پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (جایگاه قرآن در سیره و سخن اهل بیت(ع) (۲)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (جایگاه قرآن در سیره و سخن اهل بیت(ع) (۲)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (جایگاه قرآن در سیره و سخن اهل بیت(ع) (۲)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جرعه ای از زلال وحی (جایگاه قرآن در سیره و سخن اهل بیت(ع) (۲)) ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

قرآن در کلام امام صادق(ع)

از آن جا که قرآن معصوم است، جز معصوم نمی تواند حقیقت آن را آن چنان که باید درک کند. اگر گفته می شود درست ترین شناخت از قرآن مجید، فقط از راه اهل بیت(ع) به دست می آید، دلیلش همین است که اهل بیت(ع) از نعمت عصمت برخوردارند و قرآنِ معصوم هم، جمال خویش را جز در برابر دیدگان معصوم نمی نمایاند. بنابراین، با توجه به دانش، تفکر، تفقه و تقوای بی نظیر خاندان نبوّت که بستر فهم کامل معارف و حقیقت قرآنند، بهترین راه آشنایی با ویژگی ها وارزش های قرآن، تمسّک به دامن پاکیزه اهل بیت(ع) و گوش جان سپردن به سخنان روشن گرانه آن بزرگ واران است. در این نوبت، از رهگذر کلام صادق آل محمّد(ع) به محضر مبارک کتاب الهی قرآن می رویم تا ضمن آشنایی بیش تر با عظمت آن، هر چه بهتر و شایسته تر وظیفه سنگین خود را در برابر آن بشناسیم.

قرآن، جلوه گاه خداوند

اگر این حقیقت را بپذیریم که آفریدگان، آثار تجلی اَسماء و صفات حضرت حق تبارک و تعالی هستند و در یک کلام، جهانْ آینه جلال و جمال الهی است، هر کس که بصیرت کامل داشته باشد، می تواند در این آینه حق نمای شگفت انگیز، عظمت، شوکت، عزّت و حکمت پروردگار عالمیان را به تماشا بنشیند. در میان همه آفریدگان، قرآن مجید از چنان جایگاهی برخوردار است که به دلیل دارا بودن معارف والا و استحکام و استواری مطالب و همین طور اعجاز کلامی، از آن به عنوان جلوه گاه خدای سبحان یاد می شود. امام صادق(ع) در اشاره به عظمت قرآن و جایگاه گران قدر آن در میان سایر آفریده ها، می فرمایند: «سوگند به خدا که آفریدگار جهانیان برای بندگان خود در قرآن تجلّی کرده است، ولی آن ها در نتیجه عدم دقت و تأمل کافی آن را نمی بینند».[۱] بر این اساس، انسان با تدبّر کافی در آیات قرآن، می تواند کامل ترین صورت شناخت را از آفریدگار خویش به دست آورد.

قرآن، کلام خدا

برای قرآن عناوین و اسامی گوناگونی در آیات وحی و روایات معصومان(ع) ذکر شده است که هر یک از آن ها، به ویژگی خاصّی از این کتاب دلالت دارند.این اسامی در مجموع، منزلت و جایگاه قرآن را به بشر می شناسانند تا او پس از آشنا شدن با حقیقت قرآن، در عمل از راه به کار بستن رهنمودهای آن و پیروی کردن از دستوراتش، بتواند خود را به کمال واقعی برساند. در میان تمام عناوین اطلاق شده به قرآن، آن دسته از عنوان ها گویاترند که نسبت این کتاب را با خدا بیان می کنند. در روایات اهل بیت(ع) در این باره تعابیر بسیاری آمده است. از جمله نقل شده: روزی مردی از امام صادق(ع) پرسید: سخن شما درباره قرآن چیست و آن را چگونه معرفی می کنید؟ امام صادق(ع) در پاسخ فرمودند: «قرآن، کلام خدا و سخن خدا و کتاب خدا و وحی خدا و فرستاده اوست».[۲]

فلسفه تازگی همیشگی قرآن

از جمله جنبه های مهمّ اعجاز قرآن، این است که هرگز مطالب آن مقهور گذر زمان نمی شود و نه تنها گرد کهنگی به دامن آن نمی نشیند، که به موازات پیشرفت توان مندی علمی و رشد فکری انسان ها، بر طراوت و تازگی آن افزوده می شود. این ویژگی، ناشی از جهانی و جاودانگی بودن قرآن می شود؛ یعنی قرآن کامل ترین برنامه هدایت انسان تا ابد است. به این حقیقت در آیات بسیار قرآن و روایات ائمه اطهار(ع) تصریح و تأکید شده است. نقل می کنند روزی فردی از امام صادق(ع) پرسید: چگونه است که قرآن هر قدر بیش تر تلاوت می شود، تازه تر و باطراوت تر به نظر می رسد؟ امام درپاسخ فرمودند: «زیرا خداوند متعال قرآن را مخصوص یک زمان خاص و مردمان خاص قرار نداده که در زمان های دیگر و برای مردمان دیگر به کار نیاید. به این دلیل است که برای همگان در تمام زمان ها سودرسان است و از این رو، همیشه تازه و با طراوت به نظر می رسد و برای همه انسان ها تا قیامت مفید خواهد بود».[۳]

