پاورپوینت کامل پیام های اقتصادی امام علی علیه السلام (انفاق) ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیام های اقتصادی امام علی علیه السلام (انفاق) ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیام های اقتصادی امام علی علیه السلام (انفاق) ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیام های اقتصادی امام علی علیه السلام (انفاق) ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

مفهوم انفاق

انفاق عبارت است از خرج کردن و بخشیدن مال در راه خدا برای کسانی که به آن نیاز دارند.
از دقت در آیات قرآنی و روایت های اهل بیت علیهم السلام به خوبی این حقیقت معلوم می شود که
انفاق یکی از اصول مهمّ تربیتی و نیز سیاست های لازم و بسیار مفید اقتصادی است که
علاوه بر کمک به رشد و تعالی معنوی انسان نقش مهمی در جلوگیری از پدیده انباشت
سرمایه و به وجود آمدن قشر تنگ دست دارد؛ به عبارت دیگر انفاق موجب پر شدن
شکاف های اجتماعی ناشی از فقر می شود و به عنوان یک مکانیزم فعّالِ تعدیلِ ثروت از
تقسیم شدن افراد جامعه به دو قشر فقیر و سرمایه دار جلوگیری می کند. در رهنمودهای
قرآن و اولیای الهی به همان میزان که خسیس بودن سرزنش شده، انفاق به دیگران و
بخشندگی ستایش شده است. حتی در برخی از آیات بذل وبخشش در ردیف ایمان به غیب
و پایبندی به نماز، از جمله اوصاف پرهیزگاران دانسته شده است.

گستردگی دایره انفاق

در فرهنگ اسلامی انفاق محدود به مال و ثروت نیست، بلکه شامل تمام نعمت هایی
می شود که خداوند به انسان بخشیده است. قرآن دستور داده است که: «ای مؤمنان، از آنچه
روزی شما کرده ایم به دیگران انفاق کنید». بر این اساس انفاق شامل تمام مواهب مادی و
معنوی می شود و افراد پرهیزگار و باتقوا نه تنها دیگران را در مال خود، بلکه در دانش و سایر
تخصّص هایی که دارند، شریک می کنند؛ حتّی از بذل آبرو و موقعیّت اجتماعی برای
برآوردن نیازهای هم نوعان و برادران دینی شان مضایقه نمی کنند؛ چون در جهان بینیِ انسان
مؤمن همه این نعمت ها امانتی تلقّی می گردد که از طرف خداوند در اختیار او قرار گرفته
است تا از طریق استفاده درست از آنها ضمن برآوردنِ نیازهای مادّی، به کمالات معنوی نیز
نایل آید؛ چرا که از جمله راه های تحصیل کمال معنوی، بذل و بخشش به انسان های نیازمند
است.

انفاق، تکلیف الهی

بخشش مال به انسان های تنگ دست نه تنها کرداری پسندیده و نیکوست، بلکه در بینش
اسلامی تکلیف و وظیفه مهمّ دینی نیز هست که اگر کسی به آن عمل نکند در روز واپسین
مؤاخذه خواهد شد. امام علی بن ابی طالب علیه السلام در روایتی می فرمایند: «بر صاحبان مال و
ثروت لازم است که از بذل مال خویش به افراد تنگ دست خودداری نکنند». واضح است
که این تکلیف غیر از تکالیف مالی واجبِ اسلامی دیگر نظیر پرداختن خمس و زکات است
که با شروط خاصّی متوجّه تک تک افراد جامعه اسلامی می شود. از این روایت و روایت های
نظیر آن معلوم می شود که یکی از علّت های مهمّ پیدایش پدیده فقر خودداری ثروتمندان از
عمل به وظیفه «انفاق» است. اگر افراد برخوردار، آن چنان که باید، به انسان های مستمند
رسیدگی کنند فاصله طبقاتی بین اقشار جامعه از حالت طبیعی خارج نمی شود.

