پاورپوینت کامل انتخاب لحظه ها ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتخاب لحظه ها ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتخاب لحظه ها ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتخاب لحظه ها ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

چهلمین روز فراق ۱۶/۱۱/۸۸

پاورپوینت کامل انتخاب لحظه ها ۲۸ اسلاید در PowerPoint

دوباره پرچم های سیاه را بیاویزید، آب و جارو بزنید و تکیه ها را بر پا کنید. کاروان لحظه به لحظه نزدیک و نزدیک تر می شود، صدای زنگ شترها می آید. اسفند و قربانی بیاورید.

در این شهر پر از سرب و دود و برج های سر به فلک کشیده، کسی چه می داند، شاید روزی تو هم مثل زهیر راه قافله ات را کج کنی و از بیراهه ها بروی تا به کاروان امام حسین ع برخورد نکنی و شاید آنگاه صدایی در وجودت بپیچد که «زهیر! تصمیمت را بگیر» یا شاید از میان هیاهوی لشکر دشمن، غریبه ای فریاد بزند: «حرّ! تصمیمت را بگیر» یا حتی چراغ های خیمه را خاموش کنند و بگویند: «ای جوان! این شب و این بیابان، خودت انتخاب کن» و تو نمی دانی آیا به خودت راست می گویی یا نه؟!

عاشورا یعنی انتخاب درست و بهترین انتخاب و همین انتخاب های به ظاهر ساده بود که کاروانی به این شکوه پدید آورد و این کاروان که آرام آرام به شهر تو نزدیک می شود، برای هر لحظه اش بهترین انتخاب را داشته است. درست است که خسته است، مصیبت زده است، پر از غم و درد است، اما این کاروان، راضی و سربلند است؛ چراکه همه لحظه ها را با معبودش سپری کرده همه چیز، و در حضور او زیباترین است: «ما رَاَیتُهُ الاّ جمیلاً»۱

انتخاب کردن سخت است؛ به خصوص در این دنیا که وقتی دست جلو می بری، دستت لای تاریکی گم می شود و دیگر آن را نمی بینی. «ظلمت هایی است یکی بر فراز دیگری، آن گونه که هرگاه دست خود را خارج کند ممکن نیست آن را ببیند».۲

اربعین، یعنی پیدا کردن چراغی در کاروان؛ یعنی شروع سفر با چراغی که در دست گرفته ای و کشتی ای که بر آن سواری. «اِنَّ الحُسین مصباح الهُدی و سفینه النجاه».

سفر به خیر

۱. جمله حضرت زینب س در کاخ یزید.

۲. نور: ۴۰.

سالروز رحلت پیامبر اکرم ص ۲۴/۱۱/۸۸

فصل تنهایی بشر

از کنج دیوار مسجد صدای ناله و ضجه می آید. همه جا تاریک و غم زده است. آری این ستون «حنانه»۱ است. که این چنین بی قرار و محزون از رفتن توست. همه جا منجمد است، سایه شیطان در شهر می دود و دل های یاران و دوستان، خسته و غمگین است.

دیگر رمقی برای حنجره زخمی نخلستان نمانده تا واژه های غربت را یک به یک در گوش شهر زمزمه کند. جوانان شهر، زانو به بغل، در هر گوشه و کنار، ضجه غربت و تنهایی سر می دهند. دیگر کسی نیست تا عطر عشقش در جاده ها بپیچد و از فرسنگ ها دورتر، اویس های مجنون را رهسپار سفر کند.

دیگر کسی نیست تا جرعه جرعه از آسمان، عاشقی را به جان علی بچشاند و بوی نفس هایش علی را مدهوش کند. کسی نیست تا دستار سبزش غم عالم از دل زهرا بزداید. کسی نیست که برای جوانان مدینه، قرآن، تلاوت کند با لهجه دل نشین و اشراق آمیزش.

کسی نیست تا نور را در دستان خاکی بشر تقسیم کند و آنگاه عطر شادی را از قلب خاکی آدم تا اوج آسمان هفتم بپاشد. غبار از اتاق تاربسته قرن ها پاک کند و به زمین بکوبد صورتک های سرد بت ها را.

من عاشقم ای نبی ص ! نشان به همین قلب تب زده و بی قرار که در هجر تو این گونه شکسته و دست و پا می زند، اما راه را گُم کرده ام. هر روز در انتظار موعود تنهایی، بر روی ریل های زمان خیره می مانم تا صدای پای کسی بیاید؛ کسی که وارث همه خوبی های توست، وارث دل شوره هایت برای نجات بشر، وارث رنج هایت؛ رنج هایی که روزهایی طولانی آن را بر شانه هایت حمل می کردی و غم تک تک ما را به دوش می کشیدی: «عزیزٌ علیه ما عَنتُّم».۲

در این شب یخ بندان دست هایت را به سویم دراز کن. همه وجودم به لبخند تو نیاز دارد. شنیده ام خودت برای یافتن مریض هایت به دور شهر می گشته ای: «طبیبٌ دوّار بِطِبِّهِ».۳

این نبی خدا! به لبخندت محتاجم….

۱. نام ستونی که قبل از ساخته شدن منبر، پیامبر به آن تکیه می داد و سخن می گفت.

۲. نک: توبه: ۱۲۸.

۳. نهج البلاغه، خطبه ۱۰۸.

وداع با پیامبر

بیست و هشتمین روز از ماه صفر، یکی از غم بارترین روزهای تاریخ است؛ روزی که خداوند، آخرین فرستاده اش را از میان انسان ها برد. اینک ما ماندیم و یک دنیا حسرت؛ حسرت بر لحظه هایی که می شد با او باشیم، ولی نبودیم و حسرت به لحظه هایی از زندگی اش که می شد ما نیز از آن آگاه شویم، ولی نشدیم. این حسرت بزرگی بر دل ما ماند که چرا چنین تاریخی، آن طور که شایسته بود و می بایست، نگاشته نشد. با تمام این حسرت ها، آنچه مایه امیدواری ماست، تاریخی است که ا