پاورپوینت کامل رهنمون ;معلم و استاد ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رهنمون ;معلم و استاد ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رهنمون ;معلم و استاد ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رهنمون ;معلم و استاد ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۳

اشاره

معلمی، شغل و حرفه نیست؛ بلکه ذوق و هنر و توانمندی است. معلمی در قرآن به عنوان جلوه ای از قدرت بی پایان الهی، نخست ویژه ذات مقدس خداوند متعال است. در نخستین آیات قرآن که بر قلب مبارک پیامبر اعظم(ص) نازل شد، به این هنر خداوند اشاره شده است:

بخوان به نام پروردگارت که جهانیان را آفرید و انسان را از خون بسته سرشت. بخوان و پروردگارت کریم ترین است؛ همان که آموخت با قلم، آموخت به انسان آنچه را نمی دانست. (علق: ۱ ـ ۵)

در این آیات، خداوند، خود را «معلم» می خواند و جالب اینکه معلم بودن خود را، بعد از آفرینش پیچیده ترین شاهکار خلقت، یعنی انسان آورده است.

معلم از دیدگاه قرآن

خداوند، خود نخستین معلم[۱] است که بعد حضرت آدم را معلم فرشتگان قرار می دهد و آن گاه خضوع و سجده آنها را در مقابل معلمشان، آدم واجب می گرداند. خداوند در سوره بقره این چنین از مقام معلم تجلیل می کند:

نام ها را به تمامی به آدم بیاموخت. سپس آنها را به فرشتگان عرضه کرد و گفت: اگر راست می گویید، مرا به نام های اینها خبر گفتند: منزهی تو! ما را جز آنچه خود به ما آموخته ای، دانشی نیست. تویی دانای حکیم.

گفت: ای آدم! آنها را از نام هایشان آگاه کن. چون از آن نام ها آگاهشان کرد، خدا گفت: آیا به شما نگفتم که من نهان آسمان ها و زمین را می دانم، و بر آنچه آشکار می کنید و پنهان می داشتید آگاهم؟ و به فرشتگان نیز گفتیم: آدم را سجده کنید. همه سجده کردند جز ابلیس، که سرباز زد و برتری جست. و او از کافران بود. (بقره: ۳۱ ـ ۳۴)

خداوند در آیاتی از قرآن، پیامبران را معلمشان بشر معرفی می کند: به یقین، خدا بر مؤمنان منت نهاد [که] پیامبری از خودشان در میان آنان برانگیخت، تا آیات خود را بر ایشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت می آموزد، و آنچه را نمی دانستید، به شما یاد می دهد. (بقره: ۱۵۱)

اوست آن کس که در میان بی سوادان، فرستاده ای از خودشان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت بدیشان بیاموزد». (جمعه: ۲)

معلم از دیدگاه روایات

پیامبر اعظم(ص):

خدای تبارک و تعالی و مورچگان که در لانه هایشان و ماهیان دریا، بر کسی که بر مردم خبر بیاموزد، درود می فرستد.[۲]

پیامبر اعظم:

آیا می خواهید شما را از بهترین بهترین ها خبر دهم. خداوند، بهترین بهترین هاست و من بهترین فرزندان آدمم و بهترین شما پس از من، کسی است که علمی را یاد بگیرد و آن را به دیگران بیاموزد.[۳]

امام علی(ع):

از جای خود برای پدرت و معلمت برخیز، گرچه حاکم و فرمانروا باشی.[۴]

امام صادق(ع):

هر که دانش را برای خدا بیاموزد برای خدا عمل کند و برای خدا به دیگران یاد بدهد، در آسمان ها بزرگ شمرده می شود و گفته می شود برای خدا یاد گرفت و برای خدا عمل کرد و برای خدا به دیگران یاد داد.[۵]

معلم از دیدگاه بزرگان

امام خمینی(ره):

هر که مقداری که انسان عظمتش زیادتر باشد، مسئولیتش زیادتر است و چون معلم عظمتش زیاد است، مسئولیتش زیاد است.[۶]

معلم اگر خوب باشد، مملکت خوب می شود؛ معلم اگر منحرف باشد، مملکت خراب می شود. پس شمایید که می توانید یک مملکتی را به پیش برانید؛ هم معنویاتش را و هم مادیاتش را. و شمایید که می توانید یک مملکتی را خدای نخواسته به عقب برانید؛ هم معنویتش را و هم مادیاتش را.

مقام معظم رهبری:

اگر می خواهید کار معلمی شما مورد رضای خدا و نسل های آینده قرارگیرد و در انجام وظیفه تان از شما به نیکی یاد شود، بچه ها را متدین بار بیاورید. متدین بار آوردن بچه، فقط کار معلم تعلیمات دینی نیست؛ یک معلم ریاضی، یک معلم فیزیک، یک معلم فارسی و ادبیات هم با یک نکته گویی بجا و با یک تک مضراب، می تواند تفکر دینی را در اعماق دل شاگرد و مخاطب خود جا دهد تا یادش نرود. گاهی حتی بیش از معلم دینی می توانند اثر بگذارند.[۷]

در روایات هست که وقتی با معلم حرکت می کنی، اگر شب تار است، تو جلوتر از معلم برو، تا اگر چاهی در راه وجود دارد، تو بیفتی و معلمت سالم بماند. این، آن روح رفتار تکریم آمیز نسبت به معلم را نشان می