پاورپوینت کامل از مکه تا کربلا ۹۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از مکه تا کربلا ۹۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از مکه تا کربلا ۹۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از مکه تا کربلا ۹۶ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

سه سال پیش لایق پوشیدن لباس احرام شدم. در مکه به دنبال گم شده خود بودم؛ یعنى پدرم که از کودکى از دست داده بودم. در مسیر سعى و در چرخش طواف «وجود» را یافتم و آرام گرفتم. من به این حقیقت رسیدم که گم شده اصلى من خداست، نه پدرم. به خدا که نزدیک‌تر شدم، عنایت او دوباره شامل حالم شد. آرى، من به خواست خدا راهى کربلا شدم. آیا این نشان آن نبود که من هنوز در لباس احرام مانده‌ام و به گناه آلوده نشدم؟ ! در سفر حج هر چه در دل داشتم، به روى کاغذ آوردم. خاطراتم را به این انگیزه براى مسئولین سازمان حج و زیارت ارسال کردم که آنها عمق تأثیر این سفر معنوى روى نوجوانان دل‌شکسته را دریابند. زمانى نگذشت که نامه‌اى از سازمان حج و زیارت دریافت کردم، بدین مضمون: «سلام؛ خاطره‌ات زیبا و دل‌نشین بود. پاداش این نوشته معنوى، اعزام شما به عتبات عالیات است؛ منتظر بمانید.» از شوق، پرواز کردم. همه رویاهایم را مقابلم مى‌دیدم. سفر کربلا؟ !

پرواز تا کربلا

با ورود به نجف اشرف، رؤیایم به حقیقت پیوست. چشمم که به گلدست طلایى حضرت على (ع) افتاد، ناخودآگاه اشک در چشمانم حلقه زد. آیا واقعاً رؤیایم به حقیقت پیوسته بود؟ آیا من در حرم امیرالمؤمنین هستم؟ آرى، دوباره همان آرامش حجاز به سراغم آمد. خدایا! سپاس‌گزارم.

یا على! از این‌که در این سن مرا طلبیدى، ممنونم. پس آرامشى به من عطا کن که در مدینه و در کنار بى‌بى فاطمه یافتمش. ممنونم اى مولاى یتیمان! گذشته‌ام را مرور کردم و به مولایم گفتم: یا على جان! من هم در چهار سالگى یتیم شدم.

ساعت از نیمه‌شب گذشته بود. کم‌کم غرق در رؤیاهایم شدم. گاه در خواب و شاید بیدارى، احساس مى‌کردم درِ رحمت تو به رویم باز شده. آن طرف کوفه، نورى مى‌دیدم که به آسمان مى‌رفت. به گمانم پدر یتیمان، مولایم بود. ندایى شنیدم که مى‌گفت: مولا به سراغم مى‌آید. او از حال من خبر دارد و امشب به استقبالم مى‌آید. به انتظارش بیدار مى‌مانم، کنار این کوله‌بار پر از درددل‌هاى چندین ساله‌ام.

باز رو به مولا کردم و گفتم: على جان! چطور توانستى فاطمه را شبانه و غریبانه به خاک بسپارى؟ ! در مدینه که بودم، نتوانستم با ایشان درد دل کنم؛ چون نشانى از قبرش نبود. در بقیع به دنبالش گشتم؛ کنار ضریح پدرش رفتم، ولى نشانى از او نیافتم. نزدیک صبح بود که به خود آمدم و خودم را در حرم امیرالمؤمنین یافتم. بعد از خواندن نماز صبح دلم آرام گرفت. هنوز هم دوست داشتم با مولایم حرف بزنم. على جان! حالا که آرزویم به حقیقت پیوست و اکنون در خدمتت هستم، مى‌خواهم بگویم که من هم مانند آن یتیمان کوفه از نگاه‌هاى ترحم‌آمیز بعضى آدم‌ها خسته شده‌ام. خسته از آه کشیدن‌هاى گذرى و بى‌خاصیت. از همان کودکى وقتى کسى برایم دل‌سوزى مى‌کرد، عذاب مى‌کشیدم و احساس حقارت مى‌کردم. آنها نمى‌دانستند که اگر پدر ندارم، خدایى دارم که جبران همه کمبودهاى زندگى‌ام است. خدایى دارم که همیشه مورد عنایت لطف بى‌کرانش قرار گرفته‌ام. من تو را دارم. تو که پدر همه یتیمانى. آیا مى‌شود دوباره پا به سرزمین حجاز گذاشت؟ آیا مى‌توان در لباس احرام باقى ماند؟

