پاورپوینت کامل جوان و اوقات فراغت ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جوان و اوقات فراغت ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جوان و اوقات فراغت ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جوان و اوقات فراغت ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۹

فراغت در دعای امام سجاد(ع)

در فرهنگ و اندیشه اسلامی، اوقات فراغت با بیهودگی و معطّلی یا آلودگی و روزمرگی همسو نیست، بلکه فراغت، فرصت دوباره ای برای تلاش و فعالیت های فکری و جوشش شناخت و بینش است که در آن گرچه فعالیت های ظاهری فیزیکی تعطیل می شود، کوششی درونی و سفر به دیار قرب و قرار الهی، با پاکی نیّت و تابناکی اندیشه آغاز می گردد. سوغات این سفر نیز تا هفته ها و ماه ها و گاه سال های بسیار، روشنی بخش شب ها و روزهای زندگی خواهد بود. ازاین رو، امام سجاد(ع) از پیشگاه پروردگار پر مهر چنین درخواست می کند:

خدایا! اگر برای ما فراغتی از کارها مقدّر فرموده ای، آن را سالم قرار ده که در آن، گناهی ما را در نیابد و خستگی به ما روی نیاورد، تا فرشتگان و نویسندگان بدی ها، با پرونده هایی خالی از بیان گناهانمان، از سوی ما بازگردند و نویسندگانِ نیکی ها، به خاطر نیکی هایی که از ما نوشته اند، شادمان شوند.[۱]

اوقات فراغت و کارکردهای آن

اوقات فراغت، می تواند لحظات زیبا و زرّین زندگی هر جوان باشد که متفاوت از دیگر اوقات، سبب رضایتِ درونی و افزایش شادکامی او شود. فراغت، جوان را از تکرار و یکنواختی نجات می دهد و با جدا شدن از روزمرگی، زمینه ساز سلامت او شده، خستگی های روحی، آسیب های روانی، افسردگی ها، غم ها، تلاطم ها و درگیری های متعدد و متفاوت جسم و جانش را برای دقایقی از او دور می کند.

در فرهنگ عمید درباره تعریف اوقات فراغت این طور آمده است: فراغت در فارسی به معنای آسودگی و آسایش از کار و شغل است. فرد در این اوقات می خواهد به اشتغالی بپردازد که با کمال میل به آنها علاقه نشان می دهد؛ خواه به منظور استراحت و خواه برای ایجاد تنوّع.

اوقات فراغت، کارکردهایی دارد که بعضی از آنها عبارتند از:

۱. رفع خستگی: یکی از کارکردهای اساسی اوقات فراغت، رفع خستگی و تأمین استراحت جوان است. کار مداوم، بدون زمانی برای رفع خستگی، موجب پایین آمدن بازده کار و صدمه دیدن سلامت روانی می شود. البته باید توجه داشت که هدف از این اوقات، بطالت نیست، بلکه زمانی است که فرد به تمددّ اعصاب می پردازد و نتیجه آن، افزایش بازده اوست.

پس از انجام کار در طول مدتی مشخص، جوان نیاز دارد اوقاتی را صرف تفریح سالم کند. بی تردید تفریح های سالمی چون کوهنوردی، شنا، اسب سواری و مانند آن که از سوی اسلام نیز تأیید شده است، در برطرف شدن خستگی جوان مؤثر است و به بازده کار او کمک می کند.

۲. شکوفایی استعدادها: استعدادهای انسان اگر در زمینه و شرایط مساعدی قرار گیرد، به فعل تبدیل می شود. ازاین رو، شناسایی این زمینه ها در زندگی جوان بسیار حیاتی است. اوقات فراغت، یکی از این موقعیت های بسیار مناسب است که جوان می تواند با بهره گیری از آن، به شناسایی و تقویت استعدادهای خود بپردازد.

۳. رشد اجتماعی: اوقات فراغت جوان افزون بر تأثیراتی که بر شخصیت او دارد، به رشد اجتماعی وی نیز کمک می کند. شرکت جوان در فعالیت های اجتماعی، سبب بهبود روابط او با دیگران می شود و به پیشرفت او از نظر اجتماعی یاری می رساند. بسیاری از پیشرفت های جوان با پیشرفت اجتماعی او پیوند تنگاتنگ دارد؛ زیرا اگر جوان بهترین و ارزنده ترین استعدادها را نیز داشته باشد، تا زمانی که توانایی ارائه آنها را در سطح اجتماع نداشته باشد، چندان موفق نخواهد بود.

جوانی و فراغت

تا چشم برهم بزنی، او رفته است؛ درست مثل یک ثانیه. شاید هم از ثانیه سریع تر می رود. به هر حال گذشتنش را احساس نمی کنی. انگار نمی رود، بلکه می دَوَد. همه به دنبالش هستند. سعی می کنند او را بگیرند. آرزو دارند او را زندانی کنند، ولی یک روز که جلوی آینه می ایستند، می بینند ای وای، او رفته است. او همین طور است. گفتم که، از دست همه فرار می کند. حالا دیگر حتماً می دانی درباره چه کسی حرف می زنم. بله، جوانی را می گویم.

این جوانی شیطان و بازیگوش که از دست همه می گریزد. گاهی فکر می کنم جوانیِ هرکس، یک دونده است؛ دونده ای که فقط در مسابقات دو سرعت شرکت می کند و همیشه هم پیروز است. جوانی هرکس، در انتهای مسیر می ایستد و به صاحبش می خندد. انگار به او می گوید: «دیدی هر چقدر دنبالم دویدی مرا نگرفتی!»

