پاورپوینت کامل سالروز درگذشت آیت الله سیدمحسن حکیم ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سالروز درگذشت آیت الله سیدمحسن حکیم ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سالروز درگذشت آیت الله سیدمحسن حکیم ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سالروز درگذشت آیت الله سیدمحسن حکیم ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

۴۷

دوره کودکی

در یکی از روزهای فرخنده سال ۱۳۰۶ ق در کانون گرم یکی از خانواده های دانش دوست
شهر مقدس نجف اشرف کودکی دیده به جهان می گشاید. پدر این کودک مرحوم سیدمهدی
حکیم از دانشوران برجسته آن عصر نام فرزند خود را «سیدمحسن» گذاشت و از همان
روزهای اوّل تولد به پرورش او اهتمام خاصی داشت. اما تقدیر خداوند این بود که مهر پدر
بیش از شش سال شامل حال این کودک نباشد. پس از رحلت پدر در سال ۱۳۱۲ ق مادر وی
که زنی فداکار و با تقوا بود، عهده دار تعلیم و تربیت او می شود و پس از آموزش روخوانی
قرآن، به او کمک می کند تا قسمت هایی از آیات آن را حفظ کند. وقتی پا به نه سالگی
می گذارد آموزش رسمی دروس حوزه را نزد برادر بزرگ تر خود آغاز می نماید و طولی
نمی کشد که در نتیجه برخورداری از استعداد فوق العاده و کوشش بی وقفه، در حالی که هنوز
بیست بهار از عمر گران قدر او سپری نمی شد، دوره سطح عالی را به پایان رسانده، در درس
خارج فقیه فرزانه و کم نظیر آن عصر مرحوم آخوند خراسانی حاضر می شود.

استادان آیت الله حکیم

آیت الله سیدمحسن حکیم از محضر اغلب استادان صاحب نام آن روز نجف اشرف بهره مند
بودند. توضیح آن که به دنبال آموزش خواندن و نوشتن، قرآن را از مادر بزرگوارشان و ادبیات
عرب و منطق و قسمت هایی از فقه و اصول تا قوانین را از محضر برادر بزرگترشان آموختند.
آن گاه بقیه درس های سطح را در خدمت استادان متبحری چون آیت الله شیخ صادق
بهبهانی و شیخ صادق جواهری به پایان رساند و سه سال پیش از وفات آخوند خراسانی
توانست در درس های آن فقیه و اصولی کم نظیر حاضر شود. پس از رحلت آخوند در مجلس
درس آیت الله آقا ضیاءالدین عراقی شرکت کرد و در دو دوره اصول، از محضر ایشان
استفاده کرد. سپس در درس فقه شیخ علی باقر جواهری به مدت پنج سال حاضر شد. از
دیگر استادان معروف ایشان می توان به بزرگانی چون آیت الله سیدمحمد کاظم یزدی،
آیت الله میرزا حسین نایینی، آیت الله شیخ الشریعه اصفهانی، حکیم وارسته، حضرت
آیت الله سیدمحمدسعید حَبُّوبی اشاره کرد.

مقام علمی و اجتهاد آیت الله حکیم

مرحوم آیت الله سیدمحسن حکیم به موازات تکمیل تحصیلات، در حالی که هنوز ۲۷ سال
بیشتر نداشتند تدریس در دوره سطح عالی را شروع کردند و پنج سال پس از آن به تدریس
خارج فقه و اصول مشغول شدند. طولی نکشید آوازه توانایی علمی او پژوهشگران تشنه
معارف اسلامی به ویژه حوزه های علمیه شهرهای مختلف ایران و عراق را از سرتاسر
کشورهای اسلامی، به مجلس درس او کشاند که برخی از آنها بعدها منشأ خدمات بسیار
بزرگی در گوشه وکنار جوامع اسلامی شدند؛ از جمله این افرادند: مرحوم شهید محمدباقر
صدر، آیت الله شهید مدنی، علامه محمدتقی جعفری، آیت الله وحید خراسانی، شیخ
محمدمهدی شمس الدین و شیخ نصرالله شبستری. علاوه بر توان علمی، فروتنی، تقوا،
تیزبینی او در مسائل اجتماعی و سیاسی سبب شد که حتی در زمان حیات مراجع بزرگی
چون آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی و آیت الله بروجردی گروهی از مردم از ایشان تقلید
کنند و بعد از درگذشت آیت الله بروجردی سال ها مرجعیت عام شیعیان را به دست گرفتند.

