پاورپوینت کامل روز نیایش و عرفه ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روز نیایش و عرفه ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روز نیایش و عرفه ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روز نیایش و عرفه ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۰

پنج شنبه

۲۹ آذر ۱۳۸۶

۹ ذی حجه ۱۴۲۸

۲۰ .Dec .2007

اشاره

عرفات، عرفه و نیایش، سه واژه در هم تنیده و آشنا برای همه است. سه نام آسمانی که بوی
بهشت می دهند و به دل های افسرده، آرامشی ژرف می بخشند. در عرفات، حسین علیه السلام
حضور دارد و هنور هم دعای عرفه او، در غروب سرخ فام روز عرفه، در پهن دشت
دل انگیز صحرای عرفات، طنین انداز است؛ نیایشی ژرف و شکوه مند که پیش از آنکه
خواهش تن را ادا کند و گره از کار فروبسته دنیوی بگشاید، خواسته دل را روا می کند و
فراتر از آنکه سفره نان را فراخی بخشد، گوهر جان را فربهی می دهد. نیایش زیباست؛ چه
زیباتر می شد اگر نیایشِ عرفه باشد و دعای عرفه هر جا خوانده شود، جان فزاست؛ چه
باشکوه تر اگر در سرزمین عرفات زمزمه شود.

امام حسین علیه السلام و نیایش عرفه

شیخ عباس قمی می گوید: از دعاهای مشهور روز عرفه، دعای عرفه امام حسین علیه السلام است. آن
حضرت در غروب روز عرفه از خیمه خود بیرون آمد و با گروهی از افراد خانواده خود و شیعیان، با
نهایت فروتنی، روی مبارک خود را به سوی کعبه گردانید و مانند نیازمندی که غذایی طلب کند،
خواندن این دعا را آغاز کرد. دعای عرفه، چون برخاسته از دل و هماهنگ با فطرت خداجویی آدمی
است، بر دل ها می نشیند و انسان را مجذوب واژه های آهنگین خود می کند. ساختار باشکوه و مضمون
ژرف آن تا آنجاست که شیرینی اجابت را از یاد انسان می برد، و ذهن و روح او را تنها به سوی آفریدگار
زیبایی ها و گفت وگو با او و صفای حضور او توجه می دهد. مولانا چه زیبا درباره این حالت سروده است:

تا بدین جا بهر دینار آمدم

چون رسیدم مست دیدار آمدم

بهر نان، شخصی سوی نانوا دوید

داد جان چون حُسن نانوا را بدید

بهر فُرجه شد یکی تا گلْستان

فرجه او شد جمال باغبان

همچو اَعرابی که آب از چَه کشید

آب حیوان از رخ یوسف چشید

روز عرفه، روز انسجام اسلامی

سعدی درباره اهمیت اتحاد و انسجام و کارساز بودن آن در زندگی انسان ها می گوید:

نبینی که چون با هم آیند مور

ز شیران جنگی برآرند شور

نه موری که مویی کز آن کمتر است

چو پُر شد، ز زنجیر محکم تر است

یکی از بهترین فرصت ها برای دمیدن روح وحدت در کالبد مسلمانان، وقتی است که آنها برای
انجام مراسم حج در سرزمینی چون عرفات گرد هم می آیند. امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید:
«خداوند، حج را واجب کرد تا مردم از شرق و غرب کنار هم آیند و با یکدیگر آشنا شوند… و اگر هر قومی،
تنها به کشورشان و آنچه در آن است، تکیه می کردند، از میان می رفتند و کشورها ویران می شد».

درست در زمان حج و در سرزمین منا و عرفات، رسول گرامی اسلام، صلای وحدت و ندای
یگانگی و به هم پیوستگی سر می دهد و امتیازهای پنداری را از میان برمی دارد و می فرماید: «ای
مردم! همانا پروردگار شما یکی است. پدر شما یکی است. همه شما فرزندان آدم هستید و آدم از خاک
است. گرامی ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست و عرب را بر عجم برتری نیست مگر به
وسیله تقوا».

