پاورپوینت کامل شرق شناسی و جهانی سازان معاصر غربی ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرق شناسی و جهانی سازان معاصر غربی ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرق شناسی و جهانی سازان معاصر غربی ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرق شناسی و جهانی سازان معاصر غربی ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

۵

۱. شرق شناسی(۲)

شرق شناسی رشته مطالعاتی بسیار مهمی است که از سویی ترسیم کننده بخش مهمی از هویت غربی است و از سویی دیگر موقعیت های مقایسه ای مفیدی را برای محققان شرقی ایجاد می کند. اگرچه به لحاظ سیاسی مفهوم شرق مستعمره محصول سخن غرب استعمار گر بوده است، یکی از پرسش های مهم در زمینه شرق شناسی به معیار تمییز یک محقق شرق شناس از غیر خود باز می گردد. چگونه دو محقق به رغم وحدت در موضوع مطالعاتی خود مانند: «تحقیق پیرامون مقدمه ابن خلدون (۱۴۰۶- ۱۳۳۶ قمری )»، در قالب شرق شناس و غیر آن از هم جدا می شوند؟ ایا این امر تابع ملیت افراد است؟ اگر چه عنوان «شرق شناس» تداعی گر فردی با تابعیت غربی است، اما نیک می دانیم که به مطالعات محققان مسلمان اروپایی این عنوان اطلاق نمی شود. ماهیت مطالعات یک محقق شیعی بریتانیایی که به فرهنگ اسلامی احساس تعلق می کند، هرگز از سنخ مطالعات شرق شناسی تلقی نمی شود.

آنچه مطالعات شرق شناسی را از غیر خود متمایز می کند، در نوع ضابطه شناختی است که در پیوند با فرهنگ و تمدن مغرب زمین، بر متون شرقی اعمال می شود. پرسش از «ضابطه شناخت» به درک مفهوم شرق شناسی کمک شایانی می کند. شناخت شرق شناسی در گرو شناخت منابع فرهنگی و معرفتی ایی است که در تعلق خاطری به فرهنگ غربی تکوین یافته و منجر به آگاهی خاصی در قبال داده های فرهنگی و تاریخی مشرق زمین می شود. سخن از ضابطه در شناخت، سخن از «بایدها و نبایدهایی» است که در جهت کسبِ آگاهی متقن از سوی محقق به کارگرفته می شوند. اعمال هر نوع ضابطه معرفتی دربردارنده پیامدهای گسترده ای در حوزه دین و فرهنگ، اخلاق و زیبایی شناسی است. چنانکه حجیت اسناد در چهارچوب مطالعات اسلامی با حجیت اسناد در چهارچوب مطالعات شرق شناسی بسیار متفاوت است. این وضعیت از حیث مطالعات مقایسه ای می تواند آموزنده باشد مشروط به آنکه محقق در قبالِ تفسیر غربی از دین، فرهنگ و اخلاق اسلامی منفعلانه برخورد ننماید. چراکه تفاوت در نوع مدارک و معیار گزینش و شیوه استنتاج آنها بر تفسیر و تحلیل موضوعاتی چون: «حقوق زن از دیدگاه اسلام» بسیار تأثیرگذار است. در واقع بررسی آرای شرق شناسان ارزیابی تفکر غربی است؛ به ویژه آنکه در افراطی ترین اشکال ایدئولوژی های غربی نظیر: رهیافت های طبقاتی مارکس گرا و یا اندیشه های نژاد محور اروپایی متبلور شود. هم اکنون نمونه های متعددی از آن مانند: الگوی تکاملی رابرتسون در تحلیل جهانی شدن که مدعی وجود پنج مرحله پیشرفت بر اساس تاریخ اروپااست، و در جوهره نظریات بسیاری از متفکران غربی نظیر: آنتونی گیدنز، فرانسیس فوکویاما، ساموئل هانتینگتون و … مشهود است.

