پاورپوینت کامل گلبرگ ایام; لیله المبیت ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گلبرگ ایام; لیله المبیت ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گلبرگ ایام; لیله المبیت ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گلبرگ ایام; لیله المبیت ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۱۳

حکایت

علی، در بستر محمد(ص)

حکیمه مهدیان

مشرکان قریش که در طول سالیان متمادی نتوانستند شعله روزافزون انقلاب محمدی(ص) را خاموش سازند، در شورایی جمع شدند و تصمیم نهایی خود را برای رهایی از بانگ عدالت و آزادی گرفتند. آنان مصمم شدند پیامبر را به قتل برسانند و به این وسیله طنین وحی را خاموش سازند.

اما ازآن جا که یک نفر نمی توانست مسئولیت چنین کار عظیمی را بپذیرد، قرار شد از هر قبیله، فردی انتخاب شود تا شب هنگام همگی به خانه ایشان یورش برند و آن حضرت را به قتل برسانند. در این صورت، بنی هاشم توان مقابله با تمام قبایل را برای خون خواهی پیامبر نخواهد داشت.

خداوند از راه غیب، پیامبر را از نقشه شوم مشرکان آگاه ساخت. آن حضرت به امر الهی تصمیم به هجرت می گیرد، اما باید کسی در بستر ایشان بخوابد تا مشرکان از خروج حضرت آگاه نشوند.

رسول خدا(ص) موضوع را با امام علی(ع) در میان می گذارند و ایشان با آغوش باز می پذیرند.

شب هنگام، مشرکان قریش اطراف خانه حضرت رسول(ص) جمع می شوند، از شکاف در، درون خانه را می نگریستند و مراقب اوضاع بودند. ابتدا قرار بود همان شب حمله کنند، ولی ابولهب مانع شد و گفت: زنان و اطفال ما اینجا هستند. آنان تا صبح به انتظار نشستند، ولی در این مدت هم دست از آزار و شکنجه رسول خدا(ص) برنداشتند و با پرتاب کردن سنگ، به خیال خود ایشان را مورد اذیت قرار می دادند.

امام علی(ع) که در بستر پیامبر بودند، هیچ حرکتی انجام نداد، مبادا مشرکان متوجه قضیه شوند و از نبود حضرت آگاهی یابند. صبح هنگام مشرکان به درون خانه حمله کردند، ولی ایشان را نیافتند. آنان با عصبانیت فریاد زدند: محمد(ص) کجاست؟ و امام در پاسخ فرمودند: مگر او را به من سپرده بودید؟

خداوند در قرآن کریم چنین به ذکر این فضیلت و جانبازی امام علی(ع) اشاره می کند: «بعضی از مردم جان خود را به خاطر خشنودی خدا می فروشند[۱]».[۲]

پژوهش

درس هایی از لیله المبیت

سید محمدحسین حسینی هرندی

اشاره

امام علی بن ابی طالب(ع)، مردی است نشسته بر قله ایمان و جلوه بارز ایثار جان.

مردی که مظهر شجاعت و غیرت و نماد عالی عزت است. ممدوح قرآن و مورد رشک فرشتگان، عاشقی بی قرار و فداکار. تمامی این ویژگی ها، در ماجرای «لیله المبیت » عیان گردید. جانبازی نخستین امام، آن هم در عنفوان جوانی و مقدم دانستن پایداری حق بر بقای جان خویش، از عرصه هایی است که تبیین آن و ترویج فضایل علوی می تواند به الگوسازی مناسب در رسانه بینجامد.

امیرمؤمنان بر قله ایمان

بررسی ادوار مختلف تاریخ اسلام به ویژه پنجاه سال نخست آن، حاوی نکاتی عبرت آموز و سراسر پند است. در این میان، زندگانی و سیره حضرت امام علی بن ابی طالب(ع)، از جلوه ای خاص برخوردار است. نگاه دقیق به این دوران و دقت در رفتار و گفتار آن امام همام در عصر نبوت نبوی و امامت علوی، گوشه هایی از حقایق اسلام را به انسان می نمایاند. اگرچه آن بزرگوار از جوهر ملکوتی و غیرقابل دست یابی برخوردار است، اما درباره بخشی از چهره، هویت و شخصیت ایشان، جامعه بشری می تواند بیندیشد و اگر توان داشته باشد، سرمشق گیرد. جریان لیله المبیت و شب هجرت پیامبر، از آن صحنه هایی است که در زندگانی امام، از درخشندگی خاصی برخوردار بوده است؛ گو اینکه تمام حرکات و سکنات آن حضرت، نورانیت داشته است.

