پاورپوینت کامل گلبرگ زندگی ;مهارت مدیریت زمان ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گلبرگ زندگی ;مهارت مدیریت زمان ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گلبرگ زندگی ;مهارت مدیریت زمان ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گلبرگ زندگی ;مهارت مدیریت زمان ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۵۱

مدیریت زمان

ابراهیم اخوی

مقدمه

در طول تاریخ، تمدن­ها به زمان و ابعاد آن توجه داشته­اند و این توجه در این دوران
نیز وجود دارد و عباراتی مانند «وقت طلاست» گویای این توجه است. جوامع امروز،
جوامعی هستند که در آنها تعداد ساعات کافی در طول روز وجود ندارد. فن آوری­های نو،
محیطی فراهم آورده­اند که تقریباً در مدت زمان کم، می­توان به خیلی از اطلاعات
دسترسی پیدا کرد و خیلی کارها را سریع­تر و آسان­تر انجام داد، ولی تمایل به
سریع­تر انجام دادن کارها و بیشتر کار انجام دادن، روز به روز بیشتر می­شود.

این رویکرد که همواره با بشر همراه بوده، این احساس را برای او به وجود آورده است
که از زمان عقب می­ماند و نمی­تواند از آن به صورت مؤثر بهره گیرد. تاریخ به ما
می­گوید که مدیریت ضعیف زمان، مسئله­ای قدیمی است؛ مسئله­ای است که فن آوری آن را
به وجود نیاورده است و نمی­تواند آن را حل کند. در شرایطی که ابزار بیشتری برای
مدیریت زمان در اختیار داریم و فرایند­های اداری، کمتر در پیچ و تاب تشریفات اداری
و کاغذ­بازی گم می­شوند، مدیریت ضعیف زمان را کمتر می­توان مخفی کرد. مدیریت زمان،
موضوعی است که همه ما، چه در زندگی شخصی و چه در زندگی حرفه­ای، نیاز داریم با آن
روبه­رو شویم تا در زندگی موفق گردیم.

امروزه به علت دغدغه­های زندگی، تعداد بسیار کمی از مردم احساس می­کنند وقت کافی
در اختیار دارند. همه از کمبود وقت می­نالند. براساس تخمین­ها و برآورد­های انجام
شده، حدود سی تا چهل درصد توان انسان­ها به کار گرفته می­شود و محاسبات نشان می­دهد
افراد، شصت درصد از زندگی کاری خود را هدر می­دهند. بیشتر وقت ها، انرژی­ها،
توانایی­ها و استعداد­ها به هدر می­روند؛ چون شناخت کافی وجود ندارد.

عمر ما محدود است. ما فقط یک­بار فرصت زندگی کردن داریم. براساس محاسبات انجام شده،
یک انسان با امید به زندگی طولانی، حد­اکثر دویست هزار ساعت از زمان را به عنوان
وقت قابل استفاده در اختیار دارد. استفاده بهینه و بهتر از زمان، تنها از راه
برنامه­ریزی و مدیریت زمان که هوشیارانه، مستمر و پایدار تدوین شده باشد، فراهم
می­شود. مدیریت زمان که در واقع همان برنامه­ریزی است، به معنای تسلط و کنترل بر
فرصت ها و جهت دادن به فعالیت­هاست.

ویژگی­های زمان

از معدود واژه­هایی است که خداوند در قرآن به آن قسم یاد کرده است (والعصر، والیل
و …).

همه به طور یکسان از آن برخوردارند.

قابل خریدن نیست.

اگر تلف شود، قابل جای­گزین کردن نیست.

نمی­توان آن را برای آینده ذخیره کرد.

تهیه آن نیاز به سرمایه­گذاری ندارد.

نتایج برنامه­ریزی صحیح زمان

استفاده کار­آمد و اثربخش از وقت؛

فرصت بیشتر برای کار­های مهم و ضروری؛

افزایش احتمال دست­یابی به اهداف؛

افزایش اثربخشی و بهره­وری .

مدیریت زمان و تکثیر آن

امام علی (ع) با توجه به موقعیت زمان در برنامه­ریزی از تقسیم وقت به محدوده­های
مشخص سخن به میان می­آورد و می­فرماید:

مؤمن باید شبانه­روز خود را به سه قسمت تقسیم کند: زمانی برای نیایش و عبادت
پروردگار، زمانی برای اشتغال و فعالیت و تأمین زندگی، و زمانی برای استراحت و
واداشتن نفس به لذت­های حلال و زیبایی­های مطلوب، معقول و مشروع.[۱]

