پاورپوینت کامل مناسبت ها; سوگ آفتاب; شهادت امام رضا (ع) ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناسبت ها; سوگ آفتاب; شهادت امام رضا (ع) ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناسبت ها; سوگ آفتاب; شهادت امام رضا (ع) ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناسبت ها; سوگ آفتاب; شهادت امام رضا (ع) ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

درد فراق

امروز، زمینیان به همراهی آسمانیان از درد فراق می گریند و درسوگ هشتمین کوکب امامت،
نوای ماتم سر می دهند؛ چرا که بار دیگر گلی از بوستان نبوی پرپر شد و امام
علی بن موسی الرضا علیه السلام آن امام مهربانی و آن پرچمدار ولایت، دوستان خود را در غم هجران
خویش فرو برد؛ اما بارگاه ملکوتی اش همچون آفتابی پر شکوه در ملک ایران درخشان، و مأمن
غریبان و ضامن دل های پریشان است.

ما امروز همراه و هم نوا با کبوتران حرمش دل را به پنجره فولاد سپرده و به سوگ می نشینیم.
این روز، بر همه رهپویان و دوستداران آن حضرت تسلیت باد.

خاندان اصیل و پاک

امام علی بن موسی رضا علیه السلام در خاندانی بزرگوار قدم به عرصه گیتی نهاد و جهان را با قدومش
منوّر ساخت. پدر بزرگوارش امام موسی کاظم علیه السلام هفتمین سفیر رستگاری بود و مادر
ارجمندش بانوی عفیف و با تقوا، نجمه یا تَکتم نام داشت که بعد از تولد آن حضرت، طاهره نام
گرفت. او کنیز مسلمانی بود که مادر امام موسی کاظم علیه السلام او را خریداری کرد. او در این باره
می گوید: «حضرت رسول صلی الله علیه و آله را در خواب دیدم که امر کرد که نجمه را به فرزندت موسی ببخش
زیرا به زودی از او فرزندی که بهترین مردم روی زمین است متولد خواهد شد». آن گاه حمیده
به فرزندش امام موسی کاظم علیه السلام گفت: «ای فرزند، تَکتم بهترین زنی است که من دیده ام و شک
ندارم که خداوند متعال فرزندان پاکی به او خواهد بخشید من اینک او را به تو می دهم، وی را به
راه خیر و سعادت رهنما باش».

پسندیده خدا و ائمه

امام علی بن موسی رضا علیه السلام دارای القاب زیادی هستند از جمله این القاب «صابر، وفی، رضی و
فاضل… است». و همچنین آن امام القاب مشهور دیگری دارند که در زیارت خاصه آن حضرت
می خوانیم: شمس الشموس، انیس النفوس، غریب الغرباء، معین الضعفاء و الفقرا، ولی از
مشهورترین صفات و القاب آن امام، رضا است. فرزند برومندش حضرت امام جواد علیه السلام در این
باره می فرماید: حق تعالی او را رضا نام نهاد زیرا پسندیده خدا در آسمان بود، در زمین، و رسول
خدا و ائمه هدی از او خوشنود بودند و او را برای امامت پسندیدند».

عالِم آل محمّد صلی الله علیه و آله

امام رضا علیه السلام در زمان خویش از مقام علمی والایی برخوردار بود. در مباحث مختلف علمی
شرکت می کرد و هر سوالی که از او می پرسیدند جواب می داد. اَبا صَلت هَروی که از دوستداران و
همراهان همیشگی امام بود به نقل از خود امام می گوید: من در روضه منوره می نشستم و علما در
مدینه بسیار بودند و هر گاه از مسأله ای عاجز می شدند همگی به من مراجعه می کردند و مسائل
مشکل خود را برایم می فرستادند تا جواب گویم! در این باره جدّ بزرگوارشان امام صادق علیه السلام به
فرزندش امام موسی کاظم علیه السلام پیوسته می فرمودند: «عالم آل محمّد علیه السلام در صلب تو است.ای کاش
من او را درک می کردم، همانا او هم نام امیرالمؤمنین علی علیه السلام است.

سیره رضوی

امام رضا علیه السلام به عنوان الگو و سرمشق فضیلت و پاکی، زندگی اش سرتاسر با زهد و تقوا و عبادت
توأم بود. شب های بسیار تا به صبح به مناجات با معبود خود می پرداخت و چه بسیار روزها را
روزه می گرفت و سفارش می کرد که سه روز از هر ماه: پنج شنبه اول، پنج شنبه آخر و چهارشنبه
میان ماه را روزه بگیرند. هر سه روز یک بار ختم قرآن می کرد. همیشه در خدمت مردم بود و به
آنان محبت می نمود وو با زیردستان خویش با نرمی و مهربانی رفتار می کرد.

