پاورپوینت کامل عوامل رویکرد مسلمانان به زیارت ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عوامل رویکرد مسلمانان به زیارت ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عوامل رویکرد مسلمانان به زیارت ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عوامل رویکرد مسلمانان به زیارت ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

زیارت برای بشر، موضوعی فطری و درونی است که به طور طبیعی در زندگی وی ظهور و بروز مییابد. انسان با زیارت، دیداری مشتاقانه و آمیخته با احترام نسبت به پیشوایان دینی و رجال خدمت گزار سیاسی و اجتماعی، انجام داده و زیارت را نوعی بزرگداشت آنان می داند.

بشر در طول تاریخ همواره به بزرگان خود در زمان حیات آنان احترام و ارج نهاده و پس از مرگ نیز، با آداب ویژهای به زیارتشان پرداخته است. از این رو، موضوع زیارت یک موضوع همگانی و فطری است که نه تنها در میان مسلمانان، بلکه در زندگی تمام پیروان مذاهب و حتی هم ملتها، به شکلهای گوناگون رواج داشته و دارد.

زیارت نشان تکریم انسانهای برجسته و صاحبان کمال و خدمت گزاران بشریت در طول تاریخ است، و همین علاقه و محبت، سبب ساختن معابد و زیارتگاه ها در سراسر جهان شده است.

سنّت مسلمانان بر زیارت قبور نزدیکان، آشنایان، دوستان، بندگان صالح خدا، علما و اولیای الهی از صدر اسلام تاکنون استمرار داشته و به ویژه در شب های جمعه چشم گیرتر است. کمتر کسی است که به این روش و سنّت حسنه توجه نداشته باشد.

از سوی دیگر، آرزوی زیارت حرم پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله علیه و آله) و امامان معصوم (علیهم السلام) در دل هر مسلمانی موج میزند؛ چرا که در زیارت آن بزرگان زیباترین جلوههای ارتباط و انس با پیامبر و دودمان پاکش را می یابند. به همین دلیل است که با تحمل مشقتها و سختیهای فراوان در زمان های گذشته، این راه را طی کرده و به سعادت بزرگی نائل شدهاند. زائران در آن مراقد نورانی به راز و نیاز با خداوند پرداخته و این مکان ها را باغی از باغ های بهشت دانسته، از خداوند برآورده شدن حاجتهای خویش را خواسته و امید به استجابت دعاها و شفاعت آن بزرگواران دارند.

با توجه به این که زیارت در سیر مسلمانان به شکل برجسته تر و با آداب ویژه ای مورد توجه است، در این مقاله به «پاورپوینت کامل عوامل رویکرد مسلمانان به زیارت ۹۲ اسلاید در PowerPoint» میپردازیم.

زیارت از دیدگاه عقل

بیشک حس کمال طلبی و خداجویی، یکی از حواس اصیل و پایدار در وجود آدمی است. عقل و دل انسان، وی را به سوی سرچشم هستی و کمال مطلق میکشاند. از این رو، هر کردار، رفتار و اندیشهای که انسان را در مسیر کمال یاری بخشد و در رسیدن به سرمنزل مقصود و پیمودن مراحل سیر و سلوک معنوی مدد رساند و مای نزدیکی او به درگاه الهی باشد، مطلوب و پسندیده است.

«زیارت» موضوعی است که اگر با آداب و شرایط آن و همراه با آگاهی و معرفت نسبت به پیامبر (صلی الله علیه و آله) یا وصی او انجام گیرد، نتایج ارزنده و سازندهای خواهد داشت، که ره توش رشد و بالندگی انسان زائر خواهد بود. زیارت، کارکردهای گوناگونی را موجب می شود؛ مانند: کارکرد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی که در جای خود باید مورد بحث قرار گیرد.

خلاصه میتوان گفت: زیارت اگر توأم با معرفت باشد، زینت بخش زندگی انسان است و جام پارسایی را بر دل پوشانده، آدمی را به محبوب حقیقی رهنمون میشود. بنابراین، مقبول و مطلوب بودن زیارت از نظر عقل، یک واقعیت روشن و آشکار است و این امر، عاملی مهم برای پرداختن به موضوع زیارت به شمار میآید.

