پاورپوینت کامل میلاد حضرت امیر(ع) ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت امیر(ع) ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت امیر(ع) ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت امیر(ع) ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

ولادت حضرت علی(ع)

حضرت علی(ع) روز جمعه سیزدهم رجب سال سی عام الفیل ــ ده سال قبل از بعثت پیامبر(ص) ــ در خانه
کعبه ولادت یافت. این فضیلت و شرافت را خداوند به حضرتش عطا کرد و در طول تاریخ کسی جز ایشان به
این افتخار نایل نیامد.

در کعبه شد پدید و به محراب شد شهید

نازم به حسن مطلع و حسن ختام او

دانه مروارید

فاطمه بنت اسد در هاله ای از نور الهی غرق بود. درد حمل او را فراگرفته بود. به نزدیک کعبه آمد و با خدای
خود به راز و نیاز پرداخت. ناگهان دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد داخل کعبه آن میعادگاه عاشقان و
یکتاپرستان شد و پس از چند روزی، در حالی که فرزندش علی را چون دانه مرواریدی بر روی دست داشت، از
درون کعبه بیرون آمد.

چو کعبه دید مادرش، به احترام حیدرش

شکافت در برابرش، شکوه و عزّ و فرّ، نگر

به کعبه زادگاه او، خداست تکیه گاه او

به اولین نگاه او، به بهترین بشر، نگر

خورشیدی از زمین

شب انتظار به سر آمد و سپیده بر روی زمین لبخند زد. خورشید در آسمان ظاهر شد و آرام آرام می رفت تا
پرتوش را بگستراند و بر نیمی از کره زمین بتابد. اما به یک باره از تابیدن باز ایستاد و در برابر پرتو خورشیدی که
از زمین تابیدن گرفته بود، سر فرود آورد. در این زمان مولودی در کعبه دیده به جهان گشود که انوار ملکوتی اش
دیوارهای کعبه را شکافت و پرتو افشاند و شعاع تابناکش همه جا را پوشاند. این مولود، علی(ع) بود.

پدر و مادر حضرت علی(ع)

پدر حضرت علی(ع)، ابوطالب، از فصحای عرب، بزرگ مکه و رئیس بنی هاشم بود. سراپای وجود ابوطالب
کانونی از عطوفت، مهربانی، شجاعت و بردباری و خدمتگزاری آیین توحید بود و مادرش فاطمه بنت اسد زنی
با شخصیت و مملو از معرفت و محبت و عشق به خدا بود. او بعد از خدیجه اولین زنی است که به پیامبر
خدا(ص) ایمان آورد.

علی(ع) در خانه پیامبر(ص)

خشکسالی عجیبی در مکه رخ داد و زندگی بر ابوطالب سخت شد. پیامبر(ص) با عموی خود عباس که ثروت
و امکانات مالی او بیش از ابوطالب بود به گفتگو پرداخت و هر دو توافق کردند که هرکدام یکی از فرزندان
ابوطالب را به خانه خود ببرد تا در روزهای سختی گشایشی در کار ابوطالب پدید آید. از این رو عباس، جعفر را
و پیامبر اکرم(ص) علی(ع) را به خانه خود بردند.

درک حقایق

علی(ع) بر اثر توجه دائمی پیامبر اکرم(ص) و عنایت خداوند از طهارت نفسانی و روح بلند انسانی برخوردار
شد و به مقامی رسید که کمتر کسی به آن دست یافته است. آن حضرت حقایقی را می دید که دیگران نمی دیدند
و صداهایی را می شنید که دیگران نمی شنیدند. حضرت علی(ع) در این باره می فرمایند: «در همان دوران
کودکی به هنگامی که در غار حرا در کنار پیامبر(ص) بودم، نور وحی و رسالت را که به سوی آن حضرت سرازیر
بود می دیدم و بوی پاک نبوت را از او استشمام می کردم».