هجرت به غربت

امام رضا علیه السلام در زمان مأمون که یکی از ننگین ترین خلفای عباسی بود، زندگی می کرد. مأمون نیز
همانند اجداد خود حاکمی خوش گذران و خود رایی بود. وی برای رسیدن به اهداف خود،
سرکوبی علویان و کاستن از محبوبیت امام رضا علیه السلام ، از ایشان دعوت کرد تا از مدینه به مرو،
«پایتخت مامون» بیایند و ولایت عهدی او را بر عهده بگیرند. امام در ابتدا، خودداری کردند ولی
اصرار مامون ایشان را مجبور ساخت تا به ظاهر، این کار را بپذیرند؛ چرا که امام می دانستند این
خلیفه ستمگر برای پیشبرد مقاصد شوم خود نقشه کشیده است. اما که به اخبار راهی سفر بودند
به کنار قبر جدّ بزرگوارش رسول اللّه صلی الله علیه و آله آمده و با ایشان وداع کردند و سپس با جمعی از
دوستانشان راه خراسان را در پیش گرفتند.

یادگار جاویدان

امام رضا علیه السلام با دلی محزون و قلبی توأم با اندوه، رهسپار خراسان گردید، و در ادامه مسیر خود
وارد شهر نیشابور شد. شهر در انتظار مقدمش لحظه شماری می کرد دل ها همه شیفته و چشم ها
مشتاق آمدنش بود. مسافر طوس در میان شادی و شعف مردم از راه رسید و میوه باغ رسالت،
سرچشمه رحمت و افتخار ملک ایران زمین همچون خورشیدی درخشان، قدم بر خاک
خراسان گزارد. سیل جمعیت در انتظار سخنانش و ۲۴ هزار قلم به دست آماده نوشتن گفته هایش
بودند. امام در میان چشمان منتظر مردم آغاز سخن کردند و حدیث معروف سلسله الذهب را بیان
فرمودند. این حدیث یادگار جاوید آن امام در شهر نیشابور است.

نقشه شوم

مأمون با یک حرکت حیله گرانه ولایت عهدی را به امام رضا علیه السلام سپرد و امام برخلاف میل باطنی
آن را پذیرفت. مأمون که نارضایتی امام را می دید می گفت: «ای فرزند پیامبر، من از فضل، زهد؛
پارسایی و عبادت تو آگاهم از این رو تو را به خلافت، سزاوارتر از خویش می بینم». و در پاسخ
کسانی که اهداف این اقدام او را نمی دانستند و می کوشیدند او را از این کار باز دارند به دروغ
می گفت: «من با خدا عهد کرده ام این مقام را به بهترین فرد از خاندان ابی طالب واگذارم و چون در
بین مسلمانان کسی را بهتر از علی بن موسی نیافتم، تصمیم گرفتم رهبری را به او بسپارم» و بدین
ترتیب سعی در توجیه کارهای خود داشت؛ اما امام که تجربه زندان های تلخ پدر را دیده بود به
خوبی می دانست که این پیشنهاد، فریب و حیله ای بیش نیست.

بر مسند علم و دانش

مامون برای این که بتواند از شخصیّت علمی امام رضا علیه السلام بکاهد، هرچند وقت یک بار جلسات
مختلف علمی را با حضور دانشمندان دیگر ملت ها تشکیل می داد تا آنان با امام به مناظره
بپردازند. هدف مأمون از این کار، ضایع ساختن شخصیّت علمی امام رضا علیه السلام بود، اما نتیجه این
جلسات چهره واقعی و علمی امام را بر همگان روشن ساخت؛ چرا که امام هیچ سؤالی را بدون
جواب نمی گذاشت و در حیطه های مختلف علمی احاطه ای کم نظیر از خود نشان داد، تا آن جا که
مأمون درباره علم و دانش امام گفته است: «هیچ کس را در روی زمین داناتر از حضرت رضا
نمی دانم».

طلب رحمت

در یکی از سال های اقامت امام در خراسان، خشک سالی، مردم را نگران و ناراحت کرده و آنان را
به وحشت انداخته بود. مأمون که بار دیگر قصد داشت امام را در چشم مردم کوچک کند، از
ایشان درخواست کرد تا نماز باران بخوانند. امام نیز قبول کرده و فرمودند: مردم سه روز روزه
بگیرند. در روز سوم، امام علیه السلام به همراهی جمعیتی انبوه روانه بیابان شد ودر آن جا دست به دعا
برداشت و فرمود: «پروردگارا، تو حق ما اهل بیت را بر مردم بزرگ و با اهمیت شمردی و
همان گونه که دستور داده ای آن ها به ما دست توسل زده و امیدوار فضل و رحمت تو هستند و
چشم به احسان و نعمت