پاورپوینت کامل جهانی شدن و زبان فکری ما ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جهانی شدن و زبان فکری ما ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جهانی شدن و زبان فکری ما ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جهانی شدن و زبان فکری ما ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱

مقدمه:

این نوشتار، یک بررسی نظری پیرامون نقش و جایگاه زبان فکری
ملت ها در دوران موسوم به جهانی شدن است. مبنای نظری این نوشتار، مجموعه
مؤلفه هایی برگرفته از سنت های فکری موجود در جهان اسلام است. محتوای هر نظریه
برگرفته از منابع فکری مختلفی است که به رغم بیان مؤلفه های آن در گذشته، به
صورتی منطقی در ترکیبی نوین معنا می یابند. ازاین رو، هر نظریه واحد خصلتی
پیوندی در قبالِ مؤلفه های تشکیل دهنده آن دارد که به جهت صحت محتوایی خود،
نیازمند وجود شرایط زیر است؛

۱. وجود هماهنگی منطقی در محتوای زنجیره علت ـ معلولی موجود
در آن.

۲. ضرورت توجه به تعاریف تحلیلی (صحتِ تعریف و شیوه
مفهوم پردازی).

۳. قرار گرفتن در بستر روش شناسی مناسب.

با عنایت به این مسئله، ابتدا به مؤلفه های نظری موردتوجه
خود اشاره می کنیم و در ادامه به طرح مسئله می پردازیم.

ذکر این توضیح نیز لازم است که ما در پی حصر دیدگاه ها در
نمونه های بیان شده نبوده ایم. به طور قطع در قبال بسیاری از آنها می توان دهها
مستند دیگر از سنت های فکری خویش ارائه کرد.

مؤلفه های نظری تحقیق:

مهم ترین مؤلفه های مورد توجه ما در این نوشتار عبارت اند
از:

۱. تمایز میان زبان قومی و زبان فکری (فارابی).

۲. مشروط شدن تعاون اجتماعی به کاربرد زبان به جهت شناخت
(امام فخر رازی).

۳. رابطه میان عمران و رونق علمی با ملکه زبانی
(ابن خلدون).

۴. نقش خودباوری و تحقیق در ساخت زبان فکری یک ملت
(ابن خلدون).

۵. مسئله مرزهای اعتباری و حقیقی (علامه طباطبایی).

۱. در تحلیلی برجسته و ابتکاری حکیم ابونصر محمدبن محمد
فارابی (متولد حدود ۲۵۹ و متوفای ۳۳۹ قمری) در زمینه تفاوت میان زبان قومی با
زبان فکری، می نویسد که یک زبان شناس تنها بر حالات خاص زبان مورد مطالعه خود
متمرکز می شود و «اگر در حالت هایی که میان آن زبان به دیگر زبان ها مشترک است
به مطالعه می پردازد، این مطالعه از جهت اشتراک آنها نیست، بلکه از آن جهت است
که آن حالت در زبان آن مردم به خصوص موجود است». اما زبان فکری، تابع این مسئله
نیست. الفاظ علم منطق، الفاظ مشترک میان تمام ملت ها است. «یعنی منطق، آن
قوانین را به واسطه مشترک بودن بر می گزیند ــ بدون آنکه به حالاتی که به الفاظ
یک ملت اختصاص دارد توجه کند ــ بلکه توصیه می کند که اگر به این حالات اختصاصی
نیازی پیدا شد، باید آنرا از دانشمندانی که با آن زبان آگاهی دارند فراگرفت.»

مؤلفه های اساسی این تحلیل عبارت اند از:

ــ از طریق زبان برهانی، می توان به زبان جهانی نایل شد
(توجه به امکان وجود چنین قابلیتی)

ــ خروج از دایره قومی، تنها از طریق ارتقای اندیشه خود در
معیار فهم جهانی ممکن است.

ــ انتشار فرهنگ خویش و انجام تعامل فرهنگی در سطوح فراملی
در گرو گسترش زبان فکری (جهانی) است.

۲. امام محمد فخر رازی (۵۴۳ ـ ۶۰۶ قمری) با ارائه تحلیلی
اجتماعی از زبان، بیان می دارد که نیازمندی انسان ها، عامل مهمی در شکل گیری
تعاون در میانشان است. تعاون، لازمه حیات اجتماعی است؛ اما بدون ایجاد شناختی
متقابل نسبت به یکدیگر، امکان پذیر نخواهد بود و یکی از ابزارهای نیل به این
شناخت، «زبان» به جهت افاده دلالت های معنایی است.

این تحلیل، حاوی چند نکته اساسی در بحث ما است:

ــ تعاون اجتماعی، منوط به شناخت متقابل انسان ها از یکدیگر
شده است.

ــ شناخت متقابل، از راه زبان امکان پذیر است. لذا تعاون
اجتماعی بدون استفاده از زبان، ناممکن است.