زیارت از منظر شرع

۱- قرآن کریم

در مشروع بودن زیارت از دیدگاه قرآن کریم به برخی از آیات استدلال شده که به دو نمونه از آنها اشاره میکنیم:

«وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآءُوک فَاسْتَغْفَرُواْ اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا»

«واگر ایشان هنگامی که به خود ستم کردند، به نزد تو می آمدند و از خدا طلب آمرزش می نمودند و پیامبر هم برای آنان استغفار می نمود، خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند» [۱]

این آیه پرجاذبهترین آیهای است که امت مسلمان را به زیارت مرقد نورانی پیامبر بزرگوار اسلام (ص) دعوت نموده و عالمان شیعه و سنی به آن تمسک کردهاند.

نورالدین سمهودی از عبدالوهاب سبکی نقل میکند که آیه یاد شده، بر آمدن به محضر رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و استغفار نزد وی سفارش نموده، تا آن حضرت نیز برای ایشان استغفار نماید و این مرتبهای است که با وفات آن حضرت قطع نمی شود؛ زیرا پس از رحلت نیز، هنگامی که اعمال امت بر وی عرضه میشود، برای آنان استغفار می کند!

وی گوید:

دانشمندان از این آیه چنین فهمیدهاند که شامل زمان حیات و ممات می شود و مستحب دانسته اند که هر کس نزد قبر آن حضرت آمد، آن را تلاوت نموده و از خدای متعال طلب آمرزش نماید.[۲]

ابن کثیر در تفسیرش گوید: خدای متعال با این آیه عصیانگران و گنه کاران را ارشاد می کند که هرگاه از آنان نافرمانی و خطایی سر زد، به نزد قبر رسولش آمده ودر آن مکان از پیشگاه خداوند طلب آمرزش نمایند و از محضر آن بزرگوار بخواهند که برای شان استغفار کند. وقتی چنین کنند، خداوند توبه آنان را پذیرفته و آنها را مورد رحمت و آمرزش خویش قرار خواهد داد. بدین سبب در پایان آیه فرموده است که «خدا را توبه پذیر و مهربان خواهند یافت».

آن گاه می گوید: گروهی این حکایت مشهور را نقل کردهاند:

عن العتبی، قال: کنت جالسا عند قبر النبی صلی الله علیه و آله فجاء أعرابی فقال: السلام علیک یا رسول الله، سمعت الله یقول: «وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآءُوک فَاسْتَغْفَرُواْ اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا» و قد جئتک مستغفراً لذنبی، مستشفعاً بک الی ربّی ثمّ أنشأ یقول:… ثمّ انصرف الأعرابی فغلبتنی عینی، فرأیت النبی صلی الله علیه و آله فی النوم فقال: یا عتبی، الحق الأعرابی فبشّره أنّ الله قد غفر له.

شخصی به نام عتبی چنین گوید: روزی کنار قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) نشسته بودم؛ فردی اعرابی آمد و گفت: سلام بر تو ای رسول خدا! شنیدم که خداوند می فرماید: «واگر ایشان هنگامی که به خود ستم کردند، به نزد تو می آمدند و از خدا آمرزش می طلبیدند، و پیامبر هم برای آنان استغفار می نمود، خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند.» اکنون من نزد تو آمده ام؛ در حالی که از گناه خویش استغفار می کنم و تو را شفیع در پیشگاه پروردگارم قرار می دهم. آن گاه دو بیت شعر پیرامون عظمت آن حضرت خواند و از آن جا رفت.

عتبی گوید: همان جا خوابم برد و در خواب دیدم که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به من فرمود: ای عتبی! نزد آن اعرابی برو و به وی بشارت ده که خدا او را آمرزید! [۳]

آی دیگری که به آن استدلال شده، این است:

وَ مَنْ یعَظِّمْ حُرُماتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ و نیز وَ مَنْ یعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ [۴]

و هر کس برنامههای الهی را بزرگ دارد، نزد پروردگارش برای او خیر و بهتر است؛ و هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد، این نشانه تقوای دل هاست.

برخی از مفسران «حرمت» را به معنای چیزی گرفتهاند که هتک آن روا نیست و هر تکلیفی از سوی خداوند همین حکم را دارد و تعظیم آنها به رعایت و حفظ آنهاست و «شعائر» را به معنای نشانههای الهی و علامت های دینی دانستهاند. اکنون باید گفت که برای رسیدن به خیر و خوبی در پیشگاه پروردگار و نشان دادن حرکتی برخاسته از پاکی دل، چه بزرگداشتی برتر و بهتر از بزرگداشت پیامبراعظم (صلی الله علیه و آله)، و چه نشان خدایی بالاتر از آن بزرگوار؟ بی جهت نیست که در آیات گوناگونی، فضیلت و عظمت پیامبر بیان شده است. گاهی به جریان معراج آن حضرت اشاره می کند و گاهی از درود خدا و فرشتگان بر وی خبر می دهد.

