پاورپوینت کامل چشم به راه موعود علیه السلام (ویژه تولد امام مهدی (عج)) ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشم به راه موعود علیه السلام (ویژه تولد امام مهدی (عج)) ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشم به راه موعود علیه السلام (ویژه تولد امام مهدی (عج)) ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشم به راه موعود علیه السلام (ویژه تولد امام مهدی (عج)) ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

اشاره[۱]

شب و روز نیمه شعبان، پاره ای از زمان است، با افتخاراتی بسیار؛ شب و روزی که در صفحه یاد و خاطره خود، تولد و درخشش نوزادی از تبار نور و عصمت را به یاد دارد که این قسمت از زمان را از دیگر وقت ها ممتاز کرده و تاج توجه به آن، و عزت جاودان آن را به ارمغان آورده است. از این رو، به درک معنای سخن گهربار صادق آل محمد علیه السلام، به نیکی پی می بریم که فرمودند: «شب نیمه شعبان، بهترین شبْ بعد از شب قدر است».[۲]

میلاد مولای مستضعفان و امید آرزومندان بر همگان مبارک باد.

دانستنی هایی از مهدی موعود (عج)

سپیده دم جمعه

براساس نظر مشهور، امام مهدی(عج)، تنها فرزند امام حسن عسکری علیه السلام، در شب جمعه سال ۲۵۵ ق، در شهر سامرای عراق چشم به جهان گشود.[۳] امام مهدی(عج) در حالی دیده به جهان گشود که به دلیل جوّ ویژه ای که در آن زمانه از سوی حاکمان عباسی ایجاد شده بود، خاندان وحی ناگزیر از نهان داشتن ولادت مبارک ایشان بودند. آن امام بزرگوار، درگاهِ نیایش و دعا و هنگامه راز و نیاز به دنیا آمد، تا روزی جهان را پراز عدالت، معنویت و یادخدا سازد.

جوّ پرخطر زمانه تولد امام مهدی(عج) باعث شد تا پدر بزرگوارش، سیصد گوسفند به منظور سلامت و امنیت او در راه خدا قربانی کند و این نوزاد مبارک از این جهت، از همه گذشتگان و آیندگان ممتاز گردید.[۴]

باوری بین المللی

اعتقاد به آمدن مصلح کل در آخرالزمان، ریشه در دل تاریخ دارد و مخصوص اسلام و تشیّع نیست؛ هر چند هر کدام از ادیان، او را به نامی می خوانند و اختلاف هایی در ویژگی های منجی موعود دارند.[۵]

آیین های قدیم نیز مانند بودایی، برهمایی و…، انتظار ظهور منجی دارند و در کتاب های خویش، نشانه هایی را بر نزدیک بودن ظهور وی بیان کرده اند؛ اما هیچ کدام از آن ها، تصویر روشنی از چگونگی قیام و آثار و نشانه های نزدیک شدن ظهور به دست نمی دهند. برخلاف ادیان و مذاهب دیگر، در اسلام و به ویژه فرهنگ شیعه، از ظهور مهدی موعود(عج) تفسیر روشنی ارائه شده است.[۶]

امامت در پنج سالگی

ولایت و امامت، مقام والایی است که فقط کسی می تواند عهده دار آن باشد که از جهات روحی، در بالاترین مرتبه انسانیت و از جهات ظاهری نیز در کمال اعتدال باشد. چنین امتیازی، از همان کودکی در وجود شخصی که به علم الاهی امام و پیشوای مردمان می گردد، به ودیعه نهاده می شود و هرگاه شرایط موجود گردد، به طور رسمی به مقام امامت می رسد. از این رو، چنان چه واگذاری چنین مقامی در بزرگ سالی ممکن است، اعطای آن در کودکی نیز هیچ بُعدی ندارد؛ چنان که به تصریح قرآن، عیسای مسیح، از همان نوزادی اعلام نبوت کرد.[۷]

