پاورپوینت کامل فقه زیارت ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فقه زیارت ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فقه زیارت ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فقه زیارت ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

غسل زیارت

غسل عملی است عبادی که فقهای شیعه آن را دو قسم «واجب» و «مستحب» دانسته­اند. تبیین تعداد غسل های مستحب و اقسام آن، مدخلی است که ما را به درنگ در دو غسل ورود به بارگاه و حرم معصومین: و غسل زیارت رهنمون می شود. بررسی مستندات روایی و طرح دیدگاه فقهای بزرگ شیعی درباره این دو غسل مکانی و فعلی، موضوع و محور اصلی این مقاله است. البته به دلیل اهمیت غسل زیارت معصومین:، غالب این مقاله بدان اختصاص یافته و سایر مباحث جنبه مقدّمی خواهد داشت.

تعداد غسل های مستحب

در فقه شیعه، چندین غسل مستحب بیان گردیده و به انجام آن ترغیب شده است. فقهای شیعه آنها را برشمرده و شرح داده­اند؛ شیخ صدوق به حد اقلّ غسل های مندوب (مستحب) اشاره کرده و تعداد آن را ۱۷ می داند.[۱] شهید اول از پنجاه غسل یاد کرده[۲] است. نراقی ضمن اشاره به ۸۵ غسل، مدعی است که با تتبّع در روایات، به بیش از این تعداد نیز می­رسد.[۳] برخی نیز تعداد آن را بیش از ۱۰۰ رسانده­اند،[۴] هرچند که محقق حلّی، نظر مشهور را ۲ علیه السلام غسل می داند[۵] و صاحب جواهر، معروف از مشهور را ۱۸ غسل می­شمارد.[۶]

اقسام غسل های مستحب

در بسیاری از متون فقهی، اغسال مستحب، به سه دسته تقسیم شده است:

زمانی؛ انجام غسل در وقت و زمان خاص مستحب است؛ مانند غسل جمعه.
مکانی؛ که برای داخل شدن در مکانی غسل مستحب است؛ مانند غسل ورود به مسجد الحرام و مسجد النبی صل الله و علیه و آله
فعلی؛ انجام غسل، گاه پیش از انجام کاری است که قصد انجام آن را دارد؛ مانند غسل طواف و غسل زیارت پیامبر وائمه اطهار: و یا آن­که غسل پس از انجام فعلی است که آن را انجام داده است؛ مثل غسل توبه.

این تقسیم بندی سه­گانه، در آثار فقهایی چون محقّق حلّی،[۷] علامه حلّی،[۸] ابن فهد،[۹] فاضل هندی،[۱۰] نراقی،[۱۱] آقا رضا همدانی[۱۲] و امام خمینی۴[۱۳] به چشم می خورد. البته برخی از فقها بدون در نظر گرفتن این تقسیم بندی، تنها به ذکر تعداد غسل های مستحب اشاره کرده اند؛ شیخ مفید[۱۴]، شیخ طوسی،[۱۵] سلار،[۱۶] کیدری،[۱۷] ابن زهره،[۱۸] ابوالصلاح حلبی،[۱۹] شهید اول،[۲۰] شهید ثانی[۲۱] و سید محمد عاملی،[۲۲] در این گروه اند.

ابن برّاج، غسل های مستحب را چهار قسم دانسته است؛ به جز زمانی و مکانی. او از غسلی یاد می­کند که به عبادت معین تعلق دارد و به عبادت خاصی مرتبط نیست.[۲۳] البته این دو مورد اخیر را می توان همان غسل فعلی دانست.

شیخ انصاری=، ضمن اشاره به تقسیم بندی سه گانه فوق، غسل هایی مستحبی را به شیوه دیگری نیز تقسیم می نماید:

غسل در زمانی خاص مستحب است، بدون سبب (غسل زمانی).
غسل به سبب خاصی مستحب است، بدون در نظر داشتن زمان (غسل مکانی)
غسل برای غایت خاصی مستحب است، بدون سبب و زمان (غسل فعلی)[۲۴]

این نکته نیز قابل توجیه است که برخی از فقهای معاصر، غسل مکانی را همان فعلی می شمارند.[۲۵]

غسل ورود به حرم معصوم علیه السلام

وقتی سخن از غسل ورود به حرم پیامبر وحرم ائمه اطهار: می رود، باید آن را در بخش غسل های مستحب مکانی جستجو کرد.