آثار علمی و تألیفات آیت الله حکیم

مرحوم آیت الله حکیم از موفق ترین شخصیت های بزرگ اسلامی است. علاوه بر عهده داری
مرجعیت دینی و فعالیت های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی دیگر، در زمینه تألیف و نگارش
نیز از محققان برجسته و کم نظیر محسوب می شود که آثار ارزشمندی از خود به یادگار
گذاشته است. برخی از آثار علمی ایشان عبارت است از:

مُسْتَمْسَکُ الْعُرْوَهُ الْوُثْقی: این کتاب نخستین شرح استدلالی بر کتاب عُرْوَهُ الْوُثْقی استاد
بزرگوارش آیت الله محمدکاظم یزدی است که مشتمل بر چهارده جلد می باشد؛

حَقایِقُ الاُصُول: این اثر در دو جلد به نگارش درآمده است که شرح سودمندی بر
کِفایَهُ الاُصُولِ مرحوم آیت الله آخوند خراسانی است؛

شرح تبصره علامه حلی در دو جلد؛

نَهْجُ الْفَقاهَهِ شرح استدلالی بر مکاسب شیخ انصاری در دو جلد.

آثار ایشان را بالغ بر چهل و دو جلد ذکر کرده اند.

خدمات اجتماعی مرحوم آیت الله حکیم

آیت الله حکیم رحمه الله در طول عمر پربرکت خود علاوه بر تألیف و تربیت شاگردان، در زمینه
تأسیس و بازسازی بناهای آموزشی و مساجد نیز فعالیت های ارزشمندی داشته اند. به
عنوان نمونه مدرسه هایی را در شهرهای حلّه، نجف اشرف و کربلا بنا کردند و مساجد
زیادی را در شهرهای مختلف عراق، لبنان، پاکستان، سوریه و افغانستان تأسیس نمودند.
گذشته از این حسینیه هایی را در شهرهای کرکوک، بغداد، حله و مدینه منوّره ساختند و بنای
مقبره محقق حلی را در شهر حله و حرم حضرت مسلم را در کوفه بازسازی کرده، ساختمان
مقبره میثم تمار را تعمیر نمودند و ضریحِ مرقدِ منوّر قمربنی هاشم را در کربلا عوض کردند.
از دیگر کارهای بزرگ فرهنگی آیت الله حکیم تأسیس کتابخانه عمومی معروفی در شهر
نجف اشرف است. این کتابخانه از مجهزترین و در عین حال غنی ترین کتابخانه های اسلامی
است که بیش از صد شعبه در سرتاسر عراق، پاکستان، لبنان و جز آن دارد.

رونق بخشیدن به حوزه نجف اشرف

در زمان زعامت آیت الله حکیم رحمه الله حوزه نجف از رونق بیشتری برخوردار شد. در نتیجه
توجهات و رسیدگی های آیت الله حکیم و تأسیس و تعمیر مدارس علمیه، روزبه روز بر شمار
طلاب جوانی که با هدف تحصیل معارف اسلامی وارد نجف اشرف می شدند افزوده
می شد. نقل می کنند در زمان زعامت ایشان شمار طلاب علوم اسلامی حوزه نجف از ۱۲۰۰
نفر به ۸۰۰۰ افزایش پیدا کرد. به علاوه در نتیجه تشویق های ایشان درس های تفسیر،
اقتصاد، فلسفه، کلام و اعتقادات به متون رایج درسی حوزه افزوده شد و مجله های
ارزشمندی چون: اَضْواءُ رِسالَهُ الاَحْکامِ، النَّجَفُ، الایمانُ، العَهْدُ وَ الثَّقافَهُ الاِسلامیّهُ را
اندیشمندان و صاحب نظران حوزوی با هدف ترویج هرچه بیشتر معارف اهل بیت علیه السلام
منتشر کردند. در نتیجه این گونه فعالیت ها حوزه نجف به یکی از مراکز بزرگ علمی و
فرهنگی آن روز جهان تبدیل شد.

فعالیت های سیاسی آیت الله حکیم

در ماجرای جنگ جهانی اوّل وقتی کشور عراق از طرف نیروهای بریتانیا به طور جدی
تهدید شد. مراجع شیعه با صادر کردن حکم وجوب دفاع از سرزمین اسلامی، در کنار مردم
به سوی جبهه ها رهسپار شدند. آیت الله حکیم نیز به همراه استاد بزرگوارش
سیدمحمّدسعید حَبُّوبی به سمت جبهه شُعَیْبیه حرکت کردند. از آن جا که مرحوم آیت الله
سیدمحمّدسعید حَبُّوبی در این زمان دوران کهن سالی را سپری می کردند و آن چنان که باید،
توان اداره سپاه عظیمی را که فراهم شده بود نداشتند، رسیدگی به وضع سپاهیان را به
آیت الله حکیم سپردند و به سربازان تحت فرماندهی خود چنین نوشتند: «آقای حکیم،
حَفَظَهُ اللّه، امین و مورد اعتماد من است. هر حکمی کند باید انجام شود».

