پاورپوینت کامل گلبرگ سلوک; اخلاق فراغت و سفر ۱۰۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گلبرگ سلوک; اخلاق فراغت و سفر ۱۰۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گلبرگ سلوک; اخلاق فراغت و سفر ۱۰۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل گلبرگ سلوک; اخلاق فراغت و سفر ۱۰۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

اوقات فراغت جوانان

مقدمه

صدایی می آید!… دقت کن! خوب گوش بده!… فکر کنم مخاطبش تو باشی!… درست است،
ملائکه اند که تو را صدا می زنند: آی بیست ساله ها! آی بیست ساله ها! می شنوی؟
دیگر صدایشان را به روشنی می شنوم. آری آری می گویند: کوشش کنید و اهل تلاش باشید.
[۱]

وقت را مردمِ با عقل غنیمت شمرند

اگرت عقل بود وقت غنیمت بشمار

(ایرج میرزا)

دوست عزیز! «اوقات فراغت» از سرمایه های ارزشمند و گنج های نهان است، به شرط آنکه
توانایی استخراج و بهره گیری از آن را داشته باشیم.

رسول اکرم(ص) به اباذر غفاری فرمود:

ای اباذر! پنج چیز را پیش از رسیدن به پنج چیز غنیمت بشمار: جوانی ات را قبل از
پیری، سلامتت را قبل از بیماری، تمکنت را قبل از تهی دستی، فراغتت را قبل از
گرفتاری و زندگانی ات را قبل از مرگ.[۲]

اقسام فراغت

فراغت مثبت

امام سجاد(ع) فرمود:

خداوندا!. . . اگر برای ما فراغتی از کارهای دنیا مقدّر فرموده ای، پس آن را فرصتی
همراه با سلامت قرار ده که در آن، رنجی حاصل نشود و ملالتی به وجود نیاید، تا اینکه
فرشتگانی که به ثبت گناهان ما مأمورند، با صحیفه ای خالی از گناه از پیش ما بروند و
فرشتگان مأمور به نیکی ها، خوش حال از اعمالی که از ما نوشته اند، از نزد ما
برگردند. [۳]

امام علی(ع) می فرماید:

شب زنده داری با یاد خدا، فرصتی است برای افراد سعادتمند، و تفریح و آسایشی است
برای اولیای خدا.[۴]

فراغت منفی

امام علی(ع) می فرماید:

همراه با بیکاری و فراغت، تمایل به خواسته های شیطانی حاصل می شود. [۵]

گر در ره شهوت و هوا خواهی رفت

کردم خبری که بینوا خواهی رفت

بنگر که ای و از کجا آمده ای

می دان­که چه می کنی­ ­کجا خواهی رفت[۶]

اهمیت فرصت ها

۱. فرصت ها، قسمتی از عمر باارزش انسان ها هستند.

امام علی(ع) می فرماید:

گر گوهری از کَفَت برون تافت

در سایه وقت، می توان یافت

ور وقت رود از دستْ ارزان

با هیچ گهر، خرید نتوان

چیزی عزیزتر از یاقوت سرخ نیست، مگر آنچه از عمر انسان باقی مانده است. [۷]

(ایرج میرزا)

کاشکی قیمت انفاس بدانندی خلق

تا دَمی چند که مانده است، غنیمت شمرند

(سعدی)

۲. فرصت ها زود گذرند

امام علی(ع) می فرماید:

چه پرشتاب است گذشت ساعت ها در روزها و روزها در ماه ها و ماه ها در سال ها و
سال ها در عمر. [۸]

بیدل دهلوی نیز زودگذری فرصت ها را این گونه بیان کرده است:

من نمی گویم زیان کن یا به فکر سود باش

ای ز فرصت بی خبر در هر چه هستی زود باش

امام علی(ع) می فرماید:

چه نزدیک است دنیا را گذران و رفتن، و چه نزدیک است جوانی را، پیری و در هم
شکستن.[۹]

۳. فرصت ها به آسانی از دست نمی آیند

امام علی(ع):

فرصت های پیش آمده را صید کنید که اگر از دست بروند، دیگر آنها را به دست
نمی آورید. [۱۰]

هر چه بینی در جهان، دارد عوض

کز عوض، حاصل تو را گردد غرض

بی عوض دانی چه باشد در جهان؟

عمر باشد، عمر، قدر آن بدان!

