پاورپوینت کامل اقتباسی از دعای حضرت امام حسین علیه السلام در روز عرفه ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اقتباسی از دعای حضرت امام حسین علیه السلام در روز عرفه ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اقتباسی از دعای حضرت امام حسین علیه السلام در روز عرفه ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اقتباسی از دعای حضرت امام حسین علیه السلام در روز عرفه ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۹

لطیف بی همتا

سپاس خدای را که کس سرپیچی از فرمانش نتواند و سدّی راه بر لطفش نبندد و دستی را
ساختن و آفریدن به مانند او نشاید. گستره بخشندگی اش بی پایان است. تازه های خلقت
سرشته دست اوست و استواری عالم پدیدآمده حکمت او. هر عملی را پاداشی در خور
دهد و هر نالان و پریشانی را رحمتی سزاوار او فرو بارد. زلال لطفش یکسره جاری است.
ندای بندگان را بشنود و اندوه و بلا از خلق بگرداند و ستم کاران را به سختی فرو نشاند. هیچ
خدایی جز او نیست و هیچ کس و هیچ چیز را یارای برابری با او نیست. نه مثلی دارد و نه
همتایی. شنوا و بینا و مهربان و آگاه است و بر هر چیز تواناست.

آغاز وجود من

خدایا، به سوی تو رو آورده ام، معترف به خداوندی ات و زبان گشوده به پروردگاری ات.
فرجام کارم با توست چنان که آغاز وجودم لطف تو بود. پیش از آن که من باشم از لطف
سرشارم کردی و از خاک آفریدایم. از بلا و شدّت روزگار درامانم داشتی. لحظه ای از لطف و
مهرت بر من کاسته نشد. زمانی در وجودم آوردی که جهان به نور هدایت رسولت روشن
بود. پس در این عصر رشدم دادی و چونان گذشته از نکویی و مهربانی ات بی دریغ بر من
فرو باریدی. کار آفرینشم با تو بود تا آن که با خلقتی کامل و بی نقص درِ زندگی را به رویم
گشودی در کودکی نگاهبانم بودی و مهربانی مادر را برایم برانگیختی و بدین گونه رشدم
دادی. پس تو را بزرگ می دارم، ای مهربان ترین و ای لبریز از رحمت.

نعمت بیداری

الهی، زبانم تو گشودی و سخن گفتنم تو آموختی. لطفت را بر من تمام کردی و مرا به مهر
پروراندی. فطرتم را تو به کمال رساندی و سرشتم را تو اندازه نیکو بخشیدی. به نسیم
معرفتت که در ذهنم وزاندی وعجایب حکمتت که در برابر دیده ام به تصویر کشیدی حجت
را بر من تمام فرمودی. به شگفتی های خلقت، چشم دلم را گشودی و برای سپاس گزاری و
یاد خود بیدارم نمودی. اطاعت و عبادت خود را بر من واجب کردی و پیام رسولانت را در
گستره فهمم جاری کردی و این همه از سر لطف و احسانی بود که با من داشتی و در آن بر
من منت نهادی [پس ای مهربان، تو را سپاس].

مهربانیِ بی انته

لطیفا، آن دم که مرا آفریدی به لطف و احسان همیشگی ات، نعمت بر من تمام کردی و راه بر
اندوه و نقمتم بستی. جهالت و جسارت من با تو، هرگز تو را از رهنمونیِ من بدانچه به تو
نزدیکم کند بازَت نداشت؛ آن گونه که چون صدایت زدم پاسخم گفتی و چون دست
خواهش به سویت بر آوردم عطایم کردی. چون اطاعتت کردم شکر گزارم شدی و چون
سپاست گفتم لطفت را بر من افزودی و این همه، کمال لطف تو بر من است و مهربانی بی
انتهای تو با من، ای سراسر پاکی و مهر.

ناتوانی در سپاس

پاک و منزهی ای خدای من؛ ای آغازگر؛ ای برگرداننده خلق. صفاتت نیکو عزتت
بی انتهاست. نام هایت بلند است و نعمت هایت بی شمار. کدام نعمتت را شماره کنم؟ از کدام
لطف تو نام آورم؟ به سپاس کدام احسانت برخیزم؟ که لطف و نعمت تو نه در شماره آید و
نه در حصار دانش کس گنجد. و من ـ ای مهربان ـ زبان به اقرار می گشایم که بر هیچ کدام از آن
همه نعمت بی شمار در جسم و جانم شکری نتوانم گفت مگر به لطفی که تو بر من روا داری
و آن نیز شکر دیگر می طلبد.

نعمت های بی شمار

بارالها، نه من و نه همه شمارشگران خلقت اگر در پی شمارش نعمت های تو بر آییم، نه
یارای شماره کردنش خواهیم داشت و نه اندازه اش را تاب خواهیم آورد. که خود در کتاب
ناطق و پیام صادقت فرمودی: «اگر بخواهید نعمت های خدا را در شماره آورید، نخواهید
توانست». و حقیقت همان است که تو در کتاب خود فرمودی و پیامبران تو بر ما برخواندند.

سپاس یکتای بی نیاز

خدایا، با همه وجودم شهادت می دهم و از سر ایما