پاورپوینت کامل پیوند اولیا و مربیان ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیوند اولیا و مربیان ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیوند اولیا و مربیان ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیوند اولیا و مربیان ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۵۸

روز پاورپوینت کامل پیوند اولیا و مربیان ۶۰ اسلاید در PowerPoint

امروز ۲۴ مهرماه، روز پاورپوینت کامل پیوند اولیا و مربیان ۶۰ اسلاید در PowerPoint است. روزی که خانواده و مدرسه، دست در دست یکدیگر برای رشد
و شکوفایی فرزندان عزیز این آب و خاک و پرورش افرادی مسلمان، متخصص، کارآمد و ثمربخش برای
آینده ی جامعه ای آباد و آزاد هم پیمان می شوند.

ایجاد وحدت رویه ی تربیتی

یکی از هدف های مهم انجمن اولیا و مربیان در مراکز و موسسه های آموزشی، ایجاد وحدت رویه ی تربیتی در
خانه و مدرسه است. وحدت رویه ی خانه و مدرسه سبب ایجاد شرایط یکسان و هم آهنگ موقعیت های تربیتی
می شود. در آن صورت، هر یک از این دو نهاد، فعالیت تربیتی یکدیگر را تکمیل و تقویت می کنند. بر عمق
آموخته های دانش آموزان می افزایند و رفتارهای مطلوب آنان را درونی می سازند. هم چنین با پیش گیری از
تعارض و سردرگمی در آنان، احساس، اندیشه و رفتارشان را در خانه، مدرسه و جامعه، انسجام می بخشند.
بدین ترتیب، شکل گیری هویت مستحکم آنان را فراهم می آورند.

شناخت دانش آموزان

تعلیم و تربیت مؤثر و کارآمد در گروِ شناخت هرچه بیشتر دانش آموزان و فراگیران است. دست اندرکاران تعلیم
و تربیت کودکان، نوجوانان و جوانان اعم از والدین، معلمان و مربیان به هر میزان که با نیازها، سلیقه ها،
استعدادها، رغبت ها، ارزش ها، گرایش ها و آرزوهای دانش آموزان، بیشتر آشنا شوند، تصمیم متناسب تر و
مؤثرتری اتخاذ خواهند کرد. رسیدن به چنین هدفی به هم آهنگی و هم کاری بسیار نزدیک اولیا و مربیان در حل
و فصل مسایل و مشکلات دانش آموزان، بستگی دارد.

کمک به دانش آموزان نیازمند

دانش آموزی که گرسنه، بیمار یا بدون ابزار آموزشی هم چون قلم، دفتر و… یا لباس و پوشش مناسب به مدرسه
می آید، حتی با وجود استعداد و هوش مندی کافی، هرگز نمی تواند هم پای دیگر شاگردان به یادگیری و آموزش
بپردازد. بی تردید در صورت تداوم این وضعیت، وی به شکست دچار خواهد شد. یکی از اقدام های
خداپسندانه و خیرخواهانه ی انجمن اولیا و مربیان، شناسایی این گونه دانش آموزان و کمک مستقیم مالی به
آنان است. ما می توانیم با پیوستن به این انجمن و یاری رساندن به فرزندان خودمان، به مسؤولیت های
اجتماعی ـ اسلامی خویش در کمک به هم نوعان نیازمند، عمل کنم.

بازی کودکانه

بازی با سرشت کودک، عجین است و یکی از نیازهای طبیعی او به شمار می رود. بازی، بزرگ ترین سرگرمی
کودک، به ویژه در سال های پیش از دبستان است. شاید کودک دلیل بازی کردن خود را نداند یا آن که نتواند
دلیلی برای آن بیان کند، ولی با این همه، نمی تواند از بازی کردن دست بکشد. متأسفانه برخی بزرگ ترها (پدران
و مادران یا معلمان و مربیان) به اهمیت بازی برای کودکان پی نبرده اند. بنابراین، آن ها را از بازی کردن،
باز می دارند و می پندارند اگر کودکان در گوشه ای، آرام بنشینند، برای آن ها بهتر است. امروزه ثابت شده است
کودکانی که به اندازه و به درستی، بازی نمی کنند، از رشد ذهنی مناسب بی بهره اند و در بزرگی نیز منزوی و
گوشه گیر خواهند شد.