(شیخ بهایی)

فرصت مده از دست چو وقتی به کف افتاد

کاین مادرِ اقبال، همه ساله نزاید

(ملک الشعرای بهار)

۴. از دست دادن فرصت ها، موجب ناراحتی و پشیمانی است

امام علی(ع) می فرمایند:

فرصت، مانند ابر زودگذر است. پس اگر فرصتی برای انجام دادن کارهای خیر پیش آمد، به
سرعت آن را دریابید (و از آن استفاده کنید)، وگرنه پشیمانی و ندامت به دنبال خواهد
داشت.[۱۱]

همچنین می فرمایند:

سخت ترین غصه ها، از دست رفتن فرصت هاست.[۱۲]

حسرت اوقات غفلت، چون ز دل بیرون رود؟

مرگِ فرزند است فوت وقت، از دل چون رود؟

(صائب تبریزی)

وقتْ غنیمت شمار، ورنه چو فرصت نمانْد

ناله که را داشت سود، گریه کی آمد به کار؟!

(سعدی)

ج) بهترین کارها در اوقات فراغت

۱. عبادت و راز و نیاز

قرآن کریم می فرماید:

«فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ وَإِلَی رَبِّکَ فَارْغَبْ؛ پس چون فراغت یافتی، به
طاعت در کوش و با اشتیاق، به سوی پروردگارت روی آور». (انشراح: ۷ و ۸)

امام سجاد(ع) می فرماید:

خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست و دلم را برای دوستی خودت فارغ گردان و آن را
به یاد و ذکر خود، مشغول بدار.[۱۳]

خواجه عبدالله انصاری می گوید:

عمر را در پرستش او خرج کن که حساب خرج، او خواهد خواست. [۱۴]

۲. اشتغال به کار آخرت

مولای متقیان امام علی(ع) می فرماید:

ای مردم! از هر عمل بی فایده ای که حاجتی را برطرف نمی سازد، روی گردانید و خود را
به امور آخرتی که گریزی از آن نیست، مشغول سازید.[۱۵]

بگذاشتنی است هر چه در عالم هست الا فرصت که آن، نگه داشتنی است

(اوحدی)

خواجه عبدالله انصاری هم گفته است:

پس نشان خردمندی آن است که دل از دنیا برداری و اسباب غفلت را بگذاری؛ پیش از رحلت
از دنیا، حاصل کنی زاد راه عقبا. [۱۶]

۳. حساب رسی نفس

امام علی(ع) فرموده است:

چه قدر شایسته است انسان در ساعتی از زندگی خود از مشغولیت های زندگی چشم بپوشد و
به حساب نفس خود برسد و در آنچه در روز و شبِ خود به دست آورده یا از کف داده،
اندیشه نماید.[۱۷]

امام خمینی(ره) نیز می فرماید:

قبل از اینکه نامه عمل ما برای پیشگاه خدا، و قبل از اینکه آن، برای پیشگاه امام
زمان(عج) برسد، خودمان باید نظر کنیم. [۱۸]

۴. انجام دادن کارها و حل مشکلات آینده

امام علی(ع) می فرماید:

زمان فراغت و آسایشت را برای روزگار گرفتاری ات سرمایه و توشه قرار ده.[۱۹]

۵. پرداختن به کارهای مهم و ضروری

امام علی(ع) می فرماید:

هر که خود را به کارهای غیرضروری مشغول سازد، کارهای ضروریِ خود را ضایع و تباه
نموده است.[۲۰]

د) با اوقات فراغت چگونه برخورد کنیم؟

۱. انتظار کشیدن برای اوقات فراغت

امام حسن(ع) در پاسخ به سؤال پدر بزرگوارش که پرسید: «دوراندیشی چیست؟»، فرمود:

(دوراندیشی این است که) رسیدن اوقات فراغت را انتظار بکشی و سپس به سوی هر کار خیری
که برایت ممکن شد، بشتابی. [۲۱]

۲. شتاب در انجام دادن کارهای نیکو

پیامبر اعظم(ص) می فرماید:

