پاورپوینت کامل مناسبت ها ; روز تبلیغ و اطلاع رسانی دینی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناسبت ها ; روز تبلیغ و اطلاع رسانی دینی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناسبت ها ; روز تبلیغ و اطلاع رسانی دینی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناسبت ها ; روز تبلیغ و اطلاع رسانی دینی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۹

جمعه

۱ تیر ۱۳۸۶

۷ جمادی الثانی ۱۴۲۸

۲۲ . Jun . 2007

اشاره

مانایی و گسترش دین خدا در گرو «تبلیغ» است. اگر امروزه عطر خوش وحی در قالب
مذهب و آموزه های اخلاقی در میان آدمیان پراکنده شده، بدان سبب است که پیامبران،
اولیای الهی و سپس مبلّغان بزرگ دینی، به خوبی از عهده امر تبلیغ دین برآمدند و در کار
تبلیغ، هرگز کوتاهی نورزیدند. قرآن کریم وظیفه اصلی پیامبران را تبلیغ آیین الهی دانسته
است و می فرماید: «فَهَلْ عَلَی الرُّسُلِ اِلَّا الْبَلاغُ الْمُبین؛ آیا بر (عهده) پیامبران، چیزی جز تبلیغ
آشکار است.» اهمیت تبلیغ تا آن جاست که خداوند در قرآن کریم به پیامبر خود
می فرماید: «اگر آنچه را برتو نازل کردیم تبلیغ نکنی، (در واقع) رسالت خود را انجام
نداده ای.» اساسا در پرتو تبلیغ، راه سعادت و هدایت بر روی انسان ها گشوده و مبانی اصلی
فرهنگ اسلامی تبیین و درونی می شود. به دلیل اهمیت تبلیغ، این گفتار را به این موضوع
اختصاص داده ایم.

تبلیغ، نشانه مهرورزی خداوند به بندگان

خداوند، بندگانش را دوست دارد. یکی از نشانه های این دوستی آن است که آنان را به حال خود
رها نکرده است، بلکه به برکت تبلیغ و تلاش پیامبران، درِ بهروزی، نیک بختی و کمال روحی را
بر آنان گشوده است. در خطبه اول نهج البلاغه، از زبان حضرت علی علیه السلام می خوانیم: «خداوند از
پیامبران پیمان وحی گرفت تا امانت رسالت را به مردم تبلیغ کنند و برسانند… تا (در اثر این کار)
توان مندی های پنهان شده عقل آنان را آشکار سازند.» باز از آن حضرت است که: «پیامبر، مردم
را به جایگاه کرامت انسانی آنها سوق داد و راه رستگاری را شناساند.» این مهرورزی خداوند به
بندگان خویش، بعد از پیامبران الهی و اهل بیت علیهم السلام ، در وجود مبلّغان راستین ادامه پیدا کرد؛
ره نمایانی که قدم در جای پای آن بزرگواران نهادند و همانند آنان، به حال انسان ها دل سوز بوده و هستند.

تبلیغ، عامل آشتی بندگان با خداوند

بسیاری از انسان ها به واسطه آنکه شناخت درستی از پروردگارشان ندارند، در اثر گناه کردن، خود
را از قرب الهی بی بهره می سازند. در این میان، این مبلّغان دینی هستند که می توانند با تبلیغ
درست، بندگان گریزپا را با پروردگارشان آشتی دهند. آورده اند که واعظی در بین سخنانش گفت:
بار خدایا! سنگ دل ترین و پرگناه ترین افراد را بیامرز. پس مردی از جا بلند شد و گفت: دعایی را
که گفتی دوباره تکرار کن! واعظ تکرار کرد. آن مرد گفت: به نظرم من همان مردی هستم که
گفتی و آن گاه به درگاه الهی توبه کرد. همان واعظ در خواب ندایی شنید که: مرا خوشحال کردی؛
زیرا با سخنت، باعث صلح و آشتی بین من و بنده ام شدی.

نیز نقل است که روزی داوود علیه السلام به صحرا رفته بود. خداوند متعالی بدو وحی فرستاد که: ای
داوود! چون است که تو را تنها می بینم؟ گفت: بار خدایا! شوق تو اندر دلم اثر کرده است و مرا از
صحبت خلق باز داشته است. فرمود: برو باز نزدیک ایشان شو. اگر تو بنده گریخته ای را [در اثر
تبلیغ] به درگاه من باز آری، نام تو را در لوح محفوظ خود، از جمله بزرگان ثبت می کنم.