از طرفی، در زندگی بشری نیز کودکانی بوده و هستند که از نظر استعداد و توان فکری، از بزرگسالان هم، قوی ترند. امامان معصوم علیهم السلام نیز موضوع امامت حضرت مهدی(عج) را در کودکی پیش بینی کرده بودند و فضای فکری جامعه اسلامی را برای آن آماده می ساختند. در روایتی از امام باقر علیه السلام[۸] می خوانیم: «حضرت صاحب الامر، از همه ما گمنام تر و سن مبارکش [به هنگام پذیرش امامت] از تمام ما کم تر می باشد».[۹]

زمینه سازی برای غیبت طولانی

غایب شدن امام و رهبر جمعیت، آن هم برای مدت طولانی، امری نامأنوس و بس غریب بود و باور آن، برای مردم دشوار می نمود. از این رو، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام تصمیم گرفتند در طول دو قرن، اندک اندک مردم را با این موضوع آشنا کرده و افکار را برای پذیرش آن آماده سازند. براین اساس، آن بزرگواران در زمان های گوناگون، از غیبت دوازدهمین امام خبر داده و گرفتاری های مردم آن عصر، انکار و سرزنش منکران و ثواب ثبات قدم و انتظارفرج را گوشزد می کردند و حتی گاهی با عمل و رفتارشان، مثل کاستن از میزان ارتباط با مردم در زمان امام هادی علیه السلام و امام حسن عسکری علیه السلام[۱۰] زمینه غیبت پیشوای دوازدهم را آماده می کردند. پس از آن نیز، یک دوره کوتاه مدت با انتخاب چهار نماینده برای ارتباط باحضرت مهدی(عج) بستر مناسبی برای پذیرش غیبت طولانی فراهم شد.[۱۱]

نحوه غیبت

درباره چگونگی غیبت امام مهدی(عج) دو نظر وجود دارد: گروهی براین باورند که حضرت غیبت جسمانی دارند و از دیدگان مخفی شده اند، وعده ای دیگر معتقدند که آن حضرت حضور فیزیکی و جسمانی در میان مردم دارند، ولی مردم ایشان را نمی شناسند و آن بزرگوار به صورت ناشناس زندگی می کنند.

براساس دیدگاه بسیاری از پژوهشگران و با توجه به روایات و حکایاتی که در آن، تشرّف افراد به خدمت آن امام اتفاق افتاده، درمی یابیم که غیبت امام مهدی(عج) به هر دو شکل، یعنی ناپیدا شدن و ناشناس بودن، تحقق یافته است.[۱۲]

راز طول عمر

برخوردار شدن از عمر طولانی، مسأله ای است که از نظر ادیان، قرآن، تاریخ و علم پزشکی پذیرفته شده است. قرآن کریم، به صراحت بیان می دارد که نوح پیامبر علیه السلام، فقط ۹۵۰ سال به دعوت قوم خود قبل از توفان سهمگین اشتغال داشته[۱۳]، و در برخی منابع معتبر، جمع مدت زندگی آن پیامبر بزرگوار علیه السلام ۲۵۰۰ سال بیان شده است.[۱۴] از نظر تاریخی، افراد زیادی بوده اند که عمر طولانی داشته اند و نام آن ها در شمار «دراز عُمران»[۱۵]، در کتاب های متعدد جمع آوری شده است.[۱۶] برای نمونه، حضرت آدم ۹۳۰ سال، عاد ۱۲۰۰ سال و ذوالقرنین ۳۰۰۰ سال زندگی کرده اند.[۱۷]

از نظر علم پزشکی نیز، هیچ حد و مرزی برای عمر انسان بیان نشده که گذشتن از آن برای انسان ها غیرممکن باشد. حتی پژوهش ها نشان می دهد که پیری، عارضه ای غیرقابل جلوگیری نیست، بلکه یک بیماری درمان پذیراست.[۱۸]

خضر، همراه مهدی موعود(عج)

