پاورپوینت کامل ولادت با سعادت پیامبر اعظم (ص) ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ولادت با سعادت پیامبر اعظم (ص) ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ولادت با سعادت پیامبر اعظم (ص) ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ولادت با سعادت پیامبر اعظم (ص) ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

چکیده

یکی از مهم ترین مسائل در بحث تربیت، داشتن الگوهای عملی است. در این میان، سیره پیامبراعظم صلی الله علیه و آله، بهترین نوع رفتار برای پیروی به شمار می آید. به همین دلیل، نویسنده محترم، بیشتر حجم مقاله خود را به برجسته ساختن سیره رفتاری آن بزرگوار اختصاص داده است.

توصیف سیمای پیامبر

روزی امام حسن مجتبی علیه السلام از اصحاب پیامبر خواست سیمای جدش را برای او بیان کنند، گفتند: «رسول خدا صلی الله علیه و آله در چشم هر بیننده ای باوقار و با عظمت بود. صورتش همانند ماه شب چهارده می درخشید. قامتش رسا بود و از کوتاه قدان، بلندتر و از بلندقامتان، کوتاه تر می نمود. موی سرش، نرم و تابدار؛ صورتش، سفید و نورانی و پیشانی اش، پهن و فراخ بود. ابروانی پرپشت و کشیده داشت که در عین پیوستگی، جدا از هم به نظر می رسید. بینی اش کشیده و باریک و از آن نوری نمایان بود. محاسنش، پرپشت؛ گونه هایش، برجسته و ظریف؛ دندان هایش، باریک و اندامش، معتدل می نمود. هنگامی که راه می رفت، باوقار حرکت می کرد و هنگام توجه به چیزی به طور عمیق به آن می نگریست. وقت حرکت، بیشتر به زمین نگاه می کرد و به مردم خیره نمی شد. به هر کس که می رسید، سلام می کرد و همواره به هدایت و راهنمایی مردم می پرداخت».[۱]

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در کلام امیر مؤمنان علی علیه السلام

امیرمؤمنان علی علیه السلام در سخنانی درباره ویژگی های پیامبر گرامی اسلام چنین فرمود: «خداوند، پیامبرش را با نور درخشان، برهان روشن، راه آشکار و کتاب هدایت کننده برانگیخت. خاندانش بهترین خاندان و درخت وجودش بهترین درخت است که شاخه هایش، معتدل و میوه هایش در دسترس همگان است. زادگاه او مکه و هجرتش به مدینه است. در مدینه آوازه اش بلند شد و صدایش از همان جا گسترش یافت. خداوند او را با دلیل کافی و موعظه شفابخش به سوی مردم فرستاد. به وسیله او احکام ناشناخته دین را نمایان ساخت و ریشه بدعت های وارد شده در ادیان آسمانی بَرکند و احکام الهی را تبیین کرد. هرکس جز اسلام دینی بجوید، شقاوتش حتمی است و رشته پیوندش با خدا بریده خواهد بود».[۲]

خُلق عظیم

بنیان گذار کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی رحمه الله در یکی از آثار خود، درباره اخلاق نیکوی پیامبر گرامی اسلام چنین می نویسد: «خدای تعالی، پیغمبر بزرگ خود را ستایش می فرماید که تو بر خُلق بزرگ هستی.[۳] البته برای چنین مقصد بزرگ، خُلق بزرگ لازم است که قوّه مقاومت با تمام ناملایمات را داشته باشد و با هیچ چیز از میدان ارشاد خلق در نرود. بزرگ ترین زحمت و سخت ترین رنج و تعب هادیان راه حق، معاشرت با جاهلان و دعوت بی خردان بوده و هست. از این جهت، اینها باید متصف به بزرگ ترین اخلاق حسنه باشند و باید قوه رفق و مدارا و حسن عشرت، در آنها به طوری باشد که با تمام جهالت جاهلان و بی خردان، مقاومت کنند».[۴]

آداب سخن گفتن

امام حسین علیه السلام می فرماید: «از پدرم درباره رفتار جدم با هم نشینانش پرسیدم. فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله همواره خوش رو و نرم بود، نه خشن و درشت خو و سبک سر و فحاش و عیب جو. کسی را زیاد ستایش نمی کرد و اگر به چیزی رغبت نداشت، به آن توجه نمی فرمود. چنان بود که مردم از او ناامید نمی شدند. خود را از سه چیز بر حذر می داشت: جدال، پرحرفی و بیان مطالب بیهوده. در مورد دیگران نیز از سه چیز می پرهیزید: هیچ گاه کسی را سرزنش نمی کرد، از مردم عیب جویی نمی فرمود و فقط در جایی که امید ثواب داشت، سخن می گفت. چون ساکت می شد، دیگران سخن می گفتند. سخن هیچ کس را قطع نمی کرد، مگر آنکه از حد مشروع تجاوز کرده باشد که در این صورت، حضرت با بلند شدن یا نهی کردن، او را از سخن گفتن باز می داشت».[۵]

آداب راه رفتن

در مورد راه رفتن حضرت رسول صلی الله علیه و آله چنین می نویسند: «آن حضرت پاهای مبارک خویش را از زمین بلند می کرد و به آرامی قدم برمی داشت. ایشان مانند کسی که بر زمین شیب دار راه برود، راه می رفت و هنگام راه رفتن، به آرامی گام برمی داشت. در حال راه رفتن، مقابل خود را نگاه می کرد و چنان بانشاط بود که هیچ کس ایشان را ناتوان احساس نمی کرد».[۶]

آداب غذا خوردن

هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله با دیگران مشغول غذا خوردن می شد، نخستین کسی بود که دست به طعام می برد و آخرین کسی بود که از آن دست می کشید. ایشان همواره با دست راست و از مقابل خود غذا می خورد؛ مگر خرما و رطب که دست به سوی دیگر دراز می کرد تا آن را بردارد و بخورد. آب را نیز در سه جرعه می نوشید و آن را می مکید و نمی بلعید. آن حضرت از انواع غذاها می خورد و آنچه را خدا حلال کرده بود، با خانواده و خدمت کارانش تناول می فرمود و دعوت هر مسلمانی را می پذیرفت. بهترین غذا نزد آن حضرت، غذایی بود که افراد بیشتری از آن بخورند.[۷]

امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید: «من چندی مراقب پیامبر بودم و دیدم وقتی آب می نوشد، سه بار نفس می کشد و در هر مرتبه ابتدا بسم الله می گوید و در پایان شکر خدا را به جا می آورد. علت را پرسیدم، فرمود: ای علی! حمد برای ستایش خداوند و گفتن بسم الله برای پرهیز از بیماری است».