اسلام سفارش می کند که پدران و مادران، امکانات لازم را برای بازی کودکان فراهم کنند و در هر موقعیت و
مقامی که هستند، وقتی را برای بازی با فرزندان خویش اختصاص دهند. پدر و مادر نباید خیال کنند که در
صورت بازی کردن با فرزندان شان، اقتدار و متانت آنان خدشه دار خواهد شد و یا به عبارتی، سبک
خواهند شد.

مهر و محبت

مهر و محبت، مهم ترین نیاز عاطفی فرد در دوران کودکی است. همان گونه که کودک به شیر مادر نیاز دارد و
زندگی بی آن، دشوار و گاهی ناممکن است، به همان میزان به توجه و مراقبت والدین نیاز دارد. کودک باید
همواره احساس کند که مادر و پدرش، او را دوست دارند و پشتیبان او هستند. محبت و توجه والدین، محیط
روانی آرام و قابل اعتمادی را برای کودک فراهم می کند و در رشد و تکامل عاطفی او بسیار مؤثر است.

افراط و تفریط در مهرورزی

افراط و تفریط در مهرورزی و محبت، خطرناک و آفت زاست و ریشه ی امید، نشاط و حیات را در وجود انسان
می خشکاند. تعادل و توازن در مهرورزی، عامل بالندگی و رشد یافتن است. آن چه در دین سفارش شده،
رعایت اعتدال است. افراط در محبت، به پرتوقع بار آمدن کودکان، جوانه زدن ریشه های خودپسندی و
سرکشی آنان در برابر حقیقت یا به عکس، بی اعتمادی و وابستگی شدید آنان می انجامد.

تربیت اجتماعی

یکی از ابعاد وجودی انسان، اجتماعی بودن اوست که در مقام تربیت باید بدان توجه شود. یکی از وظایف
والدین و مربیان در تربیت فرزندان و نسل آینده، توجه به تربیت اجتماعی آنان است. بدین ترتیب، استعدادها و
توانایی های فرزندان در عرصه ی حیات اجتماعی شکوفا می شود و می توانند به صورت فعال و موفق در زندگی
جمعی حضور یابند. تربیت اجتماعی شدن فرزندان یکی از حقوق فرزندان در برابر والدین و مربیان شان است.

چون پولاد، سخت و محکم بودن

باید به جوانان و نوجوانان تفهیم شود که ایام جوانی و نوجوانی، دوران توفان های روحی و جهش های عاطفی
و عصر بی قراری و حرکات پرشتاب است. روح جوان سرشار از هیجان های گوناگون است و به کوه آتشفشانی
می ماند که در اندک مدتی، فوران می کند و گاهی هم خطرهای عظیم در پی دارد. فراوانند جوانانی که بازیچه ی
موج های توفانی هوس ها و آرزوهای خام جوانی می شوند.

به کارگیری خرد

در امر تعلیم و تربیت، نباید در قضاوت و تصمیم گیری، شتاب کنیم. حتی هنگام عصبانیت باید پیش از هرگونه
تصمیم گیری به دقت، درباره ی حادثه ی به وجود آمده، تحقیق کنیم. در این مواقع، باید از خرد خویش بهره
بگیریم، نه راه و روش ناپسند و دیکته شده ی دیگران را.

ناکامی

ناکامی و محرومیت به موقع و متناسب، کودک را به رشد و تکامل بیشتر وا می دارد و سبب پرورش و تقویت
روح و روان او می شود. ناکامی سبب می شود کودک یا نوجوان، امکانات و استعدادهای بالقوه ی خود را کشف
کند و به وسیله ی آن، سازگاری با دنیای خارج را بیازماید. بدون ناکامی، پشتوانه ای برای به حرکت درآوردن
توانایی های فرد، وجود ندارد.