بیشتر فقهای شیعه به غسل ورود به مسجد النبی صل الله و علیه و آله اشاره کرده اند؛[۲۶] به گونه ای که ابن زهره ادعای اجماع نموده است.[۲۷] برای مستحب بودن این غسل به روایت ذیل استناد شده است.[۲۸]

«عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَهَ، عَنْ عَبْدِ الْحَمِیدِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ۸ قَالَ: الْغُسْلُ مِنَ الْجَنَابَهِ وَ غُسْلُ الْجُمُعَهِ وَ الْعِیدَینِ وَ یوْمِ عَرَفَهَ وَ ثَلاَثِ لَیالٍ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ حینَ تَدْخُلُ الحَرَمَ وَ إِذَا أَرَدْتَ دُخُولَ مَسْجِدِ الرَّسُولِ صل الله و علیه و آله»[۲۹]

علامه حلّی، پس از بیان این روایت، اماکن یاد شده در حدیث را با شرافت شمرده و ورود با طهارت و پاکی به آن را پسندیده و نیکو شمرده است.[۳۰]

غسل ورود به حرم ائمه اطهار: و مشاهد مشرفه آنان، در آثار بسیاری ازفقهای شیعه ذکر شده است؛ ابوالصلاح حلبی؛[۳۱] علاّمه حلّی در منتهی،[۳۲] ابن فهد حلّی[۳۳] و برخی از فقهای دیگر، این غسل را مستحب می شمارند؛[۳۴] علاّمه در نهایه الاحکام،[۳۵] برای مستحب بودن این غسل، به روایاتی استناد می کند.[۳۶] صاحب مدارک[۳۷] وفاضل هندی[۳۸] شرافت مکان را دلیل استحباب غسل می دانند. راشد صیمری[۳۹] و مقدس اردبیلی[۴۰] نیز به هر دو مورد (روایت و شرافت مکان) اشاره می کنند.

صاحب جواهر با درنگ در این مسأله، درباره سبب یادکرد علامه و ابن فهد از این غسل در میان غسل های مکانی، چنین غسلی را اعم از زیارت می داند؛ زیرا ممکن است ورود به این مکان های شریف برای زیارت و غیر آن باشد.[۴۱]

نراقی[۴۲] ضمن اشاره به مستحب بودن این غسل و همچنین غسل ورود به هر مکان شریف، از سخن ابن جنید اسکافی یاد می کند؛ از ابن جنید نقل است که غسل برای ورود به هر مشهد و مکان شریفی، مستحب است.[۴۳]

صاحب عروه، با اشاره به سخن ابن جنید، وجه آن را غیر معلوم می شمارد، هرچند که چنین غسلی را بدون مانع می داند.[۴۴]

غسل زیارت معصومان:

غسل زیارت پیامبر صل الله و علیه و آله و ائمه اطهار: از غسل های مستحب فعلی است که بسیاری از فقهای شیعه بر آن تأکید دارند؛ تا آنجا که صاحب وسیله، آن را مستحبی می داند که مخالفی در آن نیست. فاضل هندی[۴۵] و صاحب ریاض[۴۶] بر یقین داشتن بزرگان فقه شیعه بر استحباب چنین غسلی تصریح می کند. ابن زهره ادعای اجماع دارد[۴۷] و صاحب جواهر آن را مشهور می شمارد.[۴۸]

شیخ مفید.[۴۹] شیخ طوسی،[۵۰] ابن براج،[۵۱] ابن ادریس،[۵۲] کیدری،[۵۳] یحیی بن سعید،[۵۴] ابوالصلاح حلبی،[۵۵] محقق حلّی،[۵۶] علامه حلّی،[۵۷] ابن فهد،[۵۸] شهید اول،[۵۹] وحید بهبهانی،[۶۰] محقّق اردبیلی[۶۱] و آقا حسین خوانساری۴[۶۲] از فقیهانی هستند که نظریه بر مستحب بودن غسل زیارت پیامبر صل الله و علیه و آله و تمامی ائمه اطهار: داده­اند.

