پاورپوینت کامل نیایش ; اقتباسی از صحیفه سجادیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیایش ; اقتباسی از صحیفه سجادیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیایش ; اقتباسی از صحیفه سجادیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیایش ; اقتباسی از صحیفه سجادیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۷

دعای شانزدهم (در طلب آمرزش گناهان)

برترین امید

مهربانا، گنه کاران چشم امید به ابر رحمت تو می دوزند. درماندگان به یاد احسان تو اشک می ریزند.
زشت کاران از خوف تو می گریند. ای انیس همه بی کسی ها و وحشت زدگی ها، ای گشایشِ اندوهِ همه دل های
شکسته، ای امید همه خوارشدگان و بی کسان، ای یاور همه نیازمندان رانده شده، نورِ رحمت و علم تو همه چیز
را در برگرفته است. در دریای نعمت هایت برای هر مخلوقی بهره ای است. ابر بخشایشت، بر پرتوِ سوزنده
عِقاب تو پیشی گرفته است. زلال رحمتت از آتش خشمت سبقت جسته، کفه بخشایش تو بر کفه منع و دریغت
سنگینی می کند. وادی مهرت در برابر همه مخلوقات گسترده است. از آن کس که انعامش کنی، پاداش نخواهی
و آن را که عصیان تو کند، فراتر از حدّ عقاب نکنی.

بی مهری من

خدایا، من همانم که به دعا کردن امرم فرمودی. تو را اجابت کردم و لبیّک گفتم. اینک این منم ای مهربان، که
در برابرت به خاک افتاده ام. بار گناهان بر دوشم سنگینی می کند. زشت کاری ها عمرم را تباه کرده است. به
نادانی، سرکشیِ تو کردم، گر چه سزاوار سرکشی نیستی.

ای معبود مهربان من، آیا بر آن که تو را بخواند مهر می ورزی تا [اگر چنین باشد] به حد نهایت بخوانمت (و در
این کار زیاده بکوشم)؟ یا چشمان پراشک را می بخشایی تا سیل اشک روان سازم؟ آیا بر آن که به ذلّت سر بر
خاک درت می ساید عفو روا می داری؟ یا آن که را از نداری و بی چیزی به سویت گله آوَرَد و بر تو توکل کند، بی
نیاز می کنی؟ لطیفا، بر آن که جز تو چشمه رحمتی نمی شناسد ناامیدی روا مدار و آن که را به کسی جز تو بی نیاز
نمی شود، خوار مکن.

یا رحیم

خدای من، بر محمّد صلی الله علیه و آله و خاندانش درود فرست و روی از من مگردان که به سوی تو روی آورده ام.
محرومم مساز که به سویت امید آورده ام. مرا از خود مران که به پیشگاه تو آمده ام. تویی که خود را به رحمت،
ستوده ای. پس بر محمّد صلی الله علیه و آله و آلش درود فرست و رحمتت را بر من روان ساز.

تویی که به بخشایندگی و عفو خود را نامور کرده ای، پس عفوت را بر من جاری کن.

تو را سپاس

ای مهربان، می بینی که از خوفت اشکم روان است و از ترست دلم پریشان و از شکوهت اندامم لرزان. این
همه از آن است که به سبب بدکرداری هایم شرمسارم و هم از آن روست که صدایم از ناله بسیار خاموش شده و
زبانم از نجوای با تو الکن مانده است.

ای پرورنده من، تو را سپاس. چه بسیار بدی ها که بر آن پرده افکندی و رسوایم نکردی. چه بسیار گناهانم که
پوشاندی و بدان شهره ام نکردی. چه بسیار آلودگی ها که به آن دست بردم و پرده از آن بر نداشتی و ننگش را
آویزه گردنم نساختی و زشتی اش را در برابر چشم حسودان و عیب جویان آشکار نکردی. اما این همه
مهربانی هایت، مرا از انجام دادن زشت کاری هایی که به آن آگاهی باز نداشت.

غفلت من، رحمت تو

ای مهربان من، چه کسی نادان تر از من است به صلاح کار خویش؟ چه کسی چون من از بهره و بخت خویش
غافل تر است؟ چه کسی چون من از اصلاح نفس خویش دور است، آن گاه که نعمت و احسانت را در راه گناهی
که از آن فهیم کردی به کار می گیرم؟ چه کی چون من غرق در باطل است و بیش از من در زشت کاری ها قدم
می زند آن گاه که در دوراهی دعوت تو و دعوت شیطان سر درگم می شوم و سرانجام دعوت شیطان را اجابت
می کنم؟ در حالی که در شناخت شیطان چشمم بسته نیست و فراموش نکرده ام که باید خود را از او نگاه دارم.
در آن هنگام ایمان دارم که پایان دعوت تو بهشت است و فرجام دعوت او آتش.

پاک و منزهی ای خدای من. شگفتا که من به زیان نفس خویش شهادت می دهم و پنهانم را به شماره بر ملا
می کنم! و شگفت تر از آن صبوری توست بر من و بردباری تو در کیفر من. و این از باب لطف و رحمت توست تا
شاید از عصیانِ خشم انگیزم دست کشم و از گرداب گناهانِ پرده درم بیرون آیم، که تو عفو و بخشایش مرا از
کیفر و عقاب من دوست تر داری.

به امید رأفت تو

ای پروردگار مهربان من، گناه من بیشتر، اعمالم زشت تر، کردارم سیاه تر، به سوی باطل رفتنم گستاخانه تر،
بیداری و فرمانبرداری ام از تو ناچیزتر و هوشیاری ام در تهدید تو کم تر و فراموش کارانه تر از آن ست که بتوانم
بدکاری هایم را شماره کنم یا گناهانم را به یاد آورم فقط خودم را سرزنش می کنم به امید رأفت تو که کار
گناهکاران را به صلاح می آورد و به امید رحمت تو که بدکاران را [از بند بندگی شیطان] می رهاند.

بارالها، اینک گردنم در قید گناهان گرفتار است. پس بر محمّد صلی الله علیه و آله و خاندانش درود فرست و بارم را سبک
گردان.

شایستگی از آن توست

ای خدای من، اگر به پیشگاهت چنان گریم که پلک چشمانم فرو افتد و چنان ناله زنم که صدایم خاموش
شود و چنان برایت به قیام قامت بندم که پاهایم ورم کند و چنان به تعظیم تو خم شوم که پشتم درهم شکند و
چنان به خاک درگاهت به سجده افتم که چشمم از حدقه بیرون آید و اگر تمام عمر خاک بخورم و آب آلوده به
خاکستر بنوشم و با همه آن احوال چنان ذکر تو گویم که زبانم از کار افتد و از شرم چشم به گوشه آسمان بلند
نکنم، باز هم شایسته محو گناهی از گناهانم نخواهم بود.

عزیزا، اگر شایسته غفرانم ببینی و زلال بخشش ات را بر من جاری کنی، سزاوار عفوم بدانی و از من
درگذری، باز هم من نیستم که شایسته غفران و سزاوار بخشایش ام؛ چرا که با اولین گناه کیفر بایسته من آتش بود،
پس اگر عذابم کنی، ستمی بر من نکرده ای.

ای سرچشمه رحمت

رحیما، اینک که به پرده اختفا مرا پوشاندی و رسوایم نکردی، با من بردباری کردی و در مؤاخذه ام شتاب
نفرمودی، به لطفت صبوری کردی و نعمت از من بازنستاندی و نکویی ات را به تیرگی بدل نکردی، پس بر این
اشک مد