تأکید به آموزش قرآن

رسول خدا صلی الله علیه و آله وجانشینان ایشان، همیشه پیروان خود را به فراگیری قرآن فرامی خواندند. آن ها در مواردی، آن چنان بر این امر تأکید و توصیه دارند که گویی هیچ تکلیفی مهم تر از یادگیری قرآن وجود ندارد. این کار، از اهمیت فوق العاده آموزش قرآن حکایت می کند؛ چرا که از راه آشنایی با قرآن است که زمینه بهره برداری از آن فراهم می گردد. در ضمن، فراگیری قرآن مراتبی دارد که از آموزش روخوانی و قرائت قرآن تا فهم کامل و تفسیر نکات دقیق آن را شامل می شود که هر کس به فراخور توان خود، می تواند این رهنمود را در طول عمر خود به کار بندد. در هر حال نتیجه این قبیل تأکیدات آن است که هر کس به فراخور حال خود، در تمام مراحل زندگی اش بکوشد با قرآن اُنس بیش تری داشته باشد. امام صادق(ع) در این باره فرموده اند: «برای مؤمن سزاوار است که تا عمر دارد، به آموزش قرآن بپردازد و تا نمرده است، آن را بیاموزد یا در حال فراگیری آن جان به جان آفرین تسلیم کند».[۴]

قرآن، مرجع حلّ اختلافات

از آن جا که قرآن کریم تمام حقایق مربوط به اداره انسان و جامعه را در بردارد، اگر آیات این کتاب الهی به درستی مورد توجّه قرار گیرد، به راحتی پاسخ پرسش های اساسی انسان در زمینه امور مربوط به هدایت به دست می آید. در روایات از این بخش از توان مندی قرآن، به صورت های مختلف یاد شده است.در یک مورد، امام صادق(ع) می فرمایند: «هیچ موضوعی نیست که دو نفر در آن اختلاف نظر پیدا کنند، مگر این که ریشه حلّ آن در کتاب خدای عزوجلّ است، ولی خِرَدهای مردم به آن نمی رسد».[۵] نیز آن حضرت در روایت دیگری، در اشاره به وسعت معارف قرآن می فرمایند: «اخبار مربوط به شما و پیشینیان و آیندگان و حتی خبرهای آسمان ها و زمین در این قرآن است و اگر کسی بیاید که شما را از آن ها آگاه کند، بی گمان شگفت زده خواهید شد».[۶] پرواضح است که چون افرادعادی را امکان دسترسی به تمام معارف قرآن نیست، تنها حضرات معصومین(ع) می توانند پرده از بسیاری از معارف آن بردارند و حقایق آن را – آن چنان که باید – روشن سازند.

روش تلاوت قرآن

همان گونه که هر کاری آداب و شیوه بخصوصی دارد، تلاوت قرآن هم روش خاصی دارد که همه علاقه مندان به تلاوت آیات الهی باید آن را رعایت کنند تا هم وظیفه خود را در قبال این نعمت بزرگ الهی به جا آورده باشند، و هم از رهنمودهای حیات بخش آن به گونه ای شایسته بهره مند گردند. امام صادق(ع) در تفسیر آیه ای که می گوید: «کسانی که به آنان کتاب دادیم (پیامبران)، آن را همان گونه که شایسته و سزاوار است، تلاوت می کنند»،[۷] می فرماید: «یعنی آیاتش را روشن و شمرده می خوانند. سعی می کنند معانی آن را بفهمند و احکام و دستوراتش را در عمل به کار می بندند. به وعده های قرآن امیدوار و از وعید و اخبار عذابش هراسان می شوند.از داستان هایش سرمشق می گیرند و امر و نهی اش را به خاطر می سپرند. به خدا سوگند که حق تلاوت قرآن، به حفظ آیات و پشت سر هم خواندن حروف وکلمات آن نیست. عدّه ای، حروف و کلماتش را حفظ می کنندو حدود و معانی اش را فرومی گذارند؛ بلکه حق تلاوت قرآن، تدبّر و تأمل در آیات آن است. خداوند می فرماید: کتاب قرآن، کتابی است خجسته که آن را به سوی تو فرستادیم تا در آیات آن تدبّر کنند»[۸].[۹]

ضرورت تدبر در قرآن

گرچه تلاوت قرآن بسیار امر پسندیده ای است و برکات فراوانی برای انسان در مسیر نیل به سعادت وکسب پاداش و ثواب الهی در پی دارد، ولی اهل بیت(ع) همواره تأکید داشته اند که تنها به قرائت اکتفا نشود و مؤمنان بکوشند تا با معارف آن و مفاهیم و احکام و رهنمودهایش بیش تر آشنا شوند، از دستورات آن پیروی کنند و در عمل رهنمودهای آن را به کار بندند تا ثمرات سرشار آن در زندگانی شان به ظهور برسد. از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است که آن حضرت فرمودند: «اگر خواندن قرآن، تو را از ارتکاب گناهان بازداشت، معلوم می شود قرآن می خوانی؛ و گرنه، اگر تلاوت آن تو را از گناه حفظ نکرد، (درحقیقت) آن را نخوانده ای».[۱۰] بنابراین، با سرعت وعجله تلاوت کردن قرآن، چندان مورد توصیه اهل بیت(ع) نبوده است؛ از این رو وقتی از امام صادق(ع) سوال شد که نظر شما درباره ختم قرآن در طول یک شب چیست؟ فرمودند: «من خوش ندارم قرآن را در کم تر از یک ماه بخوانی».[۱۱]

انواع قاریان

درانجام تمامی کارها، افرادی که متصدی انجام آن می شوند، به دلیل اهداف و انگیزه های متفاوتشان، با همدیگر فرق می کند. از آن جا که در فرهنگ اسلامی، ارزش گذاری اعمال با توجه به میزان برخورداری آن ا