پاورپوینت کامل درگذشت شیخ طوسی رحمه الله ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درگذشت شیخ طوسی رحمه الله ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درگذشت شیخ طوسی رحمه الله ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درگذشت شیخ طوسی رحمه الله ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

ولادت

در یکی از روزهای زیبای ماه رمضانِ سال ۳۵۸ هجری، در خانه ای کوچک امّا سرشار از نور ایمان و معرفت در شهر طوس، نوزادی پا به عرصه وجود گذشت که گویی صدفی گران بها و ارزش مند در درون خویش حمل می نمود و آمده بود تا در کنار ستاره های علم و اندیشه، در آسمان و تمدن اسلامی بدرخشید.

پدر و مادر او را محمد نام نهادند و از همان کودکی با عشق و شور فراوان به فراگیری مقدمات علوم متداول در آن عصر پرداخت و در مدت ۲۳ سالی که در زادگاهش بود، از شمار محصلان آن روزگار گردید.[۱]

به سوی بغداد

محمد دانشمند جوان و پرشور ۲۳ ساله طوس، از آن جا که محیط طوس را برای پیشرفت علمی خویش کوچک دید، در سال ۴۰۸ هجری به شهر بغداد هجرت کرد. در آن روزگار، بغداد از جهت علمی در اوج شهرت و ترقی بود و در آن جا دانش مندان بیشتر مذهب های اسلامی، بر بحث و مذاکره و مناظره می پرداختند.[۲]

شیخ با هجرت و دل کندن از شهر و دیار، و پشت سر گذاشتن آمال و آرزوهای دنیایی خویش، فصل جدیدی در زندگی خویش به وجود آورد، تا از این رهگذر برای اعتلای فرهنگ و تمدن اسلام بیشتر بکوشد.

عنایت استاد

از آن جا که شیخ طوسی بعد زا ورود به بغداد، دارای هدف و آرمانی بلند بود و شناختی دقیق از جایگاه علمی آن شهر داشت، هیچ گونه غربتی را احساس نرد، بلکه بسان تشنه طالب آب، خود را در سرچشمه علم دید. برای همین، با توجه به اندوخته های فراوان علمی که در ایران کسب کرده بود، در درس نابغه دهر و بزرگ عالم آن روزگار؛ شیخ مفید نیز شرکت کرد.

شیخ طوسی، از هوش و ذکاوت سرشاری برخوردار بود و در اندک زمانی، مورد توجه و عنایت خاص استاد خویش قرار گرفت و با گذر زمان، بر دیگر شاگردان او برتری یافت.[۳]

نوشی گوارا

شیخ طوسی فقط پنج سال از زندگانی استاد بزرگوار خویش، شیخ مفید را درک کرد؛ زیرا شیخ مفید در سال ۴۱۳ هجری دار فانی را وداع گفت.[۴] تقدیر الهی چنین بود که جام علم و معرفت مفید در کام جوان پرشور و با استعداد طوس، ریخته شود تا فرزندان فرهنگ اسلامی را درگذر قرن ها از این نوش گوارا و نفس معطر شاداب کنند.

در مکتب سید مرتضی

پس از رحلت شیخ مفید، باری دیگر سعادتی عظیم و نعمتی بس گران، نصیب شیخ طوسی گردید تا از فضل و علم عالم وارسته ای دیگر بهره مند شود و از این رهگذر وجود علمی و معنوی خویش را توسعه و تکامل بخشد.

بعد از شیخ مفید، زعامت علمی و دینی مردمان، به سید مرتضی واگذار شد. شیخ طوسی که هنوز راه های تکامل و پیشرفت را می پیمود، خود را بی نیاز از ادراک محضر او و خوشه چینی از خرمن علم و دانشش ندید، پس به محضر ایشان رسید و از علوم الهی سرشاری که بر زبان مرتضی جاری بود، بهره مند شد.[۵]

پیشوای مردمان

در ربیع الاول سال ۴۳۶ هجری، روح ملکوتی سید مرتضی به سوی معبود شتافت، پس از ایشان شیخ طوسی رهبری و پیشوایی مسلمانان را بر عهده گرفت و در حدود دوازده سال بعد از سید مرتضی، در بغداد عهده دار این مسؤولیت بود.

ایشان با دور اندیشی وصف ناپذیری، صفحه های طلایی ناگشوده تاریخ اسلام را به معنای واقعی، جلوه ای نو بخشید. در این ایام از دورترین جاهای مملکت اسلامی، دانش پژوهان و فقیهان برای حل مشکلات خود به منزل و محل درس شیخ می آمدند تا از افکار و اندیشه های این فرزانه دوران، به اندازه ظرفیت وجودی شان پیمانه برگیرند.[۶]

هجرت به نجف اشرف

سال ۴۴۷ قمری بود که طغرل به یک سلجوقی، با سپاهی لجام گسیخته وارد بغداد شد و به بعضی از محله های بغداد حمله ور گردید. خانه و کاشانه مردم بی پناه را به خاک و خون کشید، هم چنین به خانه شیخ طوسی هجوم بردند و هر آنچه از لوازم و کتاب ها و دفترها در منزل ایشان می یافتند و به آتش کشیدند.

پس در پی این حادثه ناگوار، شیخ بر آن شد که برای حفظ میراث فرهنگی و نجات دانش مندان و دانش پژوهان مسلمان از یورش سپاهیان جهل و تعصب، هجرت کند. از این رو، به سوی نجف رهسپار گردید.[۷]

تأسیس حوزه بزرگ اسلامی

شیخ طوسی که در پی حمله طغرل بیک سلحوقی به بغداد، خانه، کتاب ها و دست نوشته های خود را از دست داده بود۱۲ سال آخر عمرش را در نجف اشرف، با پشتکاری بیشتر به تدریس و تحقیق در علوم اسلامی پرداخت. حوزه علمی جدیدی را در آن جا به وجود آورد و پایه های استوار این مرکز بزرگ را بنا نهاد، چنان که در طول هزار سال، اصالت علمی نجف به جا ماند و دیگر مرکزهای اسلامی نیز در پرتو علمی آن دیار بهره مند می شدند.

بایسته است وی را مؤسس اوّلین حوزه بزرگ اسلامی در دوران جاهلیت قرون وسطی بدانیم و صحنه های پیکار علم و اندیشه، در هر زمینه ای مطلبی نو به یادگار گزارده است.

تلاش در راه علم

زندگی سراسر عشق و مجاهده شیخ طوسی، آن مرد آسمانی که در جوانی با همّت والا و تلاش خستگی ناپذیر به قله های بلند فضل و کمال صعود کرد،