پیشگامی در اسلام

از افتخارات بی نظیر و مهمی که در تاریخ برای حضرت علی(ع) به یادگار مانده است، پیشگامی او در اسلام و
ایمان است. او در خانه کعبه تولید یافت و در خانه پیامبر(ص) پرورش یافت و در سن ده سالگی به پیامبر
خدا(ص) ایمان آورد.

فداکاری و ایثار در شب هجرت

فداکاری و ایثار حضرت علی(ع) در شب هجرت به اوج خود رسید. دشمنان رسول خدا(ص) در توطئه ای
شوم طرح ترور آن حضرت را ریختند. حضرت علی(ع) برای حفظ جان رسول خدا(ص) و استمرار ندای
توحید در اقدامی شجاعانه در بستر حضرت محمد(ص) خوابید و جان خویش را سپر بلا ساخت و با این عمل
خویش نقشه سران شرک و کفر را نقش بر آب کرد. خداوند کریم جان فشانی حضرت علی را ستود و خشنودی
خود را در ضمن این آیه این گونه بیان فرمود: «در میان مردم کسانی هستند که جان خود را برای خشنودی خدا
می فروشند و خداوند نسبت به بندگان خود مهربان است».

عظمت حضرت علی(ع)

پس از بنای مسجدالنبی، یاران پیامبر(ص) در اطراف مسجد برای خود خانه هایی ساختند که یکی از درهای
آنها به مسجد باز می شد. پیامبر گرامی(ص) به فرمان خدا دستور داد که تمام درهایی را که به مسجد باز می شد،
به جز در خانه علی(ع)، ببندند و این حکایت از عظمت مقام حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س) دارد؛ به
گونه ای که برخی از یاران پیامبر آرزو داشتند که ای کاش این فضیلت نصیب آنها شده بود.

شجاعت همراه با عدالت و پرواپیشگی

جبهه نبرد یکی از تجلی گاه های شخصیت علی(ع) است. در این جبهه ها، نه فقط شجاعت بلکه عدالت، زهد و
پرواپیشگی حضرت به خوبی مشاهده می شود. انسان های شجاع در تاریخ زیاد دیده شده اند، اما شجاع زاهد و
عادل و عارف، آن هم در این حد و مرتبه، هرگز به چشم نمی خورد. وقتی انسان می خواند که آن حضرت
پهلوان ترین فرد کافران را به خاک افکند اما در کشتن او تعلل ورزید تا خشمش فرو کشد، مات و مبهوت می ماند
که او چگونه بشری است.

فتح خیبر

در جنگ خیبر قلعه های یهودیان یکی پس از دیگری فتح می شد. در بین این قلعه ها دو قلعه «وطیح و سلالم»
باقی مانده بود که هنوز جنگاوران آن دو قلعه مقاومت می کردند. رزمندگان اسلام بیش از ده روز با یهودیان،
دست و پنجه نرم کرده، هر روز بی نتیجه به لشکرگاه بر می گشتند. در این هنگام بود که پیامبر فرمود: «این پرچم
را فردا به دست کسی می دهم که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول نیز او را دوست می دارند. او فتح
و پیروزی را با قدرت به دست خواهد آورد».

همه منتظر بودند که ببینند این سردار پرافتخار کیست که ناگاه سکوت پرانتظار همه اصحاب و سرداران با
این جمله پیامبر(ص) که فرمود: «علی کجاست» درهم شکست و همه فهمیدند پیامبر پرچم را به دست
حضرت علی(ع) خواهد داد.

دانش حضرت علی(ع)

حضرت علی(ع) در برابر دیدگان هزاران نفر بر بالای منبر رفت و فرمود: «بیش از آن که مرا از دست دهید
سؤالات خود را از من بپرسید».

راستی چه کسی می تواند این ادعا را، آن هم در حضور هزاران نفر بکند. تنها، کسی جرأت گفتن صادقانه
چنین سخنی را دارد که دارای دانشی عمیق و فراگیر باشد و آن فرد کسی جز علی(ع) نیست.

