پاورپوینت کامل روز بزرگداشت شهدا ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روز بزرگداشت شهدا ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روز بزرگداشت شهدا ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روز بزرگداشت شهدا ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

خاطره شهیدان

حدیث شهادت، حدیث وصال محبوب است و دیدار یار، رهایی از قفس تنگ خاک و پروازی عاشقانه تا افلاک و چون یادآور خاطره عاشقان دل باخته و جان های بی قرار معشوق است، نزد فداییان و جان نثاران راه دوست، شنیدنی و روح افزاست. آنان که از قافله پرنور شهیدان جا مانده اند، گوش جانشان با حدیث شهادت انس ها دارد و با یاد و نام و خاطره شهیدان، مشام جانشان را معطّر می کنند و پیوسته دل نگران فرصت پروازی دوباره اند تا مگر قرعه فال سعادت به نامشان افتد و اسمشان در دفتر واصلان به محبوب ثبت شود و از نعمت هم جواری با معبود و عیش زندگانی جاوید بهره جویند؛ چنان که پیر مراد شهیدان، امام خمینی رحمه الله فرمود: «شهدا در قهقهه مستانه شان و در شوق وصالشان، عند ربّهم یرْزَقونند».

از همین رو، پرداختن به مسئله شهادت و حدیث جان بخش شهیدان، از مهم ترین امور به شمار می رود و جای خالی آن با هیچ چیز دیگری پر نمی شود. مقام معظم رهبری در اهمیت این مطلب فرموده است: «امروز زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهیدان، کمتر از شهادت نیست».

سرچشمه الهام

در فرهنگ قرآنی، از شهادت با تعبیر کشته شدن در راه خدا یاد شده است. چنین مرگی، فیض عظیم و حیات جاوید معرفی گردیده است که نصیب هرکسی نمی شود، بلکه تنها بندگان خاص و برگزیده الهی بدان می رسند. خدای مهربان در آیه ۱۵۴ سوره بقره می فرماید: «وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یقْتَلُ فی سَبیلِ اللّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ ولکن لا تشعرون؛ به کسانی که در راه خدا کشته می شوند، مرده نگویید، بلکه آنان زنده اند، ولی شما درک نمی کنید».

این فداکاری و از جان گذشتگی در راه خدا و دین، نهایت رستگاری انسان مؤمن است و آنان که جان خویش را بر سر دین می نهند، هم به کام یابی ابدی در آخرت می رسند، هم شهادتشان، الگوی فداکاری برای دیگران شمرده می شود. نکته جالب تر اینکه ذات پاک الهی، خود مشتری جان شیرین آنان است؛ چنان که در قرآن شریف می فرماید: «خداوند، مشتری جان ها و اموال مؤمنانی است که در راه خدا می جنگند، می کشند و کشته می شوند و از خدا، بهشت را پاداش می گیرند».[۱]

شمع محفل بشریت

در هر جامعه ای، قهرمانان ملی مورد تکریم و احترام افراد آن جامعه اند و حتی بزرگان نیز فروتنی در برابر آنان را وظیفه خود می دانند. در دیدگاه ژرف نگر اسلامی، شهید نه تنها به عنوان قهرمان ملی، بلکه به عنوان «منادی عزّت و آزادی»، مایه افتخار جامعه بشری است. شهید مطهری در این باره می فرماید: «تمام کسانی که به بشریت خدمت کرده اند، حقی بر بشریت دارند…، ولی هیچ کس به اندازه شهدای راه حق بر بشریت حق ندارد…. عالم در علم خود و مکتشف در اکتشاف خود و مربّی و معلّم اخلاق در تعلیمات خود و حکیم و فیلسوف در حکمت و فلسفه خود، مدیون و مرهون شهدا هستند و شهدا در کار خود مدیون کسی نیستند؛ زیرا شهدا بودند که محیط آزاد به دیگران دادند تا آنها توانستند نبوغ خود را ظاهر کنند. شهدا، شمع محفل بشریتند؛ سوختند و محفل بشریت را روشن کردند».[۲]