یکی از دلایل اثبات امکان طول عمر، وجود کنونی برخی از پیامبران است که به تصریح منابع اسلامی، پس از گذشت سالیان دراز، هنوز در قید حیات اند. حضرت عیسی و خضر، دو نمونه از آن می باشند. امام رضا علیه السلام درباره حضرت خضر فرمودند: «خضر علیه السلام تا روز رستاخیز و دمیده شدن صور، زنده خواهد بود. او هر سال در مراسم حج حاضر می گردد و در عرفه ایستاده و دعای مردمِ با ایمان را آمین می گوید. او به قائم ما می پیوندد و خداوند به وسیله او و همراهی اش، تنهایی قائم ما را در دوران غیبت، برطرف می سازد».[۱۹]

نیروی جوانی پایدار

یکی از ویژگی های امام عصر(عج)، برخورداری از نیروی جوانی است، تا آن جا که پس از ظهور و به رغم گذشتن سالیان بسیار از عمر مبارک ایشان، در چهره مردی چهل ساله پدیدار می شوند. چنان که آن حضرت به خواست خداوند از یک عمر بسیار طولانی برخوردارند، جوانی و نشاط و نیرومندی شان نیز به امر خدا محفوظ خواهد ماند و چنین چیزی از خداوندی که جهان را با آن همه عظمت آفریده، امری عادی و طبیعی است. از سوی دیگر، آزمایش های علمی نیز نشان می دهد که امکان رفع پیری، خستگی و حفظ جوانی و سرانجام دیررس کردن پیری، امری ممکن است.[۲۰]

برخاستن به هنگام ذکر نام «قائم»(عج)

برخاستن به هنگام یاد از مهدی موعود با نام قائم(عج)، رفتاری است که ریشه در مذهب و سیره اهل بیت علیهم السلام دارد. وقتی از امام صادق علیه السلام که خود با شنیدن نام مبارک قائم از جا برمی خاست، علت آن را پرسیدند، فرمود: غیبت صاحب الامر بسیار طولانی است. آن حضرت به دلیل محبت بسیاری که به دوستانش دارد، هر کس او را به لقب قائم(عج) – که اشاره به دولت او و اظهار ناراحتی از غربت اوست – یاد کند، آن جناب نیز نظر لطفی به یاد کننده خواهدنمود. از این رو، چون در این حال مورد توجه امام واقع می شود، سزاوار است از باب احترام به پاخیزد و تعجیل در ظهورش را از خداوند بخواهد».[۲۱]

از امام رضا علیه السلام نیز نقل شده که آن حضرت، در یکی از مجالس خراسان، با شنیدن نام «قائم» به پاخاست و دست مبارکش را بر سر نهاد و فرمود:«خدایا، فرجش را نزدیک و ظهورش را آسان گردان».[۲۲]

ذکر این نکته ضروری است که به پا خاستن برای شنیدن نام مبارک قائم(عج)، برنامه ای داوطلبانه و مستحبی بوده و واجب نیست و در واقع، تلقین و نمایشی از قیام مهدی موعود(عج) می باشد.[۲۳]

محل سکونت امام مهدی(عج)

بر اساس آن چه از احادیث و حکایات معتبر استفاده می شود، در غیبت کبری، امام عصر(عج) در مکان خاص و شهر معیّنی استقرار دائم ندارند، به گونه ای که نتوانند از آن مکان یاشهر خارج گردیده و به محل دیگری تشریف ببرند. آن حضرت برای انجام وظایف و تکالیفی که بر عهده شان است، به مسافرت می پردازند، به طوری که بر اساس بعضی از حکایات مستند، در جاهای مختلف زیارت شده اند.[۲۴] در احادیث بسیاری وارد شده که ایشان هر ساله در مراسم حج شرکت می کند و مردم را می شناسد، ولی مردم او را نمی شناسند.[۲۵] از شهرهای دیگری که حتما به قدوم مبارک آقا مز