به سمت مسجد کوفه حرکت کردیم و بعد از نماز در پشت هر مقام، وارد مسجد شدیم. اى کاش امیرالمؤمنین در این لحظه ملکوتى هنگام اذان مغرب در محراب بود و ما پشت سرش نماز مى‌خواندیم. چه غروب غمگین و سنگینى است. همان حسى را دارم که در بقیع داشتم.

على جان! انگار از این غمى که بر دلمان سنگینى مى‌کند، رها نمى‌شویم. چه مظلوم به شهادت رسیدى! باورم نمى‌شد که در صف اول مسجد کوفه نماز مى‌خواندم. مسجدى که روزگارى امام جماعتش امیرالمؤمنین بود. افسوس که جاى مولایم در محراب خالى است. خدا را شکر که اکنون در این مکان مقدس هستم.

فردا صبح به مسجد سهله رفتیم. از نماز خواندن در مسجدى که همه پیامبران در آن نماز خوانده‌اند، احساس خرسندى مى‌کردم. سپس به سمت خانه امام على (ع) رفتیم؛ آن‌جا که روزگارى خانه مولایم بود.

اتوبوس به سمت سامرا حرکت کرد. در این سرزمین صحنه‌هایى دیدم که حتى توصیفش بغض گلویم را مى‌شکند. وقتى خواستم وارد حرم امام حسن عسگرى (ع) شوم، توقع دیدن گلدسته‌هاى طلایى را داشتم. چشمم که به حرم سیاه‌پوش افتاد، پاهایم سست شد و توان راه رفتن نداشتم. به این حقیقت رسیدم که امام رضا (ع) با آن همه عشاق و حرم و گلدسته طلایى چگونه مى‌تواند غریب باشد. غریبى و غربت را در سامرا کنار حرم امام حسن عسگرى (ع) یافتم که حتى گلدسته و بارگاه هم ندارد. به سردابه امام زمان رفتم؛ جایى که آقا با خدا خلوت مى‌کرد. اندکى توقف کردم تا بلکه ذره‌اى از خلوت آن بزرگوار با خدا را لمس کنم.

به سمت کاظمین رفتیم و در جوار حرم امام موسى کاظم و اما جواد (علیهما السلام) آرام گرفتم. چه حرم باصفایى! یعنى من در کنار پدر و فرزند امام رضا (ع) هستم؟ هر وقت دلم مى‌گیرد، به حرم امام رضا (ع) مى‌روم و او را به جان جوادش قسم مى‌دهم. حال که در حرم خودش هستم، نمى‌دانم از او چه بخواهم. افسوس! لحظاتى که در سامرا و کاظمین بودیم، بسیار کوتاه بود و فرصت نشد که همه حرف‌هایم را با این بزرگواران در میان بگذارم.

وقتى اتوبوس از کنار دجله و فرات مى‌گذشت، هر لحظه آفتاب سوزان‌تر مى‌شد و من تشنه‌تر. راهى سرزمین بلا شدیم. یاد کربلا که افتادم، اشکم جارى شد. به این مى‌اندیشیدم چه مصیبت‌ها که در دشت کربلا بر امام حسین (ع) و یارانش نگذشت. چگونه حضرت عباس کنار رود فرات تشنه ماند، با وجود رودى با این عظمت و آب گوارا؟ !

کم کم گلدسته‌هاى طلایى حرم امام حسین (ع) نمایان شد. ناباورانه وارد حرم شدم. همیشه در روزهاى عاشورا آرزوى حضور در چنین مکانى را داشتم. حال در حرم امام حسین (ع) هستم؛ با آرامشى خاص که تمام وجودم را فرا گرفته. آیا مى‌شود این حس در وجودم ماندگار باشد؟ اکنون آرزوى دیدن ضریح شش‌گوش حرم امام حسین (ع) به حقیقت پیوسته بود.