و آن وقت تو دیگر حوصله بحث با او را نداری؛ آهی می کشی، عصایت را بلند می کنی و می گویی: «جوانی کجایی که یادت به خیر…!» شاید هم از پشت عینک به خیابان نگاه کنی و با حسرت به بچه های کوچک چشم بدوزی که شاد و پر نشاط به هر سو می دوند… .

ولی نباید بگذاریم جوانی این کارها را بکند؛ چون همه چیز می تواند تغییر نماید. مگر تو که نوجوان هستی، چند روز پیش کودک نبودی؟ پس چرا کودکی ات به تو نمی خندد؟! کودکی معمولاً با خاطرات رنگارنگ به در خانه ات می آید و تو را شاد می کند، ولی این جوانی، بس که مغرور است، دلش می خواهد همه به او افتخار کنند، برایش کف بزنند و… .

خیلی دلم می خواهد این جوانی سر به هوا و بازیگوش را تنبیه کنم. فکر می کنی چه تنبیهی برای او مناسب است؟ صدایت را نمی شنوم؛ کمی بلندتر بگو!

آها… حالا شنیدم. باشد… پس اگر تو هم موافق هستی، بیا همین جا، همین الان، برای این جوانی شیطان و بازیگوش یک لایحه بی برو و برگرد تصویب کنیم تا دیگر نتواند از زیرش در برود و قالمان بگذارد:

۱. هر چیزی و هر کاری سرجای خودش و به وقت خودش. درس جای خود، گردش و تفریح جای خود، مطالعه آزاد و اینترنت و سفر و موبایل بازی… هم سر جای خودش.

۲. وقت تلف کردن ممنوع! به هر شکل و از هر راه و به هر عنوانی.

۳. درس خواندن لازم است، ولی کافی نیست. پس مطالعه آزاد، آزاد و ضروری است.

۴. همه زندگی که درس خواندن و کلاس رفتن و کار نیست. پس تکلیف استراحت و اوقات فراغت چه می شود؟ پس یک برنامه ریزی اساسی برای اوقات استراحت و فراغت الزامی است.

البته به تشخیص خودش و انتخاب خودش (جوانی را می گویم). اجازه تغییر و جابه جایی در برنامه ها را دارد، اما اجازه حذف برنامه ها را ابداً! این را هم بگویم: آی! جوانی! با توأم. اوقات فراغت را دست کم نگیر. می توانی خیلی کارهای بزرگ و مهم و اساسی را در این اوقات انجام دهی که شاید مواقع دیگر نتوانی.

خوب… حالا دیگر می شود نگران نبود. یا بهتر بگویم، کمتر نگران جوانی بود. بله. جوانی… همانی که یک روز، همه ما، بدون استثناء آرزوی بازگشتنش را آه خواهیم کشید… .

فراغت در سنگر

نمی دانم شما چقدر با فرهنگ جبهه و روحیات و فعالیت های بچه های جبهه و دفاع مقدس آشنا هستید. اما می دانم هستند کسانی که شاید حتی به ذهنشان هم خطور نمی کند که این بروبچه ها هم، برای خودشان اوقات فراغتی داشته اند و توی این اوقات فراغت هم، حالی و عالمی خوش.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید جوانان و در کل بچه های دوران دفاع مقدس، با آن همه تک و پاتک و حمله و دفاع و آموزش و عملیات و …، چطور اوقات فراغتی هم داشتند؟ و اصلاً توی این فراغت ها چطور فعالیت می کردند؟ آن هم با آن امکانات محدود و ساده و… . پس اگر تمایل دارید، نیم نگاهی به این گزارش ها بیندازید تا گل از گلتان بشکفد و به بچه های جبهه برای فراغتشان هم آفرین بگویید.

یکی از رزمنده ها می گوید:[۲] تا جایی که من یادم می آید و در جبهه شاهد بودم، بچه ها اوقات فراغت خودشان را به این نحو می گذراندند:

۱. گفت وگوهای دسته جمعی بعد از صرف نهار یا شام که بیشتر حول خاطرات دور می زد.

۲. انتقال تجربیات خود به دوستان و برادران هم رزم از راه گفت وگو و آموزش های غیررسمی. مثلاً اگر کسی نقشه خوانی خوب می دانست یا کسی ردیابی ستارگان را بلد بود یا با قطب نما حسابی کار کرده بود، بی دریغ این دانش خود را در اختیار همه می گذاشت.

۳. بحث در زمینه های عقیدتی، اخلاقی و سیاسی، مثل ابراز نگرانی بچه ها از وضع بدحجابی و… .

۴. مشاعره بین بچه های علاقه مند که بیشتر اشعار عرفانی در سطح فهم خود را بیان می کردند.

۵. توسل به پیشوایان معصوم(ع)، از راه مداحی و خواندن ادعیه مثل دعاهای کمیل، سمات، ندبه و… .

۶. کُشتی گرفتن بچه هایی که با هم ندارتر بودند به اصطلاح؛ و تماشای دیگران.

۷. شستن ظروف و واکس زدن پوتین بچه ها بدون اینکه کسی آگاه شود.

۸. فوتبال و والیبال و دیگر ورزش های نشاط آور با توجه به موقعیت های