هر کس انجام کار خیری برایش ممکن شود، باید به سرعت آن را دریابد؛ چرا که نمی داند
چه وقت، این توفیق از او گرفته می شود.[۲۲]

امام علی(ع) نیز درباره انجام کار نیک فرموده است:

آرامش در انجام دادن کارها، بهتر از عجله کردن است، مگر در فرصت هایی که برای
کارهای خوب، پیش می آید.[۲۳]

۳. جلوگیری از هدف رفتن فرصت ها

امام علی(ع) می فرمایند:

بدترین چیزی که یک فرد، وقت خود را با آن پُر می سازد، امور بیهوده و گزاف است.
[۲۴]

نصحیت همین است جان برادر

که اوقات، ضایع مکن تا توانی

۴. پرهیز از بیکاری

رسول اکرم(ص) فرمود:

خداوند متعالی، انسان آسوده و تن درستی را که نه در پی کار دنیای خود است و نه برای
آخرت خویش می کوشد، دوست ندارد. [۲۵]

جوانی و بیکاری و خواسته

بسی فتنه ها زین سه برخاسته

پیشوای پاکان و اسوه پاکی ها، علی(ع) فرمود:

اگر کار و اشتغال، زحمت دارد، بیکاری هم فسادانگیز است. [۲۶]

گهر وقت، بدین خیرگی از دست مده

آخر این دُرّ گران مایه بهایی دارد

صرف باطل نکند عمر گرامی پروین

آن که چون پیرِ خرد، راهنمایی دارد

(پروین اعتصامی)

امام صادق(ع) می فرماید:

خدای متعالی، زیاد خوابیدن و زیاد بی کار بودن را دوست ندارد.[۲۷]

امام علی(ع)، در بیان صفات مؤمن فرمود:

تمام وقتش مشغول است (و به بیکاری نمی گذرد).[۲۸]

اوقات فراغت را چگونه بگذرانیم؟

خانم زهرا مصطفوی در نقل خاطرات خود از امام خمینی(ره) می گوید:

امام وقتی می دیدند من روزهای تعطیل مشغول هستم، می گفتند: «به جایی نمی رسی؛ چون
باید موقع تفریح، تفریح کنی. » این مسئله را به پسر من به صورت جدی می گفتند. امام
مکرر می گفتند: «من نه یک ساعت تفریحم را گذاشتم برای درس، و نه یک ساعت وقت درسم
را برای تفریح گذاشتم»؛ یعنی هر وقتی را برای چیز خاصی قرار می دادند و به پسر من
هم نصیحت می کردند که: «تفریح داشته باش. اگر نداشته باشی، نمی توانی خودت را برای
تحصیل آماده کنی».[۲۹]

ضروری ترین نیازهای هر جوان جویای قله های تعالی، نیاز علمی و نیاز روحی است و
بهترین راه گذراندن اوقات فراغت جوانی را بر حسب این دو نیاز باید ترسیم کرد.

زیرمجموعه های نیاز علمی جوان

الف) آشنایی با اصول اعتقادات و معارف اسلام

مطالعه کتاب های شهید مطهری به این جنبه بسیار کمک خواهد کرد.

ب) آشنایی با احکام واجب و حرام

خواندن رساله مراجع تقلید، یکی از بهترین راه ها برای آشنایی با احکام واجب و حرام
است.

ج) فراگیری تخصص

جوان باید در رشته خود کوشا باشد و از هدر دادن فرصت ها و دل ندادن به آموزش و
یادگیری بپرهیزد؛ زیرا سرانجامِ پر از پشیمانی برایش به ارمغان می آورد.

د) آشنایی با سیاست

مطالعه اخبار روز و تحلیل آنها، جوان را در این راه یاری می رساند.

هـ) خواندن کتاب های مفید و سازنده، و افزایش اطلاعات عمومی با مطالعه روزنامه و
مجلات.

