پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت حضرت علی(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت حضرت علی(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت حضرت علی(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت حضرت علی(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۴

حکومت علی(ع) عالی ترین نمونه مردم سالاری

شهید آیت الله مطهری می فرمایند: امیرالمؤمنین با خوارج بر اساس آزادی و مردم سالاری رفتار کرد. او خلیفه
بود و آنها رعیتش بودند. اعمال هرگونه سیاستی برایش مقدور بود، اما او زندانشان نکرد و شلاق شان نزد و حتی
سهم شان را از بیت المال قطع نکرد. به آنها نیز همچون سایر افراد می نگریست.

علی همیشه در حال نماز بود

دیده علی لحظه ای از تماشای یار غافل نمی شد. در لیله الهویر در جنگ صفین، پوستی برایش گسترده بودند و
بر آن نماز می کرد. تیر از راست و چپ او می گذشت و او محو جمال دوست و غرق مناجات بود و زمزمه ای
عاشقانه داشت. ناگه تیری به پای مبارکش فرو نشست. یاران خواستند آن را بیرون کشند. یکی بانگ برداشت
بگذاری تا بار دیگر علی به نماز ایستد تا در هنگام بیرون کشیدن تیر مولای متقیان درد نکشد. صبر کردند تا
مشغول نماز شد و در آن حال تیر را بیرون آوردند.

آورده اند علی(ع) در هر شب هزار رکعت نماز می گزارد و مگر تماشای یار و محو شدن در جمال دلدار، از علی
شگفت است؟ علی همیشه در حال نماز بود.

آیه یا اَیُّها الرَّسُول و مظلومیت علی(ع)

ندا آمد: ای پیامبر، آنچه بر تو نازل کردیم، به مردم برسان. این، فرمان پروردگار توست، مگر آنچه بر پیامبر وحی
می شد، امر پروردگار نبود؟ پس چرا این بار تأکید می شود که این آیه از جانب پروردگار فرو فرستاده شده است؟
شیخ مفید و طبرسی می گویند این همه تأکید از آن رو است که فرمان امامت علی(ع) بر پیامبر وحی شده بود، اما
پیامبر از بروز اختلاف در میان مردم نگران بود و خداوند به آن حضرت وحی فرمود: ما ترا از شر مردم نگاه
می داریم. در مظلومیت علی و قدرناشناسی مردم همین بس که حق تعالی به پیامبر(ص) می فرماید: اگر این کار را
نکنی، رسالت خویش را به انجام نرسانده ای.

در این آیه ولایت امیرمؤمنان(ع) همسنگ رسالت پیامبر(ص) قلمداد شده است، اما علی رغم این همه تأکید،
مردم ناسپاس نسبت به حضرت امیر(ع) بی مهری کردند.

غدیر خم تذکار دلیل واقعی حرمت انسان

پیامبر مبنای حرمت انسانی را روشن فرمود و مردمی را که به استخوان های پوسیده پدران شان مباهات
می کردند، به تفکر وا داشت. آن حضرت هویت اصیل شان را یادآوری و فطرتشان را بیدار کرد تا دریابند که انسان
فقط از آن رو گرامی و اشرف مخلوقات است که با خدا عهد و پیمان بسته و مخاطب او شده است. غدیر خم در
حقیقت، تذکار بزرگ خدا و رسول و یادآوری دلیل واقعی حرمت انسان، و پیمان دیگری بود که با گردن نهادن
بدان، انسان به قدر و منزلتی والاتر دست می یافت. زیبایی غدیر آنگاه به چشمان ما عیان تر می نماید که دریابیم
پیمان و عهد ازلی خدا با انسان، در این روز تکرار شد و این بار پیامبر از همه زنان و مردان پیمان گرفت که به ولایتِ
علی گردن نهند و یاریش کنند.

علی(ع) حفظ اسلام را مقدم بر هر کار دیگر می دانست

پس از رحلت پیامبر، سرانِ قبیله ها به گذشته خویش و سنت های تاریک جاهلی بازگشتند و پیمانی که با خدا و
رسول بسته بودند، زیرپا گذاشتند. علی(ع) که مولود کعبه و مؤید تأییدات خداوند و تربیت شده دامان پیامبر و
اوّلین کسی بود که به پیامبر ایمان آورده بود، کوچک ترین پیوندی با سنّت های جاهلی نداشت. آن حضرت از نظر
شرافت نسب، سابقه ای که در اسلام داشت و دیگر امتیازات اجتماعی، برای رهبری جامعه، از همگان سزاوارتر
بود. امّا آن حضرت هدف و وسیله را بهتر از هر کس تمییز می داد و حفظ اسلام و استمرار روح رسالت را هدف برتر
و مقدم بر هر چیز دیگر می دانست. به همین دلیل، از حکومت که یکی از وسیله های حفظ اسلام و برقراری پیمانِ
انسان با خداست، چشم پوشید و آن را فدای حفظ اسلام کرد.