به هر روی، زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله) موضوعی قرآنی و مکتبی است که بر اساس آیاتی مانند آنچه ذکر شد، شکل گرفته و در دل های اصحاب جای گرفته است. این خود یکی از عوامل مهم رویکرد مسلمانان به زیارت است.

۲- فضیلت زیارت از دیدگاه پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله)

نقش الگو در زندگی انسان بر کسی پوشیده نیست. هیچ چیز به انداز عظمت «روح های بزرگ» انسان را تحت تأثیر قرار نمیدهد. آشنایی با شخصیت و زندگی اسوههای مکتبی، چراغ راه انسان ها بوده و هست و همیشه رفتار، بیش از گفتار اثربخش بوده است. از این رو، قرآن کریم، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را الگویی کامل برای جامعه معرفی مینماید و آن حضرت نه تنها در گفتار، بلکه در رفتار خود نیز به معرفی ارزشها میپردازد.

در باب زیارت نیز، آن حضرت به زیارت خفتگان در بقیع و شهدای احد و عمویش حمزه و قبر مادرش «آمنه» در سرزمین «ابواء» را زیارت می کند و… که این رفتار، عامل مهمی در رواج زیارت در میان اصحاب و مسلمانان بوده است.

اما آنچه اکنون در مقام بیان آن هستیم، سفارشهایی است که در سخنان پیامبر (صلی الله علیه و آله) پیرامون فضیلت زیارت آمده که به چند نمونه از آنها اشاره میکنیم:

فضیلت زیارت خویش

روایات گوناگونی پیرامون زیارت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از زبان خود ایشان وارد شده است. در روایتی چنین می فرماید:

من زارنی حیاً و میتاً کنت له شفیعاً یوم القیامه؛

هر کس مرا در زمان حیات یا مماتم زیارت کند، من در روز قیامت شفیع او خواهم بود! [۵]

در روایت دیگری فرموده است:

من حج إلی مکه ثمّ قصدنی فی مسجدی کتبت له حجّتان مبرورتان؛

هر کس به قصد انجام حج به سوی مکه برود، سپس برای زیارت من به مسجدم (در مدینه) بیاید، پاداش دو حج مقبول برایش نوشته خواهد شد. [۶]

نیز در روایتی فرموده است:

من زارنی فی حیاتی أو بعد موتی کان فی جواری یوم القیامه؛

هر کس مرا در زمان حیات یا پس از وفاتم زیارت کند، در روز قیامت در همسایگی من خواهد بود.[۷]

فضیلت زیارت امام علی (علیه السلام)

حضرت علی (علیه السلام) میفرماید که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به من خبر داد: تو در سرزمین عراق کشته و دفن خواهی شد؛ پرسیدم: کسی که قبور ما را زیارت کند و آباد نماید و تعهد خویش را به آن حفظ کند، چه پاداشی دارد؟ فرمود:

ای ابا الحسن! خداوند متعال قبر تو و قبر فرزندان تو را بقعه ای از بقعههای بهشت و مکانی از مکان های آن قرار داده است، و دل های آفریدگانِ شرافتمند و بندگان برگزیده اش را مشتاق به سوی شما؛ به گونهای که سختی و اذیت کشیدن در راه شما را تحمل نموده و قبرهای تان را آباد ساخته و آن جا را با انگیزه تقرب به خدا و دوستی پیامبرش بسیار زیارت می کنند. ای علی! تنها این گروه از شفاعتم برخوردارند و بر حوضم وارد شده و در بهشت زائرم میباشند. ای علی! هر کس قبر شما را آباد نماید و به آن جا رفت وآمد کند، همانند کسی است که سلیمان بن داود را در ساختن بیت المقدس یاری رسانده باشد.