رهبر انقلاب در این باره می فرماید: «امیرالمؤمنین(ع) در دوره های مختلف زندگی خود، چه در دوران نوجوانی، یعنی در اوایل بعثت پیامبر(ص) و چه در عنفوان جوانی، یعنی آن هنگامی که هجرت به مدینه اتفاق افتاد، که در آن وقت، علی(ع)یک جوان بیست و چند ساله بوده است،… خصوصیات بارزی را با خود حمل می کرده است.» ایشان بر این باورند که شخصیت های عظیم تاریخ، غالباً از دوران جوانی، بلکه از دوران نوجوانی، برخی از خصوصیات را با خود همراه داشته اند و یا در خود به وجود آورده اند. برجستگی انسان های برجسته و بزرگ معمولاً به یک تلاش بلندمدت متکی است و این را ما در زندگی امیرمؤمنان(ع) می بینیم.[۳]

بر این اساس، جوانان باید در حد استعداد و توان خویش، آن قله نورانی را ببینند و از آن بهره گیرند.

امیرمؤمنان(ع) و ایثار جان

واقعه لیله المبیت، از نقاط حساس در تاریخ اسلام است که نه تنها اهمیت تاریخی دارد، بلکه نقش ایثارگرانه ای که حضرت امام علی بن ابی طالب(ع) در آن ایفا نمود، از درخشان ترین صحنه ها و جلوه های تاریخ بشری است.

فداکاری امام علی(ع) در آن شب که در بستر رسول خدا(ص) آرمید تا جان آن حضرت به سلامت ماند، باعث خنثی شدن نقشه شوم دشمنان اسلام شد. آن چهل تن از چهل طائفه آمدند تا همگی با هم یک نفر را از میان بردارند. آنان پس از برنامه ریزی و مراقبت ها، حمله خویش را آغاز نمودند، اما علی(ع) را در بستر پیامبر یافتند و دریافتند که رسول خدا(ص)، شبانه نه تنها خانه که شهر مکه را نیز ترک نموده است. جان فشانی مولی الموحّدین(ع) در این جریان، چنان عظیم بود که مورد تمجید حضرت حق قرار گرفت. شیعه و سنی بر این باورند که آیه «و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله»[۴] توصیف رضایت حضرت احدیت از اسوه بشریت و امام رحمت است.[۵]

این واقعه نشان داد که امام علی(ع) از همان اوان جوانی، آماده حمایت از حق بوده است و هر جا نیاز بوده، در جهت حمایت از حقانیت به پا خاسته است. این مسئله که امام زاهدان و امیرپرهیزکاران در عرصه جانبازی، همچون سربازی فداکار، آماده ایثار جان است، خود می­ تواند سرمشقی باشد برای همه انسان هایی که جویای کمالند و مسیر کامل شدن را می جویند.

هجرت پیامبر و شجاعت حیدر

اگر تاریخ صدر اسلام، آینه ای برای عملکرد اصحاب پیامبر باشد، که چنین نیز هست، در میان آنان، چهره هایی درخشان یافت می شود که در اوج عشق و علاقه و با اختیار و اطمینان خاطر، تمام زندگی و هستی خود را در طبق اخلاص نهادند و تقدیم بزرگ رهبر الهی اسلام نمودند. بی شک سرسلسله اینان، امیرمؤمنان(ع) است. همو که معمای سخت و پیچ در پیچ مرگ را حل نمود و گره کور آن را گشود. همو که با آغوش باز از جانبازی در راه حق استقبال کرد و خم به ابرو نیاورد. هموکه مرگ را گفت اگر مرد است گو نزد من آی تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ و این گونه، بر قله ایثار و فداکاری جای گرفت. او از شمار مجاهدان شهادت طلبی بود که همچون حرکت تشنگان به طرف آب، به سوی خدا پر می کشند. او ایمان به خدا و امدادهای غیبی را همراه با زهد و واقع بینی در شناخت از مرگ و زندگی به عنوان زمینه های شجاعت در وجود خویش به کمال رسانده بود و دیگر معنا نداشت از مرگ باسعادت واهمه داشته باشد. بر همین اساس نیز اقدامش در آن شب که تاریخ اسلام رقم می خورد و بعدها مبدأ تاریخ جهان اسلام شد، چنان بود که مورد تمجید خدای سبحان قرار گرفت و رضای الهی را به دست آورد و البته آن که در مسیر نصرت و یاری خدا و دین او گام بردارد، لطف الهی نیز او را در بر می گیرد.

