پاورپوینت کامل درگذشت فیض الاسلام ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درگذشت فیض الاسلام ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درگذشت فیض الاسلام ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درگذشت فیض الاسلام ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۷۶

دوشنبه

۲۴ اردی بهشت ۱۳۸۶

۲۶ ربیع الثانی ۱۴۲۸

۱۴ . May . 2007

خاندان، زادگاه و ولادت

پدر و مادر فیض الاسلام، از خاندان دانش و تقوا بودند که نسب آنان از طریق محمد دیباج فرزند
امام جعفر صادق علیه السلام ، در چهلمین پُشت به حضرت علی علیه السلام می رسد. سید محمد، پدر فیض
الاسلام، در بندگی خداوند، هدایت مردم و مبارزه با اشرار از جدش امیرمؤمنان علی علیه السلام اثر
پذیرفته بود. او آن چنان اخلاص و معنویتی داشت که هنوز هم مردم بر مزارش، حاجت خود را
از خداوند می طلبند. مادر فیض الاسلام، حیات سلطان، از زهد، وارستگی و دانش هایی چند
بهره مند بود و سید غیاث الدین، برادر فیض الاسلام، مقدمات علوم دینی را از آن بانو فرا گرفت.

در سال ۱۲۸۴، در چنین خانواده ای که به صفای معنوی آراسته بود، کودکی دیده به جهان
گشود که سید علی نقی نامیده شد و بعدها به سید علی نقی سدهی اصفهانی آل دیباج مشهور و به
فیض الاسلام موسوم گشت. لفظ سده در پسوند نامش، به زادگاهش اشاره دارد که در دوازده
کیلومتری شمال غربی اصفهان است و اکنون خمینی شهر نامیده می شود.

تحصیلات

فیض الاسلام از پنج سالگی مقدمات علوم حوزوی را نزد برادر بزرگ خود، سید غیاث الدین
آموخت. بعدها فیض الاسلام به تشویق و هدایت برادر، راهی اصفهان شد و پس از فراگیری
بخشی از علوم اسلامی در این شهر، به مشهد رضوی رفت و در این دیار مقدس، محضر محدث
بزرگ، شیخ علی اکبر نهاوندی را درک کرد. سپس به نجف رفت و در این شهر مقدس، حوزه
درسی مراجع و فقیهان بزرگی چون سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء الدین عراقی، شیخ
محمدکاظم شیرازی و حاج شیخ عباس قمی را غنیمت شمرد.

اجازه روایت و اجتهاد

فیض الاسلام در سال ۱۳۵۲ ه . ق از مراجع بزرگ نجف اجازه اجتهاد گرفت. آیت اللّه سید
ابوالحسن اصفهانی در بخشی از اجازه نامه خود، شخصیت وی را از نظر کمال علمی و معنوی
چنین ستوده است: «دانشمند اهل فضل، سید جلیل بااصالت، جامع معقول و منقول، شامل فروع
و اصول و آراسته به تزکیه و پاکی و اخلاص».

آقا ضیاء الدین عراقی در وصفش چنین نوشته است: «عالم عامل، سید سند، رُکن قابل
اعتماد، پرهیزکار و پاک، افتخار مجتهدان، استاد اهل تحقیق، غواص دریاهای علوم اسلامی و
زُبده فقهای رشید».

شیخ محمدکاظم شیرازی از او با عنوان «علامه در علوم گوناگون، فاضل اهل تهذیب و
پرهیزکار و وارسته» نام می برد.

فیض الاسلام از دیدگاه مقام معظم رهبری

مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللّه خامنه ای از فیض الاسلام با عنوان عالم جلیلی که برای
نخستین بار نهج البلاغه را در عصر حاضر به فارسی برگردانید و در اختیار علاقه مندان قرار داد و
فریادهای حضرت علی علیه السلام را به گوش علاقه مندان رسانید، تشکر کرده است. ایشان در جایی
می فرماید: «[مرحوم فیض الاسلام] یکی از علمای بزرگ تهران و یک عالم آگاه و بااخلاص و
روشن فکر بود. او رفت، لکن ترجمه نهج البلاغه را به دست مردم داد. من مقیّدم که خدمت آن
سید بزرگوار را همه جا ذکر کنم تا خدمت بزرگ او برای جامعه ایرانی فراموش نشود. قبل از آنکه ترجمه
فیض الاسلام در اختیار ما قرار گیرد، جز ترجمه ملا فتح اللّه کاشانی و کتاب های قدیمی و شرح های
عربی چیزی در دست نداشتیم. قبل از اینها هم در محیط های مردمی و روشن فکری و دانشجویی و
دانش آموزی و حتی در محیط های طلبگی و حوزه های علمیه از نهج البلاغه نشانی نداشتیم».

فیض الاسلام در نگاه اندیشمندان

دکتر سید جعفر شهیدی درباره فیض الاسلام و ترجمه نهج البلاغه او می نویسد: «مرحوم فیض
الاسلام را بارها دیدم. مردی فاضل، مسلمان و دین دار و دوستدار اهل بیت علیهم السلام بود و برای این
ترجمه رنجی بر خود نهاد و می توان گفت اخلاص وی در فراهم آوردن این ترجمه، در رواج آن
تأثیری بسزا داشته است».

یکی از دانشمندان معاصر هم یادآور شده است: «عالم محقق، فقیه و ادیب، سید علی نقی
سده ای اصفهانی، معروف به فیض الاسلام، از دانشمندان متأخر اصفهان است. وی