کسی که قبر شما را زیارت کند، این کارش با پاداش هفتاد حج جز حجهالاسلام که واجب است برابر است و چون از زیارت بازگردد، از گناهان خود پاک گردد؛ مانند روزی که از مادر متولد شده است. از این رو، بر تو مژده باد! و علاقهمندان و دوستانت را نیز مژده بده، به نعمتها و خوشیهایی که نه چشمی دیده، نه گوشی شنیده و نه بر قلب کسی خطور کرده است! اما افراد بیمقداری از میان مردم، زائران کوی شما را سرزنش مینمایند؛ آن گونه که زنان بدکاره را به سبب کار بدشان. این دسته، بدان امت من هستند که شفاعت من به آنان نرسد و بر حوضم وارد نخواهند شد. [۸]

فضیلت زیارت امام حسن (علیه السلام)

ابن عباس گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود:

مَنْ زَارَ الْحَسَنَ فِی بَقِیعِهِ ثَبَتَ قَدَمُهُ عَلَی الصِّرَاطِ یوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَامُ.

هر کس امام حسن را در بقیعش زیارت کند، آن روزی که گام ها بر صراط میلغزد، گام های او استوار خواهد بود.[۹]

فضیلت زیارت امام حسین (علیه السلام)

ابن عباس گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله) درباره شهادت امام حسین (علیه السلام) مطالبی بیان فرمود؛ آن گاه در فضیلت زیارت آن حضرت چنین فرمود:

مَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ کتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حَجَّهٍ وَ أَلْفِ عُمْرَهٍ أَلَا وَ مَنْ زَارَهُ فَقَدْ زَارَنِی وَ مَنْ زَارَنِی فَکأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ وَ حَقٌّ عَلَی اللَّهِ أَنْ لَا یعَذِّبَهُ بِالنَّارِ أَلَا وَ إِنَّ الْإِجَابَهَ تَحْتَ قُبَّتِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ الْأَئِمَّهَ مِنْ وُلْدِهِ الْحَدِیثَ.

هر کس او را زیارت کند و به حق وی معرفت داشته باشد، خداوند پاداش هزار حج و هزار عمره را برایش مینویسد. آگاه باش! هر کس او را زیارت کند، مرا زیارت کرده و هر که مرا زیارت کند، گویا خدا را زیارت نموده است و سزاوار است که خداوند او را به آتش دوزخ عذاب نکند. آگاه باش! دعا زیر گنبد او مستجاب است و تربت او شفاست و امامان از نسل اویند… [۱۰]

فضلیت زیارت اهل بیت (علیهم السلام)

روایات بسیاری دربار ثواب زیارت اهل بیت پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله علیه و آله) وارد شده که به یک روایت جالب و جامع اشاره می کنیم:

در ضمن روایتی طولانی که جابر از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل کرده چنین آمده است:

خدای سبحان گروهی از فرشتگان را گماشته تا فاطمه (علیها السلام) را از پیش رو، پشت سر، سمت راست و چپ محافظت نمایند و در زمان زندگی و پس از مرگ نیز همراهیش کنند و بر او، پدرش، شوهرش و فرزندانش درود فراوان بفرستند.

هر کس مرا پس از وفاتم زیارت کند، گویا فاطمه را زیارت کرده و کسی که فاطمه را زیارت کند، مرا زیارت کرده است. هر کس علی بن ابی طالب را زیارت کند، گویا فاطمه را زیارت کرده و کسی که حسن و حسین را زیارت کند، گویا علی را زیارت کرده و هر کس فرزندان حسن و حسین را زیارت کند، گویا خودشان را زیارت نموده است… [۱۱]

بنابراین، زیارت هر کدام از امامان (علیهم السلام) در حقیقت، زیارت همه آنان و گویا زیارت پیامبر و علی و فاطمه (علیهم السلام) است و دارای فضیلت و ثواب فراوان میباشد. حتی اگر دلایل فراوان دیگری که به طور ویژه برای زیارت هر یک اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسیده است، نبود، همین روایت کافی بود!

البته گاهی میبینیم که زیارت یکی از امامان (علیهم السلام) بنابر دلایلی، دارای ثواب ویژه است و به آن سفارش بسیار شده است که در جای خود باید مورد توجه قرار گیرد. برای نمونه شاید بتوان گفت تأکید ویژه بر زیارت امام حسین (علیه السلام) و اصحاب باوفای ایشان را که ثواب مخصوص برای آن وضع شده، به سبب فداکاری عظیم ایشان برای حفظ آرمان های دینی و ارزشهای اسلامی باشد، تا از راه زیارت