از سوی دیگر گاه به رغم آنکه موطن مکانی یک متفکر در شرق است، اما او از لحاظ فکری و فرهنگی متولد غرب(۳)است. این مسئله در تحلیل دکتر محمود امین العالم در زمینه «ابن خلدون در اندیشه معاصر عرب» کاملاً ملموس است. به عنوان مثال ابن خلدون شِبلی شُمَیل (۱۹۱۷- ۱۸۶۰ میلادی)، ابن خلدونی متأثر از نظریه تطور چارلز داروین (۱۸۸۲- ۱۸۰۹ میلادی) است. نیز اثبات گرایی سده نوزدهم اروپا که به طرز برجسته ای در پایان نامه طه حسین جوان (۱۹۷۳- ۱۸۸۹ میلادی ) پیرامون ابن خلدون به چشم می خورد و یا برداشت های ملی گرایانه از ابن خلدون در آثار ملی گرایان عرب دهه های۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی همچون: علی عبدالواحد وافی، عزت و الساعاتی و برجسته ترین آنها ساطع الحصری (۱۹۷۳- ۱۸۸۹ میلادی) همگی مثال هایی از این واقعیت است.(۴) در اینجا متن اصلی فرع بر پیش فرض های معرفت غربی قرار می گیرد. گویی که درک ایشان از اندیشه ابن خلدون و امثال وی در جسمی شرقی و روحی غربی صورت می پذیرد.

نقد شرق شناسی به معنای نفی دستاوردهای مثبت این دسته از مطالعات نیست. ادوارد سعید (۲۰۰۳- ۱۹۳۵میلادی) به عنوان برجسته ترین منتقد شرق شناسی، به دنبال نفی کامل و مطلق این مطالعات و یا فرهنگ غربی نبود.(۵) مسئله او تبدیل شرق شناسی به رابطه ای فرهنگی بود که در عرصه سیاسی به استعمار می انجامید. از سویی دولت های غربی مدعی اخلاقی جهان شمول بر پایه ارزش های دوران تجدد هستند که در اعلامیه حقوق بشر متبلور می شود و از سوی دیگر به اقتضای منافع خویش به تفکیک خود از دیگران می پردازند. این امر به معنای همراهی تمامی شرق شناسان با اهداف استعماری غرب نیست. هرچند هنگامی که شرق شناسان معتدلی نظیر آنه ماری شیمل (۲۰۰۳- ۱۹۹۲ میلادی) به عنوان یک شرق شناس به اهمیت «تأثیرات قدم های کوچک» از طریق گفت وگو، در اعمال نفوذ بر جوامعی چون ایران تأکید می کنند(۶)؛ مخاطبان سیاستمدار خود را می یابند. لذا در شرق شناسی، شناخت گذشته باستانی ملل شرقی نیز به جهت فهم امروز جوامع ایشان واجد کاربرد است. به تعبیر متفکر مصری، دکتر حسن حنفی (۱۹۳۵) نقد شرق شناسی به منزله نقد ادعاهایی چون: «پذیرش تجربه غرب به عنوان تنها شیوه پیشرفت تمدنی»، «پذیرش ارزش های اروپایی به منزله تجسم همه ارزش های انسانی»، «پذیرش ملل غربی به منزله معلمی دائمی و دیگرملل به منزله شاگرد همیشگی شان» و ادعاهایی از این دست می باشد.(۷)

مطالعه پیرامو ن دانش شرق شناسی صرفاً به معنای آشنایی با شبهات و طعنه های ایشان به شرق و یا اعترافاتشان به اهمیت تمدن آن نیست. تأمل بر شرق شناسی خود شیوه ای در جهت ارزیابی اندیشه و عمل غربی ها و به عبارت مصطلح غرب شناسی است. به عنوان مثال می توان به دوگانه گرایی موجود در روایت غربی از شرق اشاره کرد که نمونه ای از آن در دیدگاه های آلکسی دوتوکویل (۱۸۵۹- ۱۸۰۵ میلادی ) دیده می شود. به تعبیر ادوارد سعید: «او کلیت آشکار زبانی را که درباره آمریکا به کارگرفته بود آگاهانه در مورد کشور خودش به کار نمی گیرد؛ حتی اگر این کشور، یعنی فرانسه، همان سیاست های غیر انسانی را دنبال کند.»(۸) ادوارد سعید در تحلیل دیدگاه های آرتور جیمز بالفور (۱۸۴۸-۱۹۳۰ میلادی) به خوبی نشان می دهد که نگرش نژادپرستانه اروپایی نه یک اتفاق، که به صورت یک عرف رایج مطرح بوده است.(۹) «محور تحلیل سعید آن است که مفهوم شرق عملاً محصول سخن غرب بوده، وسیله ایی برای خودشناسی فرهنگ غربی و نیز توجیه سلطه «امپریالیستی» بر مردمان شرقی است»(۱۲)

شناخت شرق شناسی، شناخت منطقی است که این اجازه را به غرب می دهد که در عین تأکید بر انسانیت، ملل غیر غربی جهان را از جرگه آن خارج سازند. در چنین وضعی «واقعیت» از «متن روایت» فاصله می گیرد و این امکان را به راوی می دهد تا بر اساس آگاهی خود به ساخت وضعیت دلخواهش بپردازد. چیزی که در مفهوم گفتمان نهفته است. همانگونه که ساختمان از ساختن ما بنا می گردد، گفتمان از گفتن ما حاصل می شود. درک سازوکارِ تولید گفتمان علاوه بر فهم چرایی ظهور آن، می تواند به قدرت نقد و مقاومت در برابر گفتمان مسلط بیانجامد.