دلاوری حضرت علی(ع)

دلاوری حضرت علی(ع) به حدی بود که نام تمام ناموران پیش و پس از خود را به بوته فراموشی سپرد. آنچه
حضرت علی(ع) در این زمینه از خود به جای گذاشت تا روز قیامت ضرب المثل خواهد ماند. در دلاوری
حضرت همین بس که ایشان در هیچ میدانی پشت به دشمن نکرد و صحنه نبرد را ترک نگفت.

نهج البلاغه

نهج البلاغه، و به طور کلی کلام علی(ع) پس از گذشت قرنها هنوز ویژگی خاص خود را دارد. زنگ از آیینه دل ها
می زداید و انسان های خداجو را به سر ذوق می آورد.

عالمان و دانشمندان بسیاری از فرق و مذاهب مختلف شرح و تفسیرهای زیادی بر این کتاب بزرگ نوشته اند و
همگی با کمال عجز اعتراف دارند که نتوانسته اند حق مطلب را ادا کنند.

سخنان امام خمینی(ره) درباره حضرت امیر(ع)

تولد عدالت

[سیزده رجب] روزی است که عدالت در عالم متولد شده است. روزی است که امیرالمؤمنین(ع) به دنیا آمدند
که مظهر همه عدالت ها و اعجوبه عالم هستند و از صدر عالم تا ابد به جز رسول اکرم کسی به فضیلت او
نیست.

علی(ع) اعجاز خلقت

این موجود یک اعجازی است که نمی شود در اطراف او آنچه هست صحبت کرد، هرکس به اندازه فهم خودش
و به اندازه نظری که دارد در این باب صحبت کرده است و حضرت غیر از این معانی است؛ یعنی ما نمی توانیم
برسیم به آن جایی که بتوانیم از ایشان به آن جور که هستند مدح کنیم.

خضوع و خشوع ملائکه

ملائکه بالشان را زیر پای امیرالمؤمنین(ع) پهن می کنند؛ چون مردی است که به درد اسلام می خورد؛ اسلام را
بزرگ می کند. اسلام به واسطه او در دنیا منتشر می شود و شهرت جهانی پیدا می کند. با زمامداری آن حضرت
جامعه ای خوشنام و آزاد و پر حرکت و پر فضیلت به وجود می آید.

انسان نمونه

این علی(ع) که در هر جا می رویم اسم او هست، پیش فقها وقتی می رویم فقه علی، پیش زاهدها وقتی می رویم
زهد علی، پیش صوفی ها وقتی که می رویم آنها هم می گویند تصوف علی، پیش ورزشکاران هم که می رویم آنها
هم می گویند که علی و با اسم علی شروع می کنند. این علی همه چیز است. یعنی در همه ابعاد انسانیت درجه
یک است و لهذا هر طایفه ای خودشان را به او نزدیک می کنند.

شدت عدالت و اوج عاطفه

حضرت امیرالمؤمنین(ع) بعد از این که دست دو نفر دزد را قطع می کند، چنان نسبت به آنان عاطفه و محبت
نشان می دهد و معالجه و پذیرایی می کند که از مداحان حضرت می شوند؛ یا وقتی می شنود ارتش غارتگر
معاویه خلخال از پای یک زن اهل ذمّه در آورده اند به قدری ناراحت می شود و عواطفش جریحه دار می گردد که
در نطقی می فرماید اگر از تأثر این واقعه انسان بمیرد قابل سرزنش نخواهد بود.

نهج البلاغه

ما مفتخریم که کتاب نهج البلاغه که بعد از قرآن بزرگ ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب
رهایی بخش بشر است و دستورات معنوی و حکومتی آن بالاترین راه نجات است، از امام معصوم ما است.

جلوه ای از روح امام علی(ع)

کتاب نهج البلاغه که نازله روح اوست برای تعلیم و تربیت ما خفتگان در بستر منیّت و در حجاب خود و
خودخواهی خود ـ معجونی است برای شفا و مرهمی است برای دردهای فردی و اجتماعی و مجموعه ای
است دارای ابعادی به اندازه یک انسان و یک جامعه بزرگ انسانی از زمان صدور آن تا هرچه تاریخ به پیش
رود.