امروزه زمان و زمان­شناسی را الفبای برنامه­ریزی می­دانند. اساس مدیریت زمان، بر
اثربخشی اوقات استوار است. انسان در ساعاتی از روز از نظم بیولوژی و آناتومی جسمی،
فعال­تر و تواناتری برخوردار است. اگر در این ساعت­ها برنامه­ریزی بهینه داشته
باشد، اصطلاحاً می­گویند بر زمان تسلط دارد. حتی اعتقاد بر این است که بعضی از
کلمات، نصیحت­ها، ارشاد­ها، پیام­ها، مطالعات، نوشتار­ها، تراوشات ذهنی، هدایت ها و
دقت­ها، در زمان­های خاص مؤثرتر، قوی­تر و ماندگارتر اثر می­گذارد. بدین سبب، برخی
از پژوهشگران معتقدند تسلط بر زمان و مدیریت آن، تنها رمز موفقیت به شمار می­آید.

گام­های عملی در تکثیر زمان

برخی از ما در کشتن زمان، مهارت شگفتی داریم و شاید هرگز برایمان قابل تصور نباشد
که می­توان از زمان موجود، حتی دو برابر ظرفیت واقعی اش استفاده کرد؛ یعنی می­توان
از ۲۴ ساعت، ۴۸ ساعت آفرید. برای دست­یابی به این مهم، برداشتن قدم­های زیر ضرورت
دارد:

گام اول: تصویر واقعی از ۲۴ ساعت

بارها اتفاق افتاده که در یک لحظه متوجه شده­ایم هفت روز هفته به پایان رسیده است؛
یعنی روز جمعه، حسرت شنبه تا پنجشنبه را خورده­ایم و با یک حساب سرانگشتی،
دریافته­ایم زمان زیادی از ۱۶۸ ساعت یک هفته، هرز رفته یا ضایع شده است؛ چون:

الف) تاکنون نگاه ما به زمان، روز، هفته و ماه بوده است، نه ساعت و دقیقه و ثانیه.

ب) در تقسیم اوقات، همیشه فرداها را روز فعالیت تعریف کرده­ایم.

ج) ساعات روزانه و هفتگی را قاب زمان ندیده­ایم.

وجود این سه مسئله، ما را به ضایعه اتلاف وقت دچار ساخته است. بنابراین، نخستین گام
برای تکثیر زمان، عبارت است از تصویر واقعی و مرز­بندی شده از ۲۴ ساعت هر روز.

گام دوم: شناخت خود

گاه انسان ساعت­هایی از روز را توانمندتر و علاقه­مند­تر ظاهر می­­شود. این
ساعت ها، ساعت­های کیفی خوانده می­شوند و در افراد گونان تفاوت دارند. بعضی در آغاز
روز دارای این حالت اند، برخی در وسط روز و جمعی در پایان روز و حتی آخر شب یا
طلیعه صبح. ساعات توانمندی انسان، نشاط­آور است و توان انسان در زاویه هدف­ها قرار
می­گیرد. رقبای اصلی ساعات آماد­گی و توانمندی انسان عبارتند از:

ـ اشتغال به کارهای ظاهراً سرگرم کننده؛

ـ پناه بردن پراکنده و بی­هدف به تلویزیون و رسانه­های جمعی دیگر؛

ـ مطالعه پراکنده و بی­هدف و برنامه­ریزی نشده؛

ـ پناه بردن به تلفن و تماس­های غیر لازم.

در این موقعیت، باید به مهم­ترین و ارزشمند­ترین کارها روی آورد که ضرورت زمانی و
مکانی دارند. این دقت، ما را به شگفت­انگیزترین کارکرد ذهن می رساند که توانمندی و
اهمیت طراحی برنامه و نوعی مهندسی زمان است. بعد از ساعاتی کار درمی­یابید:

الف) سرعتتان فوق­العاده بالا می­رود.

ب) دقتتان بسیار فزونی می­یابد.

ج) اطلاعاتتان به سرعت و منظم به ذهن می آید.

د) محصولتان دقیق، تمیز، منظم، مرتب، عمیق، زیبا و در زمان کمتر به دست می آید.

این تجربه، نوعی شگفتی ذهنی به ارمغان می­آورد. اگر به وضع موجود (بی نظمی، ترس،
ابهام، بی­برنامگی، نبود زمان­بندی) عادت نکنیم و به سمت فعالیت­ها برویم و دچار
اسارت­های زمان و محدودیت نشویم، در جاده بارش مغزی تکثیر زمان گام نهاده­ایم.

گام سوم: اولویت­بندی کارها

گام سوم، اولویت­بندی کارها طبق ضرورت­ها و اهمیت­هاست؛ زیرا کار­های مهم در
زمان­های توانمندی ذهنی و جسمی با سرعت و دقت بیشتر انجام می­گیرند