پاورپوینت کامل ستم و آثار آن در کلام امام علی علیه السلام (۱) ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ستم و آثار آن در کلام امام علی علیه السلام (۱) ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ستم و آثار آن در کلام امام علی علیه السلام (۱) ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ستم و آثار آن در کلام امام علی علیه السلام (۱) ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

ظلم و ستم و آثار آن در کلام حضرت علی علیه السلام

مفهوم ظلم و ستم

بعضی از کتاب های لغت، ظلم را به معنی ستم، بیداد و ناقص کردن حقّ دانسته اند و در تعریف آن گفته اند: ظلم عبارت است از: گذاشتن یک شی ء در غیر محل و جای مناسب آن. بر این اساس، ظلم و ستم در مقابل عدل و داد قرار می گیرد؛ چون در تعریف عدل هم گفته شده است: عدل عبارت است از: قرار دادن هر چیز در جای خودش. در اصطلاح، ظلم عبارت است از اینکه: اشیاء، اعمال، صفات و عقاید از محل و جایگاه واقعی آن ها تغییر داده شوند.

در علوم اجتماعی نیز ظلم عبارت است از: غصب و نادیده گرفتن حقوق اجتماعی و اقتصادی افراد و اجبار آنان به اموری ناپسند که برایشان مطبوع و مطلوب نیست. امّا در اصطلاح قرآن، ظلم اختصاص به تجاوز فرد یا گروهی به حقوق فرد یا گروه دیگر ندارد، بلکه شامل ظلم فرد به نفس خود او نیز می شود و هر فسق و فجور و خارج شدن از مسیر درست انسانیّت را هم ظلم می گویند.

ستم، اساس فرومایگی ها

در علم اخلاق، ظلم را به دو قسم تقسیم می کنند: ظلم به معنی خاصّ آن که به معنی زیان رساندن به غیر و آزار دادن به او از طریق ضرب، شتم، قتل، تهمت، غیبت، تجاوز به مال و آبروی اشخاص است، و ظلم به معنی عام آن که تجاوز از خط اعتدال در هر چیز را شامل می شود. این نوع از ظلم، رذایل اخلاقی را نیز در برمی گیرد. اگر ملکه عدالت، در نتیجه مراقبت انسان بر اعمال، رفتار و افکار، در وجود او تثبیت شود، گفتار، کردار و اندیشه های انسان به صفت شایسته فضیلت متصف می گردند. امّا اگر در اثر عدم تهذیب نفس و تزکیه، زمامداری وجود آدمی به دست هوای نفس بیفتد، انسان از ملکه عدالت فاصله می گیرد و به انواع صفت های ناپسند و رذایل اخلاقی آلوده می شود. حضرت علی علیه السلام در اشاره به این حقیقت می فرمایند: ظلم و دور شدن از ملکه عدالت، ریشه تمام پستی ها و فرومایگی هاست.

ظلم بزرگترین گناه

در فرهنگ اسلامی، مسلمانان از ستم نمودن و ستمگری نهی بسیار شده اند. بدون تردید، این امر با توجّه به آثار بسیار سوئی است که ستم، در زندگی فردی و اجتماعی انسان پدید می آورد. در درجه اوّل، ستم و تجاوز، حقیقت انسانی و سلامت روحی و معنوی انسان را به خطر می اندازد و وی را از پیمودن مسیر درست تکامل و نیل به مراتب والای سعادت اخروی باز می دارد و علاوه بر آن، نظام زندگی اجتماعی را دچار هرج و مرج و انواع نابه سامانی ها می سازد؛ به گونه ای که در نتیجه عدول افراد از اصول انسانی، حقوق آنان توسط همدیگر پایمال می گردد و امنیت و آرامش که زمینه ساز تعالی آحاد جامعه است، از بین می رود و دست یابی به کمالات و فضیلت های اخلاقی مشکل می شود. حضرت علی علیه السلام در اشاره به آثار سوء ظلم می فرمایند: از ستم دوری کنید؛ زیرا که ستمگری، از بزرگترین جرائم و عظیم ترین گناهان است.

ظلم نشانه بدبختی اخروی

خداوند مهربان به وسیله اولیاء و انبیا خود، یک سلسله ملاک ها و نشانه هایی را معرفی کرده است که به وسیله آن ها، می توان صراط مستقیم و یا انحراف از آن را تشخیص داد. درباره آلودگی به ستم از علی علیه السلام نقل شده است که آن حضرت فرمودند: برای ظالم سه نشانه است. به ما فوق خود با نافرمانی و به زیر دستش با قدرت نمایی ستم می کند و از ستمگران طرفداری و پشتیبانی می کند.