گمنام ترین سرباز

نامدارترین سرباز فداکار اسلام، امیرالمؤمنین است و او گمنام ترین سرباز است. با کدام تفکر عرفانی، فلسفی،
سیاسی و کدام قلم و زبان و بیان، بشر این سرباز گمنام را معرفی کند و بشناسد و بشناساند؟

پیروی از حضرت علی(ع)

شما که داعیه پیروی از حضرت امیرالمؤمنین(ع) دارید، لااقل در زندگی آن مرد بزرگ کمی مطالعه کنید. ببینید
واقعا هیچ گونه پیروی و مشایعتی از آن حضرت می کنید؟ آیا از زهد، تقوا، زندگی ساده و بی آلایش آن حضرت
چیزی می دانید و به کار می بندید؟ آیا از مبارزات آن بزرگوار با ظلم و بیدادگری و امتیازات طبقاتی، و دفاع و
پشتیبانی بی دریغی که از مظلومین و ستمدیدگان می کرد و دستگیری هایی که از طبقات محروم و رنجدیده
اجتماع می نمود چیزی می فهمید؟

سخنان مقام معظم رهبری درباره حضرت امیر(ع)

درس جاودانه

این ولادت با سعادت و مبدأ یک برکت الهی بر بشریت را به همه آزادگان عالم، مخصوصا مسلمین جهان و
بالاخص به مردم مؤمن و فداکار کشور عزیزمان تبریک عرض می کنم. وجود امیرالمؤمنین(ع) از جهات متعدد و
در شرایط گوناگون برای همه نسل های بشر، یک درس جاودانه و فراموش نشدنی است؛ چه در عمل فردی و
شخصی خود، چه در محراب عبادتش، چه در مناجاتش، چه در زهدش، چه در محو و غرق شدنش در یاد
خدا و چه در مبارزه اش با نفس و شیطان و انگیزه های نفسانی و مادی.

دیگری را بفریب

این جملات از زبان امیرالمؤمنین در فضای آفرینش و فضای زندگی انسان، همچنان پرطنین است: «یا دنیا…
غُرّی غَیری» ای جلوه های دنیا، ای زیبایی های پرجاذبه، ای هوس هایی که قوی ترین انسان ها را به دام خود
می کشید، بروید کس دیگری غیر علی را فریب بدهید. علی بزرگ تر و بالاتر و قوی تر از این حرف هاست و
بنابراین یکایک انسان های بیدار، در لحظه لحظه زندگی امیرالمؤمنین و در ارتباطش با خدا و معنویت،
درس های فراموش نشدنی پیدا می کنند.

قامت استوار علی(ع)

مقام معظم رهبری در مورد فداکاری و تلاش حضرت علی(ع) در راه خدا می فرمایند:

«آن وقتی که هیچ کس در میدان نمی ماند، او می ماند. آن وقتی که هیچ کس به میان قدم نمی گذاشت، او
می گذاشت. آن وقتی که سختی ها مثل کوه های گران، بر دوش مبارزان و مجاهدان فی سبیل اللّه سنگینی
می کرد، قامت استوار او بود که به دیگران دلگرمی می بخشید. برای او، معنای زندگی همین بود که از امکانات
خدا داده، از قوّت جسمی و روحی و ارادی و کلاً از آنچه که در اختیار اوست، در راه اعلای کلمه حق استفاده
کند و حق را زنده نماید».

جامعه علوی

ما می خواهیم دنیا و زندگی و نظام ما به گونه یی بشود که امیرالمؤمنین در راه آن مبارزه و زندگی و جهاد و
حکومت کرد. ما می خواهیم در نظام ما عدل اسلامیِ کامل حکم فرما بشود. هر کسی که در این نظام زندگی
می کند باید مجاهدت نماید تا اگر در رأس جا