پاورپوینت کامل امام علی(ع); خرد و خردمندی در کلام علی(ع) ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام علی(ع); خرد و خردمندی در کلام علی(ع) ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام علی(ع); خرد و خردمندی در کلام علی(ع) ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام علی(ع); خرد و خردمندی در کلام علی(ع) ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

اهمیّت خرد

الاِنْسانُ بِعَقْلِهِ؛ ارزش و منزلت انسان در گرو عقل اوست (۶۱/۱).

الْعَقْلُ اَقْوی اساسٍ ؛خرد محکم ترین زیربناست (۱۲۸/۱).

الْعَقْلُ صَدِیقٌ مَحمودٌ؛خرد دوست ستوده ای است (۱۶۷/۲).

حَسَبُ الرَجُل عَقْلُهُ و مُرُوَّتُهُ خُلْقُهُ؛ حسب آدمی عقل او و مردانگی اش خُلق و خوی اوست (۴۰۱/۳).

صدیقُ کُلِّ اِمْرِءٍ عَقْلُهُ و عَدُوُّهُ جَهْلُهُ؛ دوست هر انسانی عقل او و دشمن اش جهل اوست (۲۱۰/۴).

الذِّینُ لا یُصْلِحُهُ الاّ العقل؛ ارزش هر فرد در گرو عقل اوست (۵۰۴/۴).

کَمالُ الاِنْسانِ الْعَقْلُ؛کمال آدمی به عقل اوست (۶۳۱/۶).

مِلاکُ الاَمْرِ الْعَقْلُ ؛عقل معیار هر کار است (۱۱۶/۶).

العَقْلُ داعِ الفَهْمِ.؛ خرد [آدمی را] به درک و فهم راه می برد (۲۸/۱).

غایَهُ الْفَضائِلِ الْعَقْلُ؛ عقل آخرین حدّ فضیلت هاست (۳۷۴/۴).

اَفْضَلُ النِعَمِ العَقْلُ؛ برترین نعمت ها عقل است (۳۷۷/۲).

مِنْ کمال النِعَم وُفُورُ الْعَقْلِ؛ زیادی عقل از نشانه های کامل بودن نعمت است (۱۹/۶۱).

لا غِنی کالعَقْلِ؛ هیچ توانگری چون عقل نیست (۳۵۲/۶).

الْعَقْلُ اَحْسَنُ حِلْیهٍ؛ خرد نیکوترین زینت است (۲۰۴/۱).

مَنْ اسْتَرْفَدَ الْعَقْلَ اَرْفَدَهُ؛ هر که از عقل یاری جوید عقل او را یاری می کند (۱۵۵/۵).

ما قَسَّمَ اللّهُ سُبْحانَهُ بَیْنَ عِبادِهِ شَیْئا اَفْضَلُ مِنْ الْعَقَلِ؛ خداوند چیزی برتر از عقل در بین بندگانش تقسیم نکرده است
(۸۰/۶).

العَقْلُ رَقِیٌّ اِلی عِلِّیین؛ خرد نردبان صعود به عالم بالاست (۳۵۰/۱).

العَقْلُ شَرَفٌ کَرِیمٌ لا یَبْلی؛ عقل بزرگواری ارزشمندی است که نابود نمی شود (۸/۲).

العَقْلُ فَضیلَهُ الانسانِ؛ خرد مایه افزونی رتبه انسان است (۶۵/۱).

خَیْرُ الْمَواهِبِ العَقْلُ؛ بهترین موهبت ها عقل است (۲۰/۲۳).

لا نِعْمَهَ اَفْضَلُ مِن العَقْلِ؛ هیچ نعمتی برتر از عقل نیست (۳۸۵/۶).

زَیْنُ الدِّینِ العَقْلُ؛ عقل پیرایه دین است (۱۰۹/۴).

لا جمالَ اَزْیَنُ مِنْ العَقْلِ؛ جمالی زیباتر از عقل نیست (۳۸۱/۶).