در استحباب غسل زیارت برای تمام معصومان، به روایات فروانی استناد شده است. هر چند مرحوم وحید بهبهانی مدعی است افزون بر وجود روایات بر مستحب بودن چنین غسلی، فتوای فقیه واحد نیز کفایت می کند، درحالی که این مسأله، فتوای بسیاری از فقها را داراست.[۶۳]

همچنین مرحوم نراقی به روایتی از مدینه العلم صدوق، از امام صادق علیه السلام استناد می کند، که «غسل الزیاره» را یکی از غسل های مستحبی شمرده اند.[۶۴]

در استحباب غسل زیارت برای تمام معصومان:، به روایات خاص و عام فراوانی استناد شده که به مواردی از آن اشاره می شود:

ـ دسته نخست: روایات خاص

این روایات، به صورت خاص، ناظر به مستحب بودن غسل زیارت معصومان است و استحباب شامل زیارت همه معصومان می گردد:

الف) روایت فقه الرضا؛ در روایات مندرج در فقه الرضا علیه السلام، «غسل الزیارات» به عنوان یکی ازغسل های مستحب و پس از «غسل زیاره البیت» آمده است.[۶۵]

فاضل هندی،[۶۶] شیخ انصاری،[۶۷] صاحب جواهر[۶۸] و آقا رضا همدانی[۶۹]به این روایت استناد می کنند.

ب) روایت علاء بن سَیابه؛ او از امام صادق علیه السلام، درباره آیه کریمه (یا بَنی آدَمَ خُذُوا زینَتَکمْ عِنْدَ کلِّ مَسْجِدٍ…) پرسید و حضرت در پاسخ فرمود: «الْغُسْلُ عِنْدَ لِقَاءِ کلِّ إِمَام »؛[۷۰] «غسل به هنگام دیدار و زیارت هر امام است.»

ظهور این روایت گرچه، شامل دوره حیات آنان است، لیکن شامل بعد از حیات دنیایی آنان نیز می­شود؛ زیرا حرمت و لزوم احترام آنان، در این دو دوره (پیش از مرگ و پس از مرگ) مساوی است. مرحومان وحید بهبهانی،[۷۱] صاحب حدائق،[۷۲] صاحب مفتاح الکرامه،[۷۳] حر عاملی،[۷۴] صاحب ریاض،[۷۵] شیخ انصاری،[۷۶] صاحب جواهر[۷۷]و آقا ضیای عراقی[۷۸]به این روایت استناد کرده اند.

ج) روایت سلیمان بن عیسی؛ عیسی، پدر سلیمان، از امام صادق علیه السلام پرسید:

اگر قادر به زیارت حضوری نیستم، چگونه می توانم شما را زیارت کنم؟ حضرت در پاسخ فرموند:

«یا عِیسَی إِذَا لَمْ تَقْدِرْ عَلَی الْمَجِی ءِ، فَإِذَا کانَ فِی یوْمِ الْجُمُعَهِ، فَاغْتَسِلْ أَوْ تَوَضَّأْ وَ اصْعَدْ إِلَی سَطْحِک وَ صَلِّ رَکعَتَینِ وَ تَوَجَّهْ نَحْوِی، فَإِنَّهُ مَنْ زَارَنِی فِی حَیاتِی، فَقَدْ زَارَنِی فِی مَمَاتِی وَ مَنْ زَارَنِی فِی مَمَاتِی فَقَدْ زَارَنِی فِی حَیاتِی».[۷۹]

«ای عیسی، اگر قادر به آمدن نیستی، پس در روز جمعه غسل به جا آور و وضو بگیر وآن گاه به پشت بام رفته، دو رکعت نماز بگزار و به سمت ما بایست؛ همانا هر کس مرا در حیاتم زیارت کند گویا پس ازمرگ نیز زیارتم کرده است و هرکس مرا پس از مرگ زیارت کند، همانا در حیاتم زیارت کرده است.»

به نظر صاحب جواهر، با رعایت اولویت زیارت قُرب بر بُعد (و دور و نزدیک)، حرمت و جایگاه امام صادق علیه السلام با سایر معصومین: یکسان است.[۸۰] شیخ انصاری[۸۱] و آقا رضا همدانی[۸۲] نیز به این روایت استناد کرده اند.

