پاورپوینت کامل بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی(۲;۱۱;۱۳۸۵) ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی(۲;۱۱;۱۳۸۵) ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی(۲;۱۱;۱۳۸۵) ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی(۲;۱۱;۱۳۸۵) ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۳

بسم الله الرحمن الرحیم

از برادران عزیز و اساتید محترم که امروز ما را در جریان
فعالیت ها و تلاش های مبارک خودشان گذاشتند، خیلی متشکرم. حرف های خوب را
آقایان بیان کردید؛ آنچه گفته شد، حرف های درستی بود، مکنونات قلبی بنده هم در
مورد علوم انسانی همین ها است. من فقط چند جمله ای را به عنوان تأیید این کاری
که آقایان می کنید، عرض بکنم.

علوم انسانی حقیقتا در کشور ما غریب و منزوی است. این
واقعیت قضیه است. این نکته را از اوائل انقلاب هم دوستان دلسوزی ــ چه در
دانشگاه، چه در حوزه ــ احساس کردند. مسبوقید که در قم یک مجموعه ای با کمک
اساتید دانشگاه جمع شدند تا کارهایی را در زمینه علوم انسانی ریشه گرفته در
باورها و مبانی اسلامی تهیه کنند؛ منتها کارهای ابتدایی و اولی بود. اگر آن
اهمیت و آن تلاش در طول این بیست و چند سال ادامه پیدا می کرد، ما امروز از این
جهت وضع بهتری داشتیم؛ اما ادامه پیدا نکرد. از سال ۷۴ که مسئله اسلامی شدن
دانشگاه ها پیش آمد و آقای دکتر گلشنی با زحمات مشکورِ خودشان این مجموعه را
راه اندازی کردند، در واقع یک همت جدیدی پشت سر این کار گذاشته شد و امیدهایی
به وجود آمد. ما باید این امیدها را هر چه بیشتر کنیم.

علت غربت علوم انسانی در دانشگاه های ما این است که آن وقتی
که علوم انسانی وارد کشور شد، مجموعه های فکری و علمی معتقد به اسلام، با این
علوم به شکل علم آشنایی نداشتند؛ البته غیر از فلسفه و تاریخ و ادبیات و این
چیزهایی که بومی کشور ما بود. رشته های متعددی از علوم انسانی مثل جامعه شناسی،
مثل روان شناسی و بسیاری از رشته های دیگرِ آن، پدیده های جدیدی برای کشور ما
بود. کسانی هم که متصدی و مباشر این کارها بودند، غالبا کسانی نبودند که اعتقاد
به مبانی اسلامی داشته باشند. حقیقتا غربی ها روی این مسائل کار کرده بودند؛
کارهای مدوّن و علمی و سروته دار ارائه کردند و اینها هم روی آن سهل گرایی و
آسان پذیری، همت و تلاش نکردند تا این علوم را بر پایه مبانی بومی ــ حالا
اسلامی اگر نبود، لااقل بر مبنای تفکرات و فرهنگ ایرانی ــ بنا کنند. با
سهل گرایی، علوم انسانی را گرفتند و ترجمه کردند، که تا امروز ادامه پیدا کرده
است.

ما باید هم در حوزه فرهنگ عمومی مردم و برداشت و اعتقاد و
باور عمومی مردم، هم در مورد خاصِ باور مسئولان، اهمیت علوم انسانی را روشن
کنیم. هم مردم باید بفهمند علوم انسانی مهم است، تاریخ مهم است، ادبیات مهم
است، فلسفه مهم است، روان شناسی مهم است ــ با این وضع حاکم بر ذهنیت جامعه
دانشگاهی ما و فرهنگ عمومی مردم، طبیعی است که جوان و دانشجو بروند سراغ همان
چیزهایی که کاربرد روزانه دارد: پزشکی و مهندسی و رشته های علمی و فنی ای که
جدیدا به وجود آمده و غالبا قابل تبدیل به پول و گذران زندگی هم هست. این، چیز
روشنی است. باید اهمیت علوم انسانی را بفهمند و باید امتیازاتی در فراگیری علوم
انسانی و تخصص در علوم انسانی در نظر گرفته بشود، که برای عموم و برای جوان های
ما جذاب باشد ــ هم مسئولان ما باید به اهمیت علوم انسانی توجه کنند.

من درباره علوم پایه یک وقتی گفتم ــ آن جا علوم انسانی را
هم البته گفتم؛ منتها تکیه ما روی علوم پایه بود ــ که در کشور ما علوم پایه،
که مبنای تحول علمی در هر کشوری است، در درجه دوم قرار گرفت! علوم کاربردی
روزانه مثل پولی است که انسان در جیبش می گذارد و خرج می کند؛ در حالی که علوم
پایه مثل ذخیره ای است که در بانک می گذارد؛ پشتوانه ای است که انسان برای
ثروتش دارد و تولیدکننده است. این، در حاشیه قرار گرفته، اما چیزهایی که حکم
پول توی جیب را دارد که انسان خرج می کند و بالفعل هست، مورد توجه قرار گرفت.
علوم انسانی هم همین طور است. علوم انسانی برای جامعه جهت دهنده است؛ فکرساز
است؛ حرکت یک جامعه، مسیر یک جامعه، مقصد یک جامعه را مشخص می کند. این خیلی
مهم است. یقینا انسان از روی حدس می تواند بداند و یقین کند که دست های فعال در
سیاست های بین المللی روی این مسئله کار کرده اند که کشورها را به همین خرج
روزانه سرگرم کنند، تا آنها را از کارهای اساسی و از آن چیزهایی که می تواند
جهت آنها را مشخص کند و فرهنگ مستقل آنها را بارور کند، معرض کنند. لذا
داخلی ها هیچ گونه همتی نکردند، تلاشی نکردند، آنها هم که دیدند زمینه این است،
عمل کردند. بنابراین باید مسئولان هم اهمیت علوم انسانی را بفهمند. وقتی ای