آثار و فوائد خرد

العَقْلُ یَهْدی و یُنْجی؛ خرد هدایت می کند و نجات می دهد (۱۵۲/۲).

العَقْلُ یُوْجِبُ الحَذَرَ؛ خرد موجب دوری از گناهان می شود (۲۵۷/۱).

اَصْلُ العَقْلِ الفِکْرُ و ثَمَرتُهُ السَّلامَهُ؛ ریشه عقل اندیشه و ثمره آن ایمنی است (۴۱۷/۲).

اِذا تَمَّ العَقْلُ نَقَصَ الکَلام؛ هرگاه خرد کامل شود، سخن کم می شود (۱۲۲/۳).

بِالْعَقْلِ یُسْتَخْرِجُ غَوْرُ الحِکْمَهِ؛ به مدد خرد مسائل دقیق و ارزشمند حکمت استخراج می شود (۲۰۴/۳).

بالعَقْلِ کَمالُ النَّفسِ؛ کمال نفس به عقل است (۲۳۴/۳).

ثَمَرهُ العَقْلِ الاِسْتِقامَهُ؛ استقامت ثمره عقل است (۳۲۲/۳).

ثَمَرهُ العَقْلِ لُزُوم الحقَّ؛ همدمی با حقّ میوه عقل است (۳۲۵/۳).

ثَمَرهُ العَقْلِ صُحْبَهُ الاَخْیارِ؛ همنشینی با نیکان ثمره خرد است (۳۲۷/۳).

ثَمَرهُ الْعَقْلِ العَمَلُ للنَّجاهِ؛ کوشش برای رستگاری ثمره عقل است (۳۲۹/۳).

ثَمَرهُ العَقْلِ مُداراهُ النّاسِ؛ مدارا کردن با مردم ثمره خرد است (۳۲۹/۳).

ثَمَرهُ العَقْلِ الصّدْقُ؛ راستگویی ثمره عقل است (۳۳۳/۳).

ثَمَرهُ العَقْلِ مَقْتُ الدُّنیا و قَمْعُ الهَوَی؛ ثمره عقل مخالفت با دنیا و ریشه کن کردن هوا و هوس است (۳۳۴/۳).

مَنْ قَدَّمَ عَقْلَهُ علی هَواهُ حَسُنَتْ مَساعِیهِ؛ کسی که عقلش را بر خواهش نفسش مقدّم دارد کارهایش نیکو می شود (۲۶۳/۵).

غَرِیزَهُ العَقْلِ تأبی ذَمِیْمَ الفِعْلِ؛ نیروی عقل از کار زشت باز می دارد (۳۷۹/۴).

بِوُفُورِ العَقْلِ یَتَوَفِّرُ الحِلْمُ؛ به بسیاری عقل بردباری بسیار می شود (۲۲۱/۳).

لِلقُلُوبِ خَواطِرُ سُوءٍ و العُقُولُ تَزْجُرُ عَنْها؛ معمولاً برای دل وسوسه هایی پیش می آید که عقل از آن باز می دارد (۲۱/۵).

بِالعُقُولِ تَنالُ ذِرْوهُ العُلُومِ؛ به کمک عقل ها قله های علوم فتح می شود (۲۲۱/۳).

مِنْ دَلائِلِ العَقْلِ النُّطْقِ بالصَّوابِ؛ درست سخن گفتن از نشانه های عقل است (۴۰/۶).

مِنْ عَلاماتِ الْعَقْلِ العَمَلُ بِسُنَّهِ الْعَدْلِ؛ از نشانه های عقل عمل کردن به شیوه عادلانه است (۴۴/۶).

نشانه های خردمند

اَلعاقِلُ مَنْ هَجَرَ شَهوتَهُ و باع دُنیاهُ بآخِرَتِهِ. خردمند کسی است که هوس ها را ترک گوید و دنیا را برای تحصیل آخرت صرف
کند (۳۴/۳).