نمونه ای از این زبان رایج در غرب در خبر شبکه BBC تحت عنوان: «سه سال زندان برای نجات مجروح عراقی از درد و رنج»(۱۱) دیده می شود که آشکارا در آن مفهوم نژاد برتر اروپایی آمریکایی و نژاد پست شرقی لحاظ شده است. این عنوان خبری تداعی گر فداکاری انسانی در جهت نجات انسانی دیگر است و احتمالاً خواننده آن با فرد زندانی «همدردی» خواهد کرد. اما متن خبر تأسف برانگیز است: سربازی آمریکایی به نام جان هورن، فردی عراقیِ غیرنظامی و غیرمسلح به نام قاسم حسن را به شدت زخمی کرد و به بهانه راحت کردن این زخمی از درد وی را مجدداً به رگبار گلوله می بندد. با انعکاس خبر این جنایت(۱۲) به ناچار دادگاهی تشکیل، و وی به تنزل درجه و ۳ سال زندان محکوم می شود. جالب آنکه در این خبر می خوانیم که فرمانده این نظامی در دادگاه، او را سربازی برجسته، با قابلیت های بی شمار و اخلاقیات قوی معرفی کرده است. آیا اگر قاسم حسن یک شهروند آمریکایی بود، باز هم قضیه به همین راحتی حل و فصل می شد؟ و آیاBBC از چنین عنوان خبری استفاده می کرد؟ و در مجموع چه قدرتی توانایی تولید این زبان دوگانه و مهم تر از آن طبیعی جلوه دادن آن را به غرب داده است؟

علاوه براین ها، شیوه طرح مسئله در شرق شناسی به گونه ای است که نه تنها ادعای خود را در مقام علم می نشاند و به عنوان مطالعه ای (مدرن) و (موجه) می نماید؛ بلکه مرجعیت علمی تحقیقات محققان شرقی را نیز بر عهده می گیرد. در واقع این مرجعیت این اجازه را به شرق شناس می دهد تا به تعبیر دکتر عبدالحسین زرین کوب (۱۳۷۸-۱۳۰۰ شمسی) هر جا در بیان احوال پیامبر اکرم(ص) به تأویل یا تفسیری دست بیابد که متضمن ایراد یا اعتراض بر ایشان باشد، آن را در قالبی مدرن و علمی بر هر تفسیر یا تأویل دیگر «ترجیح» دهد.(۱۳) و حال آنکه معیارها و ضوابط پژوهش علوم اسلامی بیانگر بی اساس بودن اینگونه «رجحان ها» است.(۱۴) پس بی جهت نیست که حتی مرحوم زرین کوب هم بر این باور است که امروزه در جهان اسلام نمی توان بدون توجه به مطالعات شرق شناسی همانند: دایرهالمعارف اسلام، به پژوهشی نوین دست یافت.(۱۵)

اشتباه خواهد بود اگر مسئله را صرفاً از بعد نظری مورد بررسی قرار دهیم. رجحان اسرائیلیات بر منابع محکم اسلامی، نظیر رجحان روایاتی با مفاهیمی چون تحریف قرآن، نفی امی بودن پیامبر اکرم(ص) و یا نفی عصمت ایشان و صدها مورد دیگر، علاوه بر بعد اعتقادی، دارای پیامد اجتماعی و رفتاری برجسته ای است و به تعبیر حسن حنفی از پیامدهای آن می توان به «ایجاد کانون های متفرق فرهنگی در میان ملت های غیر اروپایی، در جهت یاری و انتقال فرهنگ غربی» اشاره کرد.(۱۶)امری که در خوشبینانه ترین تفسیرها کارکرد غیر مستقیم شرق شناسی در خدمت به سیطره غرب است.

۲. طرحی راهبردی در گسترش مدنیت غرب

در سال ۱۸۹۱ میلادی، میرزا ملکم خان ناظم الدوله (۱۳۲۶-۱۲۴۹ قمری)، در جمع کشیشان م