آرزو

آرزو برای کودکِ تلاش گر و فعال، مایه ی دلخوشی و محرّک کمال جویی و برای کودک منفعل و تنبل، مایه ی رنج
و ناکامی است. پس پیش از تقویت آرزوهای بلند باید انگیزه و شوق پیشرفت را در کودک پرورش داد. بنابراین،
اهداف متعالی باید با انگیزه های قوی همراه شود. در غیر این صورت، نتیجه ای وارونه خواهیم گرفت.

رنج و زحمت

رنج و زحمت بهترین نعمت و برکت برای شکوفایی استعدادهای کودک است. رنج و زحمت، کودک را به تکاپو
وا می دارد، استعدادهای نهفته ی او را بیدار می کند، سبب رشد مهارت های گوناگون او می شود و روحیه ی
پشتکار، پایداری و شکیبایی را در او تقویت می کند. اراده ی او را استوار می سازد و اعتماد به نفس او را افزایش
می دهد. و این همه، سبب می شود کودک، زندگی را بفهمد و زندگی کردن را در لابه لای حوادث تلخ و شیرین،
تجربه کند.

نازپروردگی

ناز پروردگی مهم ترین عامل انسداد رشد و تکامل روانی در کودک است. شیوه ی «تربیت ناز پرورده» به گرمای
گلخانه ی می ماند که شرایط یک محیط پرورش غیرطبیعی (مصنوعی) را پدید می آورد و توانایی و جسارت
کودک را از بین می برد. مهربانی های مبالغه آمیز مادر، غالبا آمیزه ای از حکومت طلبی، ترس از زندگی و
ناخشنودی باطنی است که تأثیر فلج کننده ای بر شور و شوق کودک دارد.

نصیحت کردن

نصیحت کردن در پاره ای مواقع، به ویژه در دوره ی نوجوانی خطر زیادی در بردارد. نوجوان به دلیل ویژگی های
خاص این دوره، خواهان استقلال، خود اتکایی، و خود پیروی است و احتمالاً در برابر پند و اندرز مداوم
می ایستد. او از کسانی که با دیده ی حقارت به او می نگرند یا از روی اقتدار، رفتار می کنند، بیزار می شود.
وظیفه ی والدین این نیست که همیشه، در همه جا و در همه ی مراحل زندگی، فرزندان خود را نصیحت کنند،
بلکه باید فرزند خود را به گونه ای تربیت کنند که او، خود، راهنمای خویش باشد.

کودک تنبل

کودک تنبل هرگز وجود ندارد. آن چه تنبلی نامیده می شود، به دلیل روش های غلطی است که به کار بسته ایم، تا
کودک را نسبت به موضوع خاصی، بی علاقه کنیم. زیرا کودک سالم هیچ گاه دوست ندارد از دیگران عقب بیافتد
و یا بی کار بماند یا برای پیشرفت خود، نکوشد. دانش آموزی که در پاره ای امور، او را تنبل، کودن و بی حال
فرض می کنیم، هنگام اجرای فعالیت مورد علاقه اش، آن چنان انرژی، تحرک و مهارت ازخود نشان می دهد که
به هیچ وجه با ویژگی های عادی او هم آهنگی ندارد.

حسادت

حسادت های کودکان برای رشد و تحریک هوش آنان لازم است. باید به حسدهای بچگانه که بی کینه و پاک
است، جهت داد تا به رقابت سالم تبدیل شود، و گر نه همین حسادت ها در بزرگ سالی با کینه و عداوت همراه
خواهد شد. رقابت باید بستر رفاقت باشد. در غیر این صورت، باید از توسعه ی آن جلوگیری کنیم.

کام یابی

یکی از بهترین کام یابی ها برای فرزندان، ناکام کردن مصلحتی و موقتی آنان است تا به فضیلت قناعت دست
یابند و قدرت تحمل و زیبایی صبر و شکیبایی را حس کنند. آن کس که ناکامی را تجربه کرده باشد، کام یابی را
بهتر می چشد. والدینی که در برابر همه ی خواسته ها و توقع های فرزندان شان تسلیم هستند، ناخواسته به
بدبختی و زودرنجی کودکان خود دامن می زنند.

شکست

مردان بزرگ، عظمت خود را مدیون شکست هایی می دانند که با آن روبه رو بوده اند. فرزندان م