پاورپوینت کامل گلبرگ ویژه روز جوان;جوان و الگوها ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گلبرگ ویژه روز جوان;جوان و الگوها ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گلبرگ ویژه روز جوان;جوان و الگوها ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گلبرگ ویژه روز جوان;جوان و الگوها ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

پژوهش/
جوان و الگوها

سید حسین میری

دوران جوانی

جوانی، فروغ تابناک سپیده دمان زندگی است؛ زمزمه طرب انگیز و دل نواز جویباران،
شمیم پاک سحرگاهان، باران زندگی بخش آسمان و دست سخاوتمند طبیعت در برابر انسان است
که مخزن همه گنجینه های حیات بخش عالم شمرده می شود. جوانی، فصلی بسیار حساس و
پراهمیت از دوران حیات آدمی است. روزگار برآمدن، فراز شدن و بهره وری، و دوران
مبارزه، مقاومت و رویارویی با مشکلات، و گاهی پذیرش مسئولیت، تعهد، احساس استقلال و
خودکفایی است.

جوانی، حد فاصل دو ناتوانی است؛ ناتوانی کودکی و ناتوانی پیری. روزگار جوانی،
روزگاری است بسیار حساس، پرتلاطم و خطرناک؛ چرا که در این دوران، شخصیت آدمی شکل
می گیرد و صفات متضادی خودنمایی می کند. از یک سو، غنچه های عشق و امید شکفته
می شود و از سویی دیگر، لهیب تند هیجان های شورانگیز شهوت ها و اندیشه های گوناگون،
جوان را از هر جهت دربرمی گیرد. از طرفی تهوّر، گستاخی و غرور، و از سوی، دیگر
آرمان خواهی و نیک خلقی، او را به سوی خود فرا می خوانند. توانایی و نیرومندی، در
برابر عجب و خودبینی، همه و همه در وجود یک جوان صف کشیده اند و هر یک نیز خواهان
پاسخ مناسبی از سوی وی هستند. کسی از این دریای موّاج و دوران پر مخاطره، سربلند
بیرون خواهد آمد که بتواند این کشتی سرگردان را با استفاده از دو بال علم و ایمان،
به ساحل نجات برساند، تا در مسیر راستین زندگی و انسانیت قرار گیرد.

انرژی جوانی بسیار شگفت انگیز است و به نیرویی هدایتگر و مراقب نیاز دارد.
«همان طور که اگر سیلاب های عظیم و پراکنده، به وسیله سدهای بزرگ مهار شود و در
مجرای معیّن وحساب شده ای به جریان بیفتد، می توان توربین های عظیم برق را به گردش
درآورد، کشوری را روشن و سرزمین های وسیعی را سرسبز و خرم گرداند، همچنین این نیروی
خلاق جوانی که در وجود جوانان نهفته است هم، می تواند جامعه هایی را روشن و
محیط های بزرگی را آباد کند».[۱]

بحث درباره دوران جوانی، یکی از زیباترین و جذاب ترین و در عین حال، دشوارترین و
پیچیده ترین بحث هاست؛ چرا که حرکت رو به جلو و همراه با شکوفایی هر ملت و امت، در
گرو بالندگی این دسته از افراد جامعه قرار
دارد.

اهمیت دوران جوانی و رسالت پیامبران

شناخت جوان و اهمیت نیروی جوانی، کار آسانی نیست. اهمیت این دوران، به مقدار اهمیت
زندگی بشر است؛ زیرا همه استعدادهای فعال و جذاب انسان، در دوران جوانی ظهور و بروز
می یابد، که دوره ای بسیار کوتاه است. زیربنا، شالوده و آینده یک جامعه ایده آل را
باید در جوانان آن جامعه دید. آنان می توانند در پرتو رهبرانی آگاه، شایستگی های
خود را نشان دهند؛ اما افسوس که مدیران به این رسالت بزرگ، کمتر اهمیت می دهند و به
راحتی از کنار آن می گذرند. در طول تاریخ، هر ملتی که توانست از نیروی جوانان خود
به خوبی استفاده کند، مسیر کمال و رشد را پیمود و کشورش را به پیشرفت رسانید، و
ملتی که نتوانست از این نیروی سترگ بهره گیرد، عقب ماند. چه دردناک است که عموم امت
اسلامی و به ویژه کشور اسلامی ایران، نتوانسته است استفاده بایسته و شایسته ای از
نیروی جوانان ببرد.