هرچند بر اثر خیانت سربازان بی ایمان دولت عثمانی مجاهدت های قهرمانانه مسلمانان
به نتیجه ای که باید نرسید، اما سربازان تحت فرماندهی علمای غیور حوزه نجف با تشکیل
گروه های چریکی، ضربه های سختی به سربازان بریتانیایی وارد ساختند. آیت الله حکیم در
این پیشامد بزرگ به عنوان نماینده آیت الله حَبُّوبی شهامت و ایستادگی عجیبی از خود نشان
می دهد. خود ایشان دراین باره فرموده اند: «در تمام مدتی که در جبهه جنگ بودم هرگز
نترسیدم».

پافشاری بر وحدت مسلمانان

فقیه نامدار شیعه، حضرت آیت الله حکیم، به همه اقوام و حتی اقلیت های مذهبی جامعه
اسلامی به دیده احترام می نگریستند و چون پدری مهربان در راه حل مشکلات و فراهم
ساختن زمینه های خوش بختی و آسایش و امنیت آنها از هیچ گونه تلاشی دریغ نمی کردند.
بارها در دفاع از حقوق اقلیت های نژادی و مذهبی، به سردمداران رژیم های ستم پیشه
هشدار می دادند و می فرمودند: «من مایل نیستم، جز آنچه مصلحت من و مردمم در آن
است بر زبان رانم. از نظر من کُرد، عرب و ترک با یکدیگر تفاوتی ندارد. همه آنها برادران و
فرزندان منند. خوش بختی آنها را می خواهم و با همه توان و قدرتم از آنان نگاهبانی می کنم».

اسلام و سیاست

نقل شده است که کسی از آیت الله حکیم سؤال کرد: نظر شما درباره سیاست و دخالت
علمای دینی در آن چیست؟ ایشان در جواب به صورت صریح فرمودند: «اگر سیاست
اصلاح امور مردم روی اصول صحیح عقلانی و تلاش برای پیشرفت و هرچه بهتر انجام
گرفتن کارهای آنها و تأمین رفاه و آسایش ایشان باشد…، اسلام تمامش این است و جز
سیاست چیز دیگری نیست و علما نیز غیر از این کار دیگری ندارند و مؤمنان هم باید با همه
توان خویش به آن پرداخته، آن را واجب بدانند… و اگر منظور از سیاست چیز دیگری باشد
اسلام از آن بیگانه است».

خودداری از احترام به طاغوت

روزی عبدالرسول خالصی فرماندار کربلا نماینده ای نزد آیت الله حکیم می فرستد و خبر
ورود فیصل دوم را به او اطلاع می دهد تا وی نیز در مراسم استقبال از شاه حاضر شود.
آیت الله حکیم به فرستاده فرماندار اعلام می کند: هرگز به استقبال فیصل نخواهم آمد.
عبدالرسول چون این جواب را می شنود، خود به دیدار آیت الله حکیم می رود و عرض
می کند: آقا من خودم شیعه هستم. این کار شما اهانت به من است و هرگز به مصلحت
شیعیان نیست. مرجع شجاع شیعیان در جواب می فرمایند: این کار من خدمتی به همه
شیعیان عراق است. ما بخشی از جواهرات گنجینه همایونی نیستیم تا هرچندگاه پادشاه آنها
را از نظر بگذراند. من بار اوّل به استقبال او رفتم تا مشکلات مردم را با وی در میان بگذارم
ولی او تاکنون هیچ اقدامی دراین باره نکرده است. چون هدف شاه از سفر به نجف تبلیغ
برای خود است من نمی توانم بخشی از جواهرات گنجینه همایونی باشم.

حمایت از فلسطین

آیت الله سیدمحسن حکیم از شخصیت های بزرگ اسلامی است که همواره مسلمانان را به
کمک و پشتیبانی از مردم قهرمان فلسطین فرا می خواند و در مجموعه اعلامیه های
روشنگرانه ای که صادر می کرد ضرورت نجات مسجدالاقصی را به مسلمانان گوشزد
می نمود. در سال ۱۹۵۶ به دنبال تجاوز کشورهای فرانسه و انگلیس و اسرائیل به مصر،
وقتی مردم مسلمان عراق در حمایت از مردم مصر به راه پیمایی پرداختند، نیروهای دولتی