آرزوی پرواز

در مکتب حیات بخش اسلام، «شهادت»، مطلوب خداجویانی است که اگر چه برای کسب مقام بندگی در دنیا، طالب حیات و زندگانی اند، ولی سودای پرواز عاشقانه با فیض شهادت، هیچ گاه از دلشان نمی رود و همواره در آرزوی چنین سعادتی به سر می برند. از این رو، پیشوایان معصوم، آرزوی شهادت داشته اند. گرچه جان اولیای خدا و بندگان خالص الهی، عزیز است، ولی دین خدا، عزیزتر است. بنابراین، جان باید فدای دین گردد تا حق زنده بماند و این همان معنای «قتل فی سبیل اللّه » است. اشتیاق پیشوایان دینی به رفتن از دنیا با شهادت، حیرت انگیز است. امام علی علیه السلام در فرمایشی، علاقه خویش را به شهادت این گونه بیان می فرماید: «به خدا قسم اگر آرزوی شهادت را در پیکار با دشمن نمی داشتم – که ای کاش زودتر فراهم آید – بر مرکب خود سوار می شدم و از میانتان کوچ می کردم و تا باد شمال و جنوب می وزد، (برای همیشه) به جست وجویتان نمی پرداختم».[۳]

نفحه حیات

واژه های والای «شهید» و «شهادت»، هر چند خود دارای بار معنایی و قداست مفهومی ویژه ای هستند، ولی در میان شیعیان، یادآور پرشورترین حادثه تاریخ و تجلی گر اوج مقام انسان در گستره رمزآلود زمانند. در اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله، شهادت، خونی است که از مسلخ عشق کربلا می جوشد و جانِ فسرده آدمی را حیات می بخشد. حماسه عاشورا و شهادت پیشوایان دینی، هر کدام به سان نغمه حیات بخشی است که در کالبد انسانیت دمیده می شود و موجب می گردد ارزش های والای عزت، شرافت، آزادی و عدالت از جامعه انسانی رخت برنبندد و حق جویان و آزادی خواهان، هیچ گاه از شور و شوق و تکاپو باز نایستند. به فرموده امام خمینی رحمه الله، «خط سرخ شهادت، خط آل محمد و علی است و این افتخار از خاندان نبوت و ولایت به ذریه طیبه آن بزرگواران و به پیروان خط آنان به ارث رسیده است».[۴]

اثرگذاری کربلای حسینی بر کربلای ایران

حادثه کربلا در طول تاریخ، الهام بخش حرکت های ضد باطل و طاغوت ستیز شیعیان بوده است و می توان حیات اسلام را به این حرکت حیاتی وابسته دانست. البته این الگوبرداری، در میان مجاهدان انقلاب اسلامی و رزمندگان دوران جنگ تحمیلی، تجلی خاصی داشت.

ویژگی های مشترک مهمی میان شهیدان انقلاب و دفاع مقدس با شهیدان کربلا وجود دارد که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد: استقبال عاشقانه از مرگ در راه خدا، تحمل رنج راه، سبقت بر دیگران در شهادت، سهولت جان فشانی، اظهار سرور و خوشحالی از شهادت، مناجات عارفانه و عاشقانه با محبوب پیش از شهادت، اظهار ارادت و وفاداری به امام و رهبر خویش و وحدت هدف در تعالی اسلام و خشنودی پروردگار.

نقطه تمایز و تفاوت میان شهیدان کربلا و شهیدان انقلاب و دفاع مقدس این است که در میان شهیدان کربلا، شهید گم نام دیده نمی شود، ولی در پرونده نورانی شهیدان گلگون کفن ایران اسلامی، از این گونه موارد فراوان است.

ارمغان شهادت

از مسائل مهم اعتقادی اسلام، توجه به ابدی بودن انسان است و اینکه حیات او هیچ گاه پایان نمی پذیرد. زندگانی این دنیا تنها یک مرحله از مراحل زندگانی اوست که البته سعادت و راحتی ابدی و نیز شقاوت و رنج آخرتی او در گرو کردارش در همین دنیاست.

«شهادت»، فیض عظیمی است که حیات جاودانه ابدی را در امن و آسایش نصیب شهید می کند و در واقع، راه میان بری برای رسیدن به خدا و بهشت است؛ زیرا نخستین ارمغان شهادت برای شهید، بخشودگی گناهان و پاکی او از همه ناپاکی هاست[۵] و بدین گونه به دیدار پروردگار خویش می رود: «وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللّهِ أَمْواتًا بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ فَرِحینَ بِما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ؛ هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده اند، مرده مپندار، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند. آنان از فضل و کرامتی که خدا نصیبشان ساخته است، مسرورند».[۶]

ارزش شهادت

ارزش هر کار به میزان تأثیر مثبت آن در فرد یا جامعه بستگی دارد و هر قدر بیشتر با مسیر فضیلت های والای انسانی هم خوانی داشته باشد، از ارزش بیشتری برخوردار خواهد بود. از آنجا که دین، برنامه جامعی برای نهادینه سازی ارزش های