شیوه بهره گیری صحیح از جوانان، در آیات قرآن و روایات معصومان دیده می شود. در
فرهنگ اسلام، بودند کسانی که از جوانی بهره های فراوان بردند. قرآن کریم وتاریخ ما،
پر است از افرادی که چنین خصوصیتی داشتند؛ از جمله حضرت ابراهیم(ع)، جوان هجده
ساله ای که با اراده آهنین، در قلب دنیای تاریک زمان خود درخشید و باعث ایجاد تحولی
عظیم در تاریخ بشریت شد.

حضرت یوسف(ع) نیز با آموختن علم وحکمت در دوران جوانی، توانست با اراده آهنین و
اندیشه ژرف، درس عفاف و کشورداری به همه جوانان دهد. او حتی در درون چاه و زندان، و
در میان انواع تهمت ها و افتراها، موفق شد از شرایط زمان و مکان، به سود خود بهره
گیرد. یوسف(ع) هرگز به دلیل وجود فشارهای متعدد، تسلیم خواسته های نفس خویش نشد و
در عین حال، حضور فعال و گسترده ای در امور مملکت داشت.

داستان حضرت موسی(ع)، ماجرای طالوت(ع)، جوانان اصحاب کهف و حضرت مریم(ع)،
نمونه هایی برای مدعای ما هستند که در قرآن کریم آمده اند.

دو تفکر غلط

دو طرز تفکر درباره جوانان مطرح است :

تفکر اول، مربوط به نسل گذشته است که جوانان را افرادی خام، مغرور و بوالهوس
می دانستند که به هیچ کاری نمی آیند و باید آنها را با اعمال فشار و وادار کردن به
انجام کارهای سخت، رام کرد.

تفکر دوم، مربوط به خود جوانان است که خود را مظهر هوش و استعداد و مخزن همه
ارزش های انسانی می دانند و همه سعادت و خوش بختی یک ملت را، در پرتو وجود جوانان
جست وجو می کنند. همیشه نسل جوان، روش های نسل کهن را متعلق به گذشته و ناکارآمد
می دانند و در برابر، نسل کهن نیز نسل جوان را خام و هوس باز می شمارند.

اما می تواند تفکر سومی هم وجود داشته باشد که جامع تر از آن دو دیدگاه است، وآن
اینکه نه یکسره، جوانان را خام و بوالهوس بدانیم و نه اینکه نسل کهن را نادان
بشماریم. به عبارت دیگر، نه جوانان را مظهر همه بدی ها و زشتی ها بدانیم، و نه مظهر
همه آرمان های انسانی. نه تنها نسل کهن نادان و جاهل نیستند، بلکه دارای
گنجینه هایی از تجربه اند که از دانش نیز بالاتر است. جوانان هم در صورتی می توانند
مظهر آرمان های والای انسانی باشند که افزون بر استفاده از دانش روز و کسب کمالات
انسانی، از تجربیات نسل قدیم نیز بی بهره نباشند؛ زیرا در صورتی علم و دانش به کار
می آید و به بار می نشیند که با دانش تاریخی نسل کهن و تجربیات آنان همراه گردد.
بدین سبب گفته اند که «تاریخ، آیینه و چراغ هدایت آیندگان است.» شهید مطهری(ره)،
تاریخ گذشتگان را حتی به عنوان یکی از منابع شناخت، معرفی کرده و معتقد است که
«قرآن، تاریخ را به عنوان یک منبع شناخت، عرضه می دارد».[۲]

نتیجه سخن آنکه در میان این سه اندیشه و تفکر، یکی راه به افراط، و دیگری به
تفریط رفته و واقعیت این است که قول سوم، به اعتدال و صواب نزدیک تر است.

شیوه های جذب جوانان

یکی از مواردی که باید بدان توجه داشته، جذب جوانان با شیوه های گوناگون است. هر
انسانی به ویژه در جوانی، شیفت و شیدای هر آن چیزی است که جدید و نو باشد. هر چیز
نو و جدید، انسان را به خود جلب می کند؛ زیرا «لِکُلِّ جَدیدٍ لَذَّه»؛ هر چیز نویی
لذت بخش است.» هر آنچه تکراری باشد، خسته کننده و ملال آور است. از این رو، یکی از
معجزات قرآن کریم نیز، تازگی آن است و به دلیل همین، همیشه برای انسان لذت بخش و
جذاب است. قرآن کریم جامعیتی همه جانبه دارد؛ یعنی سازش و هماهنگی با هر چیز تازه و
نو. نمی توان موردی را در زندگی بشر یافت که پیش تر قرآن کریم، آن را به صورت کلی
بیان نفرموده باشد.