آری،

پشه چو پر شد بزند پیل را

با همه تندی و صلابت که اوست

مورچگان را چو بوَد اتفاق

شیر ژیان را بدرانند پوست

سخنی درباره مفاتیح الجنان؛ دریای نیایش

یکی از خدمت های مانا و ارزنده شیخ عباس قمی به انسان های خداجو، گردآوری بهترین دعاها، در
کتابی به نام مفاتیح الجنان و تقدیم آن به جامعه اسلامی است. بی گمان، دعاها، روزنه های رو به نور
و پنجره های رو به آرامشند و انسان خاک نشین را با پروردگار بزرگ پیوند می دهند. از دعاهای
برجسته در کتاب مفاتیح الجنان، به افتتاح، ابوحمزه ثمالی، مکارم الاخلاق، جامعه کبیره و عرفه
می توان اشاره کرد که افزون بر آنکه گره گشای کار دنیای آدمی هستند و به قلب انسان، آرامش و صفا
می بخشند، شناخت و بینشی ژرف نیز درباره آفریدگار جهان هستی به آدمی عطا می کنند. دیگر آنکه
این نیایش ها و دعاها، درس چگونه زیستن و چگونه مردن نیز به انسان ها می آموزند؛ زیستنی که به
همراه کرامت و بزرگواری باشد و مردنی که با عزت و سربلندی همراه شود. فایده دیگر این دعاها،
آموزش «چه چیزی را خواستن» است. بی شک ، انسان ها به دلیل دانش اندکی که دارند، بسیاری از
وقت ها حاجت هایی از خداوند می خواهند که در صورت اجابت، به ضرر آنها تمام می شود. اما دعاهایی
که از اهل بیت علیهم السلام ، به دست ما رسیده است، چون از وحی سرچشمه می گیرد، به طور کامل با
مصلحت انسان ها هماهنگ است. بنابراین، چه بهتر که ما با زبان اهل بیت علیهم السلام به دعا بنشینیم و از
خداوند، آن بخواهیم که آن بزرگواران خواسته اند.

به هر چه اولیا گویند اُرْزُقْنی و وَفِّقْنی

به هر چه انبیا گویند آمنّا و صدّقنا

شرح بندی از دعای عرفه (بی نیازی قلبی)

برخی، از راه مال اندوزی به دنبال بی نیازی هستند، در حالی که انباشتن ثروت اگر با قناعت همراه
نباشد، نه تنها سبب احساس بی نیازی در شخص نمی شود، که او را به سوی زیاده خواهی و آزمندی
بیشتری می راند. در حقیقت، بی نیازی حقیقی از درون انسان سرچشمه می گیرد و اینکه تا چشم دل
آدمی سیر نباشد، مزه شیرین بی نیازی را حس نخواهد کرد.

رسول گرامی اسلام با اشاره به این حقیقت می فرماید: «توانگری و بی نیازی، به فراوانی مال و
ثروت نیست، بلکه بی نیازی در بی نیازیِ قلبی است».

امام حسین علیه السلام با بهره گیری از این واقعیت، در دعای عرفه، از خداوند، بی نیازی قلبی را
درخواست می کند و می فرماید: «اَللّهُمَّ اجْعَلْ غِنایَ فی نَفْسی؛ پروردگارا! بی نیازی را در قلب من قرار ده».

شرح بندی دیگر از دعای عرفه (ادب یادآوری نعمت ها)

از خواسته های خداوند از بندگانش این است که: «اُذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلیکم؛ نعمت خدا بر شما را یاد
کنید». (فاطر:۳)

یکی از ویژگی های بنده واقعی، یادآوری نعمت های بی شماری است که پروردگار به او عطا
فرموده است. یادآوری نعمت های پروردگار، افزون بر آنکه ادب بنده در برابر خدا را می رساند و جلو
اسراف و هدر دادن نعمت ها را می گیرد، در پیدایش و افزایش دوستی خداوند در دل بنده، نقش
بسزایی دارد. بر این اساس، بخشی از دعای عرفه امام حسین علیه السلام ، به یادآوری و شمردن نعمت های
بی شمار خداوند، اختصاص یافته است. در بخشی از این دعای سراسر نور می خوانیم: «خدایا! مرا در
حالی که تن درست و سالم بودم به دنیا آوردی و آن گاه که کودکی ناتوان در گهواره بودم، نگه داشتی و
از شیر مادر، غذایی گوارا روزی ام کردی و دل های دایگان و مادران را بر من مهربان ساختی و از
آسیب هایی که از سوی جن و انس تهدیدم می کرد، حفظ کردی. سپس برای آسایش من، به یک
گونه نعمت راضی نشدی، بلکه انواع نعمت ها را در اختیارم گذاشتی… پس کدام یک از نعمت های تو را
بشمارم… و اگر در همه دوران ها تلاش کنم تا دست کم شکر یک نعمتت را به جای آورم، از عهده آن
بر نخواهم آمد».

اهل بیت علیهم السلام و تشویق به دعا و نیایش

اهل بیت علیهم السلام با سفارش های فراوان درباره دعا و نیایش، بذر شوق به آن را در دل ها کاشتند و مردم را
به سوی این گونه زیبا از ارتباط با خداوند، رهنمون ساختند. امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید: «از
دعا غفلت مکن. مبادا بگویی هر کسی مقدّری داشته و کار از کار گذشته است. نزد پروردگار مقامی
است که کسی به آن مقام نخواهد رسید مگر با درخواست از پروردگار. پس از خدا بخواه تا به حاجتت
برسی. همانا هیچ دری نیست که کوبیده شود، مگر آنکه سرانجام