زیرمجموعه های نیاز روحی جوان

الف) انس با عبادت

پیامبر اعظم(ص) فرمود:

از همه مردم برتر و بهتر در پرستش الهی کسی است که با عبادت خدا عشق ورزی کند؛
بندگی پروردگار را در دل دوست بدارد و با بدن انجام دهد.[۳۰]

ب) ورزش

امام حسین(ع) فرمود:

در تمامی عمر، برای سلامت و حفظ تن درستی خود بکوشید.[۳۱]

مرحوم حاج سیدرضا تفرشی در نقل خاطراتشان می فرمایند:

در زمان جوانی امام، ایشان و آقا عبدالله تهرانی و سیدی دیگر، روزهای جمعه در قم،
می رفتند به زمین های خاکفرج و پیاده روی و توپ بازی می کردند. روزی مرد کشاورزی به
خدمت مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری می آید و شکایت می کند که چند نفر
طلبه روزهای جمعه می آیند توی زمین من و غلّه های مرا پامال می کنند. مرحوم حاج شیخ
به حاج میرزامهدی بروجردی، سرپرست مدرسه فیضیه می گوید: «ببینید این طلاب کیستند که
غله این بنده خدا را پامال می کنند».

حاج میرزا مهدی خبر داد که کار آقا روح الله خمینی و آقا عبدالله تهرانی و سید است.
حاج شیخ، فرستاد هر سه را حاضر کردند. وقتی آمدند و سلام کردند و نشستند، حاج شیخ
فرمود: «عزیزم آقا روح الله! این بنده خدا چه می گوید؟ قضیه چیست؟» آقا روح الله
خمینی گفت: «ما به کشت و زرع و غلّه ایشان کاری نداریم، مگر نمی دانیم مال مسلمان
است و باید رعایت شود؟ ما روزهای جمعه می رویم زمین های خاکفرج و برای هم توپ
می اندازیم. گاهی توپ ما می رود توی غلّه و با احتیاط می رویم و آن را می آوریم.
همین. از این به بعد، سعی بیشتری می کنیم».

صاحب غلّه هم که آنها را ندیده بود و تصوّر می کرد این طلاب، عمداً اقدام به این
کار می کرده اند و مخصوصاً آقا روح الله خمینی را دید که چگونه حاج شیخ با لطف خاصی
با وی سخن می گوید گفت: «اگر چنین است، من عرضی ندارم.» مرحوم حاج شیخ هم بیشتر
سفارش کرد.

آن مرد رفت. حاج شیخ هم آنها را از آن کار منع نکرد و فقط گفت: «آقا روح الله!
عزیزم، سعی کن ضرری به مال مردم نرسد.» ایشان هم گفت: «چشم!.» در این وقت سید گفت:
«آقا، من از آقا روح الله شکایت دارم.» حاج شیخ پرسید: «چه شکایتی؟».

سید گفت: «آقا روح الله هر وقت توپ می اندازد، سعی دارد بزند به صورت من؛ طوری که
دو سه بار تا حالا به دماغم خورده و خونْ دماغ شده ام.» حاج شیخ در حالی که تبسم
می کرد، گفت: «آقا روح الله! عزیزم، مواظب باش دوستانت اذیت نشوند و شکایت نداشته
باشند.» آقا روح الله! گفت: «آقا، من قصی ندارم. وقتی توپ را پرت می کنم، از بس
دماغ این آقا بزرگ است، توپ به آن می خورد. تقصیر من نیست!.» از این گفته، حاج شیخ
و ما و حُضار و خود سید خندیدیم. به دنبال آن، هر سه برخاستند و رفتند.[۳۲]

مقام معظم رهبری نیز در نقل خاطرات خود می گویند:

البته من از آن وقت (یعنی دوران جوانی)، ورزش می کردم. الآن هم ورزش می کنم.
متأسفانه می بینم جوان های ما در ورزش، سستی می کنند، که این خیلی خطاست. آن وقت ما
کوه می رفتیم، پیاده روی های طولانی می کردیم. من با دوستان خودم، چند بار از
کوه های اطراف مشهد، همین طور کوه به کوه، روستا به روستا، چند شبانه روز حرکت
کردیم و راه رفتیم. از این گونه ورزش ها داشتیم. البته اینها تفریح های
سرگرم کننده ای بود که خارج از محیط شهر محسوب می شد. [۳۳]

ج) مطالعه

مقام معظم رهبری در یکی از سخنرانی های خود فرمود:

