهم شیعی به شمار می رفت، عزیمت نماید. پدر وی که از رنج های غربت و تنهایی بر
فرزند خویش آگاه بود، با وی موافقت نکرد. این ممانعت، رفته رفته اشتیاق تحصیل را در آن
فرزند نیک فرجام شدت بخشید و وی را بر هدف خود استوار ساخت تا این که سرانجام موافقت
پدر را بر این سفر آسمانی به دست آورد.

در اصفهان

سید ابوالحسن اصفهانی، هنگامی که فقط چهارده بهار از زندگی خود را پشت سر نهاده بود، برای
ادامه تحصیل به اصفهان رفت و در «مدرسه صدر» مشغول تحصیل گردید. شبی از شب های
زمستان، وقتی پدرش برای دیدن فرزند خود به حجره اش رفت، با وضع تأسف باری روبرو شد
و حجره خالی از هرگونه وسایل اولیه زندگی را مشاهده کرد. دل سوزی های پدر به نوجوان
بی قرارش، روح وی را آزرده خاطر و دل شکسته کرد. سید رو به سوی قبله ایستاد و امام
زمان(عج) را مورد خطاب قرار داده و با چشمانی اشک بار و لحنی ملتمسانه، از مولای خود
عنایتی کارساز را تقاضا کرد. وی با این توسل، مورد توجه ویژه حضرت ولی عصر(عج)
قرارگرفت و پس از آن، روح امید و گشایش به جان او دمیدن آغاز کرد و توفیقات وی را فراوان
ساخت.

عزیمت به عراق

آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی، نزدیک به ده سال از مجلس درس استادان اصفهان بهره های
فراوان برد. بعد برای تکمیل معلومات و بهره وری از دانش شخصیت های علمی حوزه
بزرگ نجف اشرف و سامرا و رسیدن به درجه اجتهاد، در ۲۳ سالگی رهسپار عراق شد. در
آغاز ورود، به زیارت پیشوایان معصوم رفت و مدت سه سال در کربلا و سامرا، در نزد
استادان بزرگی چون میرزا محمد حسن شیرازی (رهبر جنبش تحریم تنباکو) دانش آموزی
کرد.

وی در این مدت، تسلط خویش را در مسایل علمی نشان داده و در شمار خواص شاگردان
میرزای شیرازی قرار گرفت. وی پس از ورود به نجف، در محضر بزرگانی چون آیات عظام
میرزاحبیب اللّه رشتی، سید محمدکاظم یزدی، آخوند خراسانی و میرزامحمدتقی شیرازی به
خوشه چینی علم و فضیلت پرداخت.

موقعیت علمی

آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی، ذوقی سلیم و فهمی دقیق در استنباط و درک احکام و مسایل
شرعی داشت. همین ویژگی، وی را در جوانی، زبان زد اهل دانش کرده بود. ژرف نگری، تأمل و
تعمّق وی در مسایل علمی ستودنی بود. جولان فکری و پژوهش بسیار وی در جوانب مختلف
هر مسأله، باعث می شد که در مسایل پیچیده فقهی، به گره گشایی بپردازد، به طوری که میرزا
محمدتقی شیرازی مرجع تقلید شیعیان، مردم را در مسایل احتیاطی خویش، به وی ارجاع
می داد. پس از وفات آیت اللّه نایینی، مقام مرجعیت دینی شیعه در وجود آیت اللّه اصفهانی متمرکز
و منحصر شد و وی مدت ده سال ردایِ سنگین مرجعیت را بر دوش داشت.

شاگردان

مرجع بزرگ وار، آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی، در طول دوران تدریس خویش، شاگردانی
تربیت کرد که بسیاری از آنان، از جمله دانشوران برجسته فقه و اصول و مجتهدان عالی قدر و
گران مایه بودند و هم چون ستارگانی فروزان، آسمان علم و اندیشه را روشنایی بخشیدند.
تعدادی از شاگردان وی عبارتند از علامه طباطبایی، میرزاهاشم آملی، آیت اللّه العظمی
سیدمحسن حکیم، آیت اللّه سیدهادی میلانی، آیت اللّه العظمی گلپایگانی، شهید دستغیب و
شهید مدنی و آیت اللّه مرعشی نجفی.

آثار علمی

مرجع محقّق و روشن ضمیر، آیت اللّه سیدابوالحسن اصفهانی، افزون بر تدریس و مرجعیت
دینی، آثارعلمی ارزشمندی به عنوان باقیاتِ صالحات از خود به یادگار گذاشت. مشهورترین اثر
وی، کتاب جامعی در فقه به نام وسیله النجاه، شامل بسیاری از مسایل فقهی مورد نیاز مسلمانان
است. بسیاری از فقیهان و مراجع تقلید، بر این کتاب حاشیه زده و شرح نوشته اند که
تحریرالوسیله حضرت امام خمینی رحمه الله ، نمونه ای از این شرح هاست.

دیگر نوشته های آیت اللّه اصفهانی عبارتند از: شرح کفایه الاصول، حاشیه بر عروه الوثقی، انیس
المقلدین، مناسک حج و ذخیره الصالحین. برخی از کتاب های این مرجع عظیم الشأن، از عربی به
زبان های فارسی، اردو و ترکی ترجمه شده است.

فضایل اخلاقی

عالم وارسته و مرجع عظیم الشأن جهان تشیع، آیت اللّه سیدابوالحسن اصفهانی، افزون بر این که
در علوم شرعی و معارف اسلامی تبحر خاصی داشت و در این میدان، گوی سبقت را از دیگران
ربوده بود، آراسته به صفت ها و فضیلت های اخلاقی نیز بود. فضایل روحی و معنوی و نیز
حالات عبادی و عرفانی وی، از گستردگی ابعاد وجودی آن مرجع بزرگ حکایت داشت.
فروتنی، بزرگ واری، خویشتن داری، ایثار و از خود گذشتگی، ساده زیستی و توسل به امامان
معصوم، از ویژگی های بارز اخلاقی این آیت و نشانه بزرگ الهی بود.

سخاوت و ایثار

سید جلیل القدر، مرحوم آیت اللّه سیدابوالحسن اصفهانی، روحیه سخاوت مندی داشت و کم تر
روزی اتفاق می افتاد که نیازمند و محتاجی به وی مراجعه کرده و با دست خالی باز گردد. با این که
تعداد مراجعه کنندگان بسیار زیاد بود، ولی وی در عین نیاز خود، همگان را از خوان کرمش
بهره مند می ساخت.

شهامت در مقابل جاهلان

یکی از ویژگی های رهبران دینی جامعه، شجاعت در بیان احکام دینی است. آیت اللّه اصفهانی، در
بیان احکام و گفتن حقیقت، ه