ممکن است در مقام اشکال گفته شود: مطلوب بودن بسیاری از چیزها، به تکراری بودنشان
است. نه جدید و تازه بودن. در پاسخ می گوییم: آری، همین طور است. مثلاً خوبیِ نفس
کشیدن، به تکرار آن است، وگرنه ارزش ندارد. همچنین مباحث اخلاقی باید همیشه تکرار
شوند تا مؤثرگردند. این گونه موارد را کسی انکار نمی کند، اما بحث ما، گرایش جوانان
و جذب آنان با شیوه های جدید است؛ چنان که انحراف آنان هم با شیوه های نو و مدرن
صورت می پذیرد. ما می خواهیم راه را به آنها نشان دهیم و طبیعی است که این کار باید
با توجه به دگرگونی های عصر ما، متفاوت از گذشته باشد. در زمان های گذشته، به دلیل
عدم وجود معلومات و اطلاعات، می شد با یک تَشَر زدن، جوانان را از انحراف بازداشت،
اما در عصر کنونی، چنین چیزی میسر نیست و باید راه درست را با بیان خصوصیات آن، به
جوانان آموخت. جوان تا از ویژگی چیزی آگاه نشود و اثر و فایده آن را نداند، هرگز
جذب آن نخواهد شد و امروزه لازم است این کار با بهره گیری از شیوه های مدرن و جدید
همراه باشد. در گذشته، با صرف نشان دادن راه صحیح، می شد جوانان را از مسیرهای دیگر
بازداشت؛ اما اکنون افزون بر نشان داده راه، باید مزیت و فواید آن را هم بیان کرد؛
آن هم نه با شیوه های گذشته، بلکه با شیوه های جدید و به کار بردن الفاظ جذّاب و
افعال مهیّج.

جوانان و الگوپذیری

جوانان امروز باید الگوی مناسب خود را بیابند. ما در عصری زندگی می کنیم که هر روز،
الگوهای متفاوت و متنوعی در مجلات و رسانه های گوناگون عرضه می شوند. در اینجا باید
هنر به خرج داد و در مقابل این همه الگوی منحرف کننده و جذاب، یک الگوی مناسب و
ممتاز را به جوانان معرفی کرد. اسلام هیچ مشکل و کمبودی در معرفی الگو برای جوانان
ندارد. حتی بسیاری از ادیان و مسالک دنیا و برخی مصلحان جهان، راه نجات خود و
جوانان کشورشان را در الگوگیری از بزرگان مکتب اسلام دانسته اند. برای نمونه،
گاندی، نجات کشور ملت هندوستان را از یوغ استعمار انگلیس، در الگوگیری از زندگی
امیرمؤمنان(ع) دانست، و شیوه مبارزه خود را برگرفته از راه و روش امام علی(ع) معرفی
کرد. او همچنین الگوی انقلاب خود را در هند، نهضت عاشورای امام حسین(ع) برمی شمرد.

دنیای امروز از راه معرفی الگوهای منحرف کننده و کاذب، در پی بی هویت کردن جوانان
مسلمان است. از این رو، وظیفه آن است که پیش از معرفی الگوی مناسب، هویت جوانان را
بازشناسیم. اسلام با معرفی الگوهای مقلدانه، سخت مبارزه کرده است. تقلید کورکورانه،
از موانع مهم معرفتی در قرآن کریم است. جوانان ما باید به این نکته توجه داشته
باشند که: چرا قرآن کریم همان ابتدای نزول، کسی را در ابتدا به عنوان الگو و اسوه
معرفی نمی کند؟ چرا که خداوند بزرگ می خواهد همه چیز بر محور شناخت و معرفت باشد؛
چنان که مولا علی(ع) می فرماید: «ارزش هر کس، به مقدار دانایی و تخصص اوست». [۳]

در نخستین آیه ای که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد، سخن