العاقِلُ مَنْ تَوَرَّعَ عَنْ الذَنُوبِ و تَنَزَّه عَن العُیُوبِ. عاقل کسی است که از گناهان پرهیز کرده، از عیب ها پاک شود (۳۶/۲).

العاقِلُ مَنْ قَمَعَ هَواهُ بِعَقْلِهِ. خردمند کسی است که هوای نفس را به کمک عقل ریشه کن کند.(۱۶۲/۲).

العاقِلُ مَنْ عَقَلَ لسانَهُ الاّ عَنْ ذِکْرِ اللّهِ؛ عاقل کسی است که زبانش را از غیر یاد خدا باز دارد (۳۷/۲).

العاقِلُ مَنْ صـانَ لِسانَهُ عَنْ الغِیْبَهِ؛ خردمند کسی است که زبانش را از غیبت حفظ کند (۹۰/۲).

العاقِلُ یَطْلُبُ الکَمالَ، الجاهِلُ یَطْلُبُ المالَ؛ خردمند کمال و نادان مال را طلب می کند (۱۵۳/۱).

العاقِلُ مَنْ تَغَمَّدَ الذُنوبَ بِالغُفرانِ؛ خردمند کسی است که گناهانش را با طلب آمرزش بپوشاند (۲۹۰/۲).

العاقِلُ یَجْتَهِدُ فی عَمَلِهِ و یُقَصِّرُ مِنْ اَمَلِهِ؛ خردمند در کار خود تلاش می کند و از آرزوهایش می کاهد (۹۲/۲).

اِنّ العاقِلَ لا یَنْخَدِعُ لِلطَّمَعِ؛ خردمند با طمع فریب نمی خورد (۴۹۷/۲).

العاقِلُ مَنْ یَمْلِکُ نَفْسَهُ اِذا غَضِبَ و اِذا رَغِبَ وَ اِذا رَهِبَ؛ خردمند کسی است که در موقع خشم و هوس و ترس خوددار
باشد (۱۱۱/۲).

رَغْبَهُ العاقِلِ فی الحِکْمَهِ و هِمَّهُ الجاهِلِ فی الحماقَهِ؛ گرایش عاقل به حکمت و کوشش نادان در حماقت است (۹۴/۴).

العاقِلُ اِذا عَلِمَ عَمِلَ وَ اِذا عَمِلَ اَخْلَصَ؛ عاقل هرگاه که علم پیدا کرد عمل می کند و هرگاه عمل کند، اخلاص می ورزد
(۸۵/۲).

العاقِلُ مَنْ اِتَّهَمَ رأیَهُ و لَمْ یَثِقْ بِکُلِّ ما تُسَوِّلُ له نَفْسُهُ؛ خردمند کسی است که بر رأی خود کاملاً تکیه نمی کند و به هر چیزی
که نفسش برای او زینت می کند اعتماد نمی کند (۶۴/۲).

العاقِلُ لا یَتَکَلَّمُ اِلّا بِحاجَهٍ او حُجَّهِ؛ خردمند فقط برای برآوردن نیاز یا بیان دلیل و برهانش سخن می گوید(۳۵/۲).

العاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنایِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْیَهُ فِی مَواضِعِهِ؛ خردمند کسی است که کارهای خود را نیکو انجام می دهد و
تلاش هایش را به جا به کار می گیرد (۵۱/۲).

العاقِل مَنْ زَهَدَ فی دُنیا فانِیَهٍ دَنِیَّهٍ وَ رَغِبَ فی جَنَّهٍ سَنِیَّهٍ خالدهٍ عالِیَهٍ؛ خردمند کسی است که در دنیای گذرا و بی ارزش زهد
پیشه می کند و به بهشت جاوید و بلندمرتبه اشتیاق نشان می دهد (۶۸/۲).

العاقِلُ من لا یُضَیِّعُ لَهُ نَفْسا فیما