کتابخوانی باید همانند کارهای روزانه در زندگی مردم وارد شود. طبقات مختلف جامعه،
شامل مردان و زنان شهری و روستایی و همه کسانی که قادر به خواندن هستند، باید با
کتاب ارتباط برقرار کنند و در اتوبوس، تاکسی، مطب پزشک، اداره، مغازه و در اوقات
فراغت در خانه کتاب بخوانند. [۳۴]

مقام معظم رهبری در نقل خاطرات خود می گویند:

در دوره اوایل طلبگی، به کتاب خانه آستان قدس مراجعه می کردم. گاهی روزها آنجا
می رفتم و مشغول مطالعه می شدم. صدای اذان با بلندگو پخش می شد، به قدری غرق مطالعه
بودم که صدای اذان را نمی شنیدم. خیلی نزدیک بود و صدا خیلی شدید داخل قرائت خانه
می آمد و ظهر می گذشت. بعد از مدتی می فهمیدم که ظهر شده است! با کتاب، انس داشتم.
[۳۵]

د) ارتباط با دوستان خوب و اقوام

مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای از خاطرات دوران جوانی خود این طور تعریف
می کنند:

تفریح من در محیط طلبگی خودم، در دوران جوانی، حضور در جمع طلبه ها بود. به مدرسه
خودمان (مدرسه نواب) می رفتیم. جوّ طلبه ها برای ما جوّ شیرین بود. طلبه ها دور هم
جمع می شدند، صحبت و گفت وگو و تبادل اطلاعات می کردند و حرف می زدند. محیط مدرسه
برای خود طلبه ها مثل یک باشگاه محسوب می شد. در وقت بیکاری، آنجا دور هم جمع
می شدند. علاوه بر این، در مسجد گوهرشاد مشهد هم مجمع خیلی خوبی بود. آنجا هم افراد
متدیّن، طلاب، روحانیون و علما می آمدند، می نشستند و باهم بحث علمی می کردند، بعضی
هم صحبت های دوستانه می کردند. تفریح های ما اینها بود. [۳۶]

امام خمینی(ره) نیز از مجالس اُنس با دوستان غفلت نمی کرد و جلسه انس را مایه نوعی
کمک و ورزیدگی ذهن و آمادگی آن می دانست. خود ایشان می فرمود:

در دوران جوانی، پنجشنبه و جمعه ای بر ما نگذشت مگر اینکه با دوستان، جلسه انسی
تشکیل می دادیم و به خارج از قم و بیشتر به سوی جمکران می رفتیم. در فصل برف و
بارانی در حجره خود به برنامه انسی اشتغال می ورزیدیم و هنگامی که صدای مؤذّن به
گوش می رسید، همگی به نماز می ایستادیم. [۳۷]

هـ) استفاده از طبیعت

تفریح و سپری کردن اوقات فراغت، باید در محیط طبیعی، نشاط آور و سرورانگیز باشد. از
نظر قرآن، محیطی در شادابی روح و روان مؤثر است که اولاً طبیعی بوده و ثانیاً موافق
طبع بشر باشد. وجود کوهستان ها، جنگل ها، گل ها، گیاهان، رودها و آبشارها، و نیز
آثار باستانی، روح و روان آدمی را آرام می کند و به فرد، شادی و نشاط می بخشد.
خداوند در قرآن به خاصیت و اثربخشی سبزه می پردازد:

و ما در آن (زمین)، از هر جفتی، گیاهان دل انگیز رویاندیم. (ق: ۷)

در جای دیگر، باغ ها و بوستان هایی را که چنین خصوصیتی دارند، تصریح می کند و
می فرماید:

و (خداوند، ) از آسمان برای شما آبی فرود آورد. پس به وسیله آن، باغ هایی
بهجت انگیز رویانیدیم. (نمل: ۶۰)

وجود درختان سرسبز و پر شاخ و برگ و باغ هایی که درختانش به هم پیچیده است، تداعی
کننده فضای بهشت است و روح انسان را صفا می بخشد.

دومین پدیده شادی آفرین، آب جاری است. قرآن کریم، این حقیقت را بیان می کند و
می فرماید:

آب (در بهشت) پیوسته جریان دارد (و هیچ گاه قطع نمی شود). (واقعه: ۳۱)

این صحنه نیز برای فرد، آرامش روح و روان به همراه دارد.

سایه های مداوم نیز آرامش خاطر به همرا