جایگاه والای مبلّغ

ارزشمندی امر تبلیغ موجب شده است که مبلّغ جایگاهی والا بیابد و برتری ویژه ای برای خود
رقم زند. معاویه بن عمار می گوید:به امام صادق علیه السلام عرض کردم: مردی است که از شما روایت
بسیار نقل می کند و میان مردم انتشار می دهد و آن را در دل ایشان استوار می سازد. از آن سو،
عابدی از شیعیان شما را می بینم که همانند او نیست. کدام یک از این دو بهترند؟ فرمود: «آن که
احادیث ما را روایت کند و دل های شیعیان ما را استوار سازد، از هزار عابد بهتر است».

رمز برتری عالِم مبلّغ بر عابد خانه نشین

سعدی شیرازی در حکایتی کوتاه، عالم دینی را که دل در هوای دیگران دارد و می کوشد با تبلیغ
درست خویش، «دست غریق را بگیرد»، بر عابد خانه نشین که سر در سودای خویش دارد و تنها
در آن اندیشه است که «گلیم خویش از موج به در برد»، برتری می دهد:

صاحب دلی به مدرسه آمد ز خانقاه

بشکست عهد صحبت اهل طریق را

گفتم میان عابد و عالِم چه فرق بود

تا اختیار نمودی از آن، این فریق را

گفت آن گلیم خویش به در می بَرَد ز موج

وین جهد می کند که بگیرد غریق را

خیرخواهی مبلّغ در مورد همگان

خیرخواهی در مورد انسان ها، ویژگی برجسته همه پیامبران، اولیای الهی و مبلّغان بزرگ دینی
بوده است. جالب آنکه گستره این نیک طلبی، مردمان ناسپاس و دشمنان را نیز فرا می گیرد. به
تعبیر زیبای صائب تبریزی:

فیض روشن دل به نیک و بد برابر می رسد

پرتو مَه می فتد یکسان به آباد و خراب

شمس تبریزی نیز در این باره می گوید: «انسان کامل می خواهد هشیاری دهد و ناپختگان را از
خامی به بلوغ و کمال رهنمود شود. ازاین رو انسان کامل، خودسازِ دیگرپرور است. او حتی در برابر
ناسپاسی و حق ناشناسی مردمان و نیز در برابر آزار آنان، همچنان و بلکه بیش از هر هنگام،
غم خوار و خیرخواه ایشان است».

در حکایت است که در یکی از جنگ ها، مسلمانان، شمار زیادی از دشمنان اسلام را به
اسارت گرفتند و آنها را به مدینه آوردند. چون رسول خدا صلی الله علیه و آله آنها را دید، تبسم کرد. کافران چون
لبخند آن حضرت را دیدند، آن را بر شادمانی و خرسندی ایشان حمل کردند. نبی اکرم صلی الله علیه و آله با نفی
این برداشت، سبب تبسم را چیز دیگری دانست و فرمود: «لبخند من به دلیل شگفتی از قومی
است که باید آنها را به زور غل و زنجیر به بهشت بُرد».

مدارا در تبلیغ

یکی از شرط های موفقیت در تبلیغ، مدارا با مردم است. انسان اهل مدارا، محبوب خداست؛
چنان که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «اِنَّ اللّه َ رَفِیقٌ یُحِبُّ الرِّفْقَ؛ به درستی که خداوند اهل مداراست و مدارا
را [نیز] دوست دارد.» همچنین از ایشان نقل است که فرمود: «هر که اهل مدارا با مردم باشد، به
آنچه از آنان توقع دارد، می رسد.» نیز فرمود: «همان گونه که مأموریت تبلیغ دارم، مأموریت دارم
با مردم مدارا کنم.» مدارا با مردم از سوی مبلّغ دینی، چهره دین را زیبا جلوه می دهد، دل های
مردم را جذب می کند، از دشمنی ها می کاهد و در زدودن کینه ها و فروکش کردن درگیری ها تأثیر
بسزایی دارد.

مبلّغ و تکریم انسان ها

تبلیغ، باید به همراه تکریم انسان ها باشد؛ چرا که خداوند وجود آدمی را ارج نهاد و فرمود: «وَ لَقَدْ
کَرَّمْنا بَنی آدَم؛ به تحقیق ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم.» در قرآن کریم، نمونه ای از تبلیغ
کریمانه را از سوی حضرت موسی علیه السلام و برادرش هارون علیه السلام مشاهده می کنیم. آن گاه که خداوند
آنها را به منظور هدایت فرعون به سویش می فرستد، سفارش می کند: «به نرمی و ملایمت با او
سخن بگویید؛ شاید متذکر شود یا [از خدا [بترسد.» آرامش و وقار همراه با گفتاری لطیف و
مؤدبانه، نمونه ای ا