امیر انس و جان، از منظر قرآن

توصیف مقامات امام الموحّدین(ع) نه کاری است خُرد و نه در توان هر کس. بنابراین، اگرچه شاعران و قلم زنان و سخن سرایان کوشیده اند به فراخور دریافت و بهره خویش، انجام وظیفه نمایند و از موهبت الهی که در ذهن و قلم آنان قرار گرفته بهره برند، با این همه، کلام نورانی قرآن را جایگاهی دیگر است و شخصیت ارزشمند و سراسر جهاد و کوشش امام علی(ع) در آن به صورت های مختلف تمجید شده است. آیه ۲۰۷ سوره بقره، به اتفاق مفسران در واقعه لیلهالمبیت و در شأن و تجلیل از جانبازی و ایثار امام اول شیعیان نازل شده است. در این آیه، جان دادن برای جلب رضای خدا، دارای ارزشی والا شمرده شده و رضایت خداوند به عنوان هدف افرادی که در پی ایثار جان خویشند، مطرح گردیده است.

در این آیه، نشان می دهد که عده ای نه تنها همه چیز را فدای مصلحت و منفعت خویش نمی کنند، بلکه حاضرند جان خود و هستی خویش را در راه حفظ ارزش های الهی فدا نمایند. در این آیه، عنوان می شود که جان دادن جز برای کسب رضایت خدا، فاقد ارزش است. و تقدیم نمودن آن وسیله ای است برای کسب رضایت الهی و زمینه جلب رحمت و رأفت رحمانی و امیرمؤمنان علی(ع)، تنها مصداق کامل این آیه بودند که با خفتن در بستر رسول خدا(ص) و پذیرش خطر برای خود، سلامت پیامبر و رضایت خداوند را به جان خریدند.

امام علی(ع) با این عمل، به تبیین این مسئله پرداخت که وجود مؤمنان ایثارگر در جامعه و مبارزه آنان با فساد و جهل، از نشانه های رأفت خداوند به بندگان است و چه زیباست که چنین بندگان پرهیزکاری تا سرحد جان در راه دفاع از دین پایداری نمایند.

امیر مؤمنان(ع) و فرشتگان

گرچه خداوند، خود ایمان آورندگان را محافظت می نماید و بر این نکته در قرآن تصریح نموده است،[۶] ولی در ماجرای لیلهالمبیت، نه تنها خود، که به فرشتگان نیز امر فرمود از جان آن که جان برکف در راه رضای خدا آمده، نگهداری نمایند. یعقوبی از تاریخ نگاران اهل سنت، در کتاب تاریخ خود می نویسد: خداوند به جبرئیل و میکائیل فرمان داد اکنون به زمین فرود آیید و علی را از دشمنش نگهداری کنید. پس جبرئیل و میکائیل فرود آمدند و یکی از آن دو بالای سر و دیگری در پایین پای علی نشستند تا او را از دشمنش پاسبانی کنند و سنگ ها را از او به دور دارند. جبرئیل می گفت به به ای پسر ابوطالب! چه کس مانند توست که خداوند به واسطه تو بر فرشتگان هفت آسمان مباهات می کند.[۷]

باید دانست که فرشتگان به تصریح قرآن، کارگزاران نظام هستی و در عرصه پاسداری از جهان و انسان، دارای نقش هستند. در فرهنگ آنان، خداپرستی، وارستگی از کفر، حمایت از حق و حقیقت، خداترسی، انضباط و دقت حاکم است و دائم در تسبیح و ستایش و حمد الهی به سر می برند.[۸] در میان آنان، فرشتگان مقرب الهی موظف شدند تا تمجیدگوی و نگهبان قهرمان عرصه جانبازی و در عین حال، اول مظلوم عالم باشند.

وصف دلبران در حدیث دیگران

گرچه مقام و منزلت مولای متقیان فراتر از مدح مداحان و سخن سخن سرایان است و خدا، خود در کلام جاودانه اش او را ستوده، اما اشاره به آنچه بیگانگان گفته اند، خالی از لطف نیست. علی(ع) امامی است که نه تنها مسلمانان، که جامعه بشری را شیفته کمالات خود نموده است. در میان نویسندگان جهان عرب، سلیمان کتانی، دانشمند مسیحی لبنانی قلم به دست گرفت و در حد توان خویش، به معرفی و توصیف مشعل هدایت و دژ استوار دیانت پرداخت. وی درباره داستان شب هجرت می نویسد:

هجرت به عنوان نقشه خردمندانه ای جهت مصون داشتن مؤمنان از تعرضات خصمانه کفار به اجرا درآمد. شبی که سران مقتدر و تبهکار می خواستند توطئه قتل پیامبر را اجرا کنند، علی بن ابی طالب برای پنهان نگه داشتن هجرت پسرعمویش به جای او در بسترش آرمید تا توطئه گرانی که به کمین نشسته بودند، تصور کنند پیامب