راه پرهیز از ستم

برای در امان ماندن از آلودگی به ظلم و ستم، در حقّ دیگران، راه کارهای زیادی ذکر شده است. از جمله این راه کارها، اندیشیدن در نتایج و دست آوردهای زیان بار اعمال و رفتارهای ظالمانه است. چون یکی از قوانین و سنت های حاکم بر نظام هستی این است که هر عملی، بازتابی را در پی دارد. اگر عمل نیک باشد، ثمره شیرین و اگر عمل ناشایست باشد، نتیجه ای تلخ به دنبال خواهد آورد. گذشته از آن، اقتضای عدالت خداوند آن است که هر کس را به سزای عملی که انجام می دهد، برساند. پس بدون تردید، فرد ستم پیشه از کیفر الهی و سزای عمل بد خویش در امان نخواهد ماند. حضرت علی علیه السلام در اشاره به این حقیقت می فرماید: در موقع ارتکاب به ستم، دادگری خداوند را که با تو خواهد داشت و در هنگام قدرتمندی، توانمندی و قدرت خدا را که بر تو دارد، یاد کن.

بیزاری علی علیه السلام ازبیداد

علی بن ابی طالب علیه السلام در مناسبت های مختلف، بیزاری خود را از ستم در حقّ بندگان خدا اعلام کرده اند. از جمله در دوران حکومتشان، خطاب به مردم کوفه، خطبه ای را ایراد کردند که در بخشی از آن خطبه فرمودند: سوگند به خدا، اگر تمام شب را بر روی خارهای سَعدان (که سخت گزنده و دارای تیغ تیز هستند) به سرم برم و یا غُلْ و زنجیر به این سو یا آن سو کشیده شوم، خوش تر از آن دارم تا خدا و پیامبرش را در روز قیامت، در حالی ملاقات کنم که به بعضی از بندگان ستم و چیزی از اموال عمومی را غصب کرده باشم. چگونه بر کسی ستم کنم، برای خاطر نفس خودم که به سوی کهنگی و پوسیده شدن می رود و مدت زمان بسیار طولانی در خاک جای می گیرد.

…به خدا سوگند، اگر هفت اقلیم را با آنچه در زیر آسمان هاست، به من دهند تا خدا را نافرمانی کنم که پوست جوی را از مورچه، ناروا بگیرم، چنین نخواهم کرد.

خدا در کمین ستمکاران

در قسمتی از نامه ای که حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر نوشته اند، به او تأکید می کنند که از هر گونه غرور و تکبر و خودپسندی و سرکشی پرهیز کرده، انصاف در حق مردم را رعایت کند. آن گاه تصریح می کند: اگر چنین نکنی، ستم روا داشته ای و هر کس که به بندگان خدا ستم کند، خداوند به جای بندگان با او دشمنی برمی خیزد و کسی که خدا با او دشمن شود، هرگز دلیل و توجیه او پذیرفته نخواهد شد. مگر اینکه چنین کسی از کرده خود پشیمان شده، به سوی خدا برگردد و توبه کند. و هیچ چیزی همانند در پیش گرفتن شیوه ستمگری موجب دگرگونی نعمت خدا نمی شود. ستم، کیفر را بسیار نزدیک می سازد. خداوند نفرین و دعای انسان های ستمدیده را زود می شنود و ستمکاران را به سزای اعمالشان می رساند. خداوند همواره در کمین ظالمان و ستم پیشه گان است.

انواع ستم

ظلم و ستم نیز همانند بسیاری از امور اقسامی دارد که پی آمدها و کیفر هر یک از آن ها متفاوت است حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام در روایتی، ظلم را به سه قسم تقسیم می کنند و این گونه می فرمایند: آگاه باشید! ظلم و بیداد بر سه قسم است: یک گونه از ظلم هرگز بخشیده نمی شود. یک قسم از ظلم بدون مجازات نمی ماند. و قسم سوم از ظلم هم ظلمی است که قابل بخشش است. امّا ستمی که نابخشودنی است، آن عبارت از: شرک ورزیدن به خداست؛ چون خداوند متعال در قرآن می فرماید: «خداوند هرگز از شرک به خود در نمی گذرد». امّا ظلمی که بخشودنی است، ستمی است که بنده با ارتکاب بعضی گناهان کوچک، به خود روا می دارد. و سرانجام ظلمی که لاجرم بازخواست خواهد شد و بدون مجازات نخواهد ماند، ستمی است که بعضی از بندگان در حقّ بعضی دیگر مرتکب می شوند. بازخواست در این قسم از ظلم سخت است.

تقاص از ستمگر در دنیا

گذشته از آن که هر ستمگری در روز واپسین به سزای عمل خود خواهد رسید، مشیّت خداوند آن است که تقاص هر مظلومی در دنیا نیز از ظالم گرفته شود و به تناسب ستمی که روا داشته است، قصاص گردد. امیرالمؤمنین علی علیه السلام در این باره می فرمایند: خدای تعالی می فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که از ظلم و ستم هر ستمگری نخواهم گذشت، هر چند آن ظلم، زدن مشتی یا کشیدن دستی از طرف کسی