پاورپوینت کامل نبض پرتپش تاریخ (قیام پانزده خرداد) ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نبض پرتپش تاریخ (قیام پانزده خرداد) ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نبض پرتپش تاریخ (قیام پانزده خرداد) ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نبض پرتپش تاریخ (قیام پانزده خرداد) ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

روز آغاز نهضت

پانزدهم خرداد، روز قیام خونین مردم جان برکفی است که به نام اسلام و برای اسلام به میدان آمدند و برضد نظام ستمشاهی شوریدند. پانزدهم خرداد، روز آغاز نهضت مقدس اسلامی، روز عصیان بر ضد طاغوت و طاغوتیان، و روزی است که ملّت ایران، زیر پرچم اسلام آمد و برای مقابله با دشمنان اسلام و قرآن وارد صحنه شد و پشت رژیم ستمشاهی را به لرزه انداخت[۱]. در پانزدهم خرداد ۱۳۴۲، قلب هزاران مسلمان انقلابی به پاخاسته در حمایت از مرجع تقلید خود، نشانه گلوله های کینه دشمن قرار گرفت و به خاک و خون کشیده شد. پانزده خرداد، هیچ گاه در سکوت و فراموشی سپری نخواهد شد؛ زیرا برای ملت شهیدپرور ایران، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و همواره خواهد بود.

طلیعه پیروزی

قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲، سرآغاز مهم ترین تحول تاریخ معاصر ایران، یعنی انقلاب اسلامی است. ابعاد منفی اصلاحات حکومت پهلوی که در فاصله سال های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۲ روی داد و فقط موجب تأمین منافع بیگانگان و ضربه به منافع ملی و استقلال کشور می شد[۲]، باعث نارضایتی و واکنش نیروهای سیاسی – اجتماعی کشور، به ویژه نیروهای مذهبی به رهبری امام خمینی رحمه اللهگردید. با حضور مردم در صحنه مبارزه، موج اعتراض های عمومی گسترش یافت، به نحوی که رژیم شاه دست به خشونت زد و رهبر نهضت را دستگیر نمود. در واکنش به این اعمال غیرقانونی و مستبدانه، قیام اسلامی و مردمی پانزده خرداد روی داد. درواقع قیام پانزده خرداد، نخستین گام بلند برای سرنگونی نظام سلطنتی و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران به شمار می رود و طلیعه پیروزی انقلاب اسلامی ایران است.

سرآغاز قیام ۱۵ خرداد

با رحلت آیت اللّه بروجردی رحمه الله، شاه زمینه انجام اصلاحات مورد نظر آمریکا را مناسب دید و اصلاحات ارضی، تغییر قانون انتخابات انجمن های ایالتی و ولایتی، و انقلاب سفید را در جنبه های اقتصادی، فرهنگی، حقوقی و اجتماعی به مرحله عمل گذاشت. برخی از این اصلاحات، به ویژه لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی و انقلاب سفید، به لحاظ شکلی و محتوایی مخالفت و اعتراض نیروهای مذهبی به رهبری امام خمینی رحمه الله را برانگیخت و طی چند ماه مخالفت ایشان به اوج خود رسید. رژیم برای مهار بحران، رهبر نهضت را دستگیر و زندانی نمود. در اعتراض به دستگیری امام رحمه الله، قیام و شورش عمومی مردم سراسر کشور را فراگرفت. این قیام ناگهانی توسط نیروهای سرکوبگر رژیم، به شدیدترین حالت به خاک و خون کشیده شد و طبق آمارهای غیر رسمی، پانزده تا بیست هزار نفر به شهادت رسیدند و دوباره جوّ وحشت و خفقان بر ایران حاکم شد، اما امام خمینی رحمه الله تا به دست آوردن پیروزی نهایی دست از مبارزه نکشید[۳].