در میان سیل اشک به یاد مادرش فاطمه زهرا (س) افتادم. مشتاق بودم که تلّ زینبیه را ببینم. چقدر سخت است، وقتى برادرت را در مقابل چشمانت سر ببرند! چه دشوار است وقتى پرپر شدن عزیزانت را از نزدیک ببینى و نتوانى کار کنى! من هم دوست داشتم مثل هم آنهایى که به کربلا مى‌آیند، با خانواده‌ام مى‌آمدم. سال‌هاست که خانواد من در همین دو نفر خلاصه شده است: من و مادرم. همیشه از خدا مى‌پرسم چرا باید درد این یتیمى را تحمل کنم؟ اما وقتى وارد کربلا شدم و عظمت حضرت زینب (س) را مشاهده کردم، همه گرفتارى‌هایم را در برابر سختى‌هاى حضرت زینب (س) قطره‌اى دیدم در برابر دریا. به راستى که زینب چه دریا دل بود.

چه غروب غم‌انگیزى بود عصر جمعه که متعلق به امام زمان (عج) است. به این سعادت رسیدم که در بین‌الحرمین باشم. در این سو حرم امام حسین (ع) را مى‌بینم و در آن سو حرم حضرت ابوالفضل (ع) را. احساس کردم پا به بهشت گذاشته‌ام. بهشت من این‌جاست. به سمت حرم حضرت عباس رفتم. یا عباس! از باوفایى‌هایت شنیده‌ام. شنیده‌ام که آب را خود ننوشیدى و براى طفلان امام حسین (ع) بردى. دو دستت را در این راه دادى و با لبان تشنه به شهادت رسیدى.

خدایا! بر طفلان امام حسین (ع) چه گذشت؟ ! بر حضرت زینب (س) چه گذشت؟ ! آیا بلایى غم‌بارتر از این در دنیا رخ داده است؟ سخت‌ترین لحظ این واقعه، لحظ خداحافظى خواهر و برادر بود که حضرت زینب (س) زیر گلوى برادرش را بوسید. خیلى دردناک است که با عزیزترینت خداحافظى کنى و بدانى که لحظه‌اى بعد زنده نخواهد بود و دیگر نمى‌توانى او را در آغوش بگیرى. من هم به همین سختى با پدر خداحافظى کرده بودم. براى من هم دشوار بود که بدانم دیگر او را نخواهم دید و صدایش را نخواهم شنید. چگونه مى‌توان بر بالین برادرى نشست که سر ندارد؟ ! چگونه مى‌توان پیکر بدون سر را در آغوش گرفت؟ ! یا حسین! امشب را تا صبح در حرم باصفایت خواهم ماند تا بلکه از عشقت سیراب شوم. در بین‌الحرمین مى‌نشینم و ذکر مى‌گویم؛ آن‌قدر که با دست پر به مشهد نزد آقا امام رضا (ع) برگردم.

سحر که شد، خوابى شیرین به سراغم آمد. چه سرزمین سرسبزى، من کجایم؟ این‌جا کجاست؟ سرزمین خوشبختى چقدر زیباست! کاش همین جا بمانم؛ نزد حسین و یارانش. . .

بزرگترین طرح جامع حرمین کربلاى معلّى

طرح جامع کربلاى معلّى در عرصه‌اى به مساحت ۲۰هزار متر مربع توسط ستاد بازسازى عتبات عالیات اجرا مى‌شود.

حرمین مطهر حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و حضرت ابوالفضل‌العباس (ع) در کربلاى معلى از دوره‌هاى گذشته توسعه‌اى نیافته و فضاى قابل توجهى به آن افزوده نشده و این در حالى است که شمار زائران این حرمین شریفین، روزبه‌روز افزایش یافته و تعداد زائران کربلاى معلّى قابل قیاس با سال‌هاى گذشته نیست.

ستاد بازسازى عتبات عالیات به عنوان تنها مرجع قانونى و رسمى بازسازى عتبات بر اساس این نیاز، با مطالعات وسیع و برگزارى جلسات متعدد با تولیت حرمین مطهر در کربلاى معلّى، «طرح جامع کربلاى معلّى» را با عرصه‌اى در حدود ۲۰ هزار مترمربع تهیه کرده است. طرح جامع حرمین مقدس کربلاى معلا که توسط ستاد بازسازى عتبات عالیات تهیه شده، شامل فضاهاى زیارتى و عبادتى، محدوده داخل کمربندى شماره ۲، محدوده ساماندهى بافت کربلاى قدیم، فضاهاى فرهنگى – خدماتى حرم و فضاهاى تجارى، کمربندى پیاده‌رو در اطراف فضاهاى زیارتى، رواق حضرت امام حسین (ع) ، شبستان شمال شرقى حرم امام حسین (ع) مدخل شمالى حرم امام حسین (ع) ، شبستان غربى حرم امام حسین (ع) ، مدخل شرقى حرم امام حسین (ع) ، صحن جنوبى حرم امام حسین (ع) ، رواق حضرت ابالفضل (ع) ، صحن حضرت ابالفضل‌العباس (ع) ، صحن علقمه، حیاط مسقف ضلع شرقى حرم حضرت ابالفضل‌العباس (ع) ، مسجد جامع بین‌الحرمین، بین‌الحرمین، زینبیه و خیمه‌گاه است.

به گزارش فارس، ستاد بازسازى عتبات عالیات تاکنون بخش مقدماتى اجراى این پروژه عظیم را به اجرا درآورده که انجام مطالعات ژئوتکنیک، انجام مطالعات ژئوفیزیک، انجام مطالعات ژئومکانیکى، انجام مطالعات ترازهاى آب زیرزمینى و فشارها و تهیه طرح جامع (فاز صفر) حرمین مقدس کربلاى معلا از جمله اقدامات انجام شده در این طرح بزرگ است.

ثبت قبرستان وادى‌السلام در فهرست میراث فرهنگى جهان

به گزارش «ابنا» ، یک ماه پس از حضور هیئتى از «یونسکو» در شهر نجف اشرف براى بررسى شرایط قبرستان وادى السلام، این قبرستان در فهرست گنجینه میراث فرهنگى جهان قرار گرفت.

وزارت فرهنگ عراق اعلام کرد: سازمان آموزش، علوم و فرهنگ سازمان ملل متحد (یونسکو) به این دلیل که نزدیک به ۱۰۰۰سال از ساخت این قبرستان مى‌گذرد و مدفن مشاهیر بسیارى است، با ثبت این قبرستان در فهرست میراث فرهنگى جهان موافقت کرده است. «حاکم الشمرى» مدیر رسانه‌اى وزارت فرهنگ عراق با اشاره به دیدارهاى متعدد میان مسؤولان هیئت‌هاى یونسکو و مسئولان شهر نجف اشرف اظهار داشت: در دیدارى که بین طرفین در هفته‌هاى گذشته برگزار شد، اعلام شد این قبرستان علاوه بر این‌که بزرگ‌ترین قبرستان جهان شمرده مى‌شود، از نظر تاریخى نیز ارزش بسیارى دارد. وى افزود: آمار دقیقى از مدفون‌شدگان در این قبرستان در دست نیست، اما این مکان محل دفن میلیون‌ها نفر از کشورهاى مختلف از جمله عراق، ایران، هند، پاکستان، افغانستان، کویت، لبنان در طول صدها سال بوده است.

کشف گور دسته‌جمعى طلاب بحرینى در عراق

مدیر مرکز حقوق شهدا و گورستان‌هاى دسته‌جمعى عراق، از کشف یک گور دسته‌جمعى از شیعیان بحرین در این کشور خبر داد.

به گزارش خبرگزارى اهل بیت (ع) (ابنا) یحیى القصیر گفت: ۱ طلبه حوزه علمیه نجف که بحرینى بودند و پس از دستگیرى شهید محمدباقر صدر در سال ۱۹۷۸ توسط رژیم بعث اعدام شده بودند، در یکى از گورستان‌هاى دسته‌جمعى دیوانیه دفن شده‌اند. وى همچنین از کشف جسد ۱۷ کویتى خبر داد که هنوز دلیل اعدامشان مشخص نشده است.

القصیر در بخش دیگرى از این گفت‌وگو اظهار داشت: تاکنون بالغ بر ۹ گور از ۱۰ گور دسته‌جمعى در شهر دیوانیه کشف شده است که از این تعداد در ۲ گورستان، اجساد کردهاى کشف شده است.

هر روز مدارک و اسناد جدیدى از جنایات وحشیانه صدام و رژیم ضد انسانى بعثى در عراق کشف مى‌شود؛ رژیمى که با چراغ سبز آمریکا و رژیم صهیونیستى، جنگى خونین در منطقه به راه انداخت و نسل‌کشى گسترده‌اى از شیعیان و کردهاى عراق کرد.

راه‌اندازى کارگاه قالى‌شویى مخصوص حرمین در کربلا

زائرانى که در طول یکى دو سال اخیر توفیق زیارت حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و حضرت ابالفضل‌العباس (ع) در کربلاى معلا را داشته‌اند، وضعیت متفاوت نظافت حرمین را در مقایسه با سال‌هاى پیش دیده‌اند. یکى از مواردى که نظر زائران حضرت را به خود جلب مى‌کند، موضوع پاکیزگى فرش‌هاى حرمین است که این امر به سبب راه‌اندازى کارگاه قالى‌شویى و مرمت فرش‌هاى حرمین توسط ستاد بازسازى عتبات عالیات محقق شده است.

احداث بیمارستان ۱۲۰ تختخوابى در کربلاى معلاّ

عملیات ساخت بیمارستان ۱۲۰ تختخوابى امام زین‌العابدین (ع) در دوم فروردین ۸۷ در زمینى به مساحت ۲ هزار و ۳۸۰ متر مربع و در زیربنایى بالغ بر ۱۰ هزار و ۳۰۰ مترمربع در طبقه آغاز شد. این پروژه تقریبا در فاصله ۹۰ مترى شمال حرم حضرت قمر بنى‌هاشم (ع) در حال ساخت است و تاکنون ۲ درصد پیشرفت داشته است. طبقه همکف این بیمارستان در کربلاى معلاّ توسط ستاد بازسازى عتبات عالیات در مساحت ۲ هزار و ۳۸۰ متر مربع، شامل اتاق‌هاى رادیولوژى، عکسبردارى، M. R. I ، سیتى‌اسکن، ماموگرافى، سونوگرافى، رختکن، سرویس‌هاى بهداشتى، نمازخانه، رستوران، بوفه و تأسیسات برقى و مکانیکى در حال ساخت است. طبقه اول بیمارستان امام زین‌العابدین (ع) با مساحت یک هزار و ۷۰ مترمربع با کاربرى اورژانس، پذیرش و اطلاعات، تریاژ، رختکن آقایان و خانم‌ها، سرویس بهداشتى، اسکراپ، اتاق عمل سرپایى، تزریقات، بسترى موقت درمانگاه، سالن انتظار درمانگاه، داروخانه و انبار دارو ساخته مى‌شود. براى طبقه دوم این بیمارستان ۱۷ مطب تخصصى و عمومى به مساحت یک هزار و ۷۰ مترمربع و در ساختمان جانبى آن به مساحت ۲۸۰ مترمربع، یک سردخانه در نظر گرفته شده است.

بخش‌هاى نابارورى، آزمایشگاه و پاتولوژى، دندانپزشکى، آزمایشگاه نابارورى، اتاق عمل، زنان و زایمان، ایمنولوژى، سرولوژى، هماتولوژى، بیوشیمى، میکروبیولوژى و نمونه‌بردارى، از جمله بخش‌هاى در نظر گرفته شده براى طبقه دوم این بیمارستان است.

مساحت کل طبقه سوم بیمارستان امام زین‌العابدین (ع) یک هزار و ۷۰ مترمربع است که شامل اتاق عمل، ریکاورى، ICU و CCU ، ایستگاه پرستارى، اسکراپ، بخش استریل و بسته‌بندى لوازم مى‌شود. طبقه چهارم و پنجم این پروژه نیز در مساحتى به متراژ ۲ هزار و ۰ مترمربع در حال ساخت است. ایستگاه پرستارى، اتاق وسایل تمیز و کثیف، استراحت کارکنان، سرویس‌هاى بهداشتى، بخش بسترى، ایزوله، اتاق‌هاى بسترى، اتاق کنترل، اندوسکوپى، کولوندسکوپ