پاورپوینت کامل انتهای مدگرایی ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتهای مدگرایی ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتهای مدگرایی ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتهای مدگرایی ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

تقلید یا تعالی؛ مسئله این است

ـ پسرم خیلی به هنر علاقه داره، قراره بره هنرستان گرافیک بخونه.

ـ خیلی عالیه، تبریک می گیم.

چند سال بعد؛ دانشگاه هنر، دانشگاه…

جوانی با محاسن بلند و موهایی بلندتر از محاسن، روی یه صندلی نشسته و پا روی پا انداخته و از پشت عینکی با فریم دایره ای مشغول مطالعه یه اثر هنریه.

داخل خانه

ـ بابا جون، پسرم! عروسی دعوتیم، برو آرایشگاه یه مقدار سر و موت رو مرتب کن، خیلی پریشون شدی!

ـ نه پدر، اگه موهامو کوتاه کنم، تیپ هنرمندی من به هم می خوره، اون وقت بچه ها چی می گن؟!

آخه هنرمندا این جوری هستن دیگه!

… ادامه ماجرا رو خودتون حدس بزنید.

قربانی مد

هر مجلسی که می ره، بیش از حد به ظاهر دیگران توجه می کنه، یه هیجان خرید به جونش افتاده که از خرید هیچ چیزی نمی تونه چشم پوشی کنه، دائماً با دیگران از مد و مارک های معروف صحبت می کنه و با گفتن اسم چند تا مارک معروف، احساس عجیبی از به روز بودن بهش دست می ده؟

مشتری همیشگی مجله ها و کانال های تبلیغ مد شده.

خلاصه اینکه فکر می کنه خوش رختی و خوش ریختی، خوشبختی می یاره به نظر خودش، خوش لباس و خوش ریخته، اما به نظر اونایی که هنوز سلیقه ها و معیارهاشون دستخوش تقلید از بازار مد نشده، لباساش غیر متعارفه و قیافه اش از حالت طبیعی خارج شده.

از نظر جامعه شناسا هم اون، یه قربانی مده.

انتهای مد

روز اول چون به اصطلاح خیلی تابلو و جیغیم، همه نگاهمون می کنند و به بلندی و سیخ بودن موهامون خیره می شن. این نگاه ها چند مدتی طول می کشه. روزهای بعد، نمونه های دیگه مدل موهامون مد می شه، حالا نگاه ها می چرخن که انواع مدل ها را بشمرن. میکروبی، تاج خروسی، دم اردکی، مو تن تنی و فشن و خلاصه مدل های سیخ توی پریزی که انگاری همه ما با اولین جرقه سیم های برق ادیسون به وجود اومدیم.

روزهای بعد، این قدر مد ما ضایعه که با خنده نگاهمون می کنن و سعی می کنن بسنجن چقدر بیشتر از اون یکی خرج خودمون کردیم.

روزهای بعد، تیپمون عوض می شه و می ریم سراغ شلوارهای ۷۰ ـ ۸۰ جیبی که وقتی راه می ریم هر کس نگاهمون می کنه فکر می کنه الانه که بنشینیم. پوست هامون رو با زاویه ۷۰ درجه بالا می کشیم، جوری که ابروهامون کم کم دارن غزل خداحافظی رو می خونن و دماغ هامون نصفش در دست جراح ها جا مونده.

هر چی «تاتو» بخوای روی لب و چشم و گونه و… می کاریم که وقتی ما رو می بینن شکل اژدهایی هستیم که داره می خنده. عروس هامون هر روز زشت تر می شن و هر روز لباس هاشون بیشتر از پایین کشیده می شه روی زمین. شلوارها و مانتوها و لباس هامون هم که انگاری خیاط همیشه پارچه کم می یاره که تنگ و کوتاه می شن.

هیچ با خودمون فکر کردیم با این همه کارهای جبران نشدنی که به بهانه مد روی چهره و لباس مون انجام می دیم تا چند سال دیگه برای اثبات ایرانی بودنمون، باید حتماً کارت ملی نشون بدیم. از دنیا می رویم و می میریم.