دستگیری امام، شروع قیام

روز دوم فروردین ماه ۱۳۴۲، برابر با شهادت امام صادق علیه السلام،مأموران امنیتی رژیم شاه در لباس مبدّل، به مراسم عزاداری طلاب در مدرسه فیضیه قم حمله کرده و آن را به خاک و خون کشیدند. آیت اللّه حکیم رحمه الله و علمای نجف، امام خمینی رحمه الله و مراجع قم را به مهاجرت به نجف دعوت کردند، ولی امام رحمه الله وظیفه خود را حضور در قم و ادامه مبارزه دانستند. در این حال، عوامل رژیم شاه هم پس از سخنرانی عصر عاشورای امام که به شدت به شخص شاه، آمریکا و اسرائیل حمله کردند، در سحرگاه روز دوازده محرم برابر با پانزده خرداد ۱۳۴۲، پس از محاصره منزل امام رحمه اللهدر قم و ورود به منزل از راه دیوار، ایشان را دستگیر کردند و به تهران منتقل نمودند و در یکی از بازداشتگاه ها نگه داشتند و پس از مدتی به پادگان «عشرت آباد» بردند. انعکاس خبر دستگیری امام خمینی رحمه الله، واکنش و اعتراض عظیم مردم را برانگیخت[۴].

اعتراض های گسترده به دنبال دستگیری امام خمینی رحمه الله

به دنبال انتشار خبر بازداشت امام خمینی رحمه الله، از نخستین ساعات روز پانزده خرداد، اعتراض های گسترده ای در قم، تهران، ورامین، مشهد و شیراز برگزار شد که با شعارهایی بر ضد شاه و در طرفداری از امام رحمه الله همراه بود. مأموران نظامی که در نقاط مرکزی و حساس شهرهای قم و تهران مستقر بودند، به سوی تظاهرکنندگان تیراندازی کردند. مردم نیز با چوب و سنگ به دفاع از خود برخاستند. تظاهرات در آن روز و دو روز بعد نیز ادامه یافت و هزاران نفر از مردم کشته و مجروح شدند. فجیع ترین حادثه، قتل عام دهقانان کفن پوش ورامینی بود که در پشتیبانی از امام رحمه الله راهی تهران شده بودند. مأموران نظامی در سرپل باقرآباد با آن ها رو به رو شده و با سلاح های سنگین، آن ها را قتل عام کردند. پس از فرو نشستن قیام، رژیم تهدید کرد امام رحمه الله و برخی دیگر از علما محاکمه نظامی خواهند شد و ممکن است حکم اعدام آن ها صادر شود[۵].

ادامه قیام در روزهای بعد از پانزده خرداد

قیام پانزده خرداد، گرچه در ظاهر با شکست روبه رو شد، ولی تأثیر بلندمدت خود را بر روند سیاسی و اجتماعی ایران باقی گذاشت. این قیام، به روز پانزده خرداد محدود نبود و برخلاف تصور عمومی در یک روز خلاصه نمی شد، بلکه حدود ده روز طول کشید تا رژیم شاه به طور کامل بر اوضاع مسلط گردد؛ زیرا در روزهای شانزده تا هیجده خرداد ماه نیز در تهران درگیری و تشنج وجود داشت. تا چهار روز بعد هم، حرکت های تبلیغاتی و پخش اعلامیه ها و شعارنویسی صورت می گرفت از این رو، با وجود اعلام حکومت نظامی در ساعت پنج بعدازظهر روز پانزده خرداد، هم چنان محله ها و کوچه های شهر تهران در اختیار نیروهای نظامی رژیم نبود و آن ها فقط بر خیابان های اصلی شهر مسلط بودند. هر چند رژیم با توسل به تبلیغات وسیع، سعی داشت از تعطیل عمومی جلوگیری کند، ولی روز ۲۲خرداد، به عنوان شب هفت قربانیان قیام و در اعتراض به بازداشت امام خمینی رحمه الله و دیگر مبارزان، سراسر کشور به حالت تعطیل درآمد[۶].