د) روایت ابی المَغراء؛[۸۳] وی از امام موسی کاظم علیه السلام روایت می کند که فرمود:

«مَنْ کانَتْ لَهُ إِلَی اللَّهِ حَاجَهٌ وَ أَرَادَ أَنْ یرَانَا وَ أَنْ یعْرِفَ مَوْضِعَهُ فَلْیغْتَسِلْ ثَلاَثَ لَیالٍ ینَاجِی بِنَا فَإِنَّهُ یرَانَا وَ یغْفَرُ لَهُ بِنَا».[۸۴]

«هرکس حاجتی از خدا دارد و دیدار ما را می طلبد و جایگاه خود را جستجو می کند، پس سه شب غسل به جا آورد و با ما نجوا کند، همانا او به نزد ما بار خواهد یافت و به واسطه ما آمرزیده خواهد شد.»

این روایت به مستحب بودن غسل، برای دیدن هر یک از معصومان: درخواب گواه است و به نظر صاحب جواهر، از این روایت مستحب بودن غسل برای زیارت معصومان: نیز استفاده می شود.[۸۵] شیح انصاری[۸۶] و آقا رضا همدانی[۸۷] نیز به این روایت استناد کرده اند.

ه‍ ( روایات مختص به زیارت برخی از معصومان:؛ روایاتی که درخصوص زیارت پیامبر، امیر مؤمنان، امام حسین، امام رضا، امام کاظم، امام جواد، امام هادی وامام حسن عسکری: بیان شده است، بر غسل زیارت تأکید دارد.[۸۸]

فاضل هندی،[۸۹] صاحب حدائق،[۹۰] آقا رضا همدانی[۹۱] و آخوند خراسانی[۹۲] بر شمول این غسل برای زیارت همه معصومان، اصرار دارند؛ به گونه ای که نمی توان فرقی میان زیارت آنان گذاشت. وحید بهبهانی معتقد است بی شک تمام معصومان: نور واحدند و جایگاه ایشان یکسان است و انحصار غسل برای زیارت برخی ازآنان، بی معنی است؛ زیرا به یقین هیچ تفاوتی در میان نیست.[۹۳]

ز) روایت زیارت جامعه کبیره؛ در این روایت، امام هادی علیه السلام درپاسخ به­خواست موسی­بن عبدالله نخعی، این زیارت راکه زیارت­کردن هر امامی است، بیان داشت و درآن بر انجام غسل نیز تأکیدکرد:

«إِذَا صِرْتَ إِلَی الْبَابِ فَقِفْ وَ اشْهَدِ الشَّهَادَتَینِ وَ أَنْتَ عَلَی غُسْلٍ…».[۹۴]

«هنگامی­که به درِ حرم رسیدی، بایست وشادتین بر زبان جاری ساز، در حالی­که پیشتر غسل کرده ای.»

نراقی[۹۵] و صاحب جواهر[۹۶] به این روایت استناد کرده اند.

ـ دسته دوم: روایات عام

این روایات، عام است و ناظر به مستحب بودن غسل زیارت بیت الله می­باشد که برخی از فقها و نیز رأی شش دسته از روایات خاص، از میان روایات عام، بر مستحب بودن زیارت همه معصومان: دلالت می­کند.

الف) موثقه سماعه؛ او از امام صادق علیه السلام نقل کرده که حضرت فرمود:

«وَ غُسْلُ الزِّیارَهِ وَاجِب ».[۹۷]

مراد از واجب در اینجا، استحباب است[۹۸] و به گفته صاحب مدارک، قید «واجب» تأکید براستحباب می­کند[۹۹] و روایات دیگر، وجوب چنین غسلی را نفی کرده اند.[۱۰۰]

ب) صحیحه ابن سنان؛ وی از امام صادق علیه السلام روایت می کند: «الْغُسْلُ… وَ حِینَ یحْرِم».[۱۰۱]

ج) صحیحه محمد بن مسلم؛ او از یکی از دو امام باقر یا صادق۸ روایت کرده که فرمودند:

«الْغُسْلُ فِی سَبْعَهَ عَشَرَ… وَ یوْمِ الزِّیارَه».[۱۰۲]

درباره این روایات، به خصوص موثقه سماعه، چند نکته گفتنی است:

علاّمه حلی،[۱۰۳] به موثقه سماعه و صحیحه ابن سنان،[۱۰۴] برای استحباب غسل زیار