پاورپوینت کامل زمینه های فتنه از دیدگاه حضرت علی علیه السلام ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زمینه های فتنه از دیدگاه حضرت علی علیه السلام ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زمینه های فتنه از دیدگاه حضرت علی علیه السلام ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زمینه های فتنه از دیدگاه حضرت علی علیه السلام ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

زمینه ها و عوامل پیدایش فتنه، در دو بخش زمینه های فرهنگی و اجتماعی، و عوامل سیاسی قابل بررسی هستند که عوامل سیاسی آن را در شماره بعدی اشاره می کنیم:

۱. نک: علی آقاجانی قناد، گرداب هلاکت فتنه از دیدگاه امام علی علیه السلام )، صص ۲۲ ـ ۳۳.

الف ـ زمینه های فرهنگی و اجتماعی

غرور و شهوت ها

مهم ترین زمینه های ایجاد فساد و فتنه، غرور نابخردانه و غرق شدن در شهوت هاست. غرور برخاسته از شهوت، انسان را به بیراهه، و به ابتذال و پستی می کشاند؛ او را از درون، تهی می سازد و به گردنکشی و طغیان وامی دارد. چنین شهوتی سبب می شود آدمی، بی باکانه پرده عصمت خویش را بدرد و غفلت زده، گناه کند.

امام علی علیه السلام در خطبه معروف به «غرّاء» هنگام معرفی صفات انسان، در این باره می فرماید:

… ولی همین که قامتش اعتدال یافت و قد برافراشت، با استکبار، از اطاعت سرباز زد و با گستاخی به بیراهه گرایید؛ درحالی که همواره از چاه هوس ها، دلو خویش پر می کرد و تمامی کوشش خود را وقف آبیاری خویشتن می ساخت. او در امواجی از لذت های سطحی و انگیزه های نسنجیده و هوس آلود خود به سر می برد، بی آنکه در اندیشه مصیبتی، یا نگران هیچ رویداد ترس آوری باشد. سرانجام در فتنه اش فریب زده مُرد؛ درحالی که زندگی کوتاهش در لغزش ها و خطاها سپری شده و از هیچ پاداشی نصیبی نبرده و هیچ فریضه ای را به جا نیاورده است.۱

گاهی نام نیک و سابقه درخشان افراد، عامل غرور و کبرشان می شود. اینان که ایمانشان سست است، هنگام فتنه، دستمایه فریب فتنه جویان می گردند.

امیرالمؤمنین، علی علیه السلام درباره اینان می فرماید:

بسا کسان که نکوحالی شان دام بلاست؛ خطا پوشی شان موجب غرور است؛ و حسن شهرت و خوش نامی شان سبب غلتیدن به دام فتنه است؛ مباش در میان آزمون های الهی، هیچ آزمونی همانند مهلت دادن به چنین کسانی نیست.۲

۱. فرهنگ آفتاب، ج ۷، ص ۳۷۸۸.

۲. نهج البلاغه، کلمات قصار ۱۱۶، ۲۶۰.

فقر و ثروت پرستی

فقر، ویرانگر آبادی ایمان؛ و ثروت پرستی، منهدم کننده عمارت تقواست و هر دو بستری مناسب برای رشد فتنه ها و بهره گیری فتنه گران هستند.

فقر، میراننده قوای انسانی آدمی است. روحیه نومیدی را در جامعه می پراکند و امید و نشاط اجتماعی را پژمرده می کند. انسان را به رویارویی با همه چیز و همه کس می کشاند و در نهایت، به فتنه ای فراگیر تبدیل می شود. از آن سو، ثروت اندوزی بی حد و از راه ناحق، و حرص ورزیدن، ارزش های درونی انسان را افسرده می کند و همه چیز را در شعاع خوی خودخواهی و ثروت پرستی نابود می سازد. ثروت نامشروع، آدمی را به قد برافراشتن در برابر حق، و غرور جاهلانه در برابر معبود سوق می دهد. وی به گمان اینکه با ثروت می تواند همگان را در اختیار گیرد، به پیش می رود. هیچ کس جز خود را نمی بیند و به هیچ چیز، غیر از تعلقات خود نمی اندیشد.

در کلام امام علی علیه السلام، فقر و ثروتی که آدمی را از خداشناسی باز دارد، لبه های پرتگاهی است که سقوط از آنها، مرگ و نیستی را به دنبال دارد. این دو، زمین آماده ای هستند که بذر فتنه را بارور می سازند. حضرت علی علیه السلام می فرماید: »هر که در آن دنیا) توانگر بشود، به دام فتنه درافتد؛ و هر که تهی دست گردد اندوهگین شود».۱

در سخنی دیگر می فرماید: «با بی نیازی سست می شود و به دام فتنه فرو می غلتد و تنگ دستی او را به سستی و نومیدی می کشاند».۲

۱. نهج البلاغه، خطبه ۸۲، ص ۱۲۸.

۲. همان، کلمات قصار ۱۵۰، ص ۶۶۲.

پیروزی و شکست

هر تلاش و فعالیتی همواره با کامیابی یا ناکامی همراه بوده که هر دو، زمینه مناسبی برای بروز فتنه هاست. آنان که از شکست، درس می آموزند و از این آزمون سرافراز بیرون می آیند، قهرمانان این عرصه اند. آنان که هنگام کامیابی، ادبِ پیروزی نگه دارند و پیروزی، فریبشان ندهد و گمان نبرند که همه چیز در سیطره آنهاست، از فرو افتادن در چاه عمیق فتنه ها در امانند.

آنان که هنگام شکست، خود را نبازند، و شکست و ناکامی را نخستین پله نردبان پیروزی بدانند، با امید به آینده، به سوی مقصود حرکت می کنند. شکست برای آنان تجربه ای جدید است، نه آخرین مرحله زندگی. ناکامی، آنان را به ایستادن در برابر اجتماع یا کناره گیری از عرصه مبارزه و زندگی نمی کشاند. اینان انجام وظیفه الهی خویش را هدف می دانند و جز بدان نمی اندیشند. امام علی علیه السلام به زیبایی، این مفاهیم را بیان می کند و مردم را چنین زنهار می دهد:

و اینک بی تردید، آشوبی سهمگین که افسارگسیختگی و بی بند و باری، نشانه آن است تهدیدتان می کند و در کارِ فرود آمدن است. هرگز مباد که شما را اوضاعی بفریبد که مغروران تاریخ را فریفت؛ زیرا آن اوضاع، سایه ای گذرا بیش نیست و دیری نمی پاید.۱

ایشان هنگام حرکت به سوی صفین، این چنین به درگاه خداوند دعا می کند:

خداوندا! اگر بر دشمنان، پیروزمان داشتی، از هر تجاوزی دورمان بدار و در رعایت حق، پایداری مان بخش و اگر آنان را بر ما چیره گرداندی، شهادت را روزی مان کن و از فروغلتیدن در فتنه مصونمان دار.۲

۱. همان، خطبه ۸۸، ص ۱۷۸.

۲. همان، خطبه ۱۷۱، ص ۳۲۴.

ساده اندیشی و هوس بازی

از دیگر زمینه های بروز فتنه، ساده اندیشی و هوس بازی مردم و حاکمان است. کسانی که تنها به ظاهر زیبای فتنه ها یا فتنه جویان می نگرند و