ــ زبان، حامل شناخت انسانی است. لذا می توان با بازاندیشی
در این دیدگاه بیان داشت که زبان صرفا ابزار بیان نیست؛ بلکه فراتر از آن، حامل
تجربیات اجتماعی انسان ها و میراث فکری بشر است.

۳. ابن خلدون (۷۳۲ ـ ۸۰۸ قمری) مسئله زبان را با عمران
جامعه به ویژه در بعد فرهنگی آن در ارتباط می داند. ضعف عمران و از میان رفتن
رونق مراکز علمی و دروس اساتید آن، منجر به فساد ملکه زبان و در نتیجه زوال آن
زبان خواهد شد. ضمن آنکه عکس مسئله را نیز صادق می داند. رونق عمران به رونق
علوم یاری رسانده و منجر به قوت ملکه زبانی می شود.

مؤلفه های اساسی موجود در این دیدگاه عبارت است از:

ــ میان آبادانی (عمران) و رونق مراکز علمی، رابطه ای علی
(متقابلی) موجود است.

ــ تزلزل زبان فکری (و حتی قومی) یک ملت، نشان دهنده تزلزل
علمی آن است.

۴. تقریبا بسیاری از دانشمندان حال و گذشته ما نسبت به
عواقب بسیار منفی عدم تفکر انسان های یک جامعه و مهم تر از آن تقلید در شرایط
عدم تفکر هشدار داده اند. ابن خلدون با اشاره به وجود رابطه ای میان آگاهی دینی
و انسجام اجتماعی می نویسد: «… آیین دینی باعث از میان رفتن رقابت و کشمکش و
حسادت موجود در میان اهل عصبیت می شود و توجه را تنها به سوی حق معطوف می سازد.
پس اگر برای اهل عصبیت استبصار (آگاهی) در کار خویش حاصل شود، هیچ چیز
جلودارشان نخواهد بود…» از سویی دیگر او متوجه این نکته شده است که در کنار
از میان رفتن «سند علم» در اندلس اسلامی، مسلمانان به تقلید از ظواهر زندگی
مسیحیان شمال اسپانیا روی آورده اند. امری که از اسباب انحطاط ایشان به شمار
می رود.

همچنین بسیاری از دانشمندان کنونی به نقد نحوه برخورد روشنفکران و تحصیل کردگان
مسلمانی پرداختند که در غیاب عدم تفکر صحیح بر فرهنگ خویش، با مشاهده غرب،
مقهورِ خود پدیده غربی «ماشین» شدند و از شناخت روابط حاکم بر تولید آن
برنیامدند…

دو نکته قابل توجه در این تحلیل عبارت اند از:

ــ هرچه آگاهی های مورد نیاز واقعی جامعه افزایش یابد، بر
انسجام اجتماعی آن افزوده می شود.

ــ مجاورت با بیگانگان به خودی خود منجر به انحطاط نمی شود. بلکه عدم اعتماد به
نفس، در کنار تقلید از بیگانگان خود زمینه ساز زوال است. در غیاب مرجعیت فکری
خودی، خواه ناخواه مرجعیت فکری دیگری برجامعه حاکم می شود.

۵. علامه سیدمحمد حسین طباطبایی (۱۲۸۱ ـ ۱۳۶۰ شمسی) در
تفسیر شریف المیزان، بحث مهمی را با این عنوان مطرح کرده است که «حد و مرز کشور
اسلامی، مرز جغرافیایی و طبیعی و یا اصطلاحی نیست، بلکه اعتقاد است.» بحث ایشان
متوجه اعتبار عوامل تقسیم بندی جوامع از دیدگاه اسلام است. براین اساس، اجتماع
بر پایه عقیده به توحید بنا نهاده می شود، و نه جنسیت، قومیت، وطن و نظایر آن.
این مسئله حتی در زمان سیطره دشمن بر جوامع اسلامی نیز صادق است. چه آنکه «…
بر یک فرد مسلمان نیز واجب کرده که… اگر سخت گیری دشمن اجازه تظاهر به
دین داری نمی دهد، در باطن دلش به عقاید حقه دین معتقد باشد…» لذا جامعه
اسلامی به گونه ای تأسیس شده است که در تمامی احوال چه آنگاه که خودش حاکم باشد
و یا محکوم، چه غالب باشد و یا مغلوب، چه پیشرفته باشد و یا ساده و ابتدایی، چه
در حال قوت باشد و یا در حال ضعف و… می تواند زنده بماند. بحث علامه نه به
معنای رها کردن و یا بی توجهی به قلمرو اسلامی، که تأملی در فلسفه وجودی حضور
ما در آن است.

مؤلفه های مورد توجه ما در این دیدگاه عبارت اند از:

ــ مرز واقع