ایمان علی(ع)

گفتار و کردار و سیره امیرالمؤمنین(ع) رنگ و بوی جهانی جز فضای جامعه مکه و مدینه داشت. ایمان علی(ع)
متفاوت از ایمان مجاوران اوست.

رسول خدا(ص) درباره ایمان علی(ع) فرمودند: اگر تمامی آسمان ها و زمین در یک کفه ترازو و ایمان علی(ع)
در کفه دیگر ترازو قرار گیرد، ایمان علی سنگین تر خواهد بود.

علم علی(ع)

دانش همگان در برابر علم حضرت علی(ع) همچون قطره ای است در مقابل دریا. حضرت علی(ع)
می فرمایند: هرچه می خواهید، از من بپرسید قبل از آنکه مرا نیابید. به خدا از هم اکنون تا روز قیامت چیزی نیست
که درباره اش از من بپرسید و پاسخش را نگویم.

تقوای علی(ع)

علی(ع) در تقوا و عمل به تعهد اعجاب انگیز است. در جنگ خندق، پس از آنکه عمرو بن عبدود بر چهره
مبارکش آب دهان می اندازد، از روی سینه عمرو بر می خیزد و کمی درنگ می کند تا مبادا از روی خشم و
تشفّی خاطر سرش را ببرد. حضرت، خلافت و امامت را در مقابل عمل به عقیده و پای بندی به تعهد خویش به
کناری می نهد؛ چرا که مصالح جامعه اسلامی چنین اقتضا می کرد. آن حضرت بیست و پنج سال، به قول مبارک
خودشان، خار در چشم و استخوان در گلو بود و این همه را تنها برای عمل به پیمان و تعهد به جان خرید.

دریای فضایل حضرت(ع)

شمع بیت المال را خاموش کردن و حساسیت فوق العاده حضرت در اجرای عدالت و احقاق حقوق مردم،
تلاش خستگی ناپذیر در آبادانی زمین ها و وقت کردن آنها در راه خدا، نالیدن از قلت توشه آخرت و در هر فرصتی
سر به نماز و سجده داشتن، راضی نبودن به یک روز حاکمیت ظلم و جور، منشوری چنان ماندگار به مالک دادن،
راضی نبودن از ابن عباس برای به تأخیرانداختن پرداخت وام، شمشیر خود را برای خرید یک پیراهن فروختن،
قوت خویش به سائل دادن و خود گرسنه ماندن، مردم شهر انبار را از دویدن در جلوی خود پرهیز دادن، نگرانی
برای یتیمی فرزندان شهید و معیشت خانواده شهدا و هزاران فضیلت دیگر تنها اندکی از بسیار و قطره ای از دریای
سرشار فضایل حضرت است.

علی تربیت یافته پیامبر بود، نه جامعه جاهلی

حضرت در زمان خلافت شان و در دادگاهی که در آن از یک یهودی شکایت کرده بود، به قاضی محکمه برای
بوالحسن گفتن اعتراض کرد؛ حقوق آن که به او فحاشی کرده بود، پاس داشت؛ حقوق مخالفان و دشمنانش را از
بیت المال بالسویه پرداخت؛ در نظر ایشان حکومتی که در آن حق مظلومی گرفته نشود به اندازه یک کفش وصله دار
یا آب بینی بزی نمی ارزید؛ حضرت در پاسخ آب بستن معاویه، آب را باز، و تشنگان را سیراب کرد؛ برای قاتل اش
کاسه شیر فرستاد. این ویژگی ها و هزاران خصلت دیگر، ما را بر این باور استوار می کند که علی تربیت شده جامعه
جاهلی نبود، بلکه تربیت یافته پیامبر بود و در حقیقت، از جهانی دیگر آمده بود.

پس باید سر در چاه فرو بَرَد

علی(ع)، نمونه تربیت نبوی، بعد از پیامبر به