حمایت علما از امام خمینی رحمه الله

چند روز پس از دستگیری امام خمینی رحمه الله، ده ها نفر از مراجع و علمای ایران،به عنوان اعتراض به دستیگری امام و اعلام پشتیبانی از ایشان به تهران مهاجرت کردند. بر اثر اعتراض علما و فشار افکار عمومی، سرانجام امام رحمه الله پس از دو ماه بازداشت در پادگانی نظامی، به منزلی در شمال تهران منتقل شد و تحت نظر قرار گرفت. از نخستین ساعات روز بعد، مغازه داران تهران و شهرستان ها به مناسبت آزادی نسبی امام رحمه الله بر سر در مغازه های خود پرچم نصب کرده و چراغانی نمودند و به مردم شیرینی و شکلات دادند. یک روز پس از انتقال ایشان – دوازده مردادماه – روزنامه های کثیرالانتشار خبری را به دستور ساواک منتشر کردند تا در نظر مردم چنین وانمود کنند که انتقال امام رحمه الله به محل جدید، به دلیل تفاهمی بوده که میان امام رحمه الله و مقامات انتظامی به وجود آمده است. این خبر شایعه ای بیش نبود و امام رحمه الله پس از آزادی کامل و بازگشت به قم، در نخستین فرصت، طی یک سخنرانی، آن را به شدت تکذیب کرد[۷].

نقش روحانیت در قیام پانزده خرداد

قیام پانزده خرداد، نقش و جایگاه روحانیت شیعه را در جامعه ایران، و همراهی مردم با آنان را به خوبی نشان می دهد. آیت اللّه بروجردی طرز فکر سیاسی آرامی داشت و به هیچ وجه در مسایل سیاسی و اجتماعی درگیر نمی شد، ولی شبکه ارتباطی مهم روحانیت، برای تنظیم و گردآوری سهم امام(عج) که بعدها برای گسترش رهبری توسط امام خمینی رحمه الله مورد استفاده قرار گرفت، از ابتکارات ایشان به شمار می آید. حضور گسترده مردم در تشییع پیکر آیت اللّه بروجردی و برگزاری عزاداری های باشکوه، علما و روحانیون حوزه علمیه را به نقش عظیم مردم بیش از پیش آگاه ساخت و با قرار گرفتن امام خمینی رحمه الله در جایگاه مرجعیت شیعه، تاریخ سیاسی جدید ایران آغاز شد. بعد از این دوران، روحانیت شیعه در قبال جریان های سیاسی کشور، مواضع خود را اعلام کرده و اصل را بر مداخله در امور سیاسی قرار داد[۸].

نقش گروه های مختلف در قیام پانزده خرداد

قیام پانزده خرداد، منحصر به یک گروه و طبقه خاصی نبود و طبقات مختلف اجتماعی،شهری، روستایی، پیر، جوان، کارگر، کارمند، دانشگاهی، حوزوی و… را در برمی گرفت و هیچ یک از این گروه ها، منافع گروهی و طبقاتی خود را دنبال نمی کردند. آن ها بنا به نیاز کشور و آن چه شرایط اجتماعی اقتضا می کرد، در کنار هم گرد آمدند تا از آرمان های مشترک خود دفاع کنند و امام خمینی رحمه الله نیز به عنوان رهبر سیاسی و مذهبی و مرجع دینی جامعه، این اقشار را در نهضت پانزده خرداد رهبری و هدایت می کردند، بدون آن که نمایندگی قشر خاصی را برعهده داشته باشند. یکی از ویژگی های مهم این قیام این بود که هرگز در چارچوب محدودی مثل بازار، حوزه و… محدود و محصور نشد، بلکه قیامی بود فراگیر و همه قشرهای آگاه کشور، به نحوی در آن شرکت داشتند[۹].

خاستگاه اقتصادی قیام پانزده خرداد

یکی از خاستگاه های قیام پانزده خرداد، بخش اقتصادی بود که همه گروه های اقتصادی و مالی داخلی را در بر می گرفت. هدف طبقات مختلف اقتصادی از شرکت در این قیام، افزون بر مسایل مذهبی، کوتاه کردن دست بیگانگان از منابع مالی و اقتصادی کشور و جلوگیری از غارت این منابع و تأمین منافع ملی و منافع اقتصادی عمومی مردم بود. پس از پایان جنگ جهانی دوم، مبنا و اساس سیاست خارجی آمریکا بر این قرار گرفت که مانع نفوذ کمونیسم در جهان شود و ایران به عنوان یکی از مراکز مهم جهان، در کانون توجه برنامه ریزان سیاست خارجی آمریکا قرار گرفت. هم