بزرگ ترین نعمت

با توجّه به تأثیر مهمّی که انفاق در رشد و کمال معنوی و تکوین شخصیّت اخلاقی و انسانی
افراد دارد، در سخنان اولیای الهی گاهی از بذل و بخشش با تعابیر زیبایی یاد می شود که به
اهمیّت فوق العاده انفاق و جایگاه آن در بین سایر اعمال دلالت دارد. علی علیه السلام می فرمایند:
«انفاق در راه خدا بزرگ ترین نعمت است». نعمت به آن بخش از مواهب الهی گفته می شود
که علاوه بر کمک به برطرف کردن نیازهای مادّی، در مسیر تحصیل کمالات انسانی و کسب
فضایل اخلاقی ـ که اساس ارزش آدمی را تشکیل می دهند ـ مفید واقع شود.

اثر جاودانی انفاق

گاهی در پی عدم آشنایی به معارف اسلامی گمان می رود که انفاق موجب از بین رفتن مال
انسان می گردد، بدون آن که اثری بر آن مترتّب شود. قرآن در این باره می گوید: «کسانی که در
راه خدا اموال خود را خرج می کنند، خداوند عوض آن را چندین برابر به آنها
بر می گرداند». علی علیه السلام در این باره می فرمایند: «هرکس به هنگام برخورداری از دارایی به
کارهای خیر اقدام کند و آن را در راه رضای خدا خرج کند، خداوندمتعال علاوه بر آن که
عوض آن را در دنیا به او می دهد، در آخرت نیز دوچندان به او پاداش می بخشد». پس نه
تنها انفاق در راه خدا سبب از بین رفتن مال انسان نمی شود، بلکه خداوند وعده داده است
که علاوه بر دنیـا، در روز واپسین نیز این عملِ خیر انسان را با چندین بـرابر پـاداش جبران
کند.

نیازمندی توانمند به انفاق

در بینش اسلامی چون نتیجه اعمال آدمی، اعمّ از کوچک و بزرگ، به خود او برمی گردد و در
عالم هستی هیچ رفتاری بدون نتیجه نیست، لذا فرد برخوردار از توانایی مالی بیشتر از انسانِ
نیازمند به انفاق احتیاج دارد؛ چون افراد به همان میزان که از نعمت های الهی برخوردارند،
مسئولیت بیشتری بر عهده دارند و نسبت به انجام دادن یا ندادنِ وظیفه ای که از حیث
دسترسی به امکانات بیشتر متوجه آنهاست، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. علی علیه السلام
این حقیقت را چنین بیان می کنند: «نیاز نیکوکاران به انجام دادن کار نیک بیش از نیاز
نیازمندان است؛ زیرا پاداش، افتخار و نام نیک آن برای خود ایشان خواهد ماند. بنابراین
هرکس کار نیکی انجام دهد، در وهله اوّل به خود نیکی می کند و سپس به دیگران خیر
می رساند و درست از این روست که کسی نباید برای انجام دادن کار نیک خواستار
سپاس گزاریِ دیگران باشد یا بر آنها منّتی بگذارد؛ چون سود اصلی کار نیک به خود
شخصی برمی گردد و اگر دیگران نبودند چنین سودی عاید او نمی شد».

غنیمت شمردن انفاق

از آن جا که فایده و سود واقعی انفاق به خود بخشنده مال برمی گردد، در رهنمودهای اولیای
الهی به بذل و بخشش بیشتر مال به افراد نیازمند فراوان سفارش شده است. در مواردی نوع
تعبیرها به گونه ای است که به خوبی معلوم می شود در انفاق نه تنها فرد بخشنده مال نباید بر
مستمندِ نیازمند منّت نهد، بلکه باید منّت پذیر و سپاس گزار او هم باشد که به واسطه او چنین
سعادتی نصیب وی شده و موفّق به انجام این کارنیک گشته است. علی علیه السلام می فرمایند:
«هنگامی که تهی دستی می یابی که حاضر می شود زاد و توشه تو را تا روز قیامت حمل کند و
آن عمل نیک و ذخیره خیر را فردا در جایی که تو سخت به آن نیاز داری به تو باز گرداند،
چنین فرصتی را غنیمت بدان و هرچه بیشتر به او انفاق کن؛ زیرا شاید بعدا کسی را پیدا
نکنی که حاضر شود چنین کار نیکی در حقّ تو بکند». بنابراین چون انسان نیازمند با قبول
انفاق موجب می شود که دو روز قیامت خیری به بذل کننده مال برسد، پس در حقیقت این
اوست که بر صاحب مال منّت دارد».

انفاق و نیل به فضیلت های جاودان

در بینش اسلامی گر