پاورپوینت کامل اقیانوس پژوهش ; علامه شیخ آقابزرگ تهرانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اقیانوس پژوهش ; علامه شیخ آقابزرگ تهرانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اقیانوس پژوهش ; علامه شیخ آقابزرگ تهرانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اقیانوس پژوهش ; علامه شیخ آقابزرگ تهرانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۶۷

ولادت شیخ

شیخ آقابزرگ تهرانی در خانواده ای مذهبی، درمحله قدیمی پامنار تهران، در تاریخ ۱۱ ربیع
الاول ۱۲۹۳ هجری به دنیا آمد. به دلیل نزدیکی تولد شیخ آقابزرگ به ایام ولادت باسعادت
حضرت ختمی مرتبت محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله (۱۷ ربیع الاول) و همچنین به سبب احترام به جد
بزرگ ایشان حاج محسن تهرانی او را محمّدمحسن نامیدند. بعدها به سبب همین نامگذاری او را
«آقابزرگ» خواندند.

خاندان شیخ

خاندان بزرگوار شیخ آقابزرگ تهرانی در اصل از خطه سرسبز شمال ایران بوده و بعدها به تهران
کوچ کرده اند. پدر ایشان حاج علی تهرانی صاحب کتاب تاریخ الدخانیه (در تاریخ تحریم تنباکو
توسط میرزا بزرگ شیرازی که به زبان فارسی است از خانواده ای محترم و آبرومند بود. از مادر
شیخ اطلاع زیادی در دست نیست تنها به گفته استاد محمّد صحتی صاحب کتاب شیخ آقا بزرگ
اقیانوس پژوهش نام او «آسیه بیگم» و دختر حاج سیداسداللّه ، مشهور به حاج «سیدعطار تهرانی» و
از سادات علوی بود.

آقابزرگ، آقایی بزرگ

نام شیخ آقابزرگ تهرانی محمّدمحسن، نام جد بزرگ ایشان است. در میان تهرانی ها از دیرباز
عادت چنین بود که پسری را که هم نام جد بزرگ خانواده بود، به اسم «آقا بزرگ» صدا کنند. این
رسم درباره فرزندان دیگر هم به کار برده می شد به این ترتیب که پسری که هم نام پدرِ پدر نامیده
می شد «آقا کوچک» و دخترانی که به اسم جده بزرگ و مادرِ مادر نامیده می شدند به ترتیب «خانم
بزرگ» و «خانم کوچک» خوانده می شدند.

محمّد محسن نیز تابع این رسم و عادت به نام «آقا بزرگ» نامیده شد، با این تفاوت که او به
راستی «آقایی بزرگ» شد.

اولین مدرسه اولین معلم

شیخ آقا بزرگ تهرانی در خانواده ای مذهبی پرورش یافت، خانواده ای که اکثرا از علوم مقدماتی
خصوصا علوم قرآنی اطلاع داشتند. اولین کلاس درس او در خانواده و اولین معلم او زن عموی
او «زهرا سلطان خانم» بود که شیخ آقا بزرگ حروف ابجد و بعضی سوره های کوچک قرآنی را
نزد او فرا گرفت. سپس آن طور که خود می گوید نزد دختر خاله های خود به نام های «معصومه
بیگم» و «بیگم صاحب» بقیه سوره های قرآن و بعضی مطالب قرآنی را آموخت. این درحالی بود
که بیشتر از ۷ سال نداشت.

با توجه به نحوه شکل گیری شخصیّت آقابزرگ تهرانی می توان به خوبی دریافت که محیط
سالم خانواده تا چه اندازه در تربیت افراد برجسته نقش مهمی دارد.

روحانی ۱۰ ساله

محمّدمحسن ۱۰ ساله که دیگر استعداد نهفته خود را آشکار ساخته و ذهن خلاقش در یادگیری
علوم و معارف او را در میان دیگر هم سالان خود ممتاز کرده بود، پدر را واداشت تا برای ترغیب
بیش از پیش فرزند به تحصیل علم و کمال، مجلسی ترتیب دهد و آقابزرگ را به لباس دانش و
دین ملبس سازد. استاد محمّدرضا حکیمی درباره این محفل با صفا آورده است: «وی چون ده
ساله شد پدرش مجلسی ترتیب داد، با حضور جعی از روحانیون آن روزگار تهران، و در این
محفل معنوی، وی لباس روحانیت پوشید و عمامه بر سر گذارد… پس از پوشیدن لباس روحانی
با افزودن کلمه شیخ (کلمه ای که برای روحانیون، هم عنوان است و هم احترام) بر سر نامش [او
را] «شیخ آقا بزرگ» خواندند.

شیخ آقا بزرگ، در زندگی نامه خود می نویسد: «… مرحوم آقا سید جمال اَفجه ای، عمامه بر
سر من گذاشت».

تحصیل

شیخ آقابزرگ تهرانی در طول سال های ۱۳۰۳ ه . ق تا ۱۳۱۵ ه . ق مقدمات علومی چون: ادبیات
منطق، تجوید قرآن، فقه و اصول، خط نسخ و نستعلیق را در مدارس علمیه تهران گذراند. در این
مدت، شیخ آقا بزرگ از محضر استادان برجسته ای چون: شیخ عباس نهاوندی و شیخ
محمّدحسین خراسانی بهره های فراوان برد.

گفتنی است وی غیر از تحصیل، به واسطه ذوق سلیم و خط زیبای خود کتاب های قدیمی و
معتبری را باز نوشت که بعضی از این کتب امروزه زینت بخش برخی کتابخانه ها و
گنجینه هاست. این امر بیانگر تلاش و پویایی شیخ در دوران نوجوانی و جوانی و نشان دهنده آن
است که شیخ از همان گام های نخست، راهش را انتخاب کرده و به کتاب و قلم، علاقه ویژه ای
داشت، و نویسندگی و احیای متون و میراث علمی و فرهنگی را وظیفه دینی و رسالت فرهنگی
خویش می دانست.

هجرت به عراق

شیخ آقا بزرگ تهرانی دوبار به عتبات عالیات سفر کرد. بار اول در سن ۲۰ سالگی (۱۳۱۳. ق) به
همراه برادر بزرگوارشان حاج محمّد ابراهیم، برای زیارت و بار دوم در ۲۲ سالگی برای ادامه
تحصیل. ایشان ابتدا عازم نجف اشرف شد، و سپس بعد از وفات آخوند خراسانی در سال ۱۳۲۹.
ه به درس آیت اللّه میرزای شیرازی در سامراء حاضر شدند و به مدت شش سال در آن جا اقامت
گزیدند. بعد از آن تا سال ۱۳۳۷ ه یعنی (به مدت ۲ سال به کاظمین هجرت کردند و دوباره به
سامراء بازگشت و سرانجام بعد از ۱۸ سال یعنی در سال ۱۳۵۴. ه دوباره به نجف اشرف بازگشته
و تا آخر عمر در همان شهر علم و فضیلت سکونت کردند.

<