پاورپوینت کامل مقام امام صادق (ع) در شهر حلّه ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقام امام صادق (ع) در شهر حلّه ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقام امام صادق (ع) در شهر حلّه ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقام امام صادق (ع) در شهر حلّه ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

موقعیت مقام

پاورپوینت کامل مقام امام صادق (ع) در شهر حلّه ۳۸ اسلاید در PowerPoint،[۱] در محل جامعین،[۲] در میان نخلستانى مشرف بر شط فرات، نزدیک مرقد عبدالله فارسى واقع شده است.

ورود امام صادق (ع) به شهر حلّه

در متون تاریخى، بر زمان ورود امام صادق (ع) به شهر حلّه تصریح نشده، اما دو نشانه وجود دارد که شاید بتوان با توجه به آنها، ورود امام (ع) به این شهر را ثابت کرد:

مطلب اول: ورود امام صادق (ع) به شهر حلّه هنگامى واقع شد که ایشان براى دیدار با دومین خلیف عباسى، ابوجعفر منصور دوانیقى، به «هاشمیه»[۳] رفت؛ شهرى که امروزه از توابع حلّه است و در آن روزگار به سبب سکونت منصور، به شهر ابوجعفر معروف بوده است؛ هر چند که هاشمیه را برادر منصور، یعنى ابوالعباس سفاح پیش از آن‌که منصور در سال ۱۸ هجرى بغداد را بسازد و پایتخت خویش قرار دهد، تأسیس کرد. براى پرهیز از طولانى شدن سخن تنها به نقل روایت مربوط به این بحث مى‌پردازیم.

شیخ کلینى به اِسناد خویش از صفوان جمال نقل کرده که گفت:

براى بار دوم امام صادق (ع) را به کوفه بردم؛ در حالى که ابوجعفر در آن‌جا بود. چون به شهر هاشمیه، یعنى شهر ابوجعفر رسیدیم. . .[۴]

مطلب دوم: ورود امام (ع) به حلّه، هنگام دیدار با خلیف دوم عباسى (ابوجعفر) در بغداد بود؛ زیرا هر که از کوفه به بغداد مى‌رود، مجبور است از حلّه عبور کند. امیرموْمنان (ع) نیز هنگام رفتن به بغداد براى جنگ با خوارج نهروان، وارد حلّه شد و از آن‌جا عبور کرد، که در تاریخ مشهور است.[۵]

سید بن طاووس در کتاب «مهج الدعوات»[۶] آورده است که منصور عباسى نُه بار امام صادق (ع) را نزد خویش فرا خواند که سه بار آن به بغداد بود؛ یک بار قبل از کشته شدن محمد و ابراهیم، فرزندان عبدالله بن حسن، بار دیگر بعد از قتل آن دو، و بار سوم که امام (ع) به درخواست خلیف وارد بغداد شد، منصور عباسى آن حضرت را مسموم کرد و به شهادت رساند.

تاریخ ورود امام (ع) به شهر حلّه

براى آگاهى از این تاریخ، باید به چند رویداد تاریخى توجه کنیم:

۱. در سال ۱۳۲ ه، ابوالعباس سفاح به خلافت مى‌رسد که پیش‌تر شهر هاشمیه را تاْسیس کرده است.

۲. در سال ۱۳ ه، ابوجعفر منصور عباسى، در روز مرگ برادرش سفاح به خلافت مى‌رسد.

۳. تأسیس شهر بغداد به دست منصور، در سال ۱ه.

. کشته شدن محمد و ابراهیم، فرزندان عبدالله بن حسن در سال ۱ه.

. ولادت امام صادق (ع) در سال ۸۳ ه در مدینه.

. وفات آن حضرت (ع) در ۱۸ ه در سالگى و دفن در قبرستان بقیع.[۷]

ازکنار هم نهادن این برهه‌هاى تاریخى، زمان ورود امام صادق (ع) به شهر حلّه به دست مى‌آید. اگر امام (ع) در شهر هاشمیه، منصور عباسى را دیدار کرده باشد، تاریخ ورودشان به حلّه ۱۳ یا ۱۳ ه خواهد بود و اگر مکان ملاقات، بغداد بوده باشد، یک بار در سال ۱ ه پیش از کشته شدن محمد و ابراهیم و دو بار در سال‌هاى ۱و ۱۸ ه پس از شهادت آن دو به شهر حلّه وارد شده‌اند.

تاریخ ساخت و بازسازى مقام

دانستیم که تاریخ ورود امام صادق (ع) به این مقام در شهر حلّه بین سال‌هاى ۱۳ و ۱۸ ه یعنى در فاصله به خلافت رسیدن منصور و شهادت امام (ع) ، بوده است. اما تاریخ ساخته شدن این مقام معلوم نیست. پیش‌تر گفته شد

محل «جامعین» که امروزه بخشى از شهر حلّه است و مقام در آن واقع شده، شهرى پررونق، در مکانى سبز و خرّم و داراى مردمانى معتقد به مذهب جعفرى بوده؛ بنابراین پذیرفته نیست که ایشان نمازگاه امام خویش را بى‌عنایت و احترام گذاشته باشند. اما نگارنده دربار بازسازى این مقام به تاریخ‌هایى دست یافته که دریغ است در این‌جا ذکر نشود؛ چه بسا که این تواریخ همچون تاریخ ساخت مقام، از یادها برود:

مقام در دولت آل‌بویه (۳۲۲ تا ۸ ه)

نگارنده صورت نقاشى شده‌اى از مقام را دیده است که این عبارت در زیر تصویر نوشته شده: «نقش زیبا از اثر تاریخى باشکوه مقام امام جعفر صادق (ع) در حلّه. تاریخ ساخت این بنا به عصر آل‌بویه بازمى‌گردد. شهر حلّه از جهت آثار تاریخى، در هم عصرها غنى بوده است. نقاشى به قلم فاضل سعید»[۸]

البته معلوم نیست که جمل «تاریخ ساخت این بنا به عصر آل‌بویه بازمى‌گردد» از چه منبع تاریخى نقل شده یا نویسنده آن را در کدام کتاب دیده، اما به هر حال دولت آل‌بویه، دولتى شیعه بوده و به قبور و مقامات ائمه – علیهم صلوات الله – و بازسازى آنها عنایت ویژه داشته و در دوران خلافت عباسیان، از سال ۳۲۲ تا ۸ ه حکومت کرده‌اند. موْید وجود این عمارت و مقام در دوران آل‌بویه، تاریخى است که پس از این نقل خواهیم کرد.

مقام در قرن ششم هجرى

شیخ بزرگوار، محمد بن شهرآشوب در کتاب «مناقب آل ابى‌طالب» در شرح احوال و تواریخ ابوعبدالله، جعفر بن محمد صادق (ع) مى‌نویسد:

القاب آن حضرت عبارت است از: صادق، فاضل، طاهر، قائم، کافل و منجى. شیع جعفرى به او منسوبند و نمازگاه آن حضرت (ع) در حلّه است.[۹]

این شیخ بزرگوار، صاحب دو کتاب «المناقب» و «معالم العلماء» از علماى قرن ششم هجرى است که در سال ۸ هجری از دنیا رفته و در بیرون شهر حلب، در بالاى کوهى معروف به کوه «جوشن» دفن شده است. وى از بزرگان شیعه است و علماى اهل سنّت به فضل و عظمت او معترفند و او را تکریم مى‌کنند و از او در تراجم خود نام برده‌اند. به کثرت علم و عبادت و خشوع و تهجد معروف بوده و دائم‌الوضو بودنش مشهور است. گویند هنگام نوشتن کتاب «المناقب» هزار کتاب دربار مناقب آل ابى‌طالب پیرامون خود گرد آورده بود و با وجود علم گسترده و بسیار، در آغاز کتاب «المناقب» مى‌نویسد: «مرا چه به کار نوشتن، با این سرمای علمى اندک و عظمت شأن این موضوع؟ !» .

از این عبارت ابن شهرآشوب که فرمود: «نمازگاه او در حلّه است» چند نکته استفاده مى‌شود:

الف: مشهور بودن مقام امام صادق (ع) در آن دوران، یعنى در قرن ششم.

ب: این مقام، پیش از قرن ششم نیز یاد و نامى داشته؛ چون گفتیم که موْلف «المناقب» در تألیف خود